diff options
Diffstat (limited to 'el-gr')
| -rw-r--r-- | el-gr/bash-gr.html.markdown | 2 | ||||
| -rw-r--r-- | el-gr/ocaml-gr.html.markdown | 381 | ||||
| -rw-r--r-- | el-gr/rust-gr.html.markdown | 339 | ||||
| -rw-r--r-- | el-gr/vim-gr.html.markdown | 2 |
4 files changed, 722 insertions, 2 deletions
diff --git a/el-gr/bash-gr.html.markdown b/el-gr/bash-gr.html.markdown index 2989969d..239beaa4 100644 --- a/el-gr/bash-gr.html.markdown +++ b/el-gr/bash-gr.html.markdown @@ -8,7 +8,7 @@ lang: el-gr --- Η λέξη «bash» είναι ένα από τα ονόματα του unix shell (τερματικός), το οποίο -διανέμεται επίσης ως προεπιλεγμένος τερματικός για το λειτουργικό σύστημα GNU, τα Linux και τα Mac OS X. +διανέμεται επίσης ως προεπιλεγμένος τερματικός για το λειτουργικό σύστημα GNU, τα Linux και τα macOS. Σχεδόν όλα τα παραδείγματα που ακολουθούν μπορούν να αποτελέσουν μέρος ενός προγράμματος τερματικού (shell script) ή να εκτελεσθούν απευθείας από τον τερματικό. diff --git a/el-gr/ocaml-gr.html.markdown b/el-gr/ocaml-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..9a15b2d3 --- /dev/null +++ b/el-gr/ocaml-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,381 @@ +--- +language: OCaml +filename: learnocaml-gr.ml +contributors: + - ["Daniil Baturin", "http://baturin.org/"] +translators: + - ["Chariton Charitonidis", "https://github.com/haritonch"] +lang: el-gr +--- + +Η OCaml είναι μία strictly evaluated συναρτησιακή γλώσσα με κάποια στοιχεία +προστακτικού προγραμματισμού. + +Μαζί με την StandardML και τις διαλέκτους της, ανήκει στην οικογένεια ML γλωσσών. +Η F# είναι επίσης αρκετά επιρρεασμένη από την OCaml. + +Ακριβώς όπως η StandardML, η OCaml διαθέτει έναν interpreter, που μπορεί να +χρησιμοποιηθεί διαδραστικά, αλλά και έναν compiler. +Το εκτελέσιμο αρχείο του interpreter κανονικά έχει το όνομα "ocaml" και ο compiler +έχει το όνομα "ocamlopt". +Υπάρχει και ένας bytecode compiler "ocamlc", αλλά δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι να το +χρησιμοποιήσει κάποιος. + +Είναι ισχυρά και στατικά τυποποιημένη. Παρ'όλα αυτά , δεν χρειάζεται ο +προγραμματιστής να δηλώνει τους τύπους, καθώς συμπερασμός τύπων γίνεται με τον +αλγόριθμο του συστήματος τύπων Hindley-Milner. Αυτό κάνει τις δηλώσεις τύπων μη +αναγκαίες στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή. + +Όταν είμαστε στο toplevel της OCaml (read-eval-print-loop), η OCaml τυπώνει τον +τύπο που συμπεραίνει όταν εισάγουμε μια έκφραση. + +``` +# let inc x = x + 1 ;; +val inc : int -> int = <fun> +# let a = 99 ;; +val a : int = 99 +``` +Για ένα source αρχείο μπορούμε να χρησιμοποιούμε την εντολή +"ocamlc -i /path/to/file.ml" στο terminal για να τυπώσει όλα τα ονόματα και +τους τύπους. + +``` +$ cat sigtest.ml +let inc x = x + 1 +let add x y = x + y + +let a = 1 + +$ ocamlc -i ./sigtest.ml +val inc : int -> int +val add : int -> int -> int +val a : int +``` + +Σημειώστε ότι τα type signatures των συναρτήσεων με πολλά ορίσματα είναι +γραμμένα σε curried form. Μια συνάρτηση με πολλά ορίσματα μπορεί να +αναπαρασταθεί ως σύνθεση συναρτήσεων με μόνο ένα όρισμα. +Η "f(x,y) = x + y" από το παράδειγμα, όταν εφαρμόζεται στα ορίσματα 2 και 3 +είναι ισοδύναμη με την εφαρμογή της "f0(y) = 2 + y" στο 3. Γι' αυτό έχει τύπο +"int -> int -> int". + + +```ocaml +(*** Comments ***) + +(* Τα σχόλια περικλείονται σε (* και *). Μπορούν να είναι και εμφωλευμένα *) + +(* Δεν υπάρχει ειδικό σύμβολο για σχόλια μιας γραμμής *) + + +(*** Μεταβλητές και Συναρτήσεις ***) + +(* Οι εκφράσεις διαχωρίζονται από διπλό semicolon, ";;". + Σε πολλές περιπτώσεις είναι περιττό, αλλά εδώ θα το χρησιμοποιούμε σε + κάθε έκφραση για ευκολότερο copy-paste στο interpreter shell. + Το να χρησιμοποιούμε περιττά ;; σε αρχεία κώδικα θεωρείται συνήθως + κακό στυλιστικά. *) + +(* Οι δηλώσεις μεταβλητών και συναρτήσεων χρησιμοποιούν το keyword "let" *) +let x = 10 ;; + +(* Η OCaml επιτρέπει χαρακτήρες μονών εισαγωγικών σε identifiers. + το μονό εισαγωγικό δεν έχει κάποια σημασία σε αυτή την περίπτωση, + χρησιμοποιείται συνήθως σε περιπτώσεις που σε άλλες γλώσσες χρησιμοποιούμε + ονόματα όπως "foo_tmp". *) +let foo = 1 ;; +let foo' = foo * 2 ;; + +(* Από τη στιγμή που ο compiler της OCaml συμπεραίνει τους τύπους αυτόματα, + κανονικά δεν χρειάζεται να δηλώνουμε ρητά τον τύπο ορισμάτων. Παρ'όλα αυτά + μπορούμε να το κάνουμε αν θέλουμε ή χρειάζεται *) +let inc_int (x: int) : int = x + 1 ;; + +(* Μία από αυτές τις περιπτώσεις που είναι αναγκαίο να δηλώσουμε ρητά τύπους + είναι για να λύσουμε την αμφισημία μεταξύ δύο record types που έχουν πεδία με + όμοια ονόματα. Η εναλλακτική είναι να βάλουμε αυτούς τους τύπους σε modules, + αλλά και τα δύο αυτά θέματα είναι εκτός του σκοπού αυτού το μαθήματος. *) + +(* Πρέπει να δηλώνουμε ότι μία συνάρτηση είναι αναδρομική με "rec". *) +let rec factorial n = + if n = 0 then 1 + else n * factorial (n-1) +;; + +(* H εφαρμογή συναρτήσεων συνήθως δεν χρειάζεται παρενθέσεις γύρω από ορίσματα *) +let fact_5 = factorial 5 ;; + +(* ...εκτός αν τα ορίσματα είναι εκφράσεις *) +let fact_4 = factorial (5-1) ;; +let sqr2 = sqr (-2) ;; + +(* Κάθε συνάρητση πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα όρισμα. + Από τη στιγμή που κάποιες συναρτήσεις, από τη φύση τους, δεν παίρνουν κάποιο + όρισμα, υπάρχει ο τύπος "unit" που έχει μόνο μία τιμή, + την οποία γράφουμε ως "()". *) +let print_hello () = print_endline "hello world" ;; + +(* Προσέχετε ότι πρέπει να γράφουμε το "()" ως όρισμα και όταν την καλούμε. *) +print_hello () ;; + +(* Το να καλούμε μια συνάρτηση με λιγότερα ορίσματα από όσα δέχεται + δεν προκαλεί πρόβλημα, απλά παράγει μια νέα συνάρτηση. *) +let make_inc x y = x + y ;; (* make_inc is int -> int -> int *) +let inc_2 = make_inc 2 ;; (* inc_2 is int -> int *) +inc_2 3 ;; (* Αποτιμάται σε 5 *) + +(* Μπορούμε να χρησιμοποιούμε πολλές εκφράσεις στο σώμα μιας συνάρτησης. + Η αποτίμηση της τελευταίας έκφρασης είναι η τιμή που επιστρέφει η συνάρτηση. + Όλες οι ενδιάμεσες εκφράσεις πρέπει να είναι τύπου "unit". + Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν γράφουμε σε προστακτικό στυλ, η απλούστερη + μορφή αυτού είναι η εισαγωγή ενός debug print. *) +let print_and_return x = + print_endline (string_of_int x); + x +;; + +(* Ως συναρτησιακή γλώσσα η OCaml δεν έχει "procedures" (διαδικασίες). + Κάθε συνάρτηση πρέπει να επιστρέφει κάτι. Οπότε, συναρτήσεις που δεν + επιστρέφουν κάτι και καλούνται μόνο για τις παρενέργειες τους, + όπως η print_endline, επιστρέφουν τιμή τύπου "unit". *) + + +(* Οι ορισμοί μπορούν να γίνουν αλυσιδωτά με τη δομή "let ... in". + Αυτό είναι περίπου το ίδιο με το να αναθέτουμε τιμές σε πολλές μεταβλητές + πριν τις χρησιμοποιήσουμε σε εκφράσεις σε προστακτικές γλώσσες. *) +let x = 10 in +let y = 20 in +x + y ;; + +(* Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμποιούμε τη δομή "let ... and ... in". + Αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο για αμοιβαία αποκλειόμενες συναρτήσεις, + όπυ με "let .. in", ο compiler θα παραπονιόταν για unbound values *) +let rec + is_even = function + | 0 -> true + | n -> is_odd (n-1) +and + is_odd = function + | 0 -> false + | n -> is_even (n-1) +;; + +(* Οι ανώνυμες συναρτήσεις χρησιμοποιούν την εξής σύνταξη: *) +let my_lambda = fun x -> x * x ;; + +(*** Τελεστές ***) + +(* Δεν υπάρχει ιδιαίτερη διάκριση ανάμεσα σε τελεστές και συναρτήσεις. + Κάθε τελεστής μπορεί να κληθεί ως συνάρτηση. *) + +(+) 3 4 (* Same as 3 + 4 *) + +(* Υπάρχει ένας αριθμός built-in τελεστών. Ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό είναι + ότι η OCaml δεν μπορεί να κάνει έμμεση μετατροπή τύπων + ανάμεσα σε ακεραίους και floats, επίσης, χρησιμοποιεί διαφορετικούς τελεστές + για τους floats (αριθμούς κινητής υποδιαστολής) *) +12 + 3 ;; (* Πρόσθεση ακεραίων. *) +12.0 +. 3.0 ;; (* Πρόσθεση κινητής υποδιαστολής. *) + +12 / 3 ;; (* Διαίρεση ακεραίων. *) +12.0 /. 3.0 ;; (* Διαίρεση κινητής υποδιαστολής. *) +5 mod 2 ;; (* Υπόλοιπο. *) + +(* Το ενός-ορίσματος μείον είναι αξιοσημείωτη εξαίρεση, είναι πολυμορφικό. + Ωστόσο, έχει καθαρές μορφές ακεραίων και float. *) +- 3 ;; (* Πολυμορφικό, ακέραιοι *) +- 4.5 ;; (* Πολυμορφικό, float *) +~- 3 (* Μόνο για integer *) +~- 3.4 (* Type error *) +~-. 3.4 (* Μόνο για float *) + +(* Μπορούμε να ορίζουμε δικούς μας τελεστές ή να ξανα-ορίσουμε υπάρχοντες. + Σε αντίθεση με την SML ή τη Haskell, μόνο ορισμένα σύμβολα μπορούν να + χρησιμοποιηθούν για ονόματα τελεστών και το πρώτο σύμβολο ορίζει την + επιμεριστικότητα και προτεραιότητα πράξεων. *) +let (+) a b = a - b ;; (* και καλή τύχη στον επόμενο... *) + +(* Πιο χρήσιμο: ένας τελεστής αντιστρόφου για floats. + οι τελεστές ενός-ορίσματος πρέπει να ξεκινούν με "~". *) +let (~/) x = 1.0 /. x ;; +~/4.0 (* = 0.25 *) + + +(*** Built-in δομές δεδομένων ***) + +(* Οι λίστες περικλείονται από αγκύλες και τα στοιχεία τους + διαχωρίζονται με semicolons. *) +let my_list = [1; 2; 3] ;; + +(* Οι tuples (προαιρετικά) περικλείονται από παρενθέσεις, τα στοιχεία τους + διαχωρίζονται με κόμματα. *) +let first_tuple = 3, 4 ;; (* Έχει τύπο "int * int". *) +let second_tuple = (4, 5) ;; + +(* Συνέπεια: αν προσπαθήσεουμε να διαχωρίσουμε τα στοιχεία μιας λίστας + με κόμματα, θα πάρουμε μια λίστα με ένα tuple ως στοιχείο. + Μπορεί να την πατήσουμε εύκολα έτσι. *) +let bad_list = [1, 2] ;; (* Becomes [(1, 2)] *) + +(* Μπρούμε να προσπελάσουμε στοιχεία μιας λίστας με τη συνάρτηση List.nth. *) +List.nth my_list 1 ;; + +(* Yπάρχουν συναρτήσεις ανώτερης τάξης για λίστες, όπως οι map και filter. *) +List.map (fun x -> x * 2) [1; 2; 3] ;; +List.filter (fun x -> x mod 2 = 0) [1; 2; 3; 4] ;; + +(* Μπορούμε να προσθέτουμε στοιχεία στην αρχή μιας λίστας με τον + constructor "::", συνήθως αναφέρεται ως "cons". *) +1 :: [2; 3] ;; (* Αποτέλεσμα: [1; 2; 3] *) + +(* Οι πίνακες Arrays περικλείονται από [| |] *) +let my_array = [| 1; 2; 3 |] ;; + +(* Προσπελαύνουμε στοιχεία ενός πίνακα ως εξής: *) +my_array.(0) ;; + + +(*** Strings και Χαρακτήρες ***) + +(* Χρησιμοποιούμε διπλά εισαγωγικά για τα string literals. *) +let my_str = "Hello world" ;; + +(* Μονά εισαγωγικά για τα literals χαρακτήρων. *) +let my_char = 'a' ;; + +(* Τα μονά και τα διπλά εισαγωγικά δεν είναι ισοδύναμα. *) +let bad_str = 'syntax error' ;; (* Syntax error. *) + +(* Αυτό μας δίνει ένα string με έναν χαρακτήρα και όχι εναν χαρακτήρα. *) +let single_char_str = "w" ;; + +(* Τα strings παρατίθενται με τον τελεστή "^". *) +let some_str = "hello" ^ "world" ;; + +(* Τα strings δεν είναι πίνακες από χαρακτήρες όπως στην C. + Δεν μπορούμε να ανακατεύουμε strings με χαρακτήρες σε εκφράσεις. + Μπορούμε να μετατρέπουμε χαρακτήρες σε strings με "String.make 1 my_char". + Υπάρχουν πιο βολικές συναρτήσεις για αυτό το σκοπό σε πρόσθετες βιβλιοθήκες, + όπως η Core.Std που μπορεί να μην έχουν εγκατασταθεί/φορτωθεί by default. *) +let ocaml = (String.make 1 'O') ^ "Caml" ;; + +(* Υπάρχει και μια συνάρτηση printf. *) +Printf.printf "%d %s" 99 "bottles of beer" ;; + +(* Υπάρχουν και συναρτήσεις read/write χωρίς μορφοποίηση. *) +print_string "hello world\n" ;; +print_endline "hello world" ;; +let line = read_line () ;; + + +(*** User-defined τύποι δεδομένων ***) + +(* Μπορούμε να ορίζουμε τύπους δεδομένων με τη δομή "type some_type". + Όπως σε αυτό τον άχρηστο τύπο που αντιγράφει τους ακεραίους: *) +type my_int = int ;; + +(* Πιο ενδιαφέροντες τύποι περιλαμβάνουν τους λεγόμενους type constructors. + Αυτοί πρέπει να ξεκινούν με κεφαλαίο γράμμα. *) +type ml = OCaml | StandardML ;; +let lang = OCaml ;; (* Έχει τύπο "ml". *) + +(* Οι type constructors δε χρειάζεται να είναι κενοί. *) +type my_number = PlusInfinity | MinusInfinity | Real of float ;; +let r0 = Real (-3.4) ;; (* Έχει τύπο "my_number". *) + +(* Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολυμορφική αριθμιτική *) +type number = Int of int | Float of float ;; + +(* Σημείο στο επίπεδο, βασικά ένα tuple περιορισμένου συγκεκριμένου τύπου *) +type point2d = Point of float * float ;; +let my_point = Point (2.0, 3.0) ;; + +(* Οι τύποι μπορούν να είναι παραμετροποιημένοι, όπως σε αυτόν τον τύπο για + λίστες λίστών με οτιδήποτε τύπου στοιχεία. Το 'a μπορεί να αντικατασταθεί από + οποιονδήποτε τύπο. *) +type 'a list_of_lists = 'a list list ;; +type int_list_list = int list_of_lists ;; + +(* Οι τύποι μπορούν επίσης να ορίζονται αναδρομικά. Σαν αυτόν εδώ τον τύπο που + είναι ανάλογος της built in λίστας από ακεραίους. *) +type my_int_list = EmptyList | IntList of int * my_int_list ;; +let l = IntList (1, EmptyList) ;; + + +(*** Ταίριασμα Προτύπων - Pattern Matching ***) + +(* Το ταίριασμα προτύπων είναι κάπως σαν το switch statement σε προστακτικές + γλώσσες προγραμματισμού, αλλά παρέχει πολύ μεγαλύτερη εκφραστική ισχύ. + + Παρόλο που φαίνεται περίπλοκο, στην πραγματικότητα είναι απλώς ταίριασμα + ενός ορίσματος με μια συγκεκριμένη τιμή, ένα κατηγόρημα ή έναν type constructor + Το σύστημα τύπων είναι αυτό που το κάνει τόσο ισχυρό. *) + +(** Ταίριασμα με ακριβείς τιμές. **) + +let is_zero x = + match x with + | 0 -> true + | _ -> false (* Το "_" σημαίνει "οτιδήποτε άλλο". *) +;; + +(* Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιούμε το keyword "function". *) +let is_one = function +| 1 -> true +| _ -> false +;; + +(* Ταίριασμα με κατηγορήματα, γνωστό και ως "guarded pattern matching". *) +let abs x = + match x with + | x when x < 0 -> -x + | _ -> x +;; + +abs 5 ;; (* 5 *) +abs (-5) ;; (* 5 πάλι *) + +(** Ταίριασμα με type constructors **) + +type animal = Dog of string | Cat of string ;; + +let say x = + match x with + | Dog x -> x ^ " says woof" + | Cat x -> x ^ " says meow" +;; + +say (Cat "Fluffy") ;; (* "Fluffy says meow". *) + +(** Διάσχιση δομών δεδομένων με ταίριασμα προτύπων **) + +(* Οι αναδρομικοί τύποι μπορούν να διασχιστούν εύκολα με ταίριασμα προτύπων. + Ας δούμε πώς μπορούμε να διασχίσουμε μια λίστα. + Παρόλο που το built-in cons ("::") μοιάζει με infix τελεστή, + στην πραγματικότητα είναι ένας type constructor και μπορεί να + ταιριαστεί όπως όλοι οι type constructors. *) +let rec sum_list l = + match l with + | [] -> 0 + | head :: tail -> head + (sum_list tail) +;; + +sum_list [1; 2; 3] ;; (* Αποτιμάται σε 6 *) + +(* Η built-in συνταξη των cons εμποδίζει τη δομή λίγο, γι αυτό θα φτιάξουμε + το δικό μας τύπο λίστας για την παρουσίαση. *) +type int_list = Nil | Cons of int * int_list ;; +let rec sum_int_list l = + match l with + | Nil -> 0 + | Cons (head, tail) -> head + (sum_int_list tail) +;; + +let t = Cons (1, Cons (2, Cons (3, Nil))) ;; +sum_int_list t ;; +``` + +## Περισσότερα για την OCaml + +* Επισκεφθείτε την επίσημη σελίδα της OCaml για να κατεβάσετε τον compiler και να διαβάσετε το documentation: <http://ocaml.org/> +* Δοκιμάστε διαδραστικά μαθήματα και έναν web-based interpreter από την OCaml Pro: <http://try.ocamlpro.com/> diff --git a/el-gr/rust-gr.html.markdown b/el-gr/rust-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..4da75b1d --- /dev/null +++ b/el-gr/rust-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,339 @@ +--- +language: Rust +contributors: + - ["P1start", "http://p1start.github.io/"] + - ["Dimitri Kokkonis", "https://github.com/kokkonisd"] +filename: learnrust-gr.rs +lang: el-gr +--- + +_[ΣτΜ.: οι όροι "χαμηλό/υψηλό επίπεδο" αναφέρονται στην εγγύτητα μιας γλώσσας προγραμματισμού ή γενικότερα ενός +στοιχείου στην "μηχανή", ή το υλικό του υπολογιστή. Για παράδειγμα, η φράση "η C είναι μια γλώσσα χαμηλού επιπέδου" +αναφέρεται στο γεγονός ότι η C επιτρέπει άμεση και λεπτομερή διαχείρηση μνήμης, και πιο άμεσο έλεγχο του επεξεργαστή· +σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η C έχει λιγότερες δυνατότητες, και γενικότερα δεν φέρει αρνητική σημασία.]_ + +Η Rust είναι μια γλώσσα προγραμματισμού ανεπτυγμένη από την Mozilla Research. +Συνδυάζει τον έλεγχο της απόδοσης χαμηλού επιπέδου με διευκολύνσεις και ασφάλεια υψηλού επιπέδου. + +Πετυχαίνει αυτούς τους στόχους χωρίς να χρειάζεται garbage collector ή runtime, το οποίο καθιστά δυνατή τη χρήση +βιβλιοθηκών της Rust ως αντικατάσταση της C. + +Η έκδοση 0.1 (η πρώτη της Rust) δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2012, και για τα επόμενα 3 χρόνια η ανάπτυξή της +εξελίχθηκε τόσο γρήγορα που, μέχρι πρότινος, προτείνονταν η χρήση μη-σταθερών εκδόσεων (nightly builds) αντί σταθερών +εκδόσεων. + +Τις 15 Μαΐου 2015 δημοσιεύτηκε η εκδοχή 1.0 της Rust, με πλήρη εγγύηση συμβατότητας με προηγούμενες εκδοχές. Οι +μη-σταθερές εκδόσεις συνήθως περιλαμβάνουν γρηγορότερους χρόνους μεταγλώττισης και γενικότερες βελτιώσεις όσον αφορά +τον μεταγλωττιστή. Η μέθοδος [train release](https://www.plutora.com/blog/agile-release-train) χρησιμοποιείται, με +συστηματικές εκδόσεις να δημοσιεύονται κάθε έξι εβδομάδες. Η beta έκδοση της Rust 1.1 δημοσιεύθηκε ταυτοχρόνως με την +σταθερή έκδοση 1.0. + +Αν και η Rust είναι μια γλώσσα σχετικά χαμηλού επιπέδου, ο σχεδιασμός της περιλαμβάνει κάποιες έννοιες που συναντώνται +συνχότερα σε γλώσσες υψηλού επιπέδου. Αυτό καθιστά την Rust γρήγορη και αποδοτική αλλά επίσης εύκολη και προσβάσιμη. + + +```rust +// Αυτό είναι ένα σχόλιο. Τα σχόλια μίας γραμμής γράφονται έτσι... +// Και επεκτείνονται σε περισσότερες από μία γραμμές έτσι. + +/// Τα σχόλια documentation γράφονται έτσι, και υποστηρίζουν markdown. +/// # Παράδειγμα +/// +/// ``` +/// let five = 5 +/// ``` + +////////////////////// +// 1. Βασικές αρχές // +////////////////////// + +#[allow(dead_code)] +// Συναρτήσεις +// `i32` είναι ο τύπος που αντιστοιχεί στους 32-bit signed ακέραιους +fn add2(x: i32, y: i32) -> i32 { + // Έμεσα εννοούμενη επιστροφή του αποτελέσματος, χωρίς semicolon (;) + x + y +} + +#[allow(unused_variables)] +#[allow(unused_assignments)] +#[allow(dead_code)] +// Συνάρτηση main +fn main() { + // Αριθμοί // + + // Αμετάβλητη σύνδεση + let x: i32 = 1; + + // Καταλήξεις integer/float + let y: i32 = 13i32; + let f: f64 = 1.3f64; + + // Εξακρίβωση τύπου (type inference) + // Τις περισσότερες φορες ο μεταγλωττιστής της Rust μπορεί να εξακριβώσει τον τύπο μιας μεταβλητής, επομένως δεν + // χρειάζεται ο προγραμματιστής να τον δηλώνει ρητά. + // Σε αυτό το tutorial, οι τύποι δηλώνονται ρητά σε διάφορα σημεία, αλλά μόνο προκειμένου να είναι πιο ευανάγνωστος + // ο κώδικας. Ο μεταγλωττιστής μπορεί να το διαχειριστεί αυτόματα στις περισσότερες περιπτώσεις. + let implicit_x = 1; + let implicit_f = 1.3; + + // Πράξεις + let sum = x + y + 13; + + // Μη-αμετάβλητη αξία (με την έννοια ότι μπορεί να αλλάξει) + let mut mutable = 1; + mutable = 4; + mutable += 2; + + // Αλφαριθμητικά // + + // Σταθερά αλφαριθμητικά + let x: &str = "καλημέρα κόσμε!"; + + // Εκτύπωση αλφαριθμητικών + println!("{} {}", f, x); // 1.3 καλημέρα κόσμε! + + // A `String` – a heap-allocated string + let s: String = "καλημέρα κόσμε".to_string(); + + // Ένα κομμάτι αλφαριθμητικού (string slice) – μια μη-μεταβλητή οπτική γωνία προς ένα άλλο αλφαριθμητικό + // Το αλφαριθμητικό μπορεί να είναι στατικό όπως τα σταθερά αλφαριθμητικά, ή να περιλαμβάνεται σε ένα άλλο, + // δυναμικό αντικείμενο (σε αυτή την περίπτωση τη μεταβλητή `s`) + let s_slice: &str = &s; + + println!("{} {}", s, s_slice); // καλημέρα κόσμε καλημέρα κόσμε + + // Διανύσματα/πίνακες // + + // Πίνακας σταθερού μεγέθους + let four_ints: [i32; 4] = [1, 2, 3, 4]; + + // Δυναμικός πίνακας (διάνυσμα) + let mut vector: Vec<i32> = vec![1, 2, 3, 4]; + vector.push(5); + + // Ένα κομμάτι – μια μη-μεταβλητή οπτική γωνία προς ένα διάνυσμα ή πίνακα + // Είναι παρόμοιο με το κομμάτι αλφαριθμητικού που είδαμε προηγουμένως + let slice: &[i32] = &vector; + + // Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το `{:?}` για να εκτυπώσουμε κάτι σε στυλ debug + println!("{:?} {:?}", vector, slice); // [1, 2, 3, 4, 5] [1, 2, 3, 4, 5] + + // Tuples (πλειάδες) // + + // Ένα tuple είναι μια σταθερού μεγέθους σειρά από αξίες (πιθανά διαφορετικού τύπου) + let x: (i32, &str, f64) = (1, "καλημέρα", 3.4); + + // Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το `let` και ένα tuple για να δώσουμε πολλές αξίες σε πολλές μεταβλητές ταυτόχρονα + // (destructuring `let`) + let (a, b, c) = x; + println!("{} {} {}", a, b, c); // 1 καλημέρα 3.4 + + // Μπορούμε επίσης να επιλέξουμε ένα συγκεκριμένο στοιχείο από ένα tuple + println!("{}", x.1); // καλημέρα + + ////////////// + // 2. Τύποι // + ////////////// + + // Δομή + struct Point { + x: i32, + y: i32, + } + + let origin: Point = Point { x: 0, y: 0 }; + + // Μια δομή με ανώνυμα πεδία, ή αλλιώς μια `δομή tuple` (`tuple struct`) + struct Point2(i32, i32); + + let origin2 = Point2(0, 0); + + // Enum, όπως στην C + enum Direction { + Left, + Right, + Up, + Down, + } + + let up = Direction::Up; + + // Enum με πεδία + enum OptionalI32 { + AnI32(i32), + Nothing, + } + + let two: OptionalI32 = OptionalI32::AnI32(2); + let nothing = OptionalI32::Nothing; + + // Γενικότητα (genericity) // + + struct Foo<T> { bar: T } + + // Αυτό ορίζεται στην standard library ως `Option` + enum Optional<T> { + SomeVal(T), + NoVal, + } + + // Μέθοδοι // + + impl<T> Foo<T> { + // Οι μέθοδοι παίρνουν πάντα μια ρητή παράμετρο `self` + fn bar(&self) -> &T { // Δανειζόμαστε το self + &self.bar + } + fn bar_mut(&mut self) -> &mut T { // Δανειζόμαστε το self ως μη-αμετάβλητη αξία + &mut self.bar + } + fn into_bar(self) -> T { // Εδώ το self καταναλώνεται + self.bar + } + } + + let a_foo = Foo { bar: 1 }; + println!("{}", a_foo.bar()); // 1 + + // Χαρακτηρηστικά (traits) (γνωστά ως interfaces ή typeclasses σε άλλες γλώσσες) // + + trait Frobnicate<T> { + fn frobnicate(self) -> Option<T>; + } + + impl<T> Frobnicate<T> for Foo<T> { + fn frobnicate(self) -> Option<T> { + Some(self.bar) + } + } + + let another_foo = Foo { bar: 1 }; + println!("{:?}", another_foo.frobnicate()); // Some(1) + + ////////////////////////////////////////////////// + // 3. Αντιστοιχίσεις Μοτίβων (Pattern Matching) // + ////////////////////////////////////////////////// + + let foo = OptionalI32::AnI32(1); + match foo { + OptionalI32::AnI32(n) => println!("Είναι ένα i32: {}", n), + OptionalI32::Nothing => println!("Δεν είναι τίποτα!"), + } + + // Προχωρημένο pattern matching + struct FooBar { x: i32, y: OptionalI32 } + let bar = FooBar { x: 15, y: OptionalI32::AnI32(32) }; + + match bar { + FooBar { x: 0, y: OptionalI32::AnI32(0) } => + println!("Οι αριθμοί είναι μηδέν!"), + FooBar { x: n, y: OptionalI32::AnI32(m) } if n == m => + println!("Οι αριθμοί είναι οι ίδιοι"), + FooBar { x: n, y: OptionalI32::AnI32(m) } => + println!("Διαφορετικοί αριθμοί: {} {}", n, m), + FooBar { x: _, y: OptionalI32::Nothing } => + println!("Ο δεύτερος αριθμός δεν είναι τίποτα!"), + } + + ///////////////////// + // 4. Έλεγχος ροής // + ///////////////////// + + // Βρόγχοι `for` + let array = [1, 2, 3]; + for i in array { + println!("{}", i); + } + + // Διαστήματα + for i in 0u32..10 { + print!("{} ", i); + } + println!(""); + // Τυπώνει `0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ` + + // Βρόγχοι `if` + if 1 == 1 { + println!("Τα μαθηματικά δουλεύουν!"); + } else { + println!("Ωχ όχι..."); + } + + // `if` ως έκφραση + let value = if true { + "καλό" + } else { + "κακό" + }; + + // Βρόγχοι `while` + while 1 == 1 { + println!("Το σύμπαν λειτουργεί κανονικά."); + // Μπορούμε να βγούμε από το βρόγχο με το `break` + break + } + + // Ατέρμονος βρόχγος + loop { + println!("Καλημέρα!"); + // Μπορούμε να βγούμε από το βρόγχο με το `break` + break + } + + ////////////////////////////////// + // 5. Ασφάλεια μνήμης & δείκτες // + ////////////////////////////////// + + // Δείκτης με ιδιοκτήτη – μόνο ένα αντικείμενο μπορεί να είναι ο "ιδιοκτήτης" αυτού του δείκτη ανά πάσα στιγμή + // Αυτό σημαίνει ότι μόλις το `Box` βγει εκτός πλαισίου (out of scope), ο δείκτης μπορεί να ελευθερωθεί με ασφάλεια + let mut mine: Box<i32> = Box::new(3); + *mine = 5; // Dereference του δείκτη + // Εδώ, το `now_its_mine` γίνεται ιδιοκτήτης του `mine`. Δηλαδή, το `mine` μετακινείται. + let mut now_its_mine = mine; + *now_its_mine += 2; + + println!("{}", now_its_mine); // 7 + // println!("{}", mine); // Αυτό παράγει λάθος κατά τη μεταγλώττιση διότι τώρα ο δείκτης ανοίκει στο `now_its_mine` + + // Reference (αναφορά) – ένας αμετάβλητος δείκτης που αναφέρεται σε άλλα δεδομένα + // Όταν μια αναφορά δίνεται σε μια αξία, λέμε πως η αξία έχει "δανειστεί". + // Όταν μια αξία δανείζεται αμετάβλητα, δεν μπορεί να είναι mutated (να μεταβληθεί) ή να μετακινηθεί. + // Ένας "δανεισμός" παραμένει ενεργός μέχρι την τελευταία χρήση της μεταβλητής που δανείζεται. + let mut var = 4; + var = 3; + let ref_var: &i32 = &var; + + println!("{}", var); // Αντίθετα με το `mine` προηγουμένως, η μεταβλητή `var` μπορεί ακόμα να χρησιμοποιηθεί + println!("{}", *ref_var); + // var = 5; // Αυτό παράγει λάθος κατά τη μεταγλώττιση γιατί η μεταβλητή `var` είναι δανεισμένη + // *ref_var = 6; // Το ίδιο εδώ, γιατί η `ref_var` αποτελεί αμετάβλητη αναφορά + ref_var; // Εντολή no-op (τίποτα δεν εκτελείται από τον επεξεργαστή), η οποία όμως μετράει ως χρήση και κρατά τον + // "δανεισμό" ενεργό + var = 2; // Η `ref_var` δεν χρησιμοποιείται από εδώ και στο εξής, άρα ο "δανεισμός" τελειώνει + + // Μεταβλητή αναφορά + // Όσο μια αξία είναι μεταβλητά δανεισμένη, παραμένει τελείως απροσβάσιμη. + let mut var2 = 4; + let ref_var2: &mut i32 = &mut var2; + *ref_var2 += 2; // Ο αστερίσκος (*) χρησιμοποιείται ως δείκτης προς την μεταβλητά δανεισμένη `var2` + + println!("{}", *ref_var2); // 6 , // Αν είχαμε `var2` εδώ θα προκαλούνταν λάθος μεταγλώττισης. + // O τύπος της `ref_var2` είναι &mut i32, άρα αποθηκεύει μια αναφορά προς μια αξία i32, όχι την αξία την ίδια. + // var2 = 2; // Λάθος μεταγλώττισης, γιατί η `var2` είναι δανεισμένη. + ref_var2; // Εντολή no-op (τίποτα δεν εκτελείται από τον επεξεργαστή), η οποία όμως μετράει ως χρήση και κρατά τον + // "δανεισμό" ενεργό +} +``` + +## Μάθετε περισσότερα + +Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα να μάθει κανείς· αυτά είναι μόνο τα βασικά της Rust, που επιτρέπουν να καταλάβουμε το +βασικό τρόπο λειτουργίας της. Για να μάθετε περισσότερα για τη Rust, διαβάστε το [The Rust Programming +Language](http://doc.rust-lang.org/book/index.html) και επισκεφθείτε το subreddit [/r/rust](http://reddit.com/r/rust). +Οι άνθρωποι πίσω από το κανάλι #rust στο irc.mozilla.org είναι επίσης πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν τους αρχάριους. + +Μπορείτε επίσης να παίξετε με τη Rust χρησιμοποιώντας τους εξής online μεταγλωττιστές: + +- [Rust playpen](http://play.rust-lang.org) +- [Rust website](http://rust-lang.org) diff --git a/el-gr/vim-gr.html.markdown b/el-gr/vim-gr.html.markdown index 679a5488..b11b5c33 100644 --- a/el-gr/vim-gr.html.markdown +++ b/el-gr/vim-gr.html.markdown @@ -3,7 +3,7 @@ category: tool tool: vim contributors: - ["RadhikaG", "https://github.com/RadhikaG"] -filename: LearnVim.txt +filename: LearnVim-gr.txt lang: el-gr --- |