diff options
Diffstat (limited to 'nl-nl/brainfuck-nl.html.markdown')
-rw-r--r-- | nl-nl/brainfuck-nl.html.markdown | 86 |
1 files changed, 86 insertions, 0 deletions
diff --git a/nl-nl/brainfuck-nl.html.markdown b/nl-nl/brainfuck-nl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..cd12b1d0 --- /dev/null +++ b/nl-nl/brainfuck-nl.html.markdown @@ -0,0 +1,86 @@ +--- +language: brainfuck +contributors: + - ["Prajit Ramachandran", "http://prajitr.github.io/"] + - ["Mathias Bynens", "http://mathiasbynens.be/"] +translators: + - ["Jelle Besseling", "https://github.com/Jell-E"] +lang: nl-nl +--- + +Brainfuck (schrijf je niet met een hoofdletter behalve aan het begin van een +zin) is een extreem +minimalistische Turing-complete programmeertaal met maar acht commando's. + +``` +Elk karakter behalve "><+-.,[]" (en de quotes) wordt genegeerd. + +Brainfuck wordt gerepresenteerd door een array met 30,000 cellen die initieel +gevuld is met nullen en een pointer die wijst naar de huidige cel. + +Dit zijn de acht commando's: ++ : Verhoog de huidige cell met 1. +- : Verminder de huidige cell met 1. +> : Beweeg de pointer naar de volgende cell (één naar rechts). +< : Beweeg de pointer naar de vorige cell (één naar links). +. : Print de huidige cell als een ASCII karakter(d.w.z. 65 = 'A'). +, : Lees een karakter in de huidige cell. +[ : Als de huidige cell nul is ga dan naar de bijbehorende ] . + Als het geen nul is, ga dan gewoon verder. +] : Als de huidige cell nul is ga dan gewoon verder. + Als het geen nul is, ga dan terug naar de bijbehorende [ . + +[ en ] maken een while loop. Ze moeten uiteraard wel gebalanceerd zijn + +Laten we een kijkje nemen naar een paar brainfuck programma's. + +++++++ [ > ++++++++++ < - ] > +++++ . + +Dit programma print het karakter 'A'. Eerst verhoogt het cell #1 tot 6. +Cell #1 wordt gebruikt om te loopen. Dan begint het de loop ([) en gaat +naar cell #2. Het verhoogt cell #2 tien keer, gaat terug naar cell #1, en +verlaagt cell #1. Deze loop gebeurt zes keer (na zes keer staat cell #1 +weer op nul, waarna het doorgaat naar het einde van de loop (]) en +verder gaat). + +De pointer staat nu weer op cell #1, deze heeft een waarde van 0, en cell #2 +heeft een waarde van 60. > beweegt de pointer naar cell #2, daarna verhoogt +het de cell vijf keer, waardoor het een waarde van 65 bevat, en print dan +de waarde van cell #2. 65 is 'A' in ASCII, dus 'A' wordt geprint in de terminal. + + +, [ > + < - ] > . + +Dit programma leest een karakter van de gebruiker in put en kopieert dat +karakter in cel #1. Dan start de loop. Ga naar cel #2, verhoog de waarde in +cel #2, ga terug naar cel #1, en verklein de waarde in cel #1. Dit gaat door +totdat cel #1 nul is en cel #2 de oude waarde heeft van cell #1. Omdat we +op cel #1 staan verplaatst > de pointer één naar rechts en . print het +karakter in cel #2. + +Houd wel in gedachten dat de spaties alleen zijn voor leesbaarheid, je kan het +bovenstaande programma net zo goed schrijven als: + +,[>+<-]>. + +Probeer maar eens te bedenken wat het volgende programma doet: + +,>,< [ > [ >+ >+ << -] >> [- << + >>] <<< -] >> + +Dit programma neemt twee getallen als input, en vermenigvuldigt ze. + +In het begin leest het twee karakters in cel #1 en #2. Dan start het de +buitenste loop, met als teller cel #1. Het beweegt naar cel #2, dan start het +de binnenste loop met als teller cel #2, daar verhoogd het cel #3. Maar +dan is er een probleem als cel #2 nul wordt aan het einde van de binnenste loop. +Om dit op te lossen wordt ook cel #4 verhoogd naar het oorspronkelijke getal +uit cel #2 en daarna wordt cel #4 weer gekopieerd naar cell #2. +Het resultaat komt in cel #3 te staan. +``` + +En dat is dan brainfuck. Niet heel moeilijk, toch? Je kan zelf voor de lol +brainfuck programma's gaan schrijven, of je kan een interpreter schrijven +voor brainfuck in een andere taal. Het is namelijk redelijk makkelijk om te +implementeren aangezien brainfuck maar acht commando's heeft. En als je een +masochist bent kan je ook nog proberen om brainfuck te implementeren… in +brainfuck. |