Resolve conflicts from merge

5 files changed, 816 insertions, 83 deletions

diff --git a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown b/pl-pl/bf-pl.html.markdown
index 69d814c4..801f1a9a 100644
--- a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown
+++ b/pl-pl/bf-pl.html.markdown
@@ -1,5 +1,5 @@
 ---
-language: brainfuck
+language: bf
 contributors:
     - ["Prajit Ramachandran", "http://prajitr.github.io/"]
     - ["Mathias Bynens", "http://mathiasbynens.be/"]
diff --git a/pl-pl/perl-pl.html.markdown b/pl-pl/perl-pl.html.markdown
index 9e8ade5b..029ca006 100644
--- a/pl-pl/perl-pl.html.markdown
+++ b/pl-pl/perl-pl.html.markdown
@@ -163,7 +163,7 @@ z repozytorium CPAN do zrealizowania konkretnego zadania.
 
 #### Do doczytania
 
-    - [perl-tutorial](http://perl-tutorial.org/)
-    - [Naucz się Perla na www.perl.com](http://www.perl.org/learn.html)
-    - [perldoc](http://perldoc.perl.org/)
-    - wbudowane w Perla: `perldoc perlintro`
\ No newline at end of file
+ - [perl-tutorial](http://perl-tutorial.org/)
+ - [Naucz się Perla na www.perl.com](http://www.perl.org/learn.html)
+ - [perldoc](http://perldoc.perl.org/)
+ - wbudowane w Perla: `perldoc perlintro`
diff --git a/pl-pl/python-pl.html.markdown b/pl-pl/python-pl.html.markdown
index ade1d7ca..023c3e6b 100644
--- a/pl-pl/python-pl.html.markdown
+++ b/pl-pl/python-pl.html.markdown
@@ -30,7 +30,7 @@ działać w wersjach 2.x. Dla wersji 3.x znajdziesz odpowiedni artykuł na stron
 # Pojedyncze komentarze oznaczamy takim symbolem.
 
 """ Wielolinijkowe napisy zapisywane są przy użyciu
-    trzech znaków cudzysłowiu i często
+    potrójnych cudzysłowów i często
     wykorzystywane są jako komentarze.
 """
 
@@ -47,11 +47,11 @@ działać w wersjach 2.x. Dla wersji 3.x znajdziesz odpowiedni artykuł na stron
 10 * 2  # => 20
 35 / 5  # => 7
 
-# Dzielenie może być kłopotliwe. Poniższe to dzielenie
+# Dzielenie może być kłopotliwe. Poniższe działanie to dzielenie
 # całkowitoliczbowe(int) i wynik jest automatycznie zaokrąglany.
 5 / 2  # => 2
 
-# Aby to naprawić musimy powiedzieć nieco o liczbach zmiennoprzecinkowych.
+# Aby to naprawić, musimy powiedzieć nieco o liczbach zmiennoprzecinkowych.
 2.0     # To liczba zmiennoprzecinkowa, tzw. float
 11.0 / 4.0  # => 2.75 ahhh...znacznie lepiej
 
@@ -65,7 +65,7 @@ działać w wersjach 2.x. Dla wersji 3.x znajdziesz odpowiedni artykuł na stron
 # Operator modulo - wyznaczanie reszty z dzielenia
 7 % 3 # => 1
 
-# Potęgowanie (x do potęgi ytej)
+# Potęgowanie (x do potęgi y-tej)
 2**4 # => 16
 
 # Wymuszanie pierwszeństwa w nawiasach
@@ -83,7 +83,7 @@ False or True #=> True   # Prawda
 2 == True #=> False
 k1 == True #=> True
 
-# aby zanegować użyj "not"
+# aby zanegować, użyj "not"
 not True  # => False
 not False  # => True
 
@@ -112,7 +112,7 @@ not False  # => True
 # Napisy można dodawać!
 "Witaj " + "świecie!"  # => "Witaj świecie!"
 
-# ... a nawet mnożone
+# ... a nawet mnożyć
 "Hej" * 3  # => "HejHejHej"
 
 # Napis może być traktowany jako lista znaków
@@ -124,7 +124,7 @@ not False  # => True
 # Jednak nowszym sposobem formatowania jest metoda "format".
 # Ta metoda jest obecnie polecana:
 "{0} są {1}".format("napisy", "fajne")
-# Jeśli nie chce ci się liczyć użyj słów kluczowych.
+# Jeśli nie chce ci się liczyć, użyj słów kluczowych.
 "{imie} chce zjeść {jadlo}".format(imie="Bob", jadlo="makaron")
 
 # None jest obiektem
@@ -135,12 +135,12 @@ None  # => None
 "etc" is None  # => False
 None is None  # => True
 
-# Operator 'is' testuje identyczność obiektów. To nie jest zbyt 
+# Operator 'is' testuje identyczność obiektów. Nie jest to zbyt 
 # pożyteczne, gdy działamy tylko na prostych wartościach,
 # ale przydaje się, gdy mamy do czynienia z obiektami.
 
-# None, 0, i pusty napis "" są odpowiednikami logicznego False.
-# Wszystkie inne wartości są True
+# None, 0 i pusty napis "" są odpowiednikami logicznego False.
+# Wszystkie inne wartości są uznawane za prawdę (True)
 bool(0)  # => False
 bool("")  # => False
 
@@ -149,20 +149,20 @@ bool("")  # => False
 ## 2. Zmienne i zbiory danych
 ####################################################
 
-# Python ma wyrażenie wypisujące "print" we wszystkich wersjach 2.x, ale
-# zostało usunięte z wersji 3.
-print "Jestem Python. Miło poznać!"
-# Python ma też funkcję "print" dostępną w wersjach 2.7 and 3...
+# Python ma instrukcję wypisującą "print" we wszystkich wersjach 2.x, ale
+# została ona usunięta z wersji 3.
+print "Jestem Python. Miło Cię poznać!"
+# Python ma też funkcję "print" dostępną w wersjach 2.7 i 3...
 # ale w 2.7 musisz dodać import (odkomentuj):
 # from __future__ import print_function
 print("Ja też jestem Python! ")
 
 # Nie trzeba deklarować zmiennych przed przypisaniem.
-jakas_zmienna = 5    # Konwencja mówi: używaj małych znaków i kładki _
+jakas_zmienna = 5    # Konwencja mówi: używaj małych liter i znaków podkreślenia _
 jakas_zmienna  # => 5
 
 # Próba dostępu do niezadeklarowanej zmiennej da błąd.
-# Przejdź do sekcji Obsługa wyjątków po więcej...
+# Przejdź do sekcji Obsługa wyjątków, aby dowiedzieć się więcej...
 inna_zmienna  # Wyrzuca nazwę błędu
 
 # "if" może być użyte jako wyrażenie
@@ -173,7 +173,7 @@ li = []
 # Możesz zacząć od wypełnionej listy
 inna_li = [4, 5, 6]
 
-# Dodaj na koniec używając "append"
+# Dodaj na koniec, używając "append"
 li.append(1)    # li to teraz [1]
 li.append(2)    # li to teraz [1, 2]
 li.append(4)    # li to teraz [1, 2, 4]
@@ -185,7 +185,7 @@ li.append(3)    # li to znowu [1, 2, 4, 3].
 
 # Dostęp do list jak do każdej tablicy
 li[0]  # => 1
-# Użyj = aby nadpisać wcześniej wypełnione miejsca w liście
+# Aby nadpisać wcześniej wypełnione miejsca w liście, użyj znaku =
 li[0] = 42
 li[0]  # => 42
 li[0] = 1  # Uwaga: ustawiamy starą wartość
@@ -195,7 +195,7 @@ li[-1]  # => 3
 # Jeżeli wyjdziesz poza zakres...
 li[4]  # ... zobaczysz IndexError
 
-# Możesz tworzyć wyniki.
+# Możesz też tworzyć wycinki.
 li[1:3]  # => [2, 4]
 # Bez początku
 li[2:]  # => [4, 3]
@@ -213,12 +213,12 @@ del li[2]   # li to teraz [1, 2, 3]
 
 # Listy można dodawać
 li + inna_li   # => [1, 2, 3, 4, 5, 6]
-# Uwaga: wartości poszczególnych list się nie zmieniają.
+# Uwaga: wartości oryginalnych list li i inna_li się nie zmieniają.
 
 # Do łączenia list użyj "extend()"
 li.extend(other_li)   # li to teraz [1, 2, 3, 4, 5, 6]
 
-# Sprawdź czy jest w liście używając "in"
+# Sprawdź, czy element jest w liście używając "in"
 1 in li   # => True
 
 # "len()" pokazuje długość listy
@@ -238,7 +238,7 @@ tup[:2]   # => (1, 2)
 
 # Można rozpakować krotki i listy do poszczególych zmiennych
 a, b, c = (1, 2, 3)     # a to teraz 1, b jest 2, a c to 3
-# Jeżeli zapomnisz nawiasów automatycznie tworzone są krotki
+# Jeżeli zapomnisz nawiasów, automatycznie tworzone są krotki
 d, e, f = 4, 5, 6
 # Popatrz jak prosto zamienić wartości
 e, d = d, e     # d to teraz 5 a e to 4
@@ -252,28 +252,28 @@ pelen_slownik = {"raz": 1, "dwa": 2, "trzy": 3}
 # Podglądany wartość
 pelen_slownik["one"]   # => 1
 
-# Wypisz wszystkie klucze używając "keys()"
+# Wypisz wszystkie klucze, używając "keys()"
 pelen_slownik.keys()   # => ["trzy", "dwa", "raz"]
-# Uwaga: słowniki nie gwarantują kolejności występowania kluczy.
+# Uwaga: słowniki nie zapamiętują kolejności kluczy.
 
 # A teraz wszystkie wartości "values()"
 pelen_slownik.values()   # => [3, 2, 1]
 # Uwaga: to samo dotyczy wartości.
 
-# Sprawdzanie czy występuje to "in"
+# Sprawdzanie czy klucz występuje w słowniku za pomocą "in"
 "raz" in pelen_slownik   # => True
 1 in pelen_slownik   # => False
 
 # Próba dobrania się do nieistniejącego klucza da KeyError
 pelen_slownik["cztery"]   # KeyError
 
-# Użyj "get()" method aby uniknąć KeyError
+# Użyj metody "get()", aby uniknąć błędu KeyError
 pelen_slownik.get("raz")   # => 1
 pelen_slownik.get("cztery")   # => None
 # Metoda get zwraca domyślną wartość gdy brakuje klucza
 pelen_slownik.get("one", 4)   # => 1
 pelen_slownik.get("cztery", 4)   # => 4
-# zauważ, że pelen_slownik.get("cztery") jest wciąż => None
+# zauważ, że pelen_slownik.get("cztery") wciąż zwraca => None
 # (get nie ustawia wartości słownika)
 
 # przypisz wartość do klucza podobnie jak w listach
@@ -284,12 +284,12 @@ pelen_slownik.setdefault("piec", 5)  # pelen_slownik["piec"] daje 5
 pelen_slownik.setdefault("piec", 6)  # pelen_slownik["piec"] to wciąż 5
 
 
-# Teraz zbiory (set) ... cóż zbiory (to po prostu listy ale bez potórzeń)
+# Teraz zbiory (set) - działają jak zwykłe listy, ale bez potórzeń
 pusty_zbior = set()
 # Inicjalizujemy "set()" pewnymi wartościami
 jakis_zbior = set([1, 2, 2, 3, 4])   # jakis_zbior to teraz set([1, 2, 3, 4])
 
-# kolejność nie jest gwarantowana, nawet gdy wydaje się posortowane
+# kolejność nie jest zachowana, nawet gdy wydaje się posortowane
 inny_zbior = set([4, 3, 2, 2, 1])  # inny_zbior to set([1, 2, 3, 4])
 
 # Od Pythona 2.7 nawiasy klamrowe {} mogą być użyte do deklarowania zbioru
@@ -298,7 +298,7 @@ pelen_zbior = {1, 2, 2, 3, 4}   # => {1, 2, 3, 4}
 # Dodaj więcej elementów przez "add()"
 pelen_zbior.add(5)   # pelen_zbior is now {1, 2, 3, 4, 5}
 
-# Znajdź przecięcie zbiorów używając &
+# Znajdź przecięcie (część wspólną) zbiorów, używając &
 inny_zbior = {3, 4, 5, 6}
 pelen_zbior & other_set   # => {3, 4, 5}
 
@@ -317,32 +317,32 @@ pelen_zbior | other_set   # => {1, 2, 3, 4, 5, 6}
 ## 3. Kontrola przepływu
 ####################################################
 
-# Tworzymy zmienną some_var
-some_var = 5
+# Tworzymy zmienną jakas_zm
+jakas_zm = 5
 
-# Tutaj widzisz wyrażenie warunkowe "if". Wcięcia są ważne Pythonie! 
-# wypisze "some_var jest mniejsza niż 10"
-if some_var > 10:
-    print("some_var jest wieksza niż 10")
-elif some_var < 10:    # This elif clause is optional.
-    print("some_var jest mniejsza niż 10")
-else:           # This is optional too.
-    print("some_var jest równa 10")
+# Tutaj widzisz wyrażenie warunkowe "if". Wcięcia w Pythonie są ważne!
+# Poniższy kod wypisze "jakas_zm jest mniejsza niż 10"
+if jakas_zm > 10:
+    print("jakas_zm jest wieksza niż 10")
+elif some_var < 10:    # Opcjonalna klauzula elif
+    print("jakas_zm jest mniejsza niż 10")
+else:           # Również opcjonalna klauzula else
+    print("jakas_zm jest równa 10")
 
 
 """
-Pętla for iteruje po elementach listy wypisując:
+Pętla for iteruje po elementach listy, wypisując:
     pies to ssak
     kot to ssak
     mysz to ssak
 """
 for zwierze in ["pies", "kot", "mysz"]:
-    # Możesz użyć % aby stworzyć sformatowane napisy
-    print("%s to ssak" % zwierze)
+    # Użyj metody format, aby umieścić wartość zmiennej w ciągu
+    print("{0} to ssak".format(zwierze))
 
 """
 "range(liczba)" zwraca listę liczb
-od zera do danej liczby:
+z przedziału od zera do wskazanej liczby (bez niej):
     0
     1
     2
@@ -352,7 +352,7 @@ for i in range(4):
     print(i)
 
 """
-While to pętla która jest wykonywana dopóki spełniony jest warunek:
+While to pętla, która jest wykonywana, dopóki spełniony jest warunek:
     0
     1
     2
@@ -363,46 +363,46 @@ while x < 4:
     print(x)
     x += 1  # Skrót od x = x + 1
 
-# Wyjątki wyłapujemy używając try, except
+# Wyjątki wyłapujemy, używając try i except
 
 # Działa w Pythonie 2.6 i wyższych:
 try:
-    # Użyj "raise" aby wyrzucić wyjąte
+    # Użyj "raise" aby wyrzucić wyjątek
     raise IndexError("To błąd indeksu")
 except IndexError as e:
-    pass    # Pass to brak reakcji na błąd. Zazwyczaj nanosisz tu poprawki.
+    pass    # Pass to brak reakcji na błąd. Zwykle opisujesz tutaj, jak program ma się zachować w przypadku błędu.
 except (TypeError, NameError):
-    pass    # kilka wyjątków może być przechwyce razem.
+    pass    # kilka wyjątków można przechwycić jednocześnie.
 else:   # Opcjonalna część bloku try/except. Musi wystąpić na końcu
     print "Wszystko ok!"   # Zadziała tylko, gdy program nie napotka wyjatku.
 
 
 ####################################################
-## 4. Funkcjie
+## 4. Funkcje
 ####################################################
 
-# Użyj "def" aby stworzyć nową funkcję
+# Użyj "def", aby stworzyć nową funkcję
 def dodaj(x, y):
-    print("x to %s a y to %s" % (x, y))
-    return x + y    # słówko kluczowe return zwraca wynik działania
+    print("x to %s, a y to %s" % (x, y))
+    return x + y    # słowo kluczowe return zwraca wynik działania
 
-# Tak wywołuje się funkcję z parametrami (args):
-dodaj(5, 6)   # => wypisze "x to 5 a y to 6" i zwróci 11
+# Tak wywołuje się funkcję z parametrami:
+dodaj(5, 6)   # => wypisze "x to 5, a y to 6" i zwróci 11
 
 # Innym sposobem jest wywołanie z parametrami nazwanymi.
 dodaj(y=6, x=5)   # tutaj kolejność podania nie ma znaczenia.
 
 
-# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują różną ilość parametrów
-# nienazwanych args, co będzie interpretowane jako krotka jeśli nie użyjesz *
+# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują zmienną liczbę parametrów pozycyjnych,
+# które zostaną przekazana jako krotka, pisząc w definicji funkcji "*args"
 def varargs(*args):
     return args
 
 varargs(1, 2, 3)   # => (1, 2, 3)
 
 
-# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują różną ilość parametrów
-# nazwanych kwargs, które będa interpretowane jako słownik jeśli nie dasz **
+# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują zmienną liczbę parametrów
+# nazwanych kwargs, które zostaną przekazane jako słownik, pisząc w definicji funkcji "**kwargs"
 def keyword_args(**kwargs):
     return kwargs
 
@@ -410,12 +410,12 @@ def keyword_args(**kwargs):
 keyword_args(wielka="stopa", loch="ness")   # => {"wielka": "stopa", "loch": "ness"}
 
 
-# Możesz też to pomieszać
+# Możesz też przyjmować jednocześnie zmienną liczbę parametrów pozycyjnych i nazwanych
 def all_the_args(*args, **kwargs):
     print(args)
     print(kwargs)
 """
-all_the_args(1, 2, a=3, b=4) wyrzuci:
+all_the_args(1, 2, a=3, b=4) wypisze:
     (1, 2)
     {"a": 3, "b": 4}
 """
@@ -435,7 +435,7 @@ def pass_all_the_args(*args, **kwargs):
     print varargs(*args)
     print keyword_args(**kwargs)
 
-# Zakres widoczności
+# Zasięg zmiennych
 x = 5
 
 def setX(num):
@@ -461,14 +461,14 @@ def rob_dodawacz(x):
 dodaj_10 = rob_dodawacz(10)
 dodaj_10(3)   # => 13
 
-# Są również funkcje nienazwane "lambda"
+# Są również funkcje anonimowe "lambda"
 (lambda x: x > 2)(3)   # => True
 
-# Są także wbudowane funkcje wysokiego poziomu
+# Python ma też wbudowane funkcje wyższego rzędu (przyjmujące inną funkcje jako parametr)
 map(add_10, [1, 2, 3])   # => [11, 12, 13]
 filter(lambda x: x > 5, [3, 4, 5, 6, 7])   # => [6, 7]
 
-# Można używać wyrażeń listowych do mapowania (map) i filtrowania (filter)
+# Można używać wyrażeń listowych (list comprehensions) do mapowania i filtrowania
 [add_10(i) for i in [1, 2, 3]]  # => [11, 12, 13]
 [x for x in [3, 4, 5, 6, 7] if x > 5]   # => [6, 7]
 
@@ -485,18 +485,18 @@ class Czlowiek(object):
     
     # Podstawowa inicjalizacja - wywoływana podczas tworzenia instacji.
     # Zauważ, że podwójne podkreślenia przed i za nazwą oznaczają
-    # obietky lub atrybuty, który żyją tylko w kontrolowanej przez
-    # użytkownika przestrzeni nazw. Nie używaj ich we własnych metodach.
+    # specjalne obiekty lub atrybuty wykorzystywane wewnętrznie przez Pythona.
+    # Nie używaj ich we własnych metodach.
     def __init__(self, nazwa):
         # przypisz parametr "nazwa" do atrybutu instancji
         self.nazwa = nazwa
 
-    # Metoda instancji. Wszystkie metody biorą "self" jako pierwszy argument
+    # Metoda instancji. Wszystkie metody przyjmują "self" jako pierwszy argument
     def mow(self, wiadomosc):
         return "%s: %s" % (self.nazwa, wiadomosc)
 
     # Metoda klasowa współdzielona przez instancje.
-    # Ma wywołującą klasę jako pierwszy argument.
+    # Przyjmuje wywołującą klasę jako pierwszy argument.
     @classmethod
     def daj_gatunek(cls):
         return cls.gatunek
@@ -540,7 +540,8 @@ print(ceil(3.7))  # => 4.0
 print(floor(3.7))   # => 3.0
 
 # Można zaimportować wszystkie funkcje z danego modułu.
-# Ostrzeżenie: nie jest to polecane.
+# Uwaga: nie jest to polecane, bo później w kodzie trudno połapać się,
+# która funkcja pochodzi z którego modułu.
 from math import *
 
 # Można skracać nazwy modułów.
@@ -550,7 +551,7 @@ math.sqrt(16) == m.sqrt(16)   # => True
 from math import sqrt
 math.sqrt == m.sqrt == sqrt  # => True
 
-# Moduły pythona to zwykłe skrypty napisane w tym języku. Możesz
+# Moduły Pythona to zwykłe skrypty napisane w tym języku. Możesz
 # pisać własne i importować je. Nazwa modułu to nazwa pliku.
 
 # W ten sposób sprawdzisz jakie funkcje wchodzą w skład modułu.
@@ -568,14 +569,16 @@ def podwojne_liczby(iterowalne):
         yield i + i
 
 # Generatory tworzą wartości w locie.
-# W przeciwienstwie do wygenerowania wartości raz i ich zachowania, 
-# powstają one na bieżąco, w wyniku iteracji. To oznacza, że wartości
-# większe niż 15 nie będą przetworzone w funkcji "podwojne_liczby".
+# Zamiast generować wartości raz i zapisywać je (np. w liście), 
+# generator tworzy je na bieżąco, w wyniku iteracji. To oznacza,
+# że w poniższym przykładzie wartości większe niż 15 nie będą przetworzone 
+# w funkcji "podwojne_liczby".
 # Zauważ, że xrange to generator, który wykonuje tę samą operację co range.
 # Stworzenie listy od 1 do 900000000 zajęłoby sporo czasu i pamięci,
-# a xrange tworzy obiekt generatora zamiast tworzyć całą listę jak range.
-# Użyto podkreślinika, aby odróżnić nazwę zmiennej od słówka kluczowego
-# Pythona.
+# a xrange tworzy obiekt generatora zamiast budować całą listę jak range.
+
+# Aby odróżnić nazwę zmiennej od nazwy zarezerwowanej w Pythonie, używamy
+# zwykle na końcu znaku podkreślenia
 xrange_ = xrange(1, 900000000)
 
 # poniższa pętla będzie podwajać liczby aż do 30 
@@ -587,7 +590,7 @@ for i in podwojne_liczby(xrange_):
 
 # Dekoratory
 # w tym przykładzie "beg" jest nakładką na "say"
-# Beg wywołuje say. Jeśli say_please jest prawdziwe wtedy wzracana wartość
+# Beg wywołuje say. Jeśli say_please jest prawdziwe, wtedy zwracana wartość
 # zostanie zmieniona
 
 from functools import wraps
diff --git a/pl-pl/ruby-pl.html.markdown b/pl-pl/ruby-pl.html.markdown
new file mode 100644
index 00000000..73b1a7d8
--- /dev/null
+++ b/pl-pl/ruby-pl.html.markdown
@@ -0,0 +1,593 @@
+---
+language: ruby
+filename: learnruby.rb
+contributors:
+  - ["David Underwood", "http://theflyingdeveloper.com"]
+  - ["Joel Walden", "http://joelwalden.net"]
+  - ["Luke Holder", "http://twitter.com/lukeholder"]
+  - ["Tristan Hume", "http://thume.ca/"]
+  - ["Nick LaMuro", "https://github.com/NickLaMuro"]
+  - ["Marcos Brizeno", "http://www.about.me/marcosbrizeno"]
+  - ["Ariel Krakowski", "http://www.learneroo.com"]
+  - ["Dzianis Dashkevich", "https://github.com/dskecse"]
+  - ["Levi Bostian", "https://github.com/levibostian"]
+  - ["Rahil Momin", "https://github.com/iamrahil"]
+  - ["Gabriel Halley", "https://github.com/ghalley"]
+  - ["Persa Zula", "http://persazula.com"]
+translators:
+    - ["Marcin Klocek", "https://github.com/mklocek"]
+lang: pl-pl
+---
+
+```ruby
+# To jest komentarz
+
+=begin 
+To jest wielolinijkowy komentarz
+Nikt ich nie używa
+Ty też nie powinieneś
+=end
+
+# Przede wszystkim: Wszystko jest obiektem.
+
+# Liczby są obiektami
+
+3.class #=> Fixnum
+
+3.to_s #=> "3"
+
+
+# Trochę podstawowej arytmetyki
+1 + 1 #=> 2
+8 - 1 #=> 7
+10 * 2 #=> 20
+35 / 5 #=> 7
+2**5 #=> 32
+5 % 3 #=> 2
+5 ^ 6 #=> 3
+
+# Arytmetyka jest zastąpeniem składni
+# metod wywoływanych na obiektach
+1.+(3) #=> 4
+10.* 5 #=> 50
+
+# Wartości specjalne są obiektami
+nil # To na prawdę jest niczym
+true # prawda
+false # fałsz
+
+nil.class #=> NilClass
+true.class #=> TrueClass
+false.class #=> FalseClass
+
+# Równość
+1 == 1 #=> true
+2 == 1 #=> false
+
+# Nierówność
+1 != 1 #=> false
+2 != 1 #=> true
+
+# jedyną 'fałszywą' wartością poza false, jest nil 
+
+!nil   #=> true
+!false #=> true
+!0     #=> false
+
+# Więcej porównań
+1 < 10 #=> true
+1 > 10 #=> false
+2 <= 2 #=> true
+2 >= 2 #=> true
+
+# Operatory logiczne
+true && false #=> false
+true || false #=> true
+!true #=> false
+
+# Istnieją alternatywne wersje operatorów logicznych ze znacznie mniejszym
+# pierwszeństwem. Używane są by kontrolować wyrażenia w łańcuchach wyrażeń
+# aż jedno z nich wróci true lub false.
+
+# `zrob_cos_innego` wywołaj tylko wtedy gdy `zrob_cos` zakończy się sukcesem.
+zrob_cos_innego() and zrob_cos()
+# `log_error` wywołaj tylko wtedy gdy `zrob_cos` nie zakończy się sukcesem.
+zrob_cos() or log_error()
+
+
+# Stringi są obiektami
+
+'Jestem stringiem.'.class #=> String
+"Ja również jestem stringiem.".class #=> String
+
+wypelnienie = 'użyć interpolacji stringa'
+"Potrafię #{wypelnienie} używając podwójnych cudzysłowów."
+#=> "Potrafię użyć interpolacji stringa używając podwójnych cudzysłowów."
+
+# Staraj się zapisywać stringi za pomocą apostrof, zamiast cudzysłowów tam, gdzie to możliwe
+# Cudzysłowy wykonują dodatkowe wewnętrzne operacje
+
+
+# Łączenie stringów, ale nie liczb
+'hej ' + 'świecie'  #=> "hej świecie"
+'hej ' + 3 #=> TypeError: can't convert Fixnum into String
+'hej ' + 3.to_s #=> "hej 3"
+
+# Łączenie stringów i operatorów
+'hej ' * 3 #=> "hej hej hej "
+
+# Dodawanie do stringa
+'hej' << ' świecie' #=> "hej świecie"
+
+# wydrukowanie wartości wraz z nową linią na końcu
+puts "Drukuję!"
+#=> Drukuję!
+#=> nil
+
+# wydrukowanie wartości bez nowej linii na końcu 
+print "Drukuję!"
+#=> Drukuję! => nill
+
+# Zmienne
+x = 25 #=> 25
+x #=> 25
+
+# Zauważ, że przypisanie zwraca przypisywaną wartość
+# To znaczy, że możesz wykonać wielokrotne przypisanie:
+
+x = y = 10 #=> 10
+x #=> 10
+y #=> 10
+
+# Zwyczajowo, używaj notacji nazwa_zmiennej dla nazw zmiennych
+nazwa_zmiennej = true
+
+# Używaj opisowych nazw zmiennych
+sciezka_do_projektu = '/dobra/nazwa/'
+sciezka = '/zla/nazwa/'
+
+# Symbole (są obiektami)
+# Symbole są niezmiennymi, wielokrotnie używanymi stałymi reprezentowanymi wewnętrznie jako 
+# liczby całkowite. Często używane są zamiast stringów w celu wydajniejszego przekazywania danych
+
+:oczekujacy.class #=> Symbol
+
+status = :oczekujacy
+
+status == :oczekujacy #=> true
+
+status == 'oczekujacy' #=> false
+
+status == :zatwierdzony #=> false
+
+# Tablice
+
+# To jest tablica
+array = [1, 2, 3, 4, 5] #=> [1, 2, 3, 4, 5]
+
+# Tablice mogą zwierać różne typy danych
+
+[1, 'hej', false] #=> [1, "hej", false]
+
+# Tablice mogę być indeksowane
+# Od początku
+tablica[0] #=> 1
+tablica.first #=> 1
+tablica[12] #=> nil
+
+# Podobnie jak przy arytmetyce, dostęp poprzez [zmienna]
+# jest tylko czytelniejszą składnią
+# dla wywoływania metody [] na obiekcie
+tablica.[] 0 #=> 1
+tablica.[] 12 #=> nil
+
+# Od końca
+tablica[-1] #=> 5
+tablica.last #=> 5
+
+# Z początkowym indeksem i długością
+tablica[2, 3] #=> [3, 4, 5]
+
+# Odwrotność tablicy
+a=[1,2,3]
+a.reverse! #=> [3,2,1]
+
+# Lub zakres
+array[1..3] #=> [2, 3, 4]
+
+# Dodawanie do tablicy w taki sposób
+tablica << 6 #=> [1, 2, 3, 4, 5, 6]
+# Lub taki
+tablica.push(6) #=> [1, 2, 3, 4, 5, 6]
+
+# Sprawdzanie, czy tablica zawiera element
+tablica.include?(1) #=> true
+
+# Hasze są Ruby'owymi podstawowymi słownikami z parami klucz/wartość.
+# Hasze są zapisywane za pomocą nawiasów klamrowych
+hasz = { 'kolor' => 'zielony', 'numer' => 5 }
+
+hasz.keys #=> ['kolor', 'numer']
+
+# Można szybko sprawdzić zawartość hasza za pomocą kluczy:
+hasz['kolor'] #=> 'zielony'
+hasz['numer'] #=> 5
+
+# Sprawdzenie wartośći dla nieistniejącego klucza zwraca nil:
+hasz['nic tutaj nie ma'] #=> nil
+
+# Od wersji 1.9, Ruby posiada specjalną składnię, gdy używamy symboli jako kluczy:
+
+nowy_hasz = { stan: 3, akcja: true }
+
+nowy_hasz.keys #=> [:stan, :akcja]
+
+# Sprawdzenie istnienia kluczy i wartości w haszu
+new_hash.has_key?(:defcon) #=> true
+new_hash.has_value?(3) #=> true
+
+# Wskazówka: Zarówno tablice, jak i hasze, są policzalne
+# Współdzielą wiele metod takich jak each, map, count, i inne
+
+# Instrukcje warunkowe
+
+if true
+  'wyrażenie if'
+elsif false
+  'wyrażenie if, opcjonalne'
+else
+  'wyrażenie else, również opcjonalne'
+end
+
+for licznik in 1..5
+  puts "powtórzenie #{licznik}"
+end
+#=> powtórzenie 1
+#=> powtórzenie 2
+#=> powtórzenie 3
+#=> powtórzenie 4
+#=> powtórzenie 5
+
+# JEDNAKŻE, Nikt nie używa pętli for.
+# Zamiast tego, powinno się używać metody "each" i podawać jej blok.
+# Blok jest kawałkiem kodu, który możesz podać metodzie podobnej do "each".
+# Jest analogiczny do wyrażeń lambda, funkcji anonimowych lub zamknięć w innych
+# językach programowania.
+#
+# Metoda "each" danego zakresu, wykonuje blok dla każdego elementu w zakresie.
+# Do bloku zostaje przekazany licznik jako parametr.
+# Wykonanie metody "each" z przekazaniem bloku wygląda następująco:
+
+(1..5).each do |licznik|
+  puts "powtórzenie #{licznik}"
+end
+#=> powtórzenie 1
+#=> powtórzenie 2
+#=> powtórzenie 3
+#=> powtórzenie 4
+#=> powtórzenie 5
+
+# Możesz również otoczyć blok nawiasami klamrowymi:
+(1..5).each { |licznik| puts "powtórzenie #{licznik}" }
+
+# Zawartość struktur danych również może być powtarzana używając each.
+tablica.each do |element|
+  puts "#{element} jest częścią tablicy"
+end
+hasz.each do |klucz, wartosc|
+  puts "#{klucz} jest #{wartosc}"
+end
+
+# Jeśli nadal potrzebujesz indeksum, możesz użyć "each_with_index" i zdefiniować 
+# zmienną odpowiadającą indeksowi
+tablica.each_with_index do |element, indeks|
+  puts "#{element} jest numerem #{indeks} w tablicy"
+end
+
+licznik = 1
+while licznik <= 5 do
+  puts "powtórzenie #{licznik}"
+  licznik += 1
+end
+#=> powtórzenie 1
+#=> powtórzenie 2
+#=> powtórzenie 3
+#=> powtórzenie 4
+#=> powtórzenie 5
+
+# W Ruby istnieje dużo pomocnych funkcji wykonujących pętle,
+# na przykład "map", "reduce", "inject" i wiele innych. Map,
+# w każdym wywołaniu, pobiera tablicę, na której wykonuję pętlę,
+# wykonuje kod zapisany za pomocą bloku i zwraca całkowicie nową tablicę.
+tablica = [1,2,3,4,5]
+podwojone = tablica.map do |element|
+  element * 2
+end
+puts podwojona
+#=> [2,4,6,8,10]
+puts tablica
+#=> [1,2,3,4,5]
+
+ocena = 2
+
+case ocena
+when 1
+  puts 'Dobra robota, masz wolne'
+when 2
+  puts 'Następnym razem będziesz miał więcej szczęścia'
+when 3
+  puts 'Możesz to zrobić lepiej'
+when 4
+  puts 'Przebrnąłeś'
+when 5
+  puts 'Oblałeś!'
+else
+  puts 'Inny system oceniania?'
+end
+#=> "Następnym razem będziesz miał więcej szczęścia"
+
+# case może również użwać zakresów
+ocena = 82
+case ocena
+when 90..100
+  puts 'Hurra!'
+when 80...90
+  puts 'Dobra robota'
+else
+  puts 'Oblałeś!'
+end
+#=> "Dobra robota"
+
+# obsługa błędów:
+begin
+  # kod, który może wywołać wyjątek
+  raise NoMemoryError, 'Zabrakło pamięci.'
+rescue NoMemoryError => zmienna_wyjatku
+  puts 'Został wywołany NoMemoryError', zmienna_wyjatku
+rescue RuntimeError => inna_zmienna_wyjatku
+  puts 'Teraz został wywołany RuntimeError'
+else
+  puts 'To zostanie uruchomione, jeśli nie wystąpi żaden wyjątek'
+ensure
+  puts 'Ten kod wykona się zawsze'
+end
+
+# Funkcje
+
+def podwojenie(x)
+  x * 2
+end
+
+# Funkcje (i wszystkie bloki) zawsze zwracają wartość ostatniego wyrażenia
+podwojenie(2) #=> 4
+
+# Okrągłe nawiady są opcjonalne, gdy wynik jest jednoznaczny
+podwojenie 3 #=> 6
+
+podwojenie podwojenie 3 #=> 12
+
+def suma(x, y)
+  x + y
+end
+
+# Argumenty metod są oddzielone przecinkami
+suma 3, 4 #=> 7
+
+suma suma(3, 4), 5 #=> 12
+
+# yield
+# Wszystkie metody mają ukryty, opcjonalny parametr bloku,
+# który może być wykonany używając słowa kluczowego 'yield'
+
+def otoczenie
+  puts '{'
+  yield
+  puts '}'
+end
+
+otoczenie { puts 'hej świecie' }
+
+# {
+# hej świecie
+# }
+
+
+# Możesz przekazać blok do funkcji
+# "&" oznacza referencję to przekazanego bloku
+def goscie(&blok)
+  blok.call 'jakis_argument'
+end
+
+# Możesz przekazać listę argumentów, które będę przekonwertowane na tablicę
+# Do tego służy operator ("*")
+def goscie(*tablica)
+  tablica.each { |gosc| puts gosc }
+end
+
+# Definiowanie klas używając słowa kluczowego class
+class Czlowiek
+
+  # Zmienna klasowa. Jest współdzielona przez wszystkie instancje tej klasy.
+  @@gatunek = 'H. sapiens'
+
+  # Podstawowe inicjalizowanie
+  def initialize(imie, wiek = 0)
+    # Przypisanie argumentu do zmiennej danej instancji o nazwie "imie"
+    @imie = imie
+    # Jeśli nie podano wieku, zostanie użyta domyślna wartość z listy argumentów.
+    @wiek = wiek
+  end
+
+  # Podstawowa metoda przypisująca wartość
+  def imie=(imie)
+    @imie = imie
+  end
+
+  # Podstawowa metoda pobierająca wartość
+  def imie
+    @imie
+  end
+
+  # Powyższa funkcjonalność może być zastąpiona używając metody attr_accessor w taki sposób
+  attr_accessor :imie
+
+  # Metody przypisujące/pobierające mogą być stworzone indywidualnie
+  attr_reader :imie
+  attr_writer :imie
+
+  # Metody klasowe używają self aby odróżnić się od metody instancji.
+  # To może być wywołane na klasie, nie na instancji.
+  def self.powiedz(wiadomosc)
+    puts wiadomosc
+  end
+
+  def gatunek
+    @@gatunek
+  end
+end
+
+
+# Tworzenie instancji klasy
+jim = Czlowiek.new('Jim Halpert')
+
+dwight = Czlowiek.new('Dwight K. Schrute')
+
+# Wywołajmy parę metod
+jim.gatunek #=> "H. sapiens"
+jim.imie #=> "Jim Halpert"
+jim.imie = "Jim Halpert II" #=> "Jim Halpert II"
+jim.imie #=> "Jim Halpert II"
+dwight.gatunek #=> "H. sapiens"
+dwight.imie #=> "Dwight K. Schrute"
+
+# Wywołanie metody klasowej
+Czlowiek.powiedz('Cześć') #=> "Cześć"
+
+# Zasięg zmiennej jest definiowany poprzez jej nazwę.
+# Zmienne, które zaczynają się na $ mają zasięg globalny
+$zmienna = "Jestem zmienną globalną"
+defined? $zmienna #=> "global-variable"
+
+# Zmienne zczynające się na @ mają zasięg danej instancji
+@zmienna = "Jestem zmienną instancji"
+defined? @zmienna #=> "instance-variable"
+
+# Zmienne, które zaczynają się na @@ mają zasięg danej klasy
+@@zmienna = "Jestem zmienną klasową"
+defined? @@zmienna #=> "class variable"
+
+# Zmienne, które zaczynają się na dużą literę, są stałymi
+Zmienna = "Jestem stałą"
+defined? Zmienna #=> "constant"
+
+# Klasa jest również obiektem w ruby. Może więc mieć zmienne instancji.
+# Zmienna klasowa może być współdzielona między klasą i jej potomstwem.
+
+# podstawowa klasa
+class Czlowiek
+  @@cokolwiek = 0
+
+  def self.cokolwiek
+    @@cokolwiek
+  end
+
+  def self.cokolwiek=(wartosc)
+    @@cokolwiek = wartosc
+  end
+end
+
+# klasa pochodna
+class Pracownik < Czlowiek
+end
+
+Czlowiek.cokolwiek # 0
+Pracownik.cokolwiek # 0
+
+Czlowiek.cokolwiek = 2 # 2
+Pracownik.cokolwiek # 2
+
+# Zmienna instancji danej klasy nie jest współdzielona przez jej potomstwo.
+
+class Czlowiek
+  @cos = 0
+
+  def self.cos
+    @cos
+  end
+
+  def self.cos=(wartosc)
+    @cos = wartosc
+  end
+end
+
+class Doktor < Czlowiek
+end
+
+Czlowiek.cos # 0
+Doktor.cos # nil
+
+module PrzykladowyModul
+  def cokolwiek
+    'cokolwiek'
+  end
+end
+
+# Włączanie modułów łączy ich metody z metodami instancji klasy
+# Rozszerzanie modułów łączy ich metody z metodami klasy
+
+class Osoba
+  include PrzykladowyModul
+end
+
+class Ksiazka
+  extend PrzykladowyModul
+end
+
+Osoba.cokolwiek         # => NoMethodError: undefined method `cokolwiek' for Osoba:Class
+Osoba.new.cokolwiek     # => 'cokolwiek'
+Ksiazka.cokolwiek       # => 'cokolwiek'
+Ksiazka.new.cokolwiek   # => NoMethodError: undefined method `cokolwiek'
+
+# Gdy włączamy lub rozszerzamy muduły, wykonywane są tzw. wywołania zwrotne
+
+module PrzykladowyModul
+  def self.included(baza)
+    baza.extend(MotodyKlasowe)
+    baza.send(:include, MetodyInstancji)
+  end
+
+  module MotodyKlasowe
+    def cos
+      'cos'
+    end
+  end
+
+  module MetodyInstancji
+    def xyz
+      'xyz'
+    end
+  end
+end
+
+class Cokolwiek
+  include PrzykladowyModul
+end
+
+Cokolwiek.cos     # => 'cos'
+Cokolwiek.xyz     # => NoMethodError: undefined method `xyz'
+Cokolwiek.new.cos # => NoMethodError: undefined method `cos'
+Cokolwiek.new.xyz # => 'qux'
+```
+
+## Dodatkowe źródła
+### Polskie
+
+- [Dokumentacja](https://www.ruby-lang.org/pl/documentation/quickstart/)
+
+### Angielskie
+
+- [Learn Ruby by Example with Challenges](http://www.learneroo.com/modules/61/nodes/338) - A variant of this reference with in-browser challenges.
+- [Official Documentation](http://www.ruby-doc.org/core-2.1.1/)
+- [Ruby from other languages](https://www.ruby-lang.org/en/documentation/ruby-from-other-languages/)
+- [Programming Ruby](http://www.amazon.com/Programming-Ruby-1-9-2-0-Programmers/dp/1937785491/) - An older [free edition](http://ruby-doc.com/docs/ProgrammingRuby/) is available online.
+- [Ruby Style Guide](https://github.com/bbatsov/ruby-style-guide) - A community-driven Ruby coding style guide.
diff --git a/pl-pl/xml-pl.html.markdown b/pl-pl/xml-pl.html.markdown
new file mode 100644
index 00000000..7cce138f
--- /dev/null
+++ b/pl-pl/xml-pl.html.markdown
@@ -0,0 +1,137 @@
+---
+language: xml
+filename: learnxml-pl.xml
+contributors:
+  - ["João Farias", "https://github.com/JoaoGFarias"]
+translators:  
+  - ["Tomasz Janiszewski", "https://github.com/janisz"]  
+lang: pl-pl
+---
+
+XML (_Extensible Markup Language_) to rozszerzalny język znaczników, stworzony
+do przechowywania i transportu danych.
+
+W przeciwieństwie do HTML, XML nie specyfikuje w jaki sposób wyświetlić dane, a
+tylko je przechowuje.
+
+* Składnia XML
+
+```xml
+<!-- Komentarze w XML wyglądają jak ten -->
+
+<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
+<ksiegarnia>
+  <ksiazka kategoria="GOTOWANIE">
+    <tytul lang="pl">Codzienny Włoski</tytul>
+    <autor>Giada De Laurentiis</autor>
+    <rok>2005</rok>
+    <cena>30.00</cena>
+  </ksiazka>
+  <ksiazka kategoria="DZIECI">
+    <tytul lang="pl">Harry Potter</tytul>
+    <autor>J K. Rowling</autor>
+    <rok>2005</rok>
+    <cena>29.99</cena>
+  </ksiazka>
+  <ksiazka kategoria="WEB">
+    <tytul lang="pl">Nauka XML</tytul>
+    <autor>Erik T. Ray</autor>
+    <rok>2003</rok>
+    <cena>39.95</cena>
+  </ksiazka>
+</ksiegarnia>
+
+<!-- Powyżej jest typowy plik XML.
+  Zaczyna się od deklaracji zawierającej metadane (opcjonalne).  
+
+  XML używa drzewiastej struktury. Powyżej, głównym wierzchołkiem jest
+  'ksiegarnia' , która zawiera trzy (3) węzły potomne, wszystkie 'ksiazki',
+  które zawierają swoje węzły potomne, i tak dalej...
+
+  Węzły są tworzone używające otwierających/zamykających znaczników.
+  Węzły potomne znajdują się pomiędzy otwierającym i zamykającym znacznikiem.
+-->
+
+<!-- XML przechowuje dwa typy danych
+  1 - Atrybuty -> metadane o węźle
+      Zazwyczaj parser XML używa tych informacji do przechowywania danych we
+      właściwy sposób. Atrybuty nadawane są poprzez wpisanie ich w otwierajacym
+      znaczniku.
+  2 - Elementy -> to są czyste dane.
+      Dane, które parser otrzymuje z pliku XML.
+      Elementy są deklarowane pomiędzy otwierajacym i zamykającym znacznikiem,
+      bez nawiasów. -->
+
+<!-- Poniższy element ma dwa atrybuty -->
+<plik type="gif" id="4293">komputer.gif</plik>
+
+
+```
+
+* Dobrze sformatowany dokument i walidacja
+
+Dokument XML jest dobrze sformatowany gdy jest syntaktycznie poprawny.
+Jednakże możliwe jest wstrzykiwanie większej liczby ograniczeń w dokumencie,
+używając definicji takich jak DTD i XML Schema.
+
+Dokument XML, który jest zgodny ze swoją definicją jest poprawny.
+
+
+Korzystając z tych narzędzi możesz sprawdzić dane zawarte w dokumencie poza
+logiką aplikacji.
+
+```xml
+
+
+<!-- Poniżej jest uproszczona wersja dokumentu księgarni,
+  z dodatkową definicją DTD.-->
+
+<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
+<!DOCTYPE notatka SYSTEM "Ksiegarnia.dtd">
+<ksiegarnia>
+  <ksiazka kategoria="GOTOWANIE">
+    <tytul >Everyday Italian</tytul>
+    <cena>30.00</cena>
+  </ksiazka>
+</ksiegarnia>
+
+<!-- DTD może wyglądać następująco:-->
+
+<!DOCTYPE notatka
+[
+<!ELEMENT ksiegarnia (ksiazka+)>
+<!ELEMENT ksiazka (tytul,cena)>
+<!ATTLIST ksiazka kategoria CDATA "Literatura">
+<!ELEMENT tytul (#PCDATA)>
+<!ELEMENT cena (#PCDATA)>
+]>
+
+
+<!-- DTD zaczyna się od deklaracji
+  Zaczynając od góry, główny węzeł jest zadeklarowany jako wymagający jednego
+  lub więcej węzłów potomnych typu 'ksiżka'.
+  Każda 'ksiażka' powinna zawierać dokładnie jeden 'tytuł' i 'cene' oraz atrybut
+  'kategoria' z 'literaturą' jako wartość domyślna.
+  'tytuł' i 'cena' to pola typu parsowalnych zmiennyc znakowych, co oznacza że
+  użyte znaczniki zostaną zinterpretowane &lt; zamienione <. -->
+
+<!-- DTD moze być deklarowane wewnątrz pliku XML. -->
+
+<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
+
+<!DOCTYPE notatka
+[
+<!ELEMENT ksiegarnia (ksiazka+)>
+<!ELEMENT ksiazka (tytul,cena)>
+<!ATTLIST ksiazka kategoria CDATA "Literatura">
+<!ELEMENT tytul (#PCDATA)>
+<!ELEMENT cena (#PCDATA)>
+]>
+
+<ksiegarnia>
+  <ksiazka kategoria="GOTOWANIE">
+    <tytul >Everyday Italian</tytul>
+    <cena>30.00</cena>
+  </ksiazka>
+</ksiegarnia>
+```