diff options
Diffstat (limited to 'pl-pl')
| -rw-r--r-- | pl-pl/bf-pl.html.markdown (renamed from pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown) | 2 | ||||
| -rw-r--r-- | pl-pl/haskell-pl.html.markdown | 444 | ||||
| -rw-r--r-- | pl-pl/json-pl.html.markdown | 85 | ||||
| -rw-r--r-- | pl-pl/ruby-pl.html.markdown | 2 | ||||
| -rw-r--r-- | pl-pl/vim-pl.html.markdown | 236 |
5 files changed, 767 insertions, 2 deletions
diff --git a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown b/pl-pl/bf-pl.html.markdown index 69d814c4..801f1a9a 100644 --- a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown +++ b/pl-pl/bf-pl.html.markdown @@ -1,5 +1,5 @@ --- -language: brainfuck +language: bf contributors: - ["Prajit Ramachandran", "http://prajitr.github.io/"] - ["Mathias Bynens", "http://mathiasbynens.be/"] diff --git a/pl-pl/haskell-pl.html.markdown b/pl-pl/haskell-pl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..3a51ade5 --- /dev/null +++ b/pl-pl/haskell-pl.html.markdown @@ -0,0 +1,444 @@ +--- +language: Haskell +lang: pl-pl +contributors: + - ["Remigiusz Suwalski", "https://github.com/remigiusz-suwalski"] +--- + +Haskell został zaprojektowany jako praktyczny, czysto funkcyjny język +programowania. Jest znany przede wszystkim ze względu na jego monady oraz system +typów, ale ja lubię do niego wracać przez jego elegancję. Sprawił on, że +programowanie jest prawdziwą przyjemnością. + +```haskell +-- Komentarze jednolinijkowe zaczynają się od dwóch myślników +{- Komentarze wielolinijkowe należy +zamykać w bloki klamrami. +-} + +---------------------------------------------------- +-- 1. Podstawowe typy danych oraz operatory +---------------------------------------------------- + +-- Mamy liczby +3 -- 3 + +-- Podstawowe działania działają tak, jak powinny +1 + 1 -- 2 +8 - 1 -- 7 +10 * 2 -- 20 +35 / 5 -- 7.0 + +-- dzielenie domyślnie zwraca ,,dokładny'' wynik +35 / 4 -- 8.75 + +-- dzielenie całkowitoliczbowe +35 `div` 4 -- 8 + +-- wartości logiczne także są podstawowym typem danych: +True +False + +-- operacje logiczne: negacja oraz porównania +not True -- False +not False -- True +1 == 1 -- True +1 /= 1 -- False +1 < 10 -- True + +-- W powyższych przykładach, `not` jest funkcją przyjmującą jeden argument. +-- Haskell nie potrzebuje nawiasów, by wywołać funkcję: argumenty są po prostu +-- wypisywane jeden za drugim. Ogólnie wygląda to tak: +-- funkcja arg1 arg2 arg3... +-- Sekcja poświęcona funkcjom zawiera informacje, jak stworzyć własne. + +-- Łańcuchy znaków (stringi) i pojedyncze znaki: +"To jest lancuch." +'a' -- znak +'Nie mozna laczyc apostrofow z lancuchami.' -- błąd! + +-- Łańcuchy można sklejać +"Hello " ++ "world!" -- "Hello world!" + +-- Łańcuch jest listą własnych znaków +['H', 'e', 'l', 'l', 'o'] -- "Hello" +"To jest lancuch" !! 0 -- 'T' + +---------------------------------------------------- +-- 2. Listy oraz krotki +---------------------------------------------------- + +-- Wszystkie elementy listy muszą być tego samego typu. +-- Poniższe dwie listy są identyczne: +[1, 2, 3, 4, 5] +[1..5] + +-- Zakresy są uniwersalne. +['A'..'F'] -- "ABCDEF" + +-- Przy tworzeniu zakresów można określić krok. +[0,2..10] -- [0, 2, 4, 6, 8, 10] +[5..1] -- To nie zadziała, gdyż w Haskellu zakresy tworzone są domyślnie rosnąco +[5,4..1] -- [5, 4, 3, 2, 1] + +-- indeksowanie listy od zera +[1..10] !! 3 -- 4 + +-- Można nawet tworzyć listy nieskończone! +[1..] -- lista wszystkich liczb naturalnych + +-- Nieskończone listy mają prawo działać, ponieważ Haskell cechuje się leniwym +-- wartościowaniem. To oznacza, że obliczane są jedynie te elementy listy, +-- których istotnie potrzebujemy. Możemy poprosić o tysiączny element i +-- dostaniemy go: + +[1..] !! 999 -- 1000 + +-- Haskell wyznaczył pierwsze tysiąc elementów listy, ale cała jej reszta +-- jeszcze nie istnieje! Nie zostanie obliczona ich wartość, póki nie zajdzie +-- taka potrzeba. + +-- łączenie dwóch list +[1..5] ++ [6..10] + +-- dodawanie pojedynczego elementu na początek listy +0:[1..5] -- [0, 1, 2, 3, 4, 5] + +-- więcej operacji na listach +head [1..5] -- 1 +tail [1..5] -- [2, 3, 4, 5] +init [1..5] -- [1, 2, 3, 4] +last [1..5] -- 5 + +-- list comprehensions +[x*2 | x <- [1..5]] -- [2, 4, 6, 8, 10] + +-- z dodatkowym warunkiem +[x*2 | x <- [1..5], x*2 > 4] -- [6, 8, 10] + +-- każdy element krotki może być innego typu, jednak sama krotka musi być stałej +-- długości. Przykładowo: +("haskell", 1) + +-- dostęp do elementów pary (krotki długości 2): +fst ("haskell", 1) -- "haskell" +snd ("haskell", 1) -- 1 + +---------------------------------------------------- +-- 3. Funkcje +---------------------------------------------------- +-- Prosta funkcja przyjmująca dwa argumenty +add a b = a + b + +-- Pamiętaj, że podczas stosowania ghci, interpretera Haskella, wszelkie +-- definicje muszą zostać poprzedzone słowem `let`, na przykład: +-- let add a b = a + b + +-- Używanie funkcji: +add 1 2 -- 3 + +-- Nazwę funkcji można podać między dwoma argumentami, ale wtedy musi zostać +-- otoczona grawisami: +1 `add` 2 -- 3 + +-- Nazwa funkcji nie musi zawierać żadnych liter, przykładem czego jest +-- operator dzielenia: +(//) a b = a `div` b +35 // 4 -- 8 + +-- Strażnicy: prosty sposób na rozbijanie funkcji na przypadki +fib x + | x < 2 = 1 + | otherwise = fib (x - 1) + fib (x - 2) + +-- Dopasowanie wzorca jest podobne. Haskell sam automatycznie wybierze, która +-- z poniższych definicji fib powinna zostać użyta: +fib 1 = 1 +fib 2 = 2 +fib x = fib (x - 1) + fib (x - 2) + +-- Dopasowanie z krotkami: +foo (x, y) = (x + 1, y + 2) + +-- Dopasowanie z listami. Tutaj `x` jest pierwszym elementem listy, +-- natomiast `xs` to jej reszta (ogon). Poniższa funkcja nakłada funkcję +-- na każdy z elementów listy: +myMap func [] = [] +myMap func (x:xs) = func x:(myMap func xs) + +-- Funkcje anonimowe tworzone są przy użyciu w-tył-ciachu, po którym następują +-- wszystkie argumenty: +myMap (\x -> x + 2) [1..5] -- [3, 4, 5, 6, 7] + +-- używanie zwijania z anonimowymi funkcjami: foldl1 zwija z lewej strony, +-- przyjmując jako wartość początkową zbieracza pierwszy element listy. +foldl1 (\acc x -> acc + x) [1..5] -- 15 + +---------------------------------------------------- +-- 4. Więcej funkcji +---------------------------------------------------- + +-- częściowe nakładanie: jeśli funkcja nie otrzyma wszystkich swoich argumentów, +-- zostaje cześciowo nałożona - zwraca funkcję, która przyjmuje pozostałe, +-- brakujące argumenty. + +add a b = a + b +foo = add 10 -- foo jest teraz funkcją, która przyjmuje liczbę, zwiększa ją o 10 +foo 5 -- 15 + +-- Inny sposób na zapisanie tego samego: +foo = (10+) +foo 5 -- 15 + +-- składanie funkcji: +-- operator `.` składa wiele funkcji w jedną. +-- Dla przykładu, foo jest funkcją, która powiększa swój argument o 10, mnoży +-- tak uzyskaną liczbę przez 4 i zwraca wynik: +foo = (4*) . (10+) + +-- 4*(10 + 5) = 60 +foo 5 -- 60 + +-- ustalanie kolejności +-- Haskell posiada inny operator, `$`, który nakłada funkcję do podanego +-- parametru. W przeciwieństwie do zwykłego lewostronnie łącznego nakładania +-- funkcji, którego priorytet jest najwyższy (10), operator `$` posiada +-- priorytet 0 i jest prawostronnie łączny. Tak niski priorytet oznacza, że +-- wyrażenie po prawej traktowane jest jako parametr funkcji po lewej + +-- wcześniej +even (fib 7) -- fałsz + +-- równoważnie +even $ fib 7 -- fałsz + +-- składanie funkcji +even . fib $ 7 -- fałsz + + +---------------------------------------------------- +-- 5. Sygnatury typów +---------------------------------------------------- + +-- Haskell posiada wyjątkowo silny system typów, w którym każde poprawne +-- wyrażenie ma swój typ. + +-- Kilka podstawowych typów: +5 :: Integer +"hello" :: String +True :: Bool + +-- Funkcje też są określonego typu. +-- `not` przyjmuje wartość logiczną i taką też zwraca: +-- not :: Bool -> Bool + +-- Przykład funkcji przyjmującej dwa argumenty +-- add :: Integer -> Integer -> Integer + +-- Dobrą praktyką podczas definiowania wartości jest napisanie nad nią +-- także jej typu: +double :: Integer -> Integer +double x = x * 2 + +---------------------------------------------------- +-- 6. Wyrażenia warunkowe +---------------------------------------------------- + +-- wyrażenie warunkowe +haskell = if 1 == 1 then "wspaniale" else "paskudnie" -- haskell = "wspaniale" + +-- wyrażenie warunkowe można rozbić na wiele linii, +-- ale trzeba uważać na wcięcia w kodzie +haskell = if 1 == 1 + then "wspaniale" + else "paskudnie" + +-- rozpatrywanie przypadków: oto jak można parsować argumenty z linii poleceń: +case args of + "help" -> printHelp + "start" -> startProgram + _ -> putStrLn "bad args" + +-- Haskell zastępuje pętle (których nie ma) rekurencyjnymi wywołaniami funkcji. +-- map aplikuje funkcję do każdego elementu listy: + +map (*2) [1..5] -- [2, 4, 6, 8, 10] + +-- możesz zdefiniować funkcję for przy użyciu map: +for array func = map func array + +-- a następnie użyć jej: +for [0..5] $ \i -> show i + +-- mogliśmy użyć krótszego zapisu bez zmiany działania funkcji for: +for [0..5] show + +-- Do redukcji listy służy polecenie foldl (foldr): +-- foldl <fn> <initial value> <list> +foldl (\x y -> 2*x + y) 4 [1,2,3] -- 43 + +-- Jest to równoważne z: +(2 * (2 * (2 * 4 + 1) + 2) + 3) + +-- foldl składa od od lewej strony, foldr od prawej +foldr (\x y -> 2*x + y) 4 [1,2,3] -- 16 + +-- To zaś równoważne jest: +(2 * 1 + (2 * 2 + (2 * 3 + 4))) + +---------------------------------------------------- +-- 7. Typy danych +---------------------------------------------------- + +-- Oto jak tworzy się nowe typy danych w Haskellu: + +data Color = Red | Blue | Green + +-- Teraz można używać ich we własnych funkcjach: + +say :: Color -> String +say Red = "You are Red!" +say Blue = "You are Blue!" +say Green = "You are Green!" + +-- Twoje typy danych mogą posiadać nawet parametry: + +data Maybe a = Nothing | Just a + +-- Wszystkie poniższe są typu Maybe +Just "hello" -- typu `Maybe String` +Just 1 -- typu `Maybe Int` +Nothing -- typu `Maybe a` for any `a` + +---------------------------------------------------- +-- 8. Haskell IO +---------------------------------------------------- + +-- Chociaż obsługa wejścia i wyjścia nie może zostać wyjaśniona przez poznaniem +-- monad, spróbujemy zrobić to częściowo + +-- Wykonanie programu napisanego w Haskellu wywołuje funkcję `main` +-- Musi zwrócić wartość typu `IO a` dla pewnego `a`. Przykład: + +main :: IO () +main = putStrLn $ "Hello, sky! " ++ (say Blue) +-- putStrLn has type String -> IO () + +-- Najłatwiej obsłużyć wejście i wyjście, kiedy program zostanie +-- zaimplementowany jako funkcja String -> String. Funkcja +-- interact :: (String -> String) -> IO () +-- pobiera pewien tekst, wykonuje na nim operacje, po czym wypisuje wynik. + +countLines :: String -> String +countLines = show . length . lines + +main' = interact countLines + +-- Możesz myśleć o wartości typu `IO ()` jako reprezentującej ciąg czynności, +-- które komputer ma wykonać, zupełnie niczym program komputerowy w imperatywnym +-- języku programowania. Akcje można łączyć przy użyciu notacji `do`: + +sayHello :: IO () +sayHello = do + putStrLn "What is your name?" + name <- getLine -- this gets a line and gives it the name "name" + putStrLn $ "Hello, " ++ name + +-- Ćwiczenie: napisz własną wersję `interact`, +-- która czyta tylko jedną linię wejścia. + +-- Kod w `sayHello` nigdy się nie wykona. Jedyną akcją, która zostanie +-- uruchomiona, jest wartość `main`. +-- Aby uruchomić `sayHello`, należy zastąpić poprzednią definicję `main` przez +-- main = sayHello + +-- Spróbujmy lepiej zrozumieć, jak działa funkcja `getLine`, której właśnie +-- użyliśmy. Jej typem jest +-- getLine :: IO String +-- Możesz myśleć o wartości typu `IO a` jako reprezentującej program, który +-- wygeneruje wartość typu `a`, poza wszystkim innym, co jeszcze zrobi. +-- Możemy także tworzyć własne akcje typu `IO String`: + +action :: IO String +action = do + putStrLn "This is a line. Duh" + input1 <- getLine + input2 <- getLine + -- The type of the `do` statement is that of its last line. + -- `return` is not a keyword, but merely a function + return (input1 ++ "\n" ++ input2) -- return :: String -> IO String + +-- Możemy użyć tego tak jak używaliśmy `getLine`: + +main'' = do + putStrLn "I will echo two lines!" + result <- action + putStrLn result + putStrLn "This was all, folks!" + +-- Typ `IO` jest przykładem monady. Sposób w jakim Haskell używa monad do +-- obsługi wejścia i wyjścia pozwala mu być czysto funkcyjnym językiem. +-- Każda funkcja, która wchodzi w interakcje ze światem zewnętrznym, oznaczana +-- jest jako `IO` w jej sygnaturze typu, co umożliwia odróżnianie funkcji +-- czystych od zależnych od świata lub modyfikujących stan. + +-- To naprawdę użyteczna własność, dzięki której jesteśmy w stanie uruchamiać +-- czyste funkcje jednocześnie. + +---------------------------------------------------- +-- 9. Interaktywne środowisko programowania +---------------------------------------------------- + +-- Aby uruchomić repl (read-eval-print loop, interaktywne środowisko), należy +-- wpisać `ghci`. Można już programować. Do definiowania nowych wartości służy +-- słowo kluczowe `let`: + +let foo = 5 + +-- Do sprawdzania typów dowolnej wartości (wyrażenia) wykorzystuje się `:t`: + +> :t foo +foo :: Integer + +-- Działania takie jak `+`, `:` czy `$`, są funkcjami. +-- Przed sprawdzeniem ich typu należy otoczyć je nawiasami: + +> :t (:) +(:) :: a -> [a] -> [a] + +-- Dodatkowych informacji dostarcza `:i`: + +> :i (+) +class Num a where + (+) :: a -> a -> a + ... + -- Defined in ‘GHC.Num’ +infixl 6 + + +-- Można nawet wykonywać akcje typu `IO ()`! + +> sayHello +What is your name? +Friend! +Hello, Friend! + +``` + +Pominęliśmy wiele aspektów Haskella, wliczając w to monady. To właśnie one +sprawiają, że programowanie w Haskellu sprawia tyle frajdy. Na zakończenie +pokażę Tobie implementację algorytmu quicksort w Haskellu: + +```haskell +qsort [] = [] +qsort (p:xs) = qsort lesser ++ [p] ++ qsort greater + where lesser = filter (< p) xs + greater = filter (>= p) xs +``` + +Haskell może zostać zainstalowany na co najmniej dwa sposoby: + - tradycyjnie [przy użyciu Cabala](http://www.haskell.org/platform/), + - nowocześnie [z pomocą Stack](https://www.stackage.org/install). + +Godnymi poleceniami wprowadzeniami są wspaniałe +[Learn you a Haskell](http://learnyouahaskell.com/) albo +[Real World Haskell](http://book.realworldhaskell.org/). diff --git a/pl-pl/json-pl.html.markdown b/pl-pl/json-pl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..872455de --- /dev/null +++ b/pl-pl/json-pl.html.markdown @@ -0,0 +1,85 @@ +--- +language: json +filename: learnjson-pl.json +contributors: + - ["Anna Harren", "https://github.com/iirelu"] + - ["Marco Scannadinari", "https://github.com/marcoms"] + - ["himanshu", "https://github.com/himanshu81494"] + - ["Michael Neth", "https://github.com/infernocloud"] +translators: + - ["Michał Mitrosz", "https://github.com/Voltinus"] +lang: pl-pl +--- + +JSON to bardzo prosty format wymiany danych. Jak jest napisane na [json.org](http://json.org), jest łatwy do pisania i czytania dla ludzi i do parsowania i generowania dla maszyn. + +Kod JSON musi zawierać któreś z poniższych: +* Zbiór par nazwa/wartość (`{ }`). W różnych językach jest to obiekt, rekord, struktura, słownik, tablica mieszająca, lista z kluczami, lub tablica asocjacyjna. +* Uporządkowana lista wartości (`[ ]`). W różnych językach jest to tablica, wektor, lista, lub sekwencja. + tablica/lista/sekwencja (`[ ]`) lub słownik/obiekt/tablica asocjacyjna (`{ }`). + +JSON w swojej czystej postaci nie ma komentarzy, ale większość parserów akceptuje komentarze w stylu C (`//`, `/* */`). Niektóre parsery pozwalają także na końcowy przecinek (np. przecinek po ostatnim elemencie w tablicy lub po ostatiej własności obiektu), ale powinien on być omijany dla lepszej kompatybilności. + +Dla celów tego poradnika wszystko będzie 100% kodem JSON. Na szczęście, to samo mówi za siebie. + +Wspierane typy danych: + +* Łańcuchy znaków: `"witaj"`, `"\"Cytat.\""`, `"\u0abe"`, `"Nowa linia.\n"` +* Liczby: `23`, `0.11`, `12e10`, `3.141e-10`, `1.23e+4` +* Obiekty: `{ "klucz": "wartość" }` +* Tablice: `["Wartości"]` +* Inne: `true`, `false`, `null` + +```json +{ + "klucz": "wartość", + + "klucze": "muszą być zawsze zamknięte w podwójnych cudzysłowach", + "liczby": 0, + "łańcuchy": "Hellø, wørld. Wszystkie znaki unicode są dozwolone, razem z \"sekwencjami escape\".", + "wartości logiczne?": true, + "nic": null, + + "duża liczba": 1.2e+100, + + "obiekty": { + "komentarz": "Większość twojej struktury będzie zbudowana z obiektów.", + + "tablica": [0, 1, 2, 3, "Tablice mogą mieć wewnątrz cokolwiek", 5], + + "inny obiekt": { + "komentarz": "Elementy mogą się w sobie zawierać, bardzo użyteczne" + } + }, + + "głupota": [ + { + "źródła potasu": ["banany"] + }, + [ + [1, 0, 0, 0], + [0, 1, 0, 0], + [0, 0, 1, "neo"], + [0, 0, 0, 1] + ] + ], + + "styl alternatywny": { + "komentarz": "sprawdź to!" + , "pozycja przecinka": "nie ma znaczenia, o ile jest przed następnym kluczem, jest poprawnie" + , "następny komentarz": "jak ładnie" + }, + + + + "znaki białe": "nie mają znaczenia", + + + + "to było krótkie": "I gotowe. Wiesz już wszystko o formacie JSON." +} +``` + +## Dalsza lektura + +* [JSON.org](http://json.org) Cały JSON pięknie wytłumaczony na podstawie grafik przypominających schematy blokowe. diff --git a/pl-pl/ruby-pl.html.markdown b/pl-pl/ruby-pl.html.markdown index 73b1a7d8..7ab47847 100644 --- a/pl-pl/ruby-pl.html.markdown +++ b/pl-pl/ruby-pl.html.markdown @@ -1,6 +1,6 @@ --- language: ruby -filename: learnruby.rb +filename: learnruby-pl.rb contributors: - ["David Underwood", "http://theflyingdeveloper.com"] - ["Joel Walden", "http://joelwalden.net"] diff --git a/pl-pl/vim-pl.html.markdown b/pl-pl/vim-pl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..8ac2df56 --- /dev/null +++ b/pl-pl/vim-pl.html.markdown @@ -0,0 +1,236 @@ +--- +category: tool +tool: vim +contributors: + - ["RadhikaG", "https://github.com/RadhikaG"] +translators: + - ["Adam Bobowski", "https://github.com/Bobowski"] +lang: pl-pl +filename: LearnVim-pl.txt +--- + + +[Vim](http://www.vim.org) +(Vi IMproved) jest klonem popularnego edytora vi dla systemów Unix. +Zaprojektowany z myślą o prędkości edycji i zwiększeniu produktywności jest +wszechobecny na systemach UNIXopodobnych. Posiada wiele skrótów klawiszowych +do szybkiej nawigacji do wybranych miejsc w plikach oraz szybkiej edycji +danych fragmentów. + +## Podstawy nawigacji w Vim + +``` + vim <nazwapliku> # Otwórz <nazwapliku> w vim + :q # Zamknij vim + :w # Zapisz aktualny plik + :wq # Zapisz i wyjdź z vim + :q! # Wyjdź bez zapisywania + # ! *wymusza* wykonanie :q, dlatego nie wykonuje zapisu + :x # Zapisz i wyjdź, krótszy odpowiednik :wq + + u # Cofnij operację + CTRL+R # Powtórz operację + + h # Przesuń kursor w lewo + j # Przesuń kursor w dół + k # Przesuń kursor w górę + l # Przesuń kursor w prawo + + # Poruszanie w obrębie jednej lini + + 0 # Skocz do początku linii + $ # Skocz do końca linii + ^ # Skocz do pierwszego niebiałego znaku + + # Wyszukiwanie w tekście + + /slowo # Zaznacza wszystkie wystąpienia słowa za kursorem + ?slowo # Zaznacza wszystkie wystąpienia słowa przed kursorem + n # Przemieszcza kursor do następnego wystąpienia słowa + N # Przemieszcza kursor do poprzedniego wystąpenia słowa + + :%s/foo/bar/g # Zamień 'foo' na 'bar' w każdej linii tekstu + :s/foo/bar/g # Zamień 'foo' na 'bar' w aktualnej linii + + # Skoki do znaków + + f<znak> # Skocz do przodu i zatrzymaj się na <znak> + t<znak> # Skocz do przodu i zatrzymaj się przed <znak> + + # Na przykład, + f< # Skocz do przodu i zatrzymaj się na < + t< # Skocz do przodu i zatrzymaj się przed < + + # Moving by word + + w # Przesuń kursor do przodu o jedno słowo + b # Przesuń kursor do tyłu o jedno słowo + e # Przesuń kursor do końca aktualnego słowa + + # Inne znaki do przemieszczania się + + gg # Skocz na początek pliku + G # Skocz na koniec pliku + :NUM # Skocz do linii o numerze NUM + H # Skocz na górę ekranu + M # Skocz na środek ekranu + L # Skocz na dół ekranu +``` + +## Tryby: + +Vim oparty jest na koncepcji **trybów**. + +Command Mode - (Tryb komend) vim zaczyna w tym trybie, używany do nawigacji i wpisywania komend +Insert Mode - (Tryb wprowadzania) używany do wprowadzania zmian w pliku +Visual Mode - (Tryb wizualny) używany do zaznaczania tekstu i wykonywania komend na nim +Ex Mode - (Tryb Ex) + +``` + i # Przechodzi to trybu wprowadzania, przed pozycją kursora + a # Przechodzi do trybu wprowadzania, za pozycją kursora + v # Przechodzi do trybu wizualnego + : # Przechodzi do trybu ex + <esc> # Wychodzi z dowolnego aktywnego trybu do trybu komend + + # Kopiowanie i wklejanie tekstu + + y # Skopiuj zaznaczony tekst + yy # Skopiuj aktualną linię + d # Usuń zaznaczony tekst + dd # Usuń aktualną linię + p # Wklej skopiowany tekst za kursorem + P # Wklej skopiowany tekst przed kursorem + x # Usuń znak pod kursorem +``` + +## 'Gramatyka' vim'a + +Vim można traktować jako zbiór komend w formacie 'Akcja-Modyfikator-Obiekt', gdzie: + +Akcja - jedna z dostępnych akcji +Modyfikator - w jaki sposób wykonywana jest akcja +Obiekt - obiekt na którym wykonywana jest akcja + +Kilka ważnych przykładów Akcji, Modyfikatorów i Obiektów: + +``` + # 'Akcje' + + d # Usuń + c # Zmień + y # Skopiuj + v # Zaznacz + + # 'Modyfikatory' + + i # W środku + a # Dookoła + NUM # Liczba + f # Szuka czegoś i zatrzymuje się na tym + t # Szuka czegoś i zatrzymuje się przed tym + / # Znajduje napis od kursora naprzód + ? # Znajduje napis przed kursorem + + # 'Obiekty' + + w # Słowo + s # Zdanie + p # Paragraf + b # Blok + + # Przykładowe 'zdania' + + d2w # Usuń 2 słowa + cis # Zmień w zdaniu + yip # Skopiuj paragraf w którym jest kursor + ct< # Zamień na < + d$ # Usuń tekst do końca linii +``` + +## Pewne skróty i triki + + <!--TODO: Dodać więcej!--> +``` + > # Zrób wcięcie zaznaczonego bloku + < # Usuń wcięcie zaznaczonego bloku + :earlier 15m # Przywróć dokument do stanu z przed 15 minut + :later 15m # Odwróć efekt poprzedniej komendy + ddp # Zamień kolejnością kolejne linie, dd potem p + . # Powtórz poprzednią komendę +``` + +## Makra + +Makra są właściwie nagrywanymi akcjami. Gdy zaczynasz nagrywać makro, nagrywa ono +**każdą** akcję i komendę jaką wykonasz do momentu przerwania nagrywania. +Wywołanie makra wykonuje dokładnie te same operacje w tej samej kolejności. + +``` + qa # Zacznij nagrywać makro 'a' + q # Przerwij nagrywanie + @a # Odtwórz makro 'a' +``` + +### Konfiguracja ~/.vimrc + +Plik .vimrc może być użyty do skonfigurowania Vim'a przy jego starcie + +Poniżej zamieszczono przykładowy plik ~/.vimrc: + +``` +" Przykładowy ~/.vimrc +" 2016.10 + +" Wymagane aby korzystać z opcji iMproved +set nocompatible + +" Na podstawie typu pliku włącza inteligentne wcięcia i inne. +filetype indent plugin on + +" Włącz podkreślanie składni +syntax on + +" Lepsze uzupełnianie składni komend +set wildmenu + +" Wyszukiwanie będzie ignorować wielkość liter poza przypadkami gdy użyjemy wielkich liter +set ignorecase +set smartcase + +" Po otwarciu pliku gdzie nie jest zdefiniowane zachowanie wcięć +" zostanie zachowane wcięcie takie samo jak w aktualnej linii +set autoindent + +" Wyświetlaj numer lini +set number + +" Opcje wcięć, zmień w zależności od osobistych upodobań + +" Szerokość TAB w spacjach +set tabstop=4 + +" Liczba spacji w TAB podczas edycji +set softtabstop=4 + +" Liczba spacji gdy wykonywane są operacje wcięcia (>> i <<) +set shiftwidth=4 + +" Zamieniaj tabulatory na spacje +set expandtab + +" Aktywuj inteligentne tabulatory i spacje do wcięć i wyrównań +set smarttab +``` + +### Odniesienia [ENG] + +[Vim | Home](http://www.vim.org/index.php) + +`$ vimtutor` + +[A vim Tutorial and Primer](https://danielmiessler.com/study/vim/) + +[What are the dark corners of Vim your mom never told you about? (Stack Overflow thread)](http://stackoverflow.com/questions/726894/what-are-the-dark-corners-of-vim-your-mom-never-told-you-about) + +[Arch Linux Wiki](https://wiki.archlinux.org/index.php/Vim) |