summaryrefslogtreecommitdiffhomepage
path: root/pl-pl
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'pl-pl')
-rw-r--r--pl-pl/python-pl.html.markdown159
-rw-r--r--pl-pl/ruby-pl.html.markdown593
2 files changed, 674 insertions, 78 deletions
diff --git a/pl-pl/python-pl.html.markdown b/pl-pl/python-pl.html.markdown
index ade1d7ca..023c3e6b 100644
--- a/pl-pl/python-pl.html.markdown
+++ b/pl-pl/python-pl.html.markdown
@@ -30,7 +30,7 @@ działać w wersjach 2.x. Dla wersji 3.x znajdziesz odpowiedni artykuł na stron
# Pojedyncze komentarze oznaczamy takim symbolem.
""" Wielolinijkowe napisy zapisywane są przy użyciu
- trzech znaków cudzysłowiu i często
+ potrójnych cudzysłowów i często
wykorzystywane są jako komentarze.
"""
@@ -47,11 +47,11 @@ działać w wersjach 2.x. Dla wersji 3.x znajdziesz odpowiedni artykuł na stron
10 * 2 # => 20
35 / 5 # => 7
-# Dzielenie może być kłopotliwe. Poniższe to dzielenie
+# Dzielenie może być kłopotliwe. Poniższe działanie to dzielenie
# całkowitoliczbowe(int) i wynik jest automatycznie zaokrąglany.
5 / 2 # => 2
-# Aby to naprawić musimy powiedzieć nieco o liczbach zmiennoprzecinkowych.
+# Aby to naprawić, musimy powiedzieć nieco o liczbach zmiennoprzecinkowych.
2.0 # To liczba zmiennoprzecinkowa, tzw. float
11.0 / 4.0 # => 2.75 ahhh...znacznie lepiej
@@ -65,7 +65,7 @@ działać w wersjach 2.x. Dla wersji 3.x znajdziesz odpowiedni artykuł na stron
# Operator modulo - wyznaczanie reszty z dzielenia
7 % 3 # => 1
-# Potęgowanie (x do potęgi ytej)
+# Potęgowanie (x do potęgi y-tej)
2**4 # => 16
# Wymuszanie pierwszeństwa w nawiasach
@@ -83,7 +83,7 @@ False or True #=> True # Prawda
2 == True #=> False
k1 == True #=> True
-# aby zanegować użyj "not"
+# aby zanegować, użyj "not"
not True # => False
not False # => True
@@ -112,7 +112,7 @@ not False # => True
# Napisy można dodawać!
"Witaj " + "świecie!" # => "Witaj świecie!"
-# ... a nawet mnożone
+# ... a nawet mnożyć
"Hej" * 3 # => "HejHejHej"
# Napis może być traktowany jako lista znaków
@@ -124,7 +124,7 @@ not False # => True
# Jednak nowszym sposobem formatowania jest metoda "format".
# Ta metoda jest obecnie polecana:
"{0} są {1}".format("napisy", "fajne")
-# Jeśli nie chce ci się liczyć użyj słów kluczowych.
+# Jeśli nie chce ci się liczyć, użyj słów kluczowych.
"{imie} chce zjeść {jadlo}".format(imie="Bob", jadlo="makaron")
# None jest obiektem
@@ -135,12 +135,12 @@ None # => None
"etc" is None # => False
None is None # => True
-# Operator 'is' testuje identyczność obiektów. To nie jest zbyt
+# Operator 'is' testuje identyczność obiektów. Nie jest to zbyt
# pożyteczne, gdy działamy tylko na prostych wartościach,
# ale przydaje się, gdy mamy do czynienia z obiektami.
-# None, 0, i pusty napis "" są odpowiednikami logicznego False.
-# Wszystkie inne wartości są True
+# None, 0 i pusty napis "" są odpowiednikami logicznego False.
+# Wszystkie inne wartości są uznawane za prawdę (True)
bool(0) # => False
bool("") # => False
@@ -149,20 +149,20 @@ bool("") # => False
## 2. Zmienne i zbiory danych
####################################################
-# Python ma wyrażenie wypisujące "print" we wszystkich wersjach 2.x, ale
-# zostało usunięte z wersji 3.
-print "Jestem Python. Miło poznać!"
-# Python ma też funkcję "print" dostępną w wersjach 2.7 and 3...
+# Python ma instrukcję wypisującą "print" we wszystkich wersjach 2.x, ale
+# została ona usunięta z wersji 3.
+print "Jestem Python. Miło Cię poznać!"
+# Python ma też funkcję "print" dostępną w wersjach 2.7 i 3...
# ale w 2.7 musisz dodać import (odkomentuj):
# from __future__ import print_function
print("Ja też jestem Python! ")
# Nie trzeba deklarować zmiennych przed przypisaniem.
-jakas_zmienna = 5 # Konwencja mówi: używaj małych znaków i kładki _
+jakas_zmienna = 5 # Konwencja mówi: używaj małych liter i znaków podkreślenia _
jakas_zmienna # => 5
# Próba dostępu do niezadeklarowanej zmiennej da błąd.
-# Przejdź do sekcji Obsługa wyjątków po więcej...
+# Przejdź do sekcji Obsługa wyjątków, aby dowiedzieć się więcej...
inna_zmienna # Wyrzuca nazwę błędu
# "if" może być użyte jako wyrażenie
@@ -173,7 +173,7 @@ li = []
# Możesz zacząć od wypełnionej listy
inna_li = [4, 5, 6]
-# Dodaj na koniec używając "append"
+# Dodaj na koniec, używając "append"
li.append(1) # li to teraz [1]
li.append(2) # li to teraz [1, 2]
li.append(4) # li to teraz [1, 2, 4]
@@ -185,7 +185,7 @@ li.append(3) # li to znowu [1, 2, 4, 3].
# Dostęp do list jak do każdej tablicy
li[0] # => 1
-# Użyj = aby nadpisać wcześniej wypełnione miejsca w liście
+# Aby nadpisać wcześniej wypełnione miejsca w liście, użyj znaku =
li[0] = 42
li[0] # => 42
li[0] = 1 # Uwaga: ustawiamy starą wartość
@@ -195,7 +195,7 @@ li[-1] # => 3
# Jeżeli wyjdziesz poza zakres...
li[4] # ... zobaczysz IndexError
-# Możesz tworzyć wyniki.
+# Możesz też tworzyć wycinki.
li[1:3] # => [2, 4]
# Bez początku
li[2:] # => [4, 3]
@@ -213,12 +213,12 @@ del li[2] # li to teraz [1, 2, 3]
# Listy można dodawać
li + inna_li # => [1, 2, 3, 4, 5, 6]
-# Uwaga: wartości poszczególnych list się nie zmieniają.
+# Uwaga: wartości oryginalnych list li i inna_li się nie zmieniają.
# Do łączenia list użyj "extend()"
li.extend(other_li) # li to teraz [1, 2, 3, 4, 5, 6]
-# Sprawdź czy jest w liście używając "in"
+# Sprawdź, czy element jest w liście używając "in"
1 in li # => True
# "len()" pokazuje długość listy
@@ -238,7 +238,7 @@ tup[:2] # => (1, 2)
# Można rozpakować krotki i listy do poszczególych zmiennych
a, b, c = (1, 2, 3) # a to teraz 1, b jest 2, a c to 3
-# Jeżeli zapomnisz nawiasów automatycznie tworzone są krotki
+# Jeżeli zapomnisz nawiasów, automatycznie tworzone są krotki
d, e, f = 4, 5, 6
# Popatrz jak prosto zamienić wartości
e, d = d, e # d to teraz 5 a e to 4
@@ -252,28 +252,28 @@ pelen_slownik = {"raz": 1, "dwa": 2, "trzy": 3}
# Podglądany wartość
pelen_slownik["one"] # => 1
-# Wypisz wszystkie klucze używając "keys()"
+# Wypisz wszystkie klucze, używając "keys()"
pelen_slownik.keys() # => ["trzy", "dwa", "raz"]
-# Uwaga: słowniki nie gwarantują kolejności występowania kluczy.
+# Uwaga: słowniki nie zapamiętują kolejności kluczy.
# A teraz wszystkie wartości "values()"
pelen_slownik.values() # => [3, 2, 1]
# Uwaga: to samo dotyczy wartości.
-# Sprawdzanie czy występuje to "in"
+# Sprawdzanie czy klucz występuje w słowniku za pomocą "in"
"raz" in pelen_slownik # => True
1 in pelen_slownik # => False
# Próba dobrania się do nieistniejącego klucza da KeyError
pelen_slownik["cztery"] # KeyError
-# Użyj "get()" method aby uniknąć KeyError
+# Użyj metody "get()", aby uniknąć błędu KeyError
pelen_slownik.get("raz") # => 1
pelen_slownik.get("cztery") # => None
# Metoda get zwraca domyślną wartość gdy brakuje klucza
pelen_slownik.get("one", 4) # => 1
pelen_slownik.get("cztery", 4) # => 4
-# zauważ, że pelen_slownik.get("cztery") jest wciąż => None
+# zauważ, że pelen_slownik.get("cztery") wciąż zwraca => None
# (get nie ustawia wartości słownika)
# przypisz wartość do klucza podobnie jak w listach
@@ -284,12 +284,12 @@ pelen_slownik.setdefault("piec", 5) # pelen_slownik["piec"] daje 5
pelen_slownik.setdefault("piec", 6) # pelen_slownik["piec"] to wciąż 5
-# Teraz zbiory (set) ... cóż zbiory (to po prostu listy ale bez potórzeń)
+# Teraz zbiory (set) - działają jak zwykłe listy, ale bez potórzeń
pusty_zbior = set()
# Inicjalizujemy "set()" pewnymi wartościami
jakis_zbior = set([1, 2, 2, 3, 4]) # jakis_zbior to teraz set([1, 2, 3, 4])
-# kolejność nie jest gwarantowana, nawet gdy wydaje się posortowane
+# kolejność nie jest zachowana, nawet gdy wydaje się posortowane
inny_zbior = set([4, 3, 2, 2, 1]) # inny_zbior to set([1, 2, 3, 4])
# Od Pythona 2.7 nawiasy klamrowe {} mogą być użyte do deklarowania zbioru
@@ -298,7 +298,7 @@ pelen_zbior = {1, 2, 2, 3, 4} # => {1, 2, 3, 4}
# Dodaj więcej elementów przez "add()"
pelen_zbior.add(5) # pelen_zbior is now {1, 2, 3, 4, 5}
-# Znajdź przecięcie zbiorów używając &
+# Znajdź przecięcie (część wspólną) zbiorów, używając &
inny_zbior = {3, 4, 5, 6}
pelen_zbior & other_set # => {3, 4, 5}
@@ -317,32 +317,32 @@ pelen_zbior | other_set # => {1, 2, 3, 4, 5, 6}
## 3. Kontrola przepływu
####################################################
-# Tworzymy zmienną some_var
-some_var = 5
+# Tworzymy zmienną jakas_zm
+jakas_zm = 5
-# Tutaj widzisz wyrażenie warunkowe "if". Wcięcia są ważne Pythonie!
-# wypisze "some_var jest mniejsza niż 10"
-if some_var > 10:
- print("some_var jest wieksza niż 10")
-elif some_var < 10: # This elif clause is optional.
- print("some_var jest mniejsza niż 10")
-else: # This is optional too.
- print("some_var jest równa 10")
+# Tutaj widzisz wyrażenie warunkowe "if". Wcięcia w Pythonie są ważne!
+# Poniższy kod wypisze "jakas_zm jest mniejsza niż 10"
+if jakas_zm > 10:
+ print("jakas_zm jest wieksza niż 10")
+elif some_var < 10: # Opcjonalna klauzula elif
+ print("jakas_zm jest mniejsza niż 10")
+else: # Również opcjonalna klauzula else
+ print("jakas_zm jest równa 10")
"""
-Pętla for iteruje po elementach listy wypisując:
+Pętla for iteruje po elementach listy, wypisując:
pies to ssak
kot to ssak
mysz to ssak
"""
for zwierze in ["pies", "kot", "mysz"]:
- # Możesz użyć % aby stworzyć sformatowane napisy
- print("%s to ssak" % zwierze)
+ # Użyj metody format, aby umieścić wartość zmiennej w ciągu
+ print("{0} to ssak".format(zwierze))
"""
"range(liczba)" zwraca listę liczb
-od zera do danej liczby:
+z przedziału od zera do wskazanej liczby (bez niej):
0
1
2
@@ -352,7 +352,7 @@ for i in range(4):
print(i)
"""
-While to pętla która jest wykonywana dopóki spełniony jest warunek:
+While to pętla, która jest wykonywana, dopóki spełniony jest warunek:
0
1
2
@@ -363,46 +363,46 @@ while x < 4:
print(x)
x += 1 # Skrót od x = x + 1
-# Wyjątki wyłapujemy używając try, except
+# Wyjątki wyłapujemy, używając try i except
# Działa w Pythonie 2.6 i wyższych:
try:
- # Użyj "raise" aby wyrzucić wyjąte
+ # Użyj "raise" aby wyrzucić wyjątek
raise IndexError("To błąd indeksu")
except IndexError as e:
- pass # Pass to brak reakcji na błąd. Zazwyczaj nanosisz tu poprawki.
+ pass # Pass to brak reakcji na błąd. Zwykle opisujesz tutaj, jak program ma się zachować w przypadku błędu.
except (TypeError, NameError):
- pass # kilka wyjątków może być przechwyce razem.
+ pass # kilka wyjątków można przechwycić jednocześnie.
else: # Opcjonalna część bloku try/except. Musi wystąpić na końcu
print "Wszystko ok!" # Zadziała tylko, gdy program nie napotka wyjatku.
####################################################
-## 4. Funkcjie
+## 4. Funkcje
####################################################
-# Użyj "def" aby stworzyć nową funkcję
+# Użyj "def", aby stworzyć nową funkcję
def dodaj(x, y):
- print("x to %s a y to %s" % (x, y))
- return x + y # słówko kluczowe return zwraca wynik działania
+ print("x to %s, a y to %s" % (x, y))
+ return x + y # słowo kluczowe return zwraca wynik działania
-# Tak wywołuje się funkcję z parametrami (args):
-dodaj(5, 6) # => wypisze "x to 5 a y to 6" i zwróci 11
+# Tak wywołuje się funkcję z parametrami:
+dodaj(5, 6) # => wypisze "x to 5, a y to 6" i zwróci 11
# Innym sposobem jest wywołanie z parametrami nazwanymi.
dodaj(y=6, x=5) # tutaj kolejność podania nie ma znaczenia.
-# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują różną ilość parametrów
-# nienazwanych args, co będzie interpretowane jako krotka jeśli nie użyjesz *
+# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują zmienną liczbę parametrów pozycyjnych,
+# które zostaną przekazana jako krotka, pisząc w definicji funkcji "*args"
def varargs(*args):
return args
varargs(1, 2, 3) # => (1, 2, 3)
-# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują różną ilość parametrów
-# nazwanych kwargs, które będa interpretowane jako słownik jeśli nie dasz **
+# Można też stworzyć funkcję, które przyjmują zmienną liczbę parametrów
+# nazwanych kwargs, które zostaną przekazane jako słownik, pisząc w definicji funkcji "**kwargs"
def keyword_args(**kwargs):
return kwargs
@@ -410,12 +410,12 @@ def keyword_args(**kwargs):
keyword_args(wielka="stopa", loch="ness") # => {"wielka": "stopa", "loch": "ness"}
-# Możesz też to pomieszać
+# Możesz też przyjmować jednocześnie zmienną liczbę parametrów pozycyjnych i nazwanych
def all_the_args(*args, **kwargs):
print(args)
print(kwargs)
"""
-all_the_args(1, 2, a=3, b=4) wyrzuci:
+all_the_args(1, 2, a=3, b=4) wypisze:
(1, 2)
{"a": 3, "b": 4}
"""
@@ -435,7 +435,7 @@ def pass_all_the_args(*args, **kwargs):
print varargs(*args)
print keyword_args(**kwargs)
-# Zakres widoczności
+# Zasięg zmiennych
x = 5
def setX(num):
@@ -461,14 +461,14 @@ def rob_dodawacz(x):
dodaj_10 = rob_dodawacz(10)
dodaj_10(3) # => 13
-# Są również funkcje nienazwane "lambda"
+# Są również funkcje anonimowe "lambda"
(lambda x: x > 2)(3) # => True
-# Są także wbudowane funkcje wysokiego poziomu
+# Python ma też wbudowane funkcje wyższego rzędu (przyjmujące inną funkcje jako parametr)
map(add_10, [1, 2, 3]) # => [11, 12, 13]
filter(lambda x: x > 5, [3, 4, 5, 6, 7]) # => [6, 7]
-# Można używać wyrażeń listowych do mapowania (map) i filtrowania (filter)
+# Można używać wyrażeń listowych (list comprehensions) do mapowania i filtrowania
[add_10(i) for i in [1, 2, 3]] # => [11, 12, 13]
[x for x in [3, 4, 5, 6, 7] if x > 5] # => [6, 7]
@@ -485,18 +485,18 @@ class Czlowiek(object):
# Podstawowa inicjalizacja - wywoływana podczas tworzenia instacji.
# Zauważ, że podwójne podkreślenia przed i za nazwą oznaczają
- # obietky lub atrybuty, który żyją tylko w kontrolowanej przez
- # użytkownika przestrzeni nazw. Nie używaj ich we własnych metodach.
+ # specjalne obiekty lub atrybuty wykorzystywane wewnętrznie przez Pythona.
+ # Nie używaj ich we własnych metodach.
def __init__(self, nazwa):
# przypisz parametr "nazwa" do atrybutu instancji
self.nazwa = nazwa
- # Metoda instancji. Wszystkie metody biorą "self" jako pierwszy argument
+ # Metoda instancji. Wszystkie metody przyjmują "self" jako pierwszy argument
def mow(self, wiadomosc):
return "%s: %s" % (self.nazwa, wiadomosc)
# Metoda klasowa współdzielona przez instancje.
- # Ma wywołującą klasę jako pierwszy argument.
+ # Przyjmuje wywołującą klasę jako pierwszy argument.
@classmethod
def daj_gatunek(cls):
return cls.gatunek
@@ -540,7 +540,8 @@ print(ceil(3.7)) # => 4.0
print(floor(3.7)) # => 3.0
# Można zaimportować wszystkie funkcje z danego modułu.
-# Ostrzeżenie: nie jest to polecane.
+# Uwaga: nie jest to polecane, bo później w kodzie trudno połapać się,
+# która funkcja pochodzi z którego modułu.
from math import *
# Można skracać nazwy modułów.
@@ -550,7 +551,7 @@ math.sqrt(16) == m.sqrt(16) # => True
from math import sqrt
math.sqrt == m.sqrt == sqrt # => True
-# Moduły pythona to zwykłe skrypty napisane w tym języku. Możesz
+# Moduły Pythona to zwykłe skrypty napisane w tym języku. Możesz
# pisać własne i importować je. Nazwa modułu to nazwa pliku.
# W ten sposób sprawdzisz jakie funkcje wchodzą w skład modułu.
@@ -568,14 +569,16 @@ def podwojne_liczby(iterowalne):
yield i + i
# Generatory tworzą wartości w locie.
-# W przeciwienstwie do wygenerowania wartości raz i ich zachowania,
-# powstają one na bieżąco, w wyniku iteracji. To oznacza, że wartości
-# większe niż 15 nie będą przetworzone w funkcji "podwojne_liczby".
+# Zamiast generować wartości raz i zapisywać je (np. w liście),
+# generator tworzy je na bieżąco, w wyniku iteracji. To oznacza,
+# że w poniższym przykładzie wartości większe niż 15 nie będą przetworzone
+# w funkcji "podwojne_liczby".
# Zauważ, że xrange to generator, który wykonuje tę samą operację co range.
# Stworzenie listy od 1 do 900000000 zajęłoby sporo czasu i pamięci,
-# a xrange tworzy obiekt generatora zamiast tworzyć całą listę jak range.
-# Użyto podkreślinika, aby odróżnić nazwę zmiennej od słówka kluczowego
-# Pythona.
+# a xrange tworzy obiekt generatora zamiast budować całą listę jak range.
+
+# Aby odróżnić nazwę zmiennej od nazwy zarezerwowanej w Pythonie, używamy
+# zwykle na końcu znaku podkreślenia
xrange_ = xrange(1, 900000000)
# poniższa pętla będzie podwajać liczby aż do 30
@@ -587,7 +590,7 @@ for i in podwojne_liczby(xrange_):
# Dekoratory
# w tym przykładzie "beg" jest nakładką na "say"
-# Beg wywołuje say. Jeśli say_please jest prawdziwe wtedy wzracana wartość
+# Beg wywołuje say. Jeśli say_please jest prawdziwe, wtedy zwracana wartość
# zostanie zmieniona
from functools import wraps
diff --git a/pl-pl/ruby-pl.html.markdown b/pl-pl/ruby-pl.html.markdown
new file mode 100644
index 00000000..73b1a7d8
--- /dev/null
+++ b/pl-pl/ruby-pl.html.markdown
@@ -0,0 +1,593 @@
+---
+language: ruby
+filename: learnruby.rb
+contributors:
+ - ["David Underwood", "http://theflyingdeveloper.com"]
+ - ["Joel Walden", "http://joelwalden.net"]
+ - ["Luke Holder", "http://twitter.com/lukeholder"]
+ - ["Tristan Hume", "http://thume.ca/"]
+ - ["Nick LaMuro", "https://github.com/NickLaMuro"]
+ - ["Marcos Brizeno", "http://www.about.me/marcosbrizeno"]
+ - ["Ariel Krakowski", "http://www.learneroo.com"]
+ - ["Dzianis Dashkevich", "https://github.com/dskecse"]
+ - ["Levi Bostian", "https://github.com/levibostian"]
+ - ["Rahil Momin", "https://github.com/iamrahil"]
+ - ["Gabriel Halley", "https://github.com/ghalley"]
+ - ["Persa Zula", "http://persazula.com"]
+translators:
+ - ["Marcin Klocek", "https://github.com/mklocek"]
+lang: pl-pl
+---
+
+```ruby
+# To jest komentarz
+
+=begin
+To jest wielolinijkowy komentarz
+Nikt ich nie używa
+Ty też nie powinieneś
+=end
+
+# Przede wszystkim: Wszystko jest obiektem.
+
+# Liczby są obiektami
+
+3.class #=> Fixnum
+
+3.to_s #=> "3"
+
+
+# Trochę podstawowej arytmetyki
+1 + 1 #=> 2
+8 - 1 #=> 7
+10 * 2 #=> 20
+35 / 5 #=> 7
+2**5 #=> 32
+5 % 3 #=> 2
+5 ^ 6 #=> 3
+
+# Arytmetyka jest zastąpeniem składni
+# metod wywoływanych na obiektach
+1.+(3) #=> 4
+10.* 5 #=> 50
+
+# Wartości specjalne są obiektami
+nil # To na prawdę jest niczym
+true # prawda
+false # fałsz
+
+nil.class #=> NilClass
+true.class #=> TrueClass
+false.class #=> FalseClass
+
+# Równość
+1 == 1 #=> true
+2 == 1 #=> false
+
+# Nierówność
+1 != 1 #=> false
+2 != 1 #=> true
+
+# jedyną 'fałszywą' wartością poza false, jest nil
+
+!nil #=> true
+!false #=> true
+!0 #=> false
+
+# Więcej porównań
+1 < 10 #=> true
+1 > 10 #=> false
+2 <= 2 #=> true
+2 >= 2 #=> true
+
+# Operatory logiczne
+true && false #=> false
+true || false #=> true
+!true #=> false
+
+# Istnieją alternatywne wersje operatorów logicznych ze znacznie mniejszym
+# pierwszeństwem. Używane są by kontrolować wyrażenia w łańcuchach wyrażeń
+# aż jedno z nich wróci true lub false.
+
+# `zrob_cos_innego` wywołaj tylko wtedy gdy `zrob_cos` zakończy się sukcesem.
+zrob_cos_innego() and zrob_cos()
+# `log_error` wywołaj tylko wtedy gdy `zrob_cos` nie zakończy się sukcesem.
+zrob_cos() or log_error()
+
+
+# Stringi są obiektami
+
+'Jestem stringiem.'.class #=> String
+"Ja również jestem stringiem.".class #=> String
+
+wypelnienie = 'użyć interpolacji stringa'
+"Potrafię #{wypelnienie} używając podwójnych cudzysłowów."
+#=> "Potrafię użyć interpolacji stringa używając podwójnych cudzysłowów."
+
+# Staraj się zapisywać stringi za pomocą apostrof, zamiast cudzysłowów tam, gdzie to możliwe
+# Cudzysłowy wykonują dodatkowe wewnętrzne operacje
+
+
+# Łączenie stringów, ale nie liczb
+'hej ' + 'świecie' #=> "hej świecie"
+'hej ' + 3 #=> TypeError: can't convert Fixnum into String
+'hej ' + 3.to_s #=> "hej 3"
+
+# Łączenie stringów i operatorów
+'hej ' * 3 #=> "hej hej hej "
+
+# Dodawanie do stringa
+'hej' << ' świecie' #=> "hej świecie"
+
+# wydrukowanie wartości wraz z nową linią na końcu
+puts "Drukuję!"
+#=> Drukuję!
+#=> nil
+
+# wydrukowanie wartości bez nowej linii na końcu
+print "Drukuję!"
+#=> Drukuję! => nill
+
+# Zmienne
+x = 25 #=> 25
+x #=> 25
+
+# Zauważ, że przypisanie zwraca przypisywaną wartość
+# To znaczy, że możesz wykonać wielokrotne przypisanie:
+
+x = y = 10 #=> 10
+x #=> 10
+y #=> 10
+
+# Zwyczajowo, używaj notacji nazwa_zmiennej dla nazw zmiennych
+nazwa_zmiennej = true
+
+# Używaj opisowych nazw zmiennych
+sciezka_do_projektu = '/dobra/nazwa/'
+sciezka = '/zla/nazwa/'
+
+# Symbole (są obiektami)
+# Symbole są niezmiennymi, wielokrotnie używanymi stałymi reprezentowanymi wewnętrznie jako
+# liczby całkowite. Często używane są zamiast stringów w celu wydajniejszego przekazywania danych
+
+:oczekujacy.class #=> Symbol
+
+status = :oczekujacy
+
+status == :oczekujacy #=> true
+
+status == 'oczekujacy' #=> false
+
+status == :zatwierdzony #=> false
+
+# Tablice
+
+# To jest tablica
+array = [1, 2, 3, 4, 5] #=> [1, 2, 3, 4, 5]
+
+# Tablice mogą zwierać różne typy danych
+
+[1, 'hej', false] #=> [1, "hej", false]
+
+# Tablice mogę być indeksowane
+# Od początku
+tablica[0] #=> 1
+tablica.first #=> 1
+tablica[12] #=> nil
+
+# Podobnie jak przy arytmetyce, dostęp poprzez [zmienna]
+# jest tylko czytelniejszą składnią
+# dla wywoływania metody [] na obiekcie
+tablica.[] 0 #=> 1
+tablica.[] 12 #=> nil
+
+# Od końca
+tablica[-1] #=> 5
+tablica.last #=> 5
+
+# Z początkowym indeksem i długością
+tablica[2, 3] #=> [3, 4, 5]
+
+# Odwrotność tablicy
+a=[1,2,3]
+a.reverse! #=> [3,2,1]
+
+# Lub zakres
+array[1..3] #=> [2, 3, 4]
+
+# Dodawanie do tablicy w taki sposób
+tablica << 6 #=> [1, 2, 3, 4, 5, 6]
+# Lub taki
+tablica.push(6) #=> [1, 2, 3, 4, 5, 6]
+
+# Sprawdzanie, czy tablica zawiera element
+tablica.include?(1) #=> true
+
+# Hasze są Ruby'owymi podstawowymi słownikami z parami klucz/wartość.
+# Hasze są zapisywane za pomocą nawiasów klamrowych
+hasz = { 'kolor' => 'zielony', 'numer' => 5 }
+
+hasz.keys #=> ['kolor', 'numer']
+
+# Można szybko sprawdzić zawartość hasza za pomocą kluczy:
+hasz['kolor'] #=> 'zielony'
+hasz['numer'] #=> 5
+
+# Sprawdzenie wartośći dla nieistniejącego klucza zwraca nil:
+hasz['nic tutaj nie ma'] #=> nil
+
+# Od wersji 1.9, Ruby posiada specjalną składnię, gdy używamy symboli jako kluczy:
+
+nowy_hasz = { stan: 3, akcja: true }
+
+nowy_hasz.keys #=> [:stan, :akcja]
+
+# Sprawdzenie istnienia kluczy i wartości w haszu
+new_hash.has_key?(:defcon) #=> true
+new_hash.has_value?(3) #=> true
+
+# Wskazówka: Zarówno tablice, jak i hasze, są policzalne
+# Współdzielą wiele metod takich jak each, map, count, i inne
+
+# Instrukcje warunkowe
+
+if true
+ 'wyrażenie if'
+elsif false
+ 'wyrażenie if, opcjonalne'
+else
+ 'wyrażenie else, również opcjonalne'
+end
+
+for licznik in 1..5
+ puts "powtórzenie #{licznik}"
+end
+#=> powtórzenie 1
+#=> powtórzenie 2
+#=> powtórzenie 3
+#=> powtórzenie 4
+#=> powtórzenie 5
+
+# JEDNAKŻE, Nikt nie używa pętli for.
+# Zamiast tego, powinno się używać metody "each" i podawać jej blok.
+# Blok jest kawałkiem kodu, który możesz podać metodzie podobnej do "each".
+# Jest analogiczny do wyrażeń lambda, funkcji anonimowych lub zamknięć w innych
+# językach programowania.
+#
+# Metoda "each" danego zakresu, wykonuje blok dla każdego elementu w zakresie.
+# Do bloku zostaje przekazany licznik jako parametr.
+# Wykonanie metody "each" z przekazaniem bloku wygląda następująco:
+
+(1..5).each do |licznik|
+ puts "powtórzenie #{licznik}"
+end
+#=> powtórzenie 1
+#=> powtórzenie 2
+#=> powtórzenie 3
+#=> powtórzenie 4
+#=> powtórzenie 5
+
+# Możesz również otoczyć blok nawiasami klamrowymi:
+(1..5).each { |licznik| puts "powtórzenie #{licznik}" }
+
+# Zawartość struktur danych również może być powtarzana używając each.
+tablica.each do |element|
+ puts "#{element} jest częścią tablicy"
+end
+hasz.each do |klucz, wartosc|
+ puts "#{klucz} jest #{wartosc}"
+end
+
+# Jeśli nadal potrzebujesz indeksum, możesz użyć "each_with_index" i zdefiniować
+# zmienną odpowiadającą indeksowi
+tablica.each_with_index do |element, indeks|
+ puts "#{element} jest numerem #{indeks} w tablicy"
+end
+
+licznik = 1
+while licznik <= 5 do
+ puts "powtórzenie #{licznik}"
+ licznik += 1
+end
+#=> powtórzenie 1
+#=> powtórzenie 2
+#=> powtórzenie 3
+#=> powtórzenie 4
+#=> powtórzenie 5
+
+# W Ruby istnieje dużo pomocnych funkcji wykonujących pętle,
+# na przykład "map", "reduce", "inject" i wiele innych. Map,
+# w każdym wywołaniu, pobiera tablicę, na której wykonuję pętlę,
+# wykonuje kod zapisany za pomocą bloku i zwraca całkowicie nową tablicę.
+tablica = [1,2,3,4,5]
+podwojone = tablica.map do |element|
+ element * 2
+end
+puts podwojona
+#=> [2,4,6,8,10]
+puts tablica
+#=> [1,2,3,4,5]
+
+ocena = 2
+
+case ocena
+when 1
+ puts 'Dobra robota, masz wolne'
+when 2
+ puts 'Następnym razem będziesz miał więcej szczęścia'
+when 3
+ puts 'Możesz to zrobić lepiej'
+when 4
+ puts 'Przebrnąłeś'
+when 5
+ puts 'Oblałeś!'
+else
+ puts 'Inny system oceniania?'
+end
+#=> "Następnym razem będziesz miał więcej szczęścia"
+
+# case może również użwać zakresów
+ocena = 82
+case ocena
+when 90..100
+ puts 'Hurra!'
+when 80...90
+ puts 'Dobra robota'
+else
+ puts 'Oblałeś!'
+end
+#=> "Dobra robota"
+
+# obsługa błędów:
+begin
+ # kod, który może wywołać wyjątek
+ raise NoMemoryError, 'Zabrakło pamięci.'
+rescue NoMemoryError => zmienna_wyjatku
+ puts 'Został wywołany NoMemoryError', zmienna_wyjatku
+rescue RuntimeError => inna_zmienna_wyjatku
+ puts 'Teraz został wywołany RuntimeError'
+else
+ puts 'To zostanie uruchomione, jeśli nie wystąpi żaden wyjątek'
+ensure
+ puts 'Ten kod wykona się zawsze'
+end
+
+# Funkcje
+
+def podwojenie(x)
+ x * 2
+end
+
+# Funkcje (i wszystkie bloki) zawsze zwracają wartość ostatniego wyrażenia
+podwojenie(2) #=> 4
+
+# Okrągłe nawiady są opcjonalne, gdy wynik jest jednoznaczny
+podwojenie 3 #=> 6
+
+podwojenie podwojenie 3 #=> 12
+
+def suma(x, y)
+ x + y
+end
+
+# Argumenty metod są oddzielone przecinkami
+suma 3, 4 #=> 7
+
+suma suma(3, 4), 5 #=> 12
+
+# yield
+# Wszystkie metody mają ukryty, opcjonalny parametr bloku,
+# który może być wykonany używając słowa kluczowego 'yield'
+
+def otoczenie
+ puts '{'
+ yield
+ puts '}'
+end
+
+otoczenie { puts 'hej świecie' }
+
+# {
+# hej świecie
+# }
+
+
+# Możesz przekazać blok do funkcji
+# "&" oznacza referencję to przekazanego bloku
+def goscie(&blok)
+ blok.call 'jakis_argument'
+end
+
+# Możesz przekazać listę argumentów, które będę przekonwertowane na tablicę
+# Do tego służy operator ("*")
+def goscie(*tablica)
+ tablica.each { |gosc| puts gosc }
+end
+
+# Definiowanie klas używając słowa kluczowego class
+class Czlowiek
+
+ # Zmienna klasowa. Jest współdzielona przez wszystkie instancje tej klasy.
+ @@gatunek = 'H. sapiens'
+
+ # Podstawowe inicjalizowanie
+ def initialize(imie, wiek = 0)
+ # Przypisanie argumentu do zmiennej danej instancji o nazwie "imie"
+ @imie = imie
+ # Jeśli nie podano wieku, zostanie użyta domyślna wartość z listy argumentów.
+ @wiek = wiek
+ end
+
+ # Podstawowa metoda przypisująca wartość
+ def imie=(imie)
+ @imie = imie
+ end
+
+ # Podstawowa metoda pobierająca wartość
+ def imie
+ @imie
+ end
+
+ # Powyższa funkcjonalność może być zastąpiona używając metody attr_accessor w taki sposób
+ attr_accessor :imie
+
+ # Metody przypisujące/pobierające mogą być stworzone indywidualnie
+ attr_reader :imie
+ attr_writer :imie
+
+ # Metody klasowe używają self aby odróżnić się od metody instancji.
+ # To może być wywołane na klasie, nie na instancji.
+ def self.powiedz(wiadomosc)
+ puts wiadomosc
+ end
+
+ def gatunek
+ @@gatunek
+ end
+end
+
+
+# Tworzenie instancji klasy
+jim = Czlowiek.new('Jim Halpert')
+
+dwight = Czlowiek.new('Dwight K. Schrute')
+
+# Wywołajmy parę metod
+jim.gatunek #=> "H. sapiens"
+jim.imie #=> "Jim Halpert"
+jim.imie = "Jim Halpert II" #=> "Jim Halpert II"
+jim.imie #=> "Jim Halpert II"
+dwight.gatunek #=> "H. sapiens"
+dwight.imie #=> "Dwight K. Schrute"
+
+# Wywołanie metody klasowej
+Czlowiek.powiedz('Cześć') #=> "Cześć"
+
+# Zasięg zmiennej jest definiowany poprzez jej nazwę.
+# Zmienne, które zaczynają się na $ mają zasięg globalny
+$zmienna = "Jestem zmienną globalną"
+defined? $zmienna #=> "global-variable"
+
+# Zmienne zczynające się na @ mają zasięg danej instancji
+@zmienna = "Jestem zmienną instancji"
+defined? @zmienna #=> "instance-variable"
+
+# Zmienne, które zaczynają się na @@ mają zasięg danej klasy
+@@zmienna = "Jestem zmienną klasową"
+defined? @@zmienna #=> "class variable"
+
+# Zmienne, które zaczynają się na dużą literę, są stałymi
+Zmienna = "Jestem stałą"
+defined? Zmienna #=> "constant"
+
+# Klasa jest również obiektem w ruby. Może więc mieć zmienne instancji.
+# Zmienna klasowa może być współdzielona między klasą i jej potomstwem.
+
+# podstawowa klasa
+class Czlowiek
+ @@cokolwiek = 0
+
+ def self.cokolwiek
+ @@cokolwiek
+ end
+
+ def self.cokolwiek=(wartosc)
+ @@cokolwiek = wartosc
+ end
+end
+
+# klasa pochodna
+class Pracownik < Czlowiek
+end
+
+Czlowiek.cokolwiek # 0
+Pracownik.cokolwiek # 0
+
+Czlowiek.cokolwiek = 2 # 2
+Pracownik.cokolwiek # 2
+
+# Zmienna instancji danej klasy nie jest współdzielona przez jej potomstwo.
+
+class Czlowiek
+ @cos = 0
+
+ def self.cos
+ @cos
+ end
+
+ def self.cos=(wartosc)
+ @cos = wartosc
+ end
+end
+
+class Doktor < Czlowiek
+end
+
+Czlowiek.cos # 0
+Doktor.cos # nil
+
+module PrzykladowyModul
+ def cokolwiek
+ 'cokolwiek'
+ end
+end
+
+# Włączanie modułów łączy ich metody z metodami instancji klasy
+# Rozszerzanie modułów łączy ich metody z metodami klasy
+
+class Osoba
+ include PrzykladowyModul
+end
+
+class Ksiazka
+ extend PrzykladowyModul
+end
+
+Osoba.cokolwiek # => NoMethodError: undefined method `cokolwiek' for Osoba:Class
+Osoba.new.cokolwiek # => 'cokolwiek'
+Ksiazka.cokolwiek # => 'cokolwiek'
+Ksiazka.new.cokolwiek # => NoMethodError: undefined method `cokolwiek'
+
+# Gdy włączamy lub rozszerzamy muduły, wykonywane są tzw. wywołania zwrotne
+
+module PrzykladowyModul
+ def self.included(baza)
+ baza.extend(MotodyKlasowe)
+ baza.send(:include, MetodyInstancji)
+ end
+
+ module MotodyKlasowe
+ def cos
+ 'cos'
+ end
+ end
+
+ module MetodyInstancji
+ def xyz
+ 'xyz'
+ end
+ end
+end
+
+class Cokolwiek
+ include PrzykladowyModul
+end
+
+Cokolwiek.cos # => 'cos'
+Cokolwiek.xyz # => NoMethodError: undefined method `xyz'
+Cokolwiek.new.cos # => NoMethodError: undefined method `cos'
+Cokolwiek.new.xyz # => 'qux'
+```
+
+## Dodatkowe źródła
+### Polskie
+
+- [Dokumentacja](https://www.ruby-lang.org/pl/documentation/quickstart/)
+
+### Angielskie
+
+- [Learn Ruby by Example with Challenges](http://www.learneroo.com/modules/61/nodes/338) - A variant of this reference with in-browser challenges.
+- [Official Documentation](http://www.ruby-doc.org/core-2.1.1/)
+- [Ruby from other languages](https://www.ruby-lang.org/en/documentation/ruby-from-other-languages/)
+- [Programming Ruby](http://www.amazon.com/Programming-Ruby-1-9-2-0-Programmers/dp/1937785491/) - An older [free edition](http://ruby-doc.com/docs/ProgrammingRuby/) is available online.
+- [Ruby Style Guide](https://github.com/bbatsov/ruby-style-guide) - A community-driven Ruby coding style guide.