Rename Python 3 markdown files into 'python'

```
for f in $(find . -iname "*python3*" | grep -vE 'git'); do
  fnew=$(echo "$f" | sed 's/python3/python/')
  git mv "$f" "$fnew"
done

1 files changed, 1031 insertions, 0 deletions

diff --git a/el-gr/python-gr.html.markdown b/el-gr/python-gr.html.markdown
new file mode 100644
index 00000000..445b85ba
--- /dev/null
+++ b/el-gr/python-gr.html.markdown
@@ -0,0 +1,1031 @@
+---
+language: python3
+contributors:
+    - ["Louie Dinh", "http://pythonpracticeprojects.com"]
+    - ["Steven Basart", "http://github.com/xksteven"]
+    - ["Andre Polykanine", "https://github.com/Oire"]
+    - ["Zachary Ferguson", "http://github.com/zfergus2"]
+    - ["evuez", "http://github.com/evuez"]
+    - ["Rommel Martinez", "https://ebzzry.io"]
+    - ["Roberto Fernandez Diaz", "https://github.com/robertofd1995"]
+filename: learnpython3-gr.py
+lang: el-gr
+---
+
+Η Python δημιουργήθηκε από τον Guido van Rossum στις αρχές των 90s. Πλέον είναι μία από τις πιο
+δημοφιλείς γλώσσες. Ερωτευεται κανείς την python για τη συντακτική της απλότητα.
+Βασικά είναι εκτελέσιμος ψευδοκώδικας.
+
+Το Feedback είναι πάντα δεκτό! Μπορείτε να με βρείτε στο [@haritonaras](http://twitter.com/haritonaras)
+ή τον αρχικό συγγραφέα στο [@louiedinh](http://twitter.com/louiedinh) ή στο
+louiedinh [at] [google's email service]
+
+Σημείωση: Το παρόν άρθρο ασχολείται μόνο με την Python 3. Δείτε [εδώ](http://learnxinyminutes.com/docs/python/) αν θέλετε να μάθετε την παλιά Python 2.7
+
+```python
+
+# Τα σχόλια μίας γραμμής ξεκινούν με #
+
+""" Τα σχόλια πολλαπλών γραμμών μπορούν
+    να γραφούν με τρία ", και συχνά χρησιμοποιούνται
+    ως documentation.
+"""
+
+####################################################
+## 1. Primitive (πρωταρχικοί) Τύποι Δεδομένων και Τελεστές
+####################################################
+
+# Αφού έχει αριθμούς
+3  # => 3
+
+# Λογικά θα έχει και Μαθηματικά...
+1 + 1   # => 2
+8 - 1   # => 7
+10 * 2  # => 20
+35 / 5  # => 7.0
+
+# Η διαίρεση ακεραίων κάνει στρογγυλοποίηση προς τα κάτω για θετικούς και αρνητικούς αριθμούς
+5 // 3       # => 1
+-5 // 3      # => -2
+5.0 // 3.0   # => 1.0 # works on floats too
+-5.0 // 3.0  # => -2.0
+
+# Το αποτέλεσμα της διαίρεσης είναι πάντα float
+10.0 / 3  # => 3.3333333333333335
+
+# Modulo τελεστής
+7 % 3  # => 1
+
+# Ύψωση σε δύναμη (x**y, x στην y-οστή δύναμη)
+2**3  # => 8
+
+# Ελέγχουμε την προτεραιότητα πράξεων με παρενθέσεις
+(1 + 3) * 2  # => 8
+
+# Οι Boolean τιμές είναι primitives (Σημ.: τα κεφαλαία)
+True
+False
+
+# άρνηση με το not
+not True   # => False
+not False  # => True
+
+# Boolean τελεστές
+# Σημ. ότι τα "and" και "or" είναι case-sensitive
+True and False  # => False
+False or True   # => True
+
+# Τα True και False είναι 1 και 0 αλλά με διαφορετικά keywords
+True + True # => 2
+True * 8    # => 8
+False - 5   # => -5
+
+# Μπορούμε να δούμε τις αριθμητικές τιμές των True και False μέσω των τελεστών σύγκρισης
+0 == False  # => True
+1 == True   # => True
+2 == True   # => False
+-5 != False # => True
+
+# Χρησιμοποιώντας τελεστές boolean σε ακεραίους, οι ακέραιοι γίνονται cast σε
+# boolean ώστε να γίνει η αποτίμηση της έκφρασης.
+# Το αποτέλεσμα όμως είναι non-cast, δηλαδή ίδιου τύπου με τα αρχικά ορίσματα
+# Μην μπερδεύετε τις bool(ints) και bitwise and/or (&,|)
+bool(0)     # => False
+bool(4)     # => True
+bool(-6)    # => True
+0 and 2     # => 0
+-5 or 0     # => -5
+
+# Ισότητα ==
+1 == 1  # => True
+2 == 1  # => False
+
+# Διάφορο !=
+1 != 1  # => False
+2 != 1  # => True
+
+# Περισσότερες συγκρίσεις
+1 < 10  # => True
+1 > 10  # => False
+2 <= 2  # => True
+2 >= 2  # => True
+
+# Κοιτάζουμε αν μία τιμή ανήκει σε ένα εύρος
+1 < 2 and 2 < 3  # => True
+2 < 3 and 3 < 2  # => False
+# Το Chaining (αλυσίδωση? :P) κάνει το παραπάνω πιο όμορφα
+1 < 2 < 3  # => True
+2 < 3 < 2  # => False
+
+# (is vs. ==) το is ελέγχει αν δύο μεταβλητές αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο,
+# αλλά το == ελέγχει αν τα αντικείμενα στα οποία αναφέρονται οι μεταβλητές έχουν τις ίδιες τιμές
+a = [1, 2, 3, 4]  # το a δείχνει σε μία νέα λίστα, [1,2,3,4]
+b = a             # το b δείχνει στο αντικείμενο που δείχνει το a
+b is a            # => True, a και b αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο
+b == a            # => True, τα αντικείμενα των a κι b είναι ίσα
+b = [1, 2, 3, 4]  # Το b δείχνει σε μία νέα λίστα, [1, 2, 3, 4]
+b is a            # => False, a και b δεν αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο
+b == a            # => True, τα αντικείμενα των a και b είναι ίσα
+
+# Τα Strings (συμβολοσειρές) δημιουργούνται με " ή '
+"This is a string."
+'This is also a string.'
+
+# Μπορούμε και να προσθέτουμε Strings, αλλά προσπαθήστε να μην το κάνετε
+"Hello " + "world!"  # => "Hello world!"
+# Τα String literals (αλλά όχι οι μεταβλητές) μπορούν να συντμιθούν και χωρίς το '+'
+"Hello " "world!"    # => "Hello world!"
+
+# Μπορούμε να φερθούμε σε string σαν να είναι λίστα από χαρακτήρες
+"This is a string"[0]  # => 'T'
+
+# Μπορούμε να βρούμε το μήκος ενός string
+len("This is a string")  # => 16
+
+# Το .format μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μορφοποιήσουμε strings, όπως εδώ:
+"{} can be {}".format("Strings", "interpolated")  # => "Strings can be interpolated"
+
+# Μπορείς να επαναλάβεις τα ορίσματα του formatting για να γλιτώσεις λίγο χρονο
+"{0} be nimble, {0} be quick, {0} jump over the {1}".format("Jack", "candle stick")
+# => "Jack be nimble, Jack be quick, Jack jump over the candle stick"
+
+# Μπορείς να χρησιμοποιήσεις keywords αν βαριέσαι το μέτρημα.
+"{name} wants to eat {food}".format(name="Bob", food="lasagna")  # => "Bob wants to eat lasagna"
+
+# Αν ο κώδικας Python 3 που γράφεις πρόκειται να τρέξει και με python 2.5 ή παλιότερη
+# μπορείς επίσης να χρησιμοποιήσεις το παλιό τρόπο για formatting:
+"%s can be %s the %s way" % ("Strings", "interpolated", "old")  # => "Strings can be interpolated the old way"
+
+# Μπορείς επίσης να μορφοποιήσεις χρησιμοποιώντας τα f-strings / formatted string literals (σε Python 3.6+)
+name = "Reiko"
+f"She said her name is {name}." # => "She said her name is Reiko"
+# Μπορείς βασικά να βάλεις οποιαδήποτε έκφραση Python στα άγκιστρα και θα εμφανιστεί στο string.
+f"{name} is {len(name)} characters long."
+
+
+# το None είναι ένα αντικείμενο (object)
+None  # => None
+
+# Μη χρησιμοποιείτε το σύμβολο ισότητας "==" για να συγκρίνετε αντικείμενα με το None
+# Χρησιμοποιείτε το "is". Αυτό ελέγχει για ισότητα της ταυτότητας του αντικειμένου.
+"etc" is None  # => False
+None is None   # => True
+
+# Τα None, 0, και τα κενά strings/lists/dicts/tuples αποτιμούνται στην τιμή False
+# All other values are True
+bool(0)   # => False
+bool("")  # => False
+bool([])  # => False
+bool({})  # => False
+bool(())  # => False
+
+####################################################
+## 2. Μεταβλητές (variables) και Συλλογές (collections)
+####################################################
+
+# Η Python έχει μία συνάρτηση print()
+print("I'm Python. Nice to meet you!")  # => I'm Python. Nice to meet you!
+
+# By default, η συνάρτηση print() τυπώνει και ένα χαρακτήρα αλλαγής γραμμμής στο τέλος
+# Χρησιμοποιείτε το προαιρετικό όρισμο end για να τυπώνει οτιδήποτε άλλο
+print("Hello, World", end="!")  # => Hello, World!
+
+# Απλός τρόπος για να πάρουμε δεδομένα εισόδου από το console
+input_string_var = input("Enter some data: ") # επιστρέφει τα δεδομένα ως string
+# Σημ.: Στις προηγούμενες εκδόσεις της Python, η μέθοδος input() ονομαζόταν raw_input()
+
+# Δεν υπάρχουν δηλώσεις, μόνο αναθέσεις τιμών.
+# Η σύμβαση είναι να χρησιμοποιούμε μικρά γράμματα με κάτω παύλες
+some_var = 5
+some_var  # => 5
+
+# Η πρόσβαση σε μεταβλητή που δεν έχει λάβει τιμή είναι εξαίρεση
+# Δες τον Έλεγχο Ροής για να μάθεις περισσότερα για το χειρισμό εξαιρέσεων
+some_unknown_var  # Προκαλέι ένα NameError
+
+# Η παρακάτω έκφραση μπορεί να χρησιμποιηθεί ισοδύναμα με τον τελεστή '?' της C
+"yahoo!" if 3 > 2 else 2  # => "yahoo!"
+
+# Οι λίστες κρατούν ακολουθίς
+li = []
+# Μπορείς να αρχίσεις με μία προ-γεμισμένη λίστα
+other_li = [4, 5, 6]
+
+# Και να βάλεις πράγματα στο τέλος με την μέθοδο append
+li.append(1)    # η li τώρα είναι [1]
+li.append(2)    # η li τώρα είναι [1, 2]
+li.append(4)    # η li τώρα είναι [1, 2, 4]
+li.append(3)    # η li τώρα είναι [1, 2, 4, 3]
+# Αφαιρούμε από το τέλος με την μέθοδο pop
+li.pop()        # => 3 και η li γίνεται [1, 2, 4]
+# Ας βάλουμε το 3 πίσω στη θέση του
+li.append(3)    # η li γίνεται πάλι [1, 2, 4, 3].
+
+# Προσπελαύνουμε τις λίστες όπως τους πίνακες σε άλλες γλώσσες
+li[0]   # => 1
+# Το τελευταίο στοιχείο...
+li[-1]  # => 3
+
+# Όταν βγαίνουμε εκτός ορίων της λίστας προκαλείται IndexError
+li[4]  # προκαλεί IndexError
+
+# Μπορείς να δεις ranges μιας λίστας με το slice syntax ':'
+# Ο δείκτης εκίνησης περιλαμβάνεται στο διάστημα, ο δείκτης τερματισμού όχι
+# (είναι ανοικτό/κλειστό διάστημα για τους φίλους των μαθηματικών)
+li[1:3]   # => [2, 4]
+# Αγνόησε την αρχή και επίστρεψε τη λίστα
+li[2:]    # => [4, 3]
+# Αγνόησε το τέλος και επίστρεψε τη λίστα
+li[:3]    # => [1, 2, 4]
+# Διάλεξε κάθε δεύτερο στοιχείο
+li[::2]   # =>[1, 4]
+# Επίστρεψε ένα reversed αντίγραφο της λίστας
+li[::-1]  # => [3, 4, 2, 1]
+# Χρησιμοποιείστε οποιαδήποτε συνδυασμό αυτών για να φτιάξετε πιο προχωρημένα slices
+# li[start:end:step]
+
+# Φτιάξε ένα αντίγραφο της λίστας χρησιμοποιώντας slices
+li2 = li[:]  # => li2 = [1, 2, 4, 3] αλλά το (li2 is li) επιστρέφει False
+
+# Αφαίρεσε οποιοδήποτε στοιχείο από λίστα με την εντολή "del"
+del li[2]  # η li γίνεται [1, 2, 3]
+
+#  Αφαιρούμε το πρώτο στιγμυότυπο μιας τιμής
+li.remove(2)  # η li γίνεται [1, 3]
+li.remove(2)  # Προκαλεί ένα ValueError καθώς το 2 δεν βρίσκεται στη λίστα.
+
+# Εισαγωγή ενός στοιχείου σε συγκεκριμένη θέση
+li.insert(1, 2)  # η li γίνεται πάλι [1, 2, 3]
+
+# Βρες το index (δείκτη) του πρώτου στοιχείου με τιμή ίση με το όρισμα
+li.index(2)  # => 1
+li.index(4)  # Προκαλεί ValueError καθώς το 4 δεν βρίσκεται στη λίστα
+
+# Μπορείς να προσθέτεις λίστες
+# Σημ.: οι τιμές των li, other_li δεν αλλάζουν.
+li + other_li  # => [1, 2, 3, 4, 5, 6]
+
+# Σύντμιση λιστών με τη μέθοδο "extend()"
+li.extend(other_li)  # Τώρα η  li είναι [1, 2, 3, 4, 5, 6]
+
+# Ελεγχος της ύπαρξης στοιχείου σε λίστα με το "in"
+1 in li  # => True
+
+# Εξατάζουμε το μήκος με "len()"
+len(li)  # => 6
+
+
+# Τα Tuples είναι σαν τις λίστες αλλά είναι αμετάβλητα (immutable).
+tup = (1, 2, 3)
+tup[0]      # => 1
+tup[0] = 3  # Προκαλεί TypeError
+
+# Σημειώστε ότι ένα tuple μήκους 1 πρέπει να έχει ένα κόμμα μετά το τελευταίο στοιχείο
+# αλλά τα tuples άλλων μηκών, ακόμα και μηδενικού μήκους, δεν χρειάζονται κόμμα.
+type((1))   # => <class 'int'>
+type((1,))  # => <class 'tuple'>
+type(())    # => <class 'tuple'>
+
+# Μπορείς να εφαρμόσεις τις περισσότερες μεθόδους των λιστών και στα tuples
+len(tup)         # => 3
+tup + (4, 5, 6)  # => (1, 2, 3, 4, 5, 6)
+tup[:2]          # => (1, 2)
+2 in tup         # => True
+
+# Μπορείς να κάνεις unpack/"ξεπακετάρεις" tuples σε μεταβλητές
+a, b, c = (1, 2, 3)  # a == 1, b == 2 και c == 3
+#  Μπορείς επίσης να επεκτείνεις το unpacking
+a, *b, c = (1, 2, 3, 4)  # a == 1, b == [2, 3] και c == 4
+# Τα Tuples δημιουργούνται by deafult αν δεν βάλεις παρενθέσεις
+d, e, f = 4, 5, 6  # το tuple 4, 5, 6 "ξεπακετάρεται" στις μεταβλητές d, e και f
+# αντίστοιχα έτσι ώστε να γίνεται d = 4, e = 5 and f = 6
+# Δείτε πόσο εύκολα μπορούμε να εναλλάσουμε δύο τιμές
+e, d = d, e  # το d παίρνει την τιμή 5 και το e παίρνει την τιμή 4
+
+
+# Τα λεξικά (Dictionaries) αποθηκεύουν απεικονίσεις από κλειδιά σε τιμές
+empty_dict = {}
+# Εδώ έχουμε ένα προ-γεμισμένο dictionary
+filled_dict = {"one": 1, "two": 2, "three": 3}
+
+# Σημ. ότι τα κλειδιά για τα dictionaries πρέπει να είναι αμετάβλητοι τύποι
+# (immutable) αυτό γίνετια για να διασφαλίσουμε ότι τα κλειδιά μπορούν να
+# μετατρέπονται σε σταθερές τιμές κατακερματισμού (hash values) για γρήγορη εύρεση.
+# Μερικοί αμετάβλητοι τύποι είναι τα ints, floats, strings, tuples.
+invalid_dict = {[1,2,3]: "123"}  # => Προκαλεί TypeError: unhashable type: 'list'
+valid_dict = {(1,2,3):[1,2,3]}   # Οι τιμές όμως μπορούν να έχουν οποιοδήποτε τύπο.
+
+# Βρίσκουμε τιμές με []
+filled_dict["one"]  # => 1
+
+# Μπορείς να πάρεις όλα τα κλειδιά με τη μέθοδο "keys()".
+# Πρέπει να "τυλίξουμε" την κλήση με list() για να το μετατρέψουμε σε λίστα
+# Θα μιλήσουμε για αυτά αργότερα. Σημ. - σε εκδόσεις Python < 3.7, η σειρά που
+# εμφανίζονται τα κλειδιά δεν είναι εγγυημένη. Τα αποτελέσματά σας ίσως να μην
+# είναι ακριβώς ίδια με τα παρακάτω. Στην έκδοση 3.7 πάντως, τα αντικείμενα του
+# λεξικού διατηρούν τη σειρά με την οποία εισήχθησαν στο dictionary
+list(filled_dict.keys())  # => ["three", "two", "one"] σε Python <3.7
+list(filled_dict.keys())  # => ["one", "two", "three"] σε Python 3.7+
+
+# Παίρνουμε όλες τις τιμές ενός iterable με τη μέθοδο "values()". Και πάλι
+# χρειάζεται να το περιτυλίξουμε σε list()
+# Σημ. -  όπως παραπάνω σχετικά με τη σειρά των keys
+list(filled_dict.values())  # => [3, 2, 1]  in Python <3.7
+list(filled_dict.values())  # => [1, 2, 3] in Python 3.7+
+
+# Έλεγχος της ύπαρξης κλειδιών σε ένα dictionary με το "in"
+"one" in filled_dict  # => True
+1 in filled_dict      # => False
+
+# Αν ψάξεις την τιμή ανύπαρκτου κλειδιού προκαλείται KeyError
+filled_dict["four"]  # KeyError
+
+# Χρησιμοποιούμε τη μέθοδο "get()" για να αποφύγουμε το KeyError
+filled_dict.get("one")      # => 1
+filled_dict.get("four")     # => None
+# στο δεύτερο argument της get() μπορούμε να βάλουμε μία τιμή που πρέπει να
+# επιστρέψει αν δεν υπάρχει το key που ψάχνουμε
+filled_dict.get("one", 4)   # => 1
+filled_dict.get("four", 4)  # => 4
+
+# το "setdefault()" εισάγει στο dictionary μόνο αν δεν υπάρχει το κλειδί
+filled_dict.setdefault("five", 5)  # filled_dict["five"] γίνεται 5
+filled_dict.setdefault("five", 6)  # filled_dict["five"] μένει 5 (υπαρκτό κλειδί)
+
+# Προσθήκη σε dictionary
+filled_dict.update({"four":4})  # => {"one": 1, "two": 2, "three": 3, "four": 4}
+filled_dict["four"] = 4         # β' τρόπος
+
+# Αφαίρεση κλειδιών από dictionary με del
+del filled_dict["one"]  # Αφαιρεί το κλειδί "one" από το filled_dict
+
+# Από την Python 3.5 μπορείς να χρησιμοποιήσεις και πρόσθετες επιλογές για unpacking
+{'a': 1, **{'b': 2}}  # => {'a': 1, 'b': 2}
+{'a': 1, **{'a': 2}}  # => {'a': 2}
+
+
+
+# τα Sets -όπως όλοι περιμένουμε- αποθηκεύουν σύνολα
+empty_set = set()
+# Αρχικοποιούμε ένα set με μερικές τιμές. Ναι, μοιάζει λίγο με dictionary, Sorry.
+some_set = {1, 1, 2, 2, 3, 4}  # some_set is now {1, 2, 3, 4}
+
+# Παρομοίως με τα κλειδιά του dictionary, τα στοιχεία ενός συνόλου πρέπει να είναι
+# αμετάβλητα (immutable)
+invalid_set = {[1], 1}  # => Προκαλεί TypeError: unhashable type: 'list'
+valid_set = {(1,), 1}
+
+# Προσθέτουμε άλλο ένα στοιχείο στο σύνολο
+filled_set = some_set
+filled_set.add(5)  # το filled_set είναι τώρα {1, 2, 3, 4, 5}
+# Τα σύνολα δεν έχουν διπλοτυπα αντικείμενα
+filled_set.add(5)  # το σύνολο παραμένει ίδιο {1, 2, 3, 4, 5}
+
+# το & κάνει την τομή δύο συνόλων.
+other_set = {3, 4, 5, 6}
+filled_set & other_set  # => {3, 4, 5}
+
+# και το | την ένωση
+filled_set | other_set  # => {1, 2, 3, 4, 5, 6}
+
+# Η διαφορά συνόλων με το -
+{1, 2, 3, 4} - {2, 3, 5}  # => {1, 4}
+
+# Το ^ επιστρέφει τη συμμετρική διαφορά
+{1, 2, 3, 4} ^ {2, 3, 5}  # => {1, 4, 5}
+
+# Ελεγχος για το αν το δεξιά σύνολο είναι υπερσύνολο του δεξιού
+{1, 2} >= {1, 2, 3} # => False
+
+# Ελεγχος για το αν το δεξιά σύνολο είναι υποσύνολο του δεξιού
+{1, 2} <= {1, 2, 3} # => True
+
+# με το in κάνουμε έλεγχο ύπαρξης στοιχείο σε σετ
+2 in filled_set   # => True
+10 in filled_set  # => False
+
+
+
+####################################################
+## 3. Έλεγχος Ροής και Iterables
+####################################################
+
+# Φτιάχνουμε μία μεταβλητή
+some_var = 5
+
+# Εδώ έχουμε ένα if statement. Η στοίχιση είναι σημαντική στην Python!
+# Η σύμβαση είναι να χρησιμοποιούμε 4 κενά, όχι tabs.
+# Το παρακάτω τυπώνει "some_var is smaller than 10"
+if some_var > 10:
+    print("some_var is totally bigger than 10.")
+elif some_var < 10:    # το (else if) -> elif μέρος είναι προαιρετικό.
+    print("some_var is smaller than 10.")
+else:                  # και το else είναι προαιρετικό.
+    print("some_var is indeed 10.")
+
+
+"""
+τα for loops τρέχουν πάνω σε lists
+το παρακάτω τυπώνει:
+    dog is a mammal
+    cat is a mammal
+    mouse is a mammal
+"""
+for animal in ["dog", "cat", "mouse"]:
+    # You can use format() to interpolate formatted strings
+    print("{} is a mammal".format(animal))
+
+"""
+το "range(number)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς
+από το μηδέν μέχρι τον δωσμένο αριθμό number (κλειστό/ανοικτό διάστημα)
+Το παρακάτω τυπώνει:
+    0
+    1
+    2
+    3
+"""
+for i in range(4):
+    print(i)
+
+"""
+το "range(lower, upper)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς
+από το lower εώς το upper (κλειστό/ανοικτό διάστημα)
+το παρακάτω τυπώνει:
+    4
+    5
+    6
+    7
+"""
+for i in range(4, 8):
+    print(i)
+
+"""
+το "range(lower, upper, step)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς
+από το lower μέχρι το upper, με βήμα step
+αν δεν δώσουμε τιμή βήματος, το default βήμα είναι 1.
+το παρακάτω τυπώνει:
+    4
+    6
+"""
+for i in range(4, 8, 2):
+    print(i)
+"""
+
+τα While loops τρέχουν μέχρι μία συνθήκη να γίνει ψευδής.
+το παρακάτω τυπώνει:
+    0
+    1
+    2
+    3
+"""
+x = 0
+while x < 4:
+    print(x)
+    x += 1  # Shorthand for x = x + 1
+
+# Χειριζόμαστε εξαιρέσεις με ένα try/except block
+try:
+    # Χρησιμοποιούμε το "raise" για να πετάξουμε ένα error
+    raise IndexError("This is an index error")
+except IndexError as e:
+    pass                 # το Pass δεν κάνει τίποτα. Συνήθως κάνουμε ανάκτηση.
+except (TypeError, NameError):
+    pass                 # Μπορούμε να χειριζόμαστε πολλές εξαιρέσεις μαζί, αν χρειαστεί
+else:                    # Προαιρετικό στο try/except block. Πρέπει να ακολουθεί όλα τα except blocks
+    print("All good!")   # τρέχει μόνο αν ο κώδικας στο try δεν προκαλεί εξαιρέσεις
+finally:                 #  Εκτελείται ό,τι και να γίνει
+    print("We can clean up resources here")
+
+# Αντί για try/finally για να καθαρίσουμε τους πόρους, μπορούμε να χρησιμοποιούμε το
+# with expression as target:
+    pass to cleanup resources you can use a with statement
+with open("myfile.txt") as f:
+    for line in f:
+        print(line)
+
+# Η Python προσφέρει μία θεμελιώδη αφαίρεση (abstraction) που λέγεται Iterable.
+# iterable είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ακολουθία.
+# Το αντικείμενο που επιστρέφει η συνάρτηση range, είναι ένα iterable.
+
+filled_dict = {"one": 1, "two": 2, "three": 3}
+our_iterable = filled_dict.keys()
+print(our_iterable)  # => dict_keys(['one', 'two', 'three']).
+# Αυτό είναι ένα αντικείμενο που υλοποιεί την iterable διεπαφή μας.
+
+# μπορούμε να τρέχουμε loops πάνω του.
+for i in our_iterable:
+    print(i)  # Prints one, two, three
+
+# Ωστόσο δεν μπορούμε να προσπελάσουμε τα στοιχεία του με index.
+our_iterable[1]  # προκαλεί a TypeError
+
+# Ένα iterable είναι ένα αντικείμενο που ξέρει πώς να δημιουργήσει έναν iterator.
+our_iterator = iter(our_iterable)
+
+# Ο iterator μας είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να θυμάται την κατάσταση όπως το διατρέχουμε.
+# Παίρνουμε το επόμενο αντικείμενο με το "next()"
+next(our_iterator)  # => "one"
+
+# Διατηρεί την κατάσταση καθώς επαναλαμβάνουμε.
+next(our_iterator)  # => "two"
+next(our_iterator)  # => "three"
+
+# Όταν ο iterator έχει επιστρέψει όλα τα δεδομένα του, προκαλεί ένα μια εξαίρεση StopIteration.
+next(our_iterator)  # προκαλεί StopIteration
+
+# Μπορείς να πάρεις όλα τα αντικείμενα ενός iteratior καλώντας list() πάνω του.
+list(filled_dict.keys())  # => Επιστρέφει ["one", "two", "three"]
+
+
+####################################################
+## 4. Συναρτήσεις
+####################################################
+
+# Χρησιμποιούμε το "def" για να ορίσουμε νέες συναρτήσεις
+def add(x, y):
+    print("x is {} and y is {}".format(x, y))
+    return x + y  # επιστρέφει τιμές με την εντολή return
+
+# Καλούμε συναρτήσεις με παραμέτρους
+add(5, 6)  # => τυπώνει "x is 5 and y is 6" και επιστρέφει 11
+
+# Ένας άλλος τρόπος να καλέσεις συνάρτησει είναι με keyword arguments (ορίσματα λέξεις-κλειδιά)
+add(y=6, x=5)  # τα Keyword arguments μπορούν να δωθούν με οποιαδήποτε σειρά.
+
+# Μπορείς να ορίσεις συναρτήσεις που δέχονται μεταβλητό πλήθος ορισμάτων
+def varargs(*args):
+    return args
+
+varargs(1, 2, 3)  # => (1, 2, 3)
+
+# Μπορούμε να ορίσουμε και συναρτήσεις που δέχονται μεταβλητό πλήθος keyword arguments
+def keyword_args(**kwargs):
+    return kwargs
+
+# Για να δούμε τι γίνεται αν την καλέσουμε
+keyword_args(big="foot", loch="ness")  # => {"big": "foot", "loch": "ness"}
+
+
+# Μπορείς να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα αν θες
+def all_the_args(*args, **kwargs):
+    print(args)
+    print(kwargs)
+"""
+all_the_args(1, 2, a=3, b=4) τυπώνει:
+    (1, 2)
+    {"a": 3, "b": 4}
+"""
+
+# Όταν καλείς συναρτήσεις μπορείς να κάνεις και το αντίστροφο από args/kwargs!
+# Χρησιμοποίησε το * για να επεκτείνεις tuples και χρησιμοποίησε το ** για να επεκτείλεις kwargs
+args = (1, 2, 3, 4)
+kwargs = {"a": 3, "b": 4}
+all_the_args(*args)            # ισοδύναμο με all_the_args(1, 2, 3, 4)
+all_the_args(**kwargs)         # ισοδύναμο με all_the_args(a=3, b=4)
+all_the_args(*args, **kwargs)  # ισοδύναμο με all_the_args(1, 2, 3, 4, a=3, b=4)
+
+# Επιστρέφουμε πλειάδα τιμών (με tuple assignments)
+def swap(x, y):
+    return y, x  # Επιστρέφει πολλές τιμές ως tuple χωρίς την παρένθεση
+                 # (Σημ.: οι παρενθέσεις έχουν παραλειφθεί αλλά μπορούν να γραφούν)
+
+x = 1
+y = 2
+x, y = swap(x, y)     # => x = 2, y = 1
+# (x, y) = swap(x,y)  # Ξανά, οι παρενθέσεις έχουν παραληφθεί αλλά μπορούν να γραφούν
+
+# Εμβέλεια συναρτήσεων
+x = 5
+
+def set_x(num):
+    # Η τοπική μεταβλητή x δεν είναι η ίδια με την global μεταβλητή x
+    x = num    # => 43
+    print(x)   # => 43
+
+def set_global_x(num):
+    global x
+    print(x)   # => 5
+    x = num    # η global μεταβλητή x τώρα είναι 6
+    print(x)   # => 6
+
+set_x(43)
+set_global_x(6)
+
+
+# Η Python έχει πρώτης τάξης συναρτήσεις
+def create_adder(x):
+    def adder(y):
+        return x + y
+    return adder
+
+add_10 = create_adder(10)
+add_10(3)   # => 13
+
+# Αλλά έχει και anonymous συναρτήσεις.
+(lambda x: x > 2)(3)                  # => True
+(lambda x, y: x ** 2 + y ** 2)(2, 1)  # => 5
+
+# Υπάρχουν ενσωματωμένες συναρτήσεις μεγαλύτερης τάξης
+list(map(add_10, [1, 2, 3]))          # => [11, 12, 13]
+list(map(max, [1, 2, 3], [4, 2, 1]))  # => [4, 2, 3]
+
+list(filter(lambda x: x > 5, [3, 4, 5, 6, 7]))  # => [6, 7]
+
+# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε list comprehensions για ωραία maps και filters
+# το List comprehension αποθηκεύει την έξοδο ως μία λίστα που μπορεί και η ίδια
+# να είναι μια εμφωλευμένη λίστα
+[add_10(i) for i in [1, 2, 3]]         # => [11, 12, 13]
+[x for x in [3, 4, 5, 6, 7] if x > 5]  # => [6, 7]
+
+# Μπορείς επίσης να κατασκευάσεις set και dict comprehensions.
+{x for x in 'abcddeef' if x not in 'abc'}  # => {'d', 'e', 'f'}
+{x: x**2 for x in range(5)}  # => {0: 0, 1: 1, 2: 4, 3: 9, 4: 16}
+
+
+####################################################
+## 5. Modules
+####################################################
+
+# Μπορείς να κάνεις import modules
+import math
+print(math.sqrt(16))  # => 4.0
+
+# Μπορείς να πάρεις συγκεκριμένες συναρτήσεις από ένα module
+from math import ceil, floor
+print(ceil(3.7))   # => 4.0
+print(floor(3.7))  # => 3.0
+
+# Μπορείς να κάνεις import όλες τις συναρτήσεις από ένα module.
+# Προσοχή:  δεν προτείνεται
+from math import *
+
+# Μπορείς να δημιουργείς συντομογραφίες για τα ονόματα των modules
+import math as m
+math.sqrt(16) == m.sqrt(16)  # => True
+
+# Τα Python modules είναι απλά αρχεία Python. Μπορείς να δημιουργήσεις τα δικά σου
+# και να τα κάνεις import το όνομα του module είναι ίδιο με το όνομα του αρχείου
+
+# μπορείς να βρεις ποιες συναρτήσεις και γνωρίσματα ορίζονται στο module
+import math
+dir(math)
+
+# Αν έχεις ένα Python script με όνομα math.py στον ίδιο φάκελο με το τρέχον script
+# το αρχείο math.py θα φορτωθεί και όχι το built-in Python module
+# Αυτό συμβαίνει επειδή τα τοπικά αρχεία έχουν προτεραιότητα έναντι των built-in
+# βιβλιοθηκών της Python
+
+
+####################################################
+## 6. Κλάσεις - Classes
+####################################################
+
+# χρησιμοποιούμε το "class" statement για να δημιουργήσουμε μια κλάση
+class Human:
+
+    # Ένα γνώρισμα της κλάσης. Είναι κοινό για όλα τα στιγμιότυπα αυτής.
+    species = "H. sapiens"
+
+    # Βασικός initializer, καλείται όταν δημιουργείται στιγμιότυπο της κλάσης.
+    # Σημ. οι διπλές κάτω παύλες πριν και μετά υποδηλώνουν αντικείμενα
+    # ή γνωρίσματα που χρησιμοποιούνται από την Python αλλά ζουν σε ελεγχόμενα από
+    # το χρήση namespaces.
+    # Μέθοδοι (ή αντικείμενα ή γνωρίσματα) σαν τα __init__, __str__, __repr__ κλπ
+    # είναι ειδικές μέθοδοι (λέγονται και dunder (double underscore) μέθοδοι)
+    # Δεν πρέπει να δηλώνεις δικές σου τέτοιες συναρτήσεις
+    def __init__(self, name):
+        # Εκχώρησε στο attribute name του object το όρισμα
+        self.name = name
+
+        # Αρχικοποίησε την ιδιότητα
+        self._age = 0
+
+    # Μία μέθοδος στιγμιότυπου (instance method). Όλες οι μέθοδοι παίρνουν το
+    # "self" ως πρώτο όρισμα
+    def say(self, msg):
+        print("{name}: {message}".format(name=self.name, message=msg))
+
+    # Ακόμα μία instance method
+    def sing(self):
+        return 'yo... yo... microphone check... one two... one two...'
+
+    # Μία μέθοδος κλάσεις είναι κοινή ανάμεσα σε όλα τα instances.
+    # Καλούνται με  calling class ώς πρώτο όρισμα
+    @classmethod
+    def get_species(cls):
+        return cls.species
+
+    # Μία στατική μέθοδος καλείται χωρίς αναφορά σε κλάση ή στιγμιότυπο
+    @staticmethod
+    def grunt():
+        return "*grunt*"
+
+    # Ένα property είναι ακριβώς σαν ένα getter.
+    # Μετατρέπει τη μέθοδο age σε ένα γνώρισμα (attribute) μόνο-για-ανάγνωση
+    # με το ίδιο όνομα.
+    # Δεν χρειάζεται να γράφουμε τετριμένους getters και setters στην Python όμως.
+    @property
+    def age(self):
+        return self._age
+
+    # Αυτό επιτρέπει στο property να γίνει set
+    @age.setter
+    def age(self, age):
+        self._age = age
+
+    # Αυτό επιτρέπει σε ένα property να διαγραφεί
+    @age.deleter
+    def age(self):
+        del self._age
+
+
+# Όταν ο διερμηνέας της Python διαβάζει αρχείο πηγαίου κώδικα τον εκτελεί όλο.
+# Αυτός ο έλεγχος του __name__ σιγουρεύει ότι αυτό το block κώδικα τρέχει μόνο
+# αυτό το module είναι το κύριο πρόγραμμα (και όχι imported)
+if __name__ == '__main__':
+    # Δημιουργούμε στιγμιότυπο κλάσης
+    i = Human(name="Ian")
+    i.say("hi")                     # "Ian: hi"
+    j = Human("Joel")
+    j.say("hello")                  # "Joel: hello"
+    # τα i και j είναι στιγμιότυπα του τύπου Human
+
+    # Καλούμε τη μέθοδο της κλάσης
+    i.say(i.get_species())          # "Ian: H. sapiens"
+    # Αλλάζουμε το κοινό attribute των αντικειμένων της κλάσης
+    Human.species = "H. neanderthalensis"
+    i.say(i.get_species())          # => "Ian: H. neanderthalensis"
+    j.say(j.get_species())          # => "Joel: H. neanderthalensis"
+
+    # Καλούμε τη static μέθοδο
+    print(Human.grunt())            # => "*grunt*"
+
+    # Δεν μπορούμε να καλέσουμε τη στατική μέθοδο με ένα στιγμιότυπο
+    # επειδή το i.grunt() θα βάλει αυτόματα το self (δηλαδή το αντικείμενο i) ως όρισμα
+    print(i.grunt())                # => TypeError: grunt() takes 0 positional arguments but 1 was given
+
+    # Ενημερώνουμε το property για αυτό το στγμιότυπο
+    i.age = 42
+    # Παίρνουμε το property
+    i.say(i.age)                    # => "Ian: 42"
+    j.say(j.age)                    # => "Joel: 0"
+    # Διαγράφουμε το property
+    del i.age
+    # i.age                         # => αυτό θα προκαλούσε AttributeError
+
+
+####################################################
+## 6.1 Κληρονομικότητα - Inheritance
+####################################################
+
+# Η κληρονομικότητα επιτρέπει σε νέες κλάσεις-παιδιά να οριστούν και να υιοθετήσουν
+# μεθόδους και μεταβλητές από την κλάση-γονέα.
+
+# Χρησιμοποιώντας την κλάση Human που ορίστηκε πριν ως τη βασική κλάση (ή κλάση-γονέα)
+# μπορούμε να ορίσουμε τις κλάσεις-παιδιά Superhero, που κληρονομεί μεταβλητές όπως
+# "species", "name", και "age", καθώς και μεθόδους όπως "sing" και "grunt"
+# από την κλάση Human, αλλά επίσης έχει τις δικές του ξεχωριστές ιδιότητες
+
+# Για να εκμεταλλευτείς το modularization κατά αρχείο, μπορείς να βάλεις την παραπάνω κλάση
+# σε δικό της αρχείο, ας πούμε human.py
+
+# Για να κάνουμε import συναρτήσεις από άλλα αρχεία χρησιμοποιούμε το παρακάτω format
+# from "filename-without-extension" import "function-or-class"
+
+from human import Human
+
+
+# Προσδιόρισε την/τις parent class(es) ως παραμέτρους της κλάσης που ορίζεται
+class Superhero(Human):
+
+    # Αν η κλάση-παιδί πρέπει να κληρονομήσει όλους τους οεισμούς της κλάσης-γονέα
+    # χωρίς καμία αλλαγή, μπορείς απλά να γράψεις pass (και τίποτα άλλο)
+    # αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι σχολιασμένο για να επιτρέψει τη δημιουργία
+    # ξεχωριστής κλάσης-παιδιού:
+    # pass
+
+    # Η κλάση παιδί μπορεί να υπερφορτώσει (override) τα attributes της κλάσης από την οποία κληρονομεί
+    species = 'Superhuman'
+
+    # Τα παιδιά αυτόματα, κληρονομούν τον constructo της κλάσης-γονέα
+    # συμπεριλαμβανομένων των ορισμάτων, αλλά μπορείς και να ορίσεις πρόσθετα ορίσματα
+    # ή ορισμούς και να κάνεις override τις μεθόδους, όπως τον constructor.
+    # Αυτός ο constructor κληρονομεί το όρισμα "name" από την κλάση Human και
+    # προσθέτει τα ορίσματα "superpower" και "movie":
+    def __init__(self, name, movie=False,
+                 superpowers=["super strength", "bulletproofing"]):
+
+        # πρόσθήκη επιπλέον attributes της κλάσης:
+        self.fictional = True
+        self.movie = movie
+        # έχετε το νου σας τις μεταβλητές (mutable)  default τιμές, καθώς είναι κοινές
+        self.superpowers = superpowers
+
+        # Η συνάρτηση "super" επιτρέπει την πρόσβαση στις μεθόδους της κλάσης-γονέα
+        # που είναι υπερφορτωμένες από το παιδί. Σε αυτή την περίπτωση τη μέθοδο __init__
+        # Το παρακάτω καλεί τον constructor της κλάσης-γονέα:
+        super().__init__(name)
+
+    # υπερφόρτωση της μεθόδου sing
+    def sing(self):
+        return 'Dun, dun, DUN!'
+
+    # προσθήκη νέας μεθόδου που εφαρμόζεται σε στιγμιότυπα
+    def boast(self):
+        for power in self.superpowers:
+            print("I wield the power of {pow}!".format(pow=power))
+
+
+if __name__ == '__main__':
+    sup = Superhero(name="Tick")
+
+    # Έλεγχος για το αν το στιγμιότυπο sup ανήκει στην κλάση Human
+    if isinstance(sup, Human):
+        print('I am human')
+    if type(sup) is Superhero:
+        print('I am a superhero')
+# TODO:
+    # Παίρνουμε το  Method Resolution search Order που χρησιμοποιούν οι getattr() και super()
+    # Αυτό το attribute είναι δυναμικό και μπορεί να ανανεωθεί
+    print(Superhero.__mro__)    # => (<class '__main__.Superhero'>,
+                                # => <class 'human.Human'>, <class 'object'>)
+
+    # Καλούμε μέθοδο της κλάσης-γονέα, αλλά χρησιμοποιεί το δικό της attribute
+    print(sup.get_species())    # => Superhuman
+
+    # Καλεί την υπερφορτωμένη μέθοδο
+    print(sup.sing())           # => Dun, dun, DUN!
+
+    # Καλεί μέθοδο από την κλάση Human
+    sup.say('Spoon')            # => Tick: Spoon
+
+    # Καλεί μέθοδο που υπάρχει μόνο στην κλάση Superhero
+    sup.boast()                 # => I wield the power of super strength!
+                                # => I wield the power of bulletproofing!
+
+    # Κληρονομημένο class attribute
+    sup.age = 31
+    print(sup.age)              # => 31
+
+    # Attribute που υπάρχει μόνο στην μέσα στην κλάση Superhero
+    print('Am I Oscar eligible? ' + str(sup.movie))
+
+####################################################
+## 6.2 Πολλαπλή Κληρονομικότητα - Multiple Inheritance
+####################################################
+
+# Ένας ακόμη ορισμός κλάσης
+# bat.py
+class Bat:
+
+    species = 'Baty'
+
+    def __init__(self, can_fly=True):
+        self.fly = can_fly
+
+    # Αυτή η κλάση έχει επίσης μία μέθοδο say
+    def say(self, msg):
+        msg = '... ... ...'
+        return msg
+
+    # Και τη δική της μέθοδο sonar
+    def sonar(self):
+        return '))) ... ((('
+
+if __name__ == '__main__':
+    b = Bat()
+    print(b.say('hello'))
+    print(b.fly)
+
+
+# Και ορίζουμε μία ακόμα κλάση που κληρονομεί από τις κλάσεις Superhero και Bat
+# superhero.py
+from superhero import Superhero
+from bat import Bat
+
+# Ας πούμε αυτή την κλάση Batman
+class Batman(Superhero, Bat):
+
+    def __init__(self, *args, **kwargs):
+        # Τυπικά γα να κληρονομήουμε attributes πρέπει να καλέσουμε τη super:
+        # super(Batman, self).__init__(*args, **kwargs)      
+        # Ωστόσο έχουμε να κάνουμε με πολλαπλή κληρονομικότητα εδώ, και το super()
+        # δουλεύει μόνο με την αμέσως ανώτερη κλάση στην ιεραρχία.
+        # Οπότε, καλούμε ρητά την __init__ για όλους τους πρόγονους
+        # Η χρήση των *args και **kwargs επιτρέπει έναν καθαρό τρόπο για να περνάμε ορίσματα
+        # με κάθε κλάση-γονέα να "βγάζει μία φλούδα από το κρεμμύδι".
+        Superhero.__init__(self, 'anonymous', movie=True,
+                           superpowers=['Wealthy'], *args, **kwargs)
+        Bat.__init__(self, *args, can_fly=False, **kwargs)
+        # υπερφορτώνουμε την τιμή του γνωρίσματος name
+        self.name = 'Sad Affleck'
+
+    def sing(self):
+        return 'nan nan nan nan nan batman!'
+
+
+if __name__ == '__main__':
+    sup = Batman()
+
+    #
+    # Λάβε το Method Resolution search Order που χρησιμοποιείται από το getattr() και το super().
+    # Αυτό το attribute είναι δυναμικό και μπορεί να ενημερωθεί
+    print(Batman.__mro__)       # => (<class '__main__.Batman'>,
+                                # => <class 'superhero.Superhero'>,
+                                # => <class 'human.Human'>,
+                                # => <class 'bat.Bat'>, <class 'object'>)
+
+    # Καλεί την μέθοδο της κλάσης-πατέρα αλλά χρησιμοποιεί το attribute της δικής του κλάσης
+    print(sup.get_species())    # => Superhuman
+
+    # Καλεί την υπερφορτωμένη μέθοδο
+    print(sup.sing())           # => nan nan nan nan nan batman!
+
+    # Καλεί μέθοδο από την κλάση Human, επειδή μετράει η σειρά της κληρονομιάς
+    sup.say('I agree')          # => Sad Affleck: I agree
+
+    # Καλεί μέθοδο που ανήκει μόνο στον δεύτερο πρόγονο
+    print(sup.sonar())          # => ))) ... (((
+
+    # Attribute της κληρονομημένης κλάσης
+    sup.age = 100
+    print(sup.age)              # => 100
+
+    # Κληρονομούμενο attribute από τον δεύτερο πρόγονο του οποίου η default τιμή
+    # έχει υπερφορτωθεί.
+    print('Can I fly? ' + str(sup.fly)) # => Can I fly? False
+
+
+
+####################################################
+## 7. Προχωρημένα
+####################################################
+
+# Με τους Generators μπορείς να γράψεις τεμπέλικο κώδικα.
+def double_numbers(iterable):
+    for i in iterable:
+        yield i + i
+# Οι Generators είναι αποδοτικοί από άποψη μνήμης επειδή φορτώνουν μόνο τα δεδομένα
+# που είναι αναγκαία για να επεξεργαστούμε την επόμενη τιμή του iterable.
+# Αυτό μας επιτρέπει να κάνουμε πράξεις σε τιμές που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν
+# απαγορευτικά μεγάλες.
+for i in double_numbers(range(1, 900000000)):  # το `range` είναι ένας generator.
+    print(i)
+    if i >= 30:
+        break
+
+# Όπως μπορείς να δημιουργήσεις list comprehension, έτσι μπορείς να δημιουργήσεις και
+# generator comprehensions
+values = (-x for x in [1,2,3,4,5])
+for x in values:
+    print(x)  # τυπώνει -1 -2 -3 -4 -5 στο console/terminal
+
+# Μπορείς επίσης να μετατρέψεις ένα generator comprehension απευθείας σε λίστα.
+values = (-x for x in [1,2,3,4,5])
+gen_to_list = list(values)
+print(gen_to_list)  # => [-1, -2, -3, -4, -5]
+
+
+# Decorators
+# σε αυτό το παράδειγμα το `beg` τυλίγει το `say`. Αν το say_please είναι True τότε
+# θα αλλάξει το μήνυμα που επιστρέφεται.
+from functools import wraps
+
+
+def beg(target_function):
+    @wraps(target_function)
+    def wrapper(*args, **kwargs):
+        msg, say_please = target_function(*args, **kwargs)
+        if say_please:
+            return "{} {}".format(msg, "Please! I am poor :(")
+        return msg
+
+    return wrapper
+
+
+@beg
+def say(say_please=False):
+    msg = "Can you buy me a beer?"
+    return msg, say_please
+
+
+print(say())                 # Can you buy me a beer?
+print(say(say_please=True))  # Can you buy me a beer? Please! I am poor :(
+```
+
+## Έτοιμοι για περισσότερα?
+
+### Δωρεάν Online
+
+* [Automate the Boring Stuff with Python](https://automatetheboringstuff.com)
+* [Ideas for Python Projects](http://pythonpracticeprojects.com)
+* [The Official Docs](http://docs.python.org/3/)
+* [Hitchhiker's Guide to Python](http://docs.python-guide.org/en/latest/)
+* [Python Course](http://www.python-course.eu/index.php)
+* [First Steps With Python](https://realpython.com/learn/python-first-steps/)
+* [A curated list of awesome Python frameworks, libraries and software](https://github.com/vinta/awesome-python)
+* [30 Python Language Features and Tricks You May Not Know About](http://sahandsaba.com/thirty-python-language-features-and-tricks-you-may-not-know.html)
+* [Official Style Guide for Python](https://www.python.org/dev/peps/pep-0008/)
+* [Python 3 Computer Science Circles](http://cscircles.cemc.uwaterloo.ca/)
+* [Dive Into Python 3](http://www.diveintopython3.net/index.html)
+* [A Crash Course in Python for Scientists](http://nbviewer.jupyter.org/gist/anonymous/5924718)