Merge pull request #1182 from billpcs/master

Greek Translations

1 files changed, 743 insertions, 0 deletions

diff --git a/el-gr/racket-gr.html.markdown b/el-gr/racket-gr.html.markdown
new file mode 100644
index 00000000..d7c144aa
--- /dev/null
+++ b/el-gr/racket-gr.html.markdown
@@ -0,0 +1,743 @@
+---
+language: racket
+filename: learnracket.rkt
+contributors:
+  - ["th3rac25", "https://github.com/voila"]
+  - ["Eli Barzilay", "https://github.com/elibarzilay"]
+  - ["Gustavo Schmidt", "https://github.com/gustavoschmidt"]
+  - ["Duong H. Nguyen", "https://github.com/cmpitg"]
+  - ["Keyan Zhang", "https://github.com/keyanzhang"]
+translators:
+  - ["Vasilis Panagiotopoulos" , "https://github.com/billpcs/"]
+---
+
+H Racket είναι μια γενικού σκοπού, πολυ-υποδειγματική γλώσσα προγραμματισμού που ανήκει 
+στην οικογένεια της Lisp/Scheme
+
+```racket
+#lang racket ; ορίζει την γλώσσα που χρησιμοποιόυμε
+
+;;; Σχόλια
+
+;; Τα σχόλια μιας γραμμής ξεκινούν με ερωτηματικό
+
+#| Τα σχόλια ολόκληρου μπλόκ
+   μπορούν να εκτείνονται σε πολλές γραμμές και...
+    #|
+       μπορούν να είναι εμφωλευμένα!
+    |#
+|#
+
+;; Τα σχόλια S-expression (εκφράσεις S) comments απορρίπτουν την
+;; έκφραση που ακολουθεί, δυνατότητα που είναι χρήσιμη για να
+;; κάνουμε σχόλια κάποιες εκφράσεις κατα τη διάρκεια του debugging
+
+#; (αυτή η έκφραση δεν θα εκτελεστεί)
+
+;; (Αν δεν καταλαβαίνεται τι είναι οι εκφράσεις , περιμένετε... Θα το μάθουμε
+;; πολύ συντομα!)
+
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 1. Πρωτογενείς τύποι μεταβλητών και τελεστές
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;;; Αριθμοί
+9999999999999999999999 ; ακέραιοι
+#b111                  ; δυαδικοί => 7
+#o111                  ; οκταδικοί => 73
+#x111                  ; δεκαεξαδικοί => 273
+3.14                   ; πραγματικοί
+6.02e+23
+1/2                    ; ρητοί
+1+2i                   ; μιγαδικοί
+
+;; Οι μορφή των συναρτήσεων είναι (f x y z)
+;; όπου το f είναι η συνάρτηση και τα x y z
+;; είναι οι όροι που η συνάρτηση δέχεται
+;; ως ορίσματα. Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε
+;; μια λίστα στην κυριολεξία απο δίαφορα δεδομένα,
+;; χρησιμοποιούμε το ' για να το εμποδίσουμε απο το να
+;; αξιολογηθεί σαν έκφραση. Για παράδειγμα:
+'(+ 1 2) ; => Παραμένει (+ 1 2) και δεν γίνεται η πράξη
+;; Τώρα , ας κάνουμε μερικές πράξεις
+(+ 1 1)  ; => 2
+(- 8 1)  ; => 7
+(* 10 2) ; => 20
+(expt 2 3) ; => 8
+(quotient 5 2) ; => 2
+(remainder 5 2) ; => 1
+(/ 35 5) ; => 7
+(/ 1 3) ; => 1/3
+(exact->inexact 1/3) ; => 0.3333333333333333
+(+ 1+2i  2-3i) ; => 3-1i
+
+;;; Λογικές μεταβλητές
+#t ; για το true
+#f ; για το false
+(not #t) ; => #f
+(and 0 #f (error "doesn't get here")) ; => #f
+(or #f 0 (error "doesn't get here"))  ; => 0
+
+;;; Χαρακτήρες
+#\A ; => #\A
+#\λ ; => #\λ
+#\u03BB ; => #\λ
+
+;;; Τα αλφαριθμητικά είναι πίνακες χαρακτήρων συγκεκριμένου μήκους
+"Hello, world!"
+"Benjamin \"Bugsy\" Siegel"   ; Το backslash είναι χαρακτήρας διαφυγής
+"Foo\tbar\41\x21\u0021\a\r\n" ; συμπεριλαμβάνονται οι χαρακτήες διαφυγής της C,
+											 ; σε Unicode
+"λx:(μα.α→α).xx"              ; μπορούν να υπάρχουν και Unicode χαρακτήρες
+
+;; Μπορούμε να εννώσουμε αλφαριθμητικά!
+(string-append "Hello " "world!") ; => "Hello world!"
+
+;; Ένα αλφαριθμητικό μπορούμε να το χρησιμοπιησουμε
+;; όπως και μια λίστα απο χαρακτήρες
+(string-ref "Apple" 0) ; => #\A ;; Παίρνουμε το πρώτο στοιχείο
+
+;; Η συνάρτηση format μπορεί να χρησιμοποιηθεί για
+;; να μορφοποιήσουμε αλφαριθμητικά
+(format "~a can be ~a" "strings" "formatted") ;; => "strings can be formatted"
+
+;; Η εκτύπωση είναι εύκολη.
+(printf "I'm Racket. Nice to meet you!\n")
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 2. Μεταβλητές
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; You can create a variable using define
+;; a variable name can use any character except: ()[]{}",'`;#|\
+(define some-var 5)
+some-var ; => 5
+
+;; You can also use unicode characters
+(define ⊆ subset?) ;; Εδώ ουστιαστικά δίνουμε στη ήδη ύπαρχουσα συνάρτηση subset?
+							;; ένα νέο όνομα ⊆ , και παρακάτω την καλούμε με το νέο της όνομα.
+(⊆ (set 3 2) (set 1 2 3)) ; => #t
+
+;; Αν ζητήσουμε μια μεταβλητή που δεν έχει οριστεί πρίν π.χ
+(printf name)
+;; θα πάρουμε το παρακάτω μήνυμα
+;name: undefined;
+;  cannot reference undefined identifier
+;   context...:
+
+;; Η τοπική δέσμευση : `me' δευσμεύεται με το "Bob" μόνο μέσα στο (let ...)
+(let ([me "Bob"])
+  "Alice"
+  me) ; => "Bob"
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 3. Δομές και συλλογές
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Δομές
+(struct dog (name breed age))
+(define my-pet
+  (dog "lassie" "collie" 5))
+my-pet ; => #<dog>
+(dog? my-pet) ; => #t
+(dog-name my-pet) ; => "lassie"
+
+;;; Ζεύγη (αμετάβλητα)
+;; Η δεσμευμένη λέξη `cons' δημιουργεί ζεύγη,
+;; και το `car' και το `cdr' εξάγουν το πρώτο και
+;; το δεύτερο στοιχείο αντίστοιχα.
+(cons 1 2) ; => '(1 . 2)
+(car (cons 1 2)) ; => 1
+(cdr (cons 1 2)) ; => 2
+
+;;; Λίστες
+
+;; Οι λίστες είναι linked-list δομές δεδομένων,
+;; που έχουν δημιουργηθεί απο ζευγάρια 'cons'
+;; και τελειώνουν με 'null' (ή αλλιώς '()) για να
+;; δηλώσουν ότι αυτό είναι το τέλος της λίστας
+(cons 1 (cons 2 (cons 3 null))) ; => '(1 2 3)
+;; Η δεσμευμένη λέξη  'list' είναι ένας εναλλακτικός
+;; (και σαφώς πιο βολικός) τρόπος για να δημιουργούμε
+;; λίστες
+(list 1 2 3) ; => '(1 2 3)
+;; αλλά και χρησιμοποιώντας ένα μονό εισαγωγικό το
+;; το αποτέλεσμα είναι και πάλι το ίδιο
+'(1 2 3) ; => '(1 2 3)
+
+;; Μπορούμε και πάλι όμως να χρησιμοποιούμε το 'cons' για να
+;; προσθέσουμε ένα στοιχείο στην αρχή της λίστας
+(cons 4 '(1 2 3)) ; => '(4 1 2 3)
+
+;; Μπορούμε να χρησιμοποιούμε το 'append' για να προσθέτουμε
+;; στοιχεία στο τέλος μιας λίστας. Το στοιχείο αυτό μπορεί
+;; και να είναι ολόκληρη λίστα!
+(append '(1 2) '(3 4)) ; => '(1 2 3 4)
+
+;; Οι λίστες στην Racket είναι πολύ βασικές , οπότε υπάρχουν πολλές
+;; δυνατές λειτουργίες για αυτές. Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα:
+(map add1 '(1 2 3))          ; => '(2 3 4)
+(map + '(1 2 3) '(10 20 30)) ; => '(11 22 33)
+(filter even? '(1 2 3 4))    ; => '(2 4)
+(count even? '(1 2 3 4))     ; => 2
+(take '(1 2 3 4) 2)          ; => '(1 2)
+(drop '(1 2 3 4) 2)          ; => '(3 4)
+
+;;; Διανύσματα
+
+;; Τα διανύσματα είναι πίνακες σταθερού μήκους
+#(1 2 3) ; => '#(1 2 3)
+
+;; Χρησιμοποιύμε το `vector-append' για να προσθέσουμε διανύσματα
+(vector-append #(1 2 3) #(4 5 6)) ; => #(1 2 3 4 5 6)
+
+;;; Σύνολα
+
+;; Δημιουργούμε ένα σύνολο απο μία λίστα
+(list->set '(1 2 3 1 2 3 3 2 1 3 2 1)) ; => (set 1 2 3)
+
+;; Προσθέτουμε έναν αριθμό στο σύνολο χρησιμοποιώντας το `set-add'
+(set-add (set 1 2 3) 4) ; => (set 1 2 3 4)
+
+;; Αφαιρούμε με το `set-remove'
+(set-remove (set 1 2 3) 1) ; => (set 2 3)
+
+;; Βλέπουμε αν υπάρχει ένας αριθμός στο σύνολο με το `set-member?'
+(set-member? (set 1 2 3) 1) ; => #t
+(set-member? (set 1 2 3) 4) ; => #f
+
+;;; Πίνακες κατακερματισμού (Hashes)
+
+;; Δημιουργήστε ένα αμετάβλητο πίνακα κατακερματισμού
+(define m (hash 'a 1 'b 2 'c 3))
+
+;; Παίρνουμε μια τιμή απο τον πίνακα
+(hash-ref m 'a) ; => 1
+
+;; Άν ζητήσουμε μια τιμή που δέν υπάρχει παίρνουμε μία εξαίρεση
+; (hash-ref m 'd) => no value found for key
+
+;; Μπορούμε να δώσουμε μια default τιμή για τα κλειδιά που λείπουν
+(hash-ref m 'd 0) ; => 0
+
+
+;; Χρησιμοποιούμε το 'hash-set' για να επεκτείνουμε
+;; ένα πίνακα κατακερματισμού
+(define m2 (hash-set m 'd 4))
+m2 ; => '#hash((b . 2) (a . 1) (d . 4) (c . 3))
+
+;; Θυμηθείτε ! Αυτοί οι πίνακες κατακερματισμού
+;; είναι αμετάβλητοι!
+m ; => '#hash((b . 2) (a . 1) (c . 3))  <-- δεν υπάρχει `d'
+
+;; Χρησιμοποιούμε το `hash-remove' για να αφαιρέσουμε
+;; κλειδία
+(hash-remove m 'a) ; => '#hash((b . 2) (c . 3))
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 3. Συναρτήσεις
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Χρησιμοποιούμε το `lambda' για να δημιουργήσουμε συναρτήσεις.
+;; Μια συνάρτηση πάντα επιστρέφει την τιμή της τελευταίας της έκφρασης
+(lambda () "Hello World") ; => #<procedure>
+;; Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το `λ'
+(λ () "Hello World")     ; => Ίδια συνάρτηση
+
+;; Χρησιμοποιύμε τις παρενθέσεις για να καλέσουμε όλες τις συναρτήσεις
+;; συμπεριλαμβανομένων και των εκφράσεων 'λάμδα'
+((lambda () "Hello World")) ; => "Hello World"
+((λ () "Hello World"))      ; => "Hello World"
+
+;; Εκχωρούμε σε μια μετάβλητη την συνάρτηση
+(define hello-world (lambda () "Hello World"))
+(hello-world) ; => "Hello World"
+
+;; Μπορούμε αυτό να το κάνουμε συντομότερο χρησιμοποιώντας
+;; το λεγόμενο syntactic sugar :
+(define (hello-world2) "Hello World")
+
+;; Το () στο παραπάνω είναι η λίστα από τα ορίσματα για την συνάρτηση
+
+(define hello
+  (lambda (name)
+    (string-append "Hello " name)))
+(hello "Steve") ; => "Hello Steve"
+;; ... ή ισοδύναμα, χρησιμοποιώντας sugared ορισμό:
+(define (hello2 name)
+  (string-append "Hello " name))
+
+;; Μπορούμε να έχουμε συναρτήσεις με πολλές μεταβλητές χρησιμοποιώντας
+;; το `case-lambda'
+(define hello3
+  (case-lambda
+    [() "Hello World"]
+    [(name) (string-append "Hello " name)]))
+(hello3 "Jake") ; => "Hello Jake"
+(hello3) ; => "Hello World"
+;; ... ή να ορίσουμε προαιρετικά ορίσματα με μια έκφραση προκαθορισμένης τιμής
+(define (hello4 [name "World"])
+  (string-append "Hello " name))
+
+;; Οι συναρτήσεις μπορούν να πακετάρουν επιπλέον
+;; ορίσματα μέσα σε μια λίστα
+(define (count-args . args)
+  (format "You passed ~a args: ~a" (length args) args))
+(count-args 1 2 3) ; => "You passed 3 args: (1 2 3)"
+;; ... ή με unsugared μορφή `lambda':
+(define count-args2
+  (lambda args
+    (format "You passed ~a args: ~a" (length args) args)))
+
+;; Μπορούμε να εμπλέξουμε κανονικά και πακεταρισμένα ορίσματα
+(define (hello-count name . args)
+  (format "Hello ~a, you passed ~a extra args" name (length args)))
+(hello-count "Finn" 1 2 3)
+; => "Hello Finn, you passed 3 extra args"
+;; ... και unsugared:
+(define hello-count2
+  (lambda (name . args)
+    (format "Hello ~a, you passed ~a extra args" name (length args))))
+
+;; Και με λέξεις κλειδία
+(define (hello-k #:name [name "World"] #:greeting [g "Hello"] . args)
+  (format "~a ~a, ~a extra args" g name (length args)))
+(hello-k)                 ; => "Hello World, 0 extra args"
+(hello-k 1 2 3)           ; => "Hello World, 3 extra args"
+(hello-k #:greeting "Hi") ; => "Hi World, 0 extra args"
+(hello-k #:name "Finn" #:greeting "Hey") ; => "Hey Finn, 0 extra args"
+(hello-k 1 2 3 #:greeting "Hi" #:name "Finn" 4 5 6)
+                                         ; => "Hi Finn, 6 extra args"
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 4. Ισότητα
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; για αριθμούς χρησιμοποιούμε το `='
+(= 3 3.0) ; => #t
+(= 2 1)   ; => #f
+
+;; Το `eq?' επιστρέφει #t αν δύο 2 ορίσματα αναφέρονται στο
+;; ίδιο αντικείμενο (στη μνήμη),αλλιώς επιστρέφει #f.
+;; Με άλλα λόγια, είναι απλή σύγκριση δεικτών.
+(eq? '() '()) ; => #t, αφού υπάρχει μόνο μια άδεια λίστα στη μνήμη
+(let ([x '()] [y '()])
+  (eq? x y))  ; => #t, το ίδιο με πάνω
+
+(eq? (list 3) (list 3)) ; => #f
+(let ([x (list 3)] [y (list 3)])
+  (eq? x y))            ; => #f — δεν είναι η ίδια λίστα στην μνήμη!
+
+(let* ([x (list 3)] [y x])
+  (eq? x y)) ; => #t, Αφού το x και το y τώρα δείχνουν στην ίδια θέση
+
+(eq? 'yes 'yes) ; => #t
+(eq? 'yes 'no)  ; => #f
+
+(eq? 3 3)   ; => #t — να είστε προσεκτικοί εδώ
+            ; Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε `=' για την
+            ; σύγκριση αριθμών.
+(eq? 3 3.0) ; => #f
+
+(eq? (expt 2 100) (expt 2 100))               ; => #f
+(eq? (integer->char 955) (integer->char 955)) ; => #f
+
+(eq? (string-append "foo" "bar") (string-append "foo" "bar")) ; => #f
+
+;; Το `eqv?' υποστηρίζει την σύκριση αριθμών αλλα και χαρακτήρων
+;; Για άλλα ήδη μεταβλητών το `eqv?' και το `eq?' επιστρέφουν το ίδιο.
+(eqv? 3 3.0)                                   ; => #f
+(eqv? (expt 2 100) (expt 2 100))               ; => #t
+(eqv? (integer->char 955) (integer->char 955)) ; => #t
+
+(eqv? (string-append "foo" "bar") (string-append "foo" "bar"))   ; => #f
+
+;; Το `equal?' υποστηρίζει την σύγκριση των παρακάτω τύπων μεταβλητών:
+;; αλφαριθμητικά, αλφαριθμητικά από bytes, μεταβλητά ζεύγη , διανύσματα,
+;; πίνακες κατακερματισμού και δομές.
+;; Για άλλα ήδη τύπων μεταβλητών το `equal?' και το `eqv?' επιστρέφουν το
+;; ίδιο αποτέλεσμα.
+(equal? 3 3.0)                                                   ; => #f
+(equal? (string-append "foo" "bar") (string-append "foo" "bar")) ; => #t
+(equal? (list 3) (list 3))                                       ; => #t
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 5. Έλεχγος Ροής
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;;; Συνθήκες (conditionals)
+
+(if #t               ; έκφραση ελέχγου
+    "this is true"   ; έκφραση then
+    "this is false") ; έκφραση else
+; => "this is true"
+
+
+;; Στα conditionals, όλες οι μη #f τιμές θεωρούνται ως #t
+(member 'Groucho '(Harpo Groucho Zeppo)) ; => '(Groucho Zeppo)
+(if (member 'Groucho '(Harpo Groucho Zeppo))
+    'yep
+    'nope)
+; => 'yep
+
+;; Οι αλυσίδες `cond' είναι σειρές από ελέγχους για να
+;; επιλεγεί ένα αποτέλεσμα
+(cond [(> 2 2) (error "wrong!")]
+      [(< 2 2) (error "wrong again!")]
+      [else 'ok]) ; => 'ok
+
+;;; Αντιστοίχιση μοτίβων
+
+(define (fizzbuzz? n)
+  (match (list (remainder n 3) (remainder n 5))
+    [(list 0 0) 'fizzbuzz]
+    [(list 0 _) 'fizz]
+    [(list _ 0) 'buzz]
+    [_          #f]))
+
+(fizzbuzz? 15) ; => 'fizzbuzz
+(fizzbuzz? 37) ; => #f
+
+;;; Βρόχοι
+
+;; Οι επαναλήψεις μπορούν να γίνουν μέσω αναδρομής
+(define (loop i)
+  (when (< i 10)
+    (printf "i=~a\n" i)
+    (loop (add1 i))))
+(loop 5) ; => i=5, i=6, ...
+
+;; Παρομοίως με τη χρήση 'let'
+(let loop ((i 0))
+  (when (< i 10)
+    (printf "i=~a\n" i)
+    (loop (add1 i)))) ; => i=0, i=1, ...
+
+
+;; Θα δείτε παρακάτω πως να προσθέσουμε μια νέα μορφή επανάληψης
+;; αλλά η Racket έχει ήδη πολύ ευέλικτη μορφή για τους βρόχους
+(for ([i 10])
+  (printf "i=~a\n" i)) ; => i=0, i=1, ...
+(for ([i (in-range 5 10)])
+  (printf "i=~a\n" i)) ; => i=5, i=6, ...
+
+;;;
+;;; Επανάληψη μέσα σε ακολουθίες:
+;; Το `for' επιτρέπει την επανάληψη μέσα σε πολλά
+;; άλλα ήδη από ακολουθίες: Λίστες, διανύσματα,
+;; αλφαριθμητικά, σύνολα κτλ..
+
+(for ([i (in-list '(l i s t))])
+  (displayln i))
+
+(for ([i (in-vector #(v e c t o r))])
+  (displayln i))
+
+(for ([i (in-string "string")])
+  (displayln i))
+
+(for ([i (in-set (set 'x 'y 'z))])
+  (displayln i))
+
+(for ([(k v) (in-hash (hash 'a 1 'b 2 'c 3 ))])
+  (printf "key:~a value:~a\n" k v))
+
+;;; Πιο περίπλοκες επαναλήψεις
+
+;; Παράλληλη σάρωση σε πολλαπλές ακολουθίες
+;; (σταματά στην πιο σύντομη)
+(for ([i 10] [j '(x y z)]) (printf "~a:~a\n" i j))
+; => 0:x 1:y 2:z
+
+;; Εμφολευμένοι βρόχοι
+(for* ([i 2] [j '(x y z)]) (printf "~a:~a\n" i j))
+; => 0:x, 0:y, 0:z, 1:x, 1:y, 1:z
+
+;; Συνθήκες
+(for ([i 1000]
+      #:when (> i 5)
+      #:unless (odd? i)
+      #:break (> i 10))
+  (printf "i=~a\n" i))
+; => i=6, i=8, i=10
+
+;;; Σάρωση σε λίστες
+;; Παρόμοιο με τους βρόχους 'for', απλά συλλέγουμε τα αποτελέσματα
+
+(for/list ([i '(1 2 3)])
+  (add1 i)) ; => '(2 3 4)
+
+(for/list ([i '(1 2 3)] #:when (even? i))
+  i) ; => '(2)
+
+(for/list ([i 10] [j '(x y z)])
+  (list i j)) ; => '((0 x) (1 y) (2 z))
+
+(for/list ([i 1000] #:when (> i 5) #:unless (odd? i) #:break (> i 10))
+  i) ; => '(6 8 10)
+
+(for/hash ([i '(1 2 3)])
+  (values i (number->string i)))
+; => '#hash((1 . "1") (2 . "2") (3 . "3"))
+
+;; Υπάρχουν πολλά είδη απο προϋπάρχοντες τρόπους για να συλλέγουμε
+;; τιμές από τους βρόχους
+
+(for/sum ([i 10]) (* i i)) ; => 285
+(for/product ([i (in-range 1 11)]) (* i i)) ; => 13168189440000
+(for/and ([i 10] [j (in-range 10 20)]) (< i j)) ; => #t
+(for/or ([i 10] [j (in-range 0 20 2)]) (= i j)) ; => #t
+
+;; Και για να χρησιμοποιήσουμε ένα αφθαίρετο συνδιασμό χρησιμοποιούμε
+;; το 'for/fold'
+(for/fold ([sum 0]) ([i '(1 2 3 4)]) (+ sum i)) ; => 10
+
+;; Αυτό συχνά μπορεί να αντικαταστήσει τους κοινούς
+;; προστακτικούς βρόχους (imperative loops)
+
+;;; Εξαιρέσεις
+
+;; Για να πιάσουμε τις εξαιρέσεις χρησιμοποιούμε το
+;; `with-handlers'
+(with-handlers ([exn:fail? (lambda (exn) 999)])
+  (+ 1 "2")) ; => 999
+(with-handlers ([exn:break? (lambda (exn) "no time")])
+  (sleep 3)
+  "phew") ; => "phew", αλλά αν γίνει το break => "no time"
+
+;; Χρησιμοποιούμε το 'raise' για να άρουμε μια εξαίρεση
+;; ή οποιαδήποτε άλλη τιμή
+(with-handlers ([number?    ; πιάνουμε αριθμητικές τιμές
+                 identity]) ; και τις επιστρέφουμε σαν απλές τιμές
+  (+ 1 (raise 2))) ; => 2
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 6. Αλλαγή τιμών
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Χρησιμοποιούμε το 'set!' για να θέσουμε μια νέα τιμή
+;; σε μια ήδη υπάρχουσα μεταβλητή
+(define n 5)
+(set! n (add1 n))
+n ; => 6
+
+;; Χρησιμοποιούμε τα boxes για να δηλώσουμε ρητά ότι μια μεταβητή
+;; θα είναι  mutable (θα μπορεί να αλλάξη η τιμή της)
+;; Αυτό είναι παρόμοιο με τους pointers σε άλλες γλώσσες
+(define n* (box 5))
+(set-box! n* (add1 (unbox n*)))
+(unbox n*) ; => 6
+
+
+;; Πολλοί τύποι μεταβλητών στη Racket είναι αμετάβλητοι πχ τα ζεύγη, οι
+;; λίστες κτλ. Άλλοι υπάρχουν και σε μεταβλητή και σε αμετάβλητη μορφή
+;; πχ αλφαριθμητικά, διανύσματα κτλ
+(define vec (vector 2 2 3 4))
+(define wall (make-vector 100 'bottle-of-beer))
+;; Χρησιμοποιούμε το 'vector-set!' για να ανεώσουμε κάποια
+;; συγκεκριμένη θέση
+(vector-set! vec 0 1)
+(vector-set! wall 99 'down)
+vec ; => #(1 2 3 4)
+
+
+;; Έτσι δημιουργούμε ένα άδειο μεταβλητό πίνακα κατακερματισμού
+;; και τον χειριζόμαστε κατάλληλα
+(define m3 (make-hash))
+(hash-set! m3 'a 1)
+(hash-set! m3 'b 2)
+(hash-set! m3 'c 3)
+(hash-ref m3 'a)     ; => 1
+(hash-ref m3 'd 0)   ; => 0
+(hash-remove! m3 'a)
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 7. Ενότητες (modules)
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+
+;; Οι ενότητες μας επιτρέπουν να οργανώνουμε τον κώδικα σε πολλαπλά
+;; αρχεία και επαναχρησιμοποιούμενες βιβλιοθήκες
+;; Εδώ χρησιμοποιούμε υπο-ενότητες, εμφωλευμένες μέσα σε μια
+;; άλλη ενότητα που δημιουργεί αυτό το κείμενο(ξεκινώντας από
+;; την γραμμή '#lang' )
+(module cake racket/base ; ορίζουμε μια ενότητα 'cake' βασισμένο στο
+                         ; racket/base
+
+  (provide print-cake) ; συνάρτηση που εξάγεται από την ενότητα
+
+  (define (print-cake n)
+    (show "   ~a   " n #\.)
+    (show " .-~a-. " n #\|)
+    (show " | ~a | " n #\space)
+    (show "---~a---" n #\-))
+
+  (define (show fmt n ch) ; εσωτερική συνάρτηση
+    (printf fmt (make-string n ch))
+    (newline)))
+
+;; Χρησιμοποιομε το 'require' για να πάρουμε όλα τα
+;; παρεχόμενα ονόματα από μία ενότητα
+(require 'cake) ; το ' είναι για τοπική υποενότητα
+(print-cake 3)
+; (show "~a" 1 #\A) ; => error, το `show' δεν έχει εξαχθεί
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 8. Κλάσεις και αντικείμενα
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Δημιουργούμε μια κλάση fish% (- συνήθως χρησιμοποιούμε
+;; το % στο όνομα μιας κλάσης )
+(define fish%
+  (class object%
+    (init size) ; initialization argument
+    (super-new) ; superclass initialization
+    ;; Field
+    (define current-size size)
+    ;; Public methods
+    (define/public (get-size)
+      current-size)
+    (define/public (grow amt)
+      (set! current-size (+ amt current-size)))
+    (define/public (eat other-fish)
+      (grow (send other-fish get-size)))))
+
+;; Δημιουργούμε ένα instance του fish%
+(define charlie
+  (new fish% [size 10]))
+
+;; Χρησιμοποιούμε το 'send' για να καλέσουμε
+;; τις μεθόδους ενός αντικειμένου
+(send charlie get-size) ; => 10
+(send charlie grow 6)
+(send charlie get-size) ; => 16
+
+;; Το `fish%' είναι μία τιμή "πρώτης κλάσης"
+;; `fish%' is a plain "first class" value, με το οποίο μπορούμε να
+;; κάνουμε προσμείξεις
+(define (add-color c%)
+  (class c%
+    (init color)
+    (super-new)
+    (define my-color color)
+    (define/public (get-color) my-color)))
+(define colored-fish% (add-color fish%))
+(define charlie2 (new colored-fish% [size 10] [color 'red]))
+(send charlie2 get-color)
+;; ή χωρίς καθόλου ονόματα :
+(send (new (add-color fish%) [size 10] [color 'red]) get-color)
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 9. Μακροεντολές
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Οι μακροεντολές μας επιτρέπουν να επεκτείνουμε
+;; το συντακτικό μιάς γλώσσας.
+
+;; Ας προσθέσουμε έναν βρόχο while
+(define-syntax-rule (while condition body ...)
+  (let loop ()
+    (when condition
+      body ...
+      (loop))))
+
+(let ([i 0])
+  (while (< i  10)
+    (displayln i)
+    (set! i (add1 i))))
+
+;; Macros are hygienic, you cannot clobber existing variables!
+(define-syntax-rule (swap! x y) ; -! is idiomatic for mutation
+  (let ([tmp x])
+    (set! x y)
+    (set! y tmp)))
+
+(define tmp 2)
+(define other 3)
+(swap! tmp other)
+(printf "tmp = ~a; other = ~a\n" tmp other)
+;; Η μεταβλητή 'tmp' μετονομάζεται σε 'tmp_1'
+;; για να αποφευχθεί η σύγκρουση με τα ονόματα
+;; (let ([tmp_1 tmp])
+;;   (set! tmp other)
+;;   (set! other tmp_1))
+
+;; But they are still code transformations, for example:
+(define-syntax-rule (bad-while condition body ...)
+  (when condition
+    body ...
+    (bad-while condition body ...)))
+;; αυτή η μακροεντολή είναι χαλασένη: δημιουγεί ατέρμονα βρόχο
+;; και αν προσπαθήσουμε να το χρησιμοποιήσουμε, ο μεταγλωττιστης
+;; θα μπεί στον ατέρμονα βρόχο.
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 10. Συμβόλαια
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Τα συμβόλαια βάζουν περιορισμόυς σε τιμές που προέρχονται
+;; από ενότητες (modules)
+(module bank-account racket
+  (provide (contract-out
+            [deposit (-> positive? any)] ; οι ποσότητες είναι πάντα θετικές
+            [balance (-> positive?)]))
+
+  (define amount 0)
+  (define (deposit a) (set! amount (+ amount a)))
+  (define (balance) amount)
+  )
+
+(require 'bank-account)
+(deposit 5)
+
+(balance) ; => 5
+
+;; Πελάτες που προσπαθούν να καταθέσουν ένα μη θετικό ποσό παίρνουν
+;; το μήνυμα (deposit -5) ; => deposit: contract violation
+;;                              expected: positive?
+;;                              given: -5
+;;                              more details....
+
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+;; 11. Είσοδος και έξοδος
+;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
+
+;; Η Racket έχει την έννοια του "port", που είναι παρόμοιο με τα
+;; file descriptors σε άλλες γλώσσες.
+
+;; Ανοίγουμε το "/tmp/tmp.txt" και γράφουμε μέσα "Hello World"
+;; Αυτό θα προκαλούσε σφάλμα αν το αρχείο υπήρχε ήδη
+(define out-port (open-output-file "/tmp/tmp.txt"))
+(displayln "Hello World" out-port)
+(close-output-port out-port)
+
+;; Προσθέτουμε στο τέλος του "/tmp/tmp.txt"
+(define out-port (open-output-file "/tmp/tmp.txt"
+                                   #:exists 'append))
+(displayln "Hola mundo" out-port)
+(close-output-port out-port)
+
+;; Διαβάζουμε απο αρχείο ξανά
+(define in-port (open-input-file "/tmp/tmp.txt"))
+(displayln (read-line in-port))
+; => "Hello World"
+(displayln (read-line in-port))
+; => "Hola mundo"
+(close-input-port in-port)
+
+;; Εναλλακτικά, με το call-with-output-file δεν χρειάζεται να κλείσουμε
+;; ρητά το αρχείο
+(call-with-output-file "/tmp/tmp.txt"
+  #:exists 'update ; Rewrite the content
+  (λ (out-port)
+    (displayln "World Hello!" out-port)))
+
+;; Και το call-with-input-file κάνει το ίδιο πράγμα για την είσοδο
+(call-with-input-file "/tmp/tmp.txt"
+  (λ (in-port)
+    (displayln (read-line in-port))))
+```
+
+## Επιπλέον πηγές
+
+Ψάχνεις για περισσότερα ; [Getting Started with Racket](http://docs.racket-lang.org/getting-started/)