From 3cdf51194ef69003fcb2b7a0bef2ddba8425af38 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Dimitris Kokkonis Date: Fri, 2 Aug 2019 16:05:33 +0200 Subject: Add greek translation for the HTML language --- el-gr/html-gr.html.markdown | 193 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 1 file changed, 193 insertions(+) create mode 100644 el-gr/html-gr.html.markdown (limited to 'el-gr') diff --git a/el-gr/html-gr.html.markdown b/el-gr/html-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..84caab74 --- /dev/null +++ b/el-gr/html-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,193 @@ +--- +language: html +filename: learnhtml-gr.txt +contributors: + - ["Dimitri Kokkonis", "https://github.com/kokkonisd"] +lang: el-gr +--- + +Το ακρώνυμο HTML σημαίνει HyperText Markup Language. + +Είναι μια γλώσσα που μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε σελίδες για το διαδίκτυο. +Είναι μια γλώσσα σήμανσης (markup), και μας επιτρέπει να γράψουμε ιστοσελίδες +χρησιμοποιώντας κώδικα για να υποδείξουμε πώς πρέπει να εμφανίζεται το κείμενο +και τα δεδομένα στη σελίδα. Στην πραγματικότητα, τα αρχεία HTML είναι απλά +αρχεία κειμένου. + +Τι σημαίνει όμως «γλώσσα σήμανσης»; Είναι μια μέθοδος οργάνωσης των δεδομένων +της σελίδας, που λειτουργεί μέσω ετικετών (tags) που «ανοίγουν» ή «κλείνουν». +Αυτή η σήμανση έχει ως σκοπό να δώσει κάποια συγκεκριμένη σημασία στο κείμενο +που περιβάλλει. Όπως και οι περισσότερες γλώσσες υπολογιστών, η HTML έχει +πολλές διαφορετικές εκδοχές. Εδώ θα μιλήσουμε για την HTML5. + +**ΣΗΜΕΙΩΣΗ :** Μπορείτε να δοκιμάσετε τις ετικέτες και τα στοιχεία που +παρουσιάζονται εδώ σε ένα σάιτ όπως το [codepen](http://codepen.io/pen/), ούτως +ώστε να δείτε τα αποτελέσματα που παράγουν, να καταλάβετε πώς δουλεύουν και να +εξοικιωθείτε με την γλώσσα. Αυτό το άρθρο ασχολείται κυρίως με την σύνταξη της +HTML και κάποιες χρήσιμες συμβουλές σχετικά με αυτήν. + + +```html + + + + + + + + + + + + + Η σελίδα μου + + +

Καλημέρα, κόσμε!

+ + Δείτε τι κάνει αυτό + +

Αυτή είναι μια παράγραφος.

+

Αυτή είναι μια άλλη παράγραφος.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + Η σελίδα μου + + + + + + + + +

Καλημέρα, κόσμε!

+ + + + + Δείτε τι κάνει αυτό + + + +

Αυτή είναι μια παράγραφος.

+

Αυτή είναι μια άλλη παράγραφος.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
Πρώτος τίτλοςΔεύτερος τίτλος
Πρώτη γραμμή, πρώτη στήληΠρώτη γραμμή, δεύτερη στήλη
Δεύτερη γραμμή, πρώτη στήληΔεύτερη γραμμή, δεύτερη στήλη
+ +``` + +## Χρήση + +Η HTML γράφεται σε αρχεία με την κατάληξη `.html` ή `.htm`. Ο τύπος MIME της +HTML είναι +`text/html`. +**H HTML ΔΕΝ είναι γλώσσα προγραμματισμού.** +## Μάθετε περισσότερα + +* [βικιπαίδεια](https://el.wikipedia.org/wiki/HTML) +* [Μάθημα HTML](https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML) +* [W3School](http://www.w3schools.com/html/html_intro.asp) -- cgit v1.2.3 From 394d27affd84003234646c7f32fc59d297465c72 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Dimitris Kokkonis Date: Fri, 2 Aug 2019 16:10:49 +0200 Subject: Correct typo in source file name --- el-gr/html-gr.html.markdown | 2 +- 1 file changed, 1 insertion(+), 1 deletion(-) (limited to 'el-gr') diff --git a/el-gr/html-gr.html.markdown b/el-gr/html-gr.html.markdown index 84caab74..0ca6e326 100644 --- a/el-gr/html-gr.html.markdown +++ b/el-gr/html-gr.html.markdown @@ -1,6 +1,6 @@ --- language: html -filename: learnhtml-gr.txt +filename: learnhtml-gr.html contributors: - ["Dimitri Kokkonis", "https://github.com/kokkonisd"] lang: el-gr -- cgit v1.2.3 From 5710394756a426255d2dc81d2d342e9786ac2c1b Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Dimitris Kokkonis Date: Tue, 6 Aug 2019 12:37:25 +0200 Subject: Translate Bash to greek --- el-gr/bash-gr.html.markdown | 528 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 1 file changed, 528 insertions(+) create mode 100644 el-gr/bash-gr.html.markdown (limited to 'el-gr') diff --git a/el-gr/bash-gr.html.markdown b/el-gr/bash-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..2989969d --- /dev/null +++ b/el-gr/bash-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,528 @@ +--- +category: tool +tool: bash +contributors: + - ["Dimitri Kokkonis", "https://github.com/kokkonisd"] +filename: LearnBash-gr.sh +lang: el-gr +--- + +Η λέξη «bash» είναι ένα από τα ονόματα του unix shell (τερματικός), το οποίο +διανέμεται επίσης ως προεπιλεγμένος τερματικός για το λειτουργικό σύστημα GNU, τα Linux και τα Mac OS X. +Σχεδόν όλα τα παραδείγματα που ακολουθούν μπορούν να αποτελέσουν μέρος ενός +προγράμματος τερματικού (shell script) ή να εκτελεσθούν απευθείας από τον +τερματικό. + +[Διαβάστε περισσότερα εδώ.](http://www.gnu.org/software/bash/manual/bashref.html) + +```bash +#!/usr/bin/env bash +# Η πρώτη γραμμή του προγράμματος είναι το shebang που υποδεικνύει στο σύστημα +# πώς να εκτελέσει το πρόγραμμα: http://en.wikipedia.org/wiki/Shebang_(Unix) +# Όπως ήδη θα καταλάβατε, τα σχόλια ξεκινούν με τον χαρακτήρα #. Το shebang +# είναι επίσης ένα σχόλιο. +# ΣτΜ.: Τα ονόματα των μεταβλητών είναι γραμμένα σε greeklish καθώς η Bash δεν +# επιτρέπει την χρήση unicode χαρακτήρων. + +# Ένα απλό παράδειγμα τύπου «hello world»: +echo Καλημέρα, Κόσμε! # => Καλημέρα, Κόσμε! + +# Κάθε εντολή ξεκινά σε μια νέα γραμμή, ή μετά από ένα ελληνικό ερωτηματικό: +echo 'Αυτή είναι η πρώτη γραμμή'; echo 'Αυτή είναι η δεύτερη γραμμή' +# => Αυτή είναι η πρώτη γραμμή +# => Αυτή είναι η δεύτερη γραμμή + +# Ορίζουμε μεταβλητές ως εξής: +Metavliti="Κάποιο αλφαριθμητικό" + +# Αλλά όχι ως εξής: +Metavliti = "Κάποιο αλφαριθμητικό" # => επιστρέφει το λάθος +# «Metavliti: command not found» +# Η Bash θα καταλάβει πως η Metavliti είναι κάποια εντολή που πρέπει να +# εκτελέσει και θα επιστρέψει ένα λάθος γιατί δεν μπορεί να την βρει. + +# Ούτε έτσι μπορούμε να δηλώσουμε μεταβλητές: +Metavliti= 'Κάποιο αλφαριθμητικό' # => επιστρέφει το λάθος: «Κάποιο + # αλφαριθμητικό: command not found» +# Η Bash θα καταλάβει πως το αλφαριθμητικό «Κάποιο αλφαριθμητικό» είναι μια +# εντολή που πρέπει να εκτελέσει και θα επιστρέψει ένα λάθος γιατί δεν μπορεί +# να την βρει. (Σε αυτή την περίπτωση το τμήμα της εντολής «Metavliti=» θα +# ερμηνευθεί ως ορισμός μεταβλητής ισχύων μόνο στο πλαίσιο της εντολής +# «Κάποιο αλφαριθμητικό».) + +# Ας χρησιμοποιήσουμε την μεταβλητή: +echo $Metavliti # => Κάποιο αλφαριθμητικό +echo "$Metavliti" # => Κάποιο αλφαριθμητικό +echo '$Metavliti' # => $Metavliti +# Όταν χρησιμοποιούμε την ίδια την μεταβλητή - είτε είναι για να της δώσουμε +# μια νέα αξία, για να την εξάγουμε ή για οτιδήποτε άλλο - γράφουμε το όνομά +# της χωρίς τον χαρακτήρα $. Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την αξία της +# μεταβλητής, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον χαρατήρα $. +# Να σημειωθεί πώς ο χαρακτήρας ' δεν θα μετατρέψει τις μεταβλητές στις αξίες +# τους! + +# Επέκταση παραμέτρων ${ }: +echo ${Metavliti} # => Κάποιο αλφαριθμητικό +# Αυτή είναι μια απλή χρήση της επέκτασης παραμέτρων. +# Η επέκταση παραμέτρων εξάγει μια αξία από μια μεταβλητή. +# Κατά την επέκταση η τιμή ή η παράμετρος μπορεί να τροποποιηθεί. +# Ακολουθούν άλλες μετατροπές που μπορούν να προστεθούν σε αυτή την επέκταση. + +# Αντικατάσταση αλφαριθμητικών μέσα σε μεταβλητές +echo ${Metavliti/Κάποιο/Ένα} # => Ένα αλφαριθμητικό +# Αυτή η τροποποίηση θα αντικαταστήσει την πρώτη εμφάνιση της λέξης «Κάποιο» +# με την λέξη «Ένα». + +# Υποαλφαριθμητικό μιας μεταβλητής +Mikos=7 +echo ${Metavliti:0:Mikos} # => Κάποιο +# Αυτή η τροποποίηση θα επιστρέψει μόνο τους πρώτους 7 χαρακτήρες της τιμής +# της μεταβλητής. +echo ${Metavliti: -5} # => ητικό +# Αυτή η τροποποίηση θα επιστρέψει τους τελευταίους 5 χαρακτήρες (προσοχή στο +# κενό πριν το -5). + +# Μήκος αλφαριθμητικού +echo ${#Metavliti} # => 20 + +# Προεπιλεγμένη αξία για μια μεταβλητή +echo ${Foo:-"ΠροεπιλεγμένηΑξίαΑνΤοFooΕίναιΑόριστοΉΆδειο"} +# => ΠροεπιλεγμένηΑξίαΑνΤοFooΕίναιΑόριστοΉΆδειο +# Αυτό δουλεύει στην περίπτωση που το Foo είναι αόριστο (Foo=) ή άδειο +# (Foo="")· το μηδέν (Foo=0) επιστρέφει 0. +# Να σημειωθεί πως αυτή η εντολή απλώς επιστρέφει την προεπιλεγμένη αξία και +# δεν τροποποιεί την αξία της μεταβλητής. + +# Ορισμός ενός πίνακα με 6 στοιχεία +pinakas0=(ένα δύο τρία τέσσερα πέντε έξι) +# Εντολή που τυπώνει το πρώτο στοιχείο +echo $pinakas0 # => "ένα" +# Εντολή που τυπώνει το πρώτο στοιχείο +echo ${pinakas0[0]} # => "ένα" +# Εντολή που τυπώνει όλα τα στοιχεία +echo ${pinakas0[@]} # => "ένα δύο τρία τέσσερα πέντε έξι" +# Εντολή που τυπώνει τον αριθμό των στοιχείων +echo ${#pinakas0[@]} # => "6" +# Εντολή που τυπώνει τον αριθμό των χαρακτήρων στο τρίτο στοιχείο +echo ${#pinakas0[2]} # => "4" +# Εντολή που τυπώνει δύο στοιχεία ξεκινώντας από το τέταρτο +echo ${pinakas0[@]:3:2} # => "τέσσερα πέντε" +# Εντολή που τυπώνει όλα τα στοιχεία, το καθένα σε διαφορετική γραμμή +for i in "${pinakas0[@]}"; do + echo "$i" +done + +# Επέκταση αγκίστρων { } +# Χρησιμοποιείται για την παραγωγή αλφαριθμητικών +echo {1..10} # => 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 +echo {a..z} # => a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z +# Η εντολή θα τυπώσει όλο το εύρος, από την πρώτη μέχρι την τελευταία αξία + +# Ενσωματωμένες μεταβλητές +# Υπάρχουν κάποιες χρήσιμες ενσωματωμένες μεταβλητές, όπως: +echo "Η τιμή την οποία επέστρεψε το τελευταίο πρόγραμμα: $?" +echo "Ο αριθμός PID αυτού του script: $$" +echo "Ο αριθμός των παραμέτρων που περάστηκαν σε αυτό το script: $#" +echo "Όλες οι παράμετροι που περάστηκαν σε αυτό το script: $@" +echo "Οι παράμετροι του script διαχωρισμένες σε μεταβλητές: $1 $2..." + +# Τώρα που γνωρίζουμε πως να τυπώνουμε (echo) και να χρησιμοποιούμε μεταβλητές, +# ας μάθουμε κάποια από τα υπόλοιπα βασικά στοιχεία της Bash! + +# Ο τρέχων κατάλογος (ή αλλιώς, φάκελος) μπορεί να βρεθεί μέσω της εντολής +# `pwd`. +# `pwd` σημαίνει «print working directory». +# Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιούμε την ενσωματωμένη μεταβλητή `$PWD`. +# Παρακολουθήστε πως οι δύο εντολές που ακολουθούν είναι ισοδύναμες: +echo "Είμαι στον κατάλογο $(pwd)" # εκτελεί την εντολή `pwd` και τυπώνει το + # αποτέλεσμα +echo "Είμαι στον κατάλογο $PWD" # τυπώνει την αξία της μεταβλητής + +# Αν έχετε πολλά μηνύματα στον τερματικό, η εντολή `clear` μπορεί να +# «καθαρίσει» την οθόνη σας +clear +# Η συντόμευση Ctrl-L δουλεύει επίσης όσον αφορά το «καθάρισμα» + +# Ας διαβάσουμε μια αξία από κάποια είσοδο: +echo "Πώς σε λένε;" +read Onoma # Προσέξτε πως δεν χρειάστηκε να ορίσουμε μια νέα μεταβλητή +echo Καλημέρα, $Onoma! + +# Η δομή των if statements έχει ως εξής: +# (μπορείτε να εκτελέσετε την εντολή `man test` για περισσότερες πληροφορίες +# σχετικά με τα conditionals) +if [ $Onoma != $USER ] +then + echo "Το όνομά σου δεν είναι το όνομα χρήστη σου" +else + echo "Το όνομά σου είναι το όνομα χρήστη σου" +fi +# Η συνθήκη είναι αληθής αν η τιμή του $Onoma δεν είναι ίδια με το τρέχον +# όνομα χρήστη στον υπολογιστή + +# ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν το $Onoma είναι άδειο, η Bash βλέπει την συνθήκη ως: +if [ != $USER ] +# το οποίο αποτελεί συντακτικό λάθος +# οπότε ο «ασφαλής» τρόπος να χρησιμοποιούμε εν δυνάμει άδειες μεταβλητές στην +# Bash είναι ο εξής: +if [ "$Onoma" != $USER ] ... +# ο οποίος, όταν το $Onoma είναι άδειο, θα ερμηνευθεί από την Bash ως: +if [ "" != $USER ] ... +# το οποίο και δουλεύει όπως θα περιμέναμε. + +# Υπάρχει επίσης η εκτέλεση εντολών βάσει συνθηκών +echo "Εκτελείται πάντα" || echo "Εκτελείται μόνο αν η πρώτη εντολή αποτύχει" +# => Εκτελείται πάντα +echo "Εκτελείται πάντα" && echo "Εκτελείται μόνο αν η πρώτη εντολή ΔΕΝ αποτύχει" +# => Εκτελείται πάντα +# => Εκτελείται μόνο αν η πρώτη εντολή ΔΕΝ αποτύχει + + +# Για να χρησιμοποιήσουμε τους τελεστές && και || με τα if statements, +# χρειαζόμαστε πολλαπλά ζευγάρια αγκύλων: +if [ "$Onoma" == "Σταύρος" ] && [ "$Ilikia" -eq 15 ] +then + echo "Αυτό θα εκτελεστεί αν το όνομα ($Onoma) είναι Σταύρος ΚΑΙ η ηλικία ($Ilikia) είναι 15." +fi + +if [ "$Onoma" == "Δανάη" ] || [ "$Onoma" == "Ζαχαρίας" ] +then + echo "Αυτό θα εκτελεστεί αν το όνομα ($Onoma) είναι Δανάη Ή Ζαχαρίας." +fi + +# Υπάρχει επίσης ο τελεστής `=~`, που εκτελεί ένα regex πάνω σε ένα +# αλφαριθμητικό: +Email=me@example.com +if [[ "$Email" =~ [a-z]+@[a-z]{2,}\.(com|net|org) ]] +then + echo "Η διεύθυνση email είναι σωστά διατυπωμένη!" +fi +# Να σημειωθεί πως ο τελεστής `=~` δουλεύει μόνο με διπλές αγκύλες [[ ]], +# που είναι ωστόσο διαφορετικές από τις μονές [ ]. +# Δείτε το http://www.gnu.org/software/bash/manual/bashref.html#Conditional-Constructs +# για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό. + +# Επαναπροσδιορισμός της εντολής `ping` ως alias (ψευδώνυμο) για την αποστολή 5 +# πακέτων +alias ping='ping -c 5' +# Ακύρωση του alias και χρήση της εντολής όπως είναι κανονικά ορισμένη +\ping 192.168.1.1 +# Εκτύπωση όλων των aliases +alias -p + +# Οι μαθηματικές εκφράσεις ορίζονται ως εξής: +echo $(( 10 + 5 )) # => 15 + +# Αντίθετα με άλλες γλώσσες προγραμματισμού, η Bash είναι επίσης ένα shell, άρα +# δουλεύει στο πλαίσιο ενός «τρέχοντος καταλόγου». Μπορούμε να δούμε μια λίστα +# αρχείων και καταλόγων στον τρέχων κατάλογο με την εντολή ls: +ls # Τυπώνει μια λίστα των αρχείων και υποκαταλόγων που περιέχονται στον τρέχων + # κατάλογο + +# Αυτή η εντολή έχει επιλογές που ελέγχουν την εκτέλεσή της: +ls -l # Τυπώνει κάθε αρχείο και κατάλογο σε διαφορετική γραμμή +ls -t # Ταξινομεί τα περιεχόμενα του καταλόγου με βάσει την ημερομηνία + # τελευταίας τροποποίησης (σε φθίνουσα σειρά) +ls -R # Εκτελεί την εντολή `ls` αναδρομικά στον τρέχων κατάλογο και σε όλους + # τους υποκαταλόγους του. + +# Τα αποτελέσματα μιας εντολής μπορούν να μεταβιβαστούν σε μιαν άλλη. +# Η εντολή `grep` φιλτράρει τα δεδομένα που δέχεται βάσει μοτίβων. +# Έτσι, μπορούμε να τυπώσουμε μια λίστα αρχείων κειμένου (.txt) στον τρέχων +# κατάλογο: +ls -l | grep "\.txt" + +# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `cat` για να τυπώσουμε το περιεχόμενο +# ενός ή περισσότερων αρχείων στην προεπιλεγμένη έξοδο (stdout): +cat file.txt + +# Μπορούμε επίσης να διαβάσουμε το αρχείο μέσω της `cat`: +Periexomena=$(cat file.txt) +echo "ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ\n$Periexomena\nΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ" # Ο χαρακτήρας "\n" + # δημιουργεί μια νέα + # γραμμή +# => ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ +# => [περιεχόμενα του αρχείου file.txt] +# => ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ + +# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `cp` για να αντιγράψουμε αρχεία ή +# καταλόγους από ένα σημείο σε ένα άλλο. +# Η εντολή `cp` δημιουργεί ΝΕΕΣ εκδοχές των πρωτοτύπων, το οποίο σημαίνει ότι +# μια τροποποίηση του αντιγράφου δεν θα επηρεάσει το πρωτότυπο (και +# αντιστρόφως). +# Να σημειωθεί πως αν υπάρχει ήδη αρχείο ή κατάλογος με το ίδιο όνομα στην ίδια +# θέση με το αντίγραφο, το αντίγραφο θα αντικαταστήσει το αρχείο/κατάλογο και +# άρα τα δεδομένα του θα χαθούν. +cp prototipo.txt antigrafo.txt +cp -r prototipo/ antigrafo/ # Αναδρομική αντιγραφή (αντιγραφή όλων των + # περιεχομένων του καταλόγου prototipo/) + +# Ενημερωθείτε σχετικά με τις εντολές `scp` και `sftp` αν σχεδιάζετε να +# αντιγράψετε αρχεία από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο. +# Η εντολή `scp` μοιάζει πολύ με την `cp`, ενώ η `sftp` είναι πιο διαδραστική. + +# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `mv` για να μετακινήσουμε αρχεία ή +# καταλόγους από μια θέση σε μια άλλη. +# Η εντολή `mv` μοιάζει με την `cp`, με τη διαφορά ότι διαγράφει το πρωτότυπο. +# Η `mv` χρησιμοποιείται επίσης για τη μετονομασία αρχείων! +mv prototipo.txt prototipo2.txt + +# Δεδομένου του ότι η Bash δουλεύει στο πλαίσιο του τρέχοντος καταλόγου, +# μπορεί να θελήσουμε να τρέξουμε κάποια εντολή σε κάποιον άλλο κατάλογο. +# Η εντολή `cd` (Change Directory) μας επιτρέπει να αλλάξουμε θέση μέσα στο +# σύστημα αρχείων: +cd ~ # Μετατόπιση στον κατάλογο «home» +cd # Αυτή η εντολή μας μετατοπίζει επίσης στον κατάλογο «home» +cd .. # Μετατόπιση προς τα πάνω κατά έναν κατάλογο + # (για παράδειγμα, μετατόπιση από τη θέση /home/username/Downloads + # στη θέση /home/username) +cd /home/username/Documents # Μετατόπιση προς έναν συγκεκριμένο κατάλογο +cd ~/Documents/.. # Μετατόπιση προς τον κατάλογο «home»... σωστά; +cd - # Μετατόπιση προς τον προηγούμενο κατάλογο +# => /home/username/Documents + +# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε subshells για να δουλέψουμε σε πολλούς +# διαφορετικούς καταλόγους: +(echo "Πρώτα, είμαι εδώ: $PWD") && (cd kapoiosKatalogos; echo "Έπειτα, είμαι εδώ: $PWD") +pwd # Εδώ θα είμαστε στον πρώτο κατάλογο + +# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή `mkdir` για να δημιουργήσουμε νέους +# καταλόγους. +mkdir neosKatalogos +# Η επιλογή `-p` επιτρέπει σε ενδιάμεσους καταλόγους να δημιουργηθούν αν +# χρειάζεται. +mkdir -p neosKatalogos/me/epipleon/katalogous +# Αν οι ενδιάμεσοι κατάλογοι δεν υπήρχαν ήδη, η παραπάνω εντολή χωρίς την +# επιλογή `-p` θα είχε επιστρέψει κάποιο λάθος. + +# Μπορούμε να διευθύνουμε τις εισόδους και εξόδους των εντολών (χρησιμοποιώντας +# τα κανάλια stdin, stdout και stderr). +# Για παράδειγμα, μπορούμε να «διαβάσουμε» από το stdin μέχρι να βρεθεί ένα +# ^EOF$ (End Of File) και να αντικαταστήσουμε το περιεχόμενο του αρχείου +# hello.py με τις γραμμές που διαβάσαμε έως και πριν το "EOF": +cat > hello.py << EOF +#!/usr/bin/env python +from __future__ import print_function +import sys +print("#stdout", file=sys.stdout) +print("#stderr", file=sys.stderr) +for line in sys.stdin: + print(line, file=sys.stdout) +EOF + +# Μπορούμε να τρέξουμε το πρόγραμμα Python «hello.py» με διάφορες +# ανακατευθύνσεις χρησιμοποιώντας τα stdin, stdout και stderr: +python hello.py < "eisodos.in" # Περνάμε το eisodos.in ως είσοδο στο πρόγραμμα + +python hello.py > "eksodos.out" # Ανακατευθύνουμε την έξοδο του προγράμματος + # προς το αρχείο eksodos.out + +python hello.py 2> "lathos.err" # ανακατευθύνουμε την έξοδο λάθους (stderr) + # προς το αρχείο lathos.err + +python hello.py > "eksodos-kai-lathos.log" 2>&1 +# Ανακατευθύνουμε την κανονική έξοδο (stdout) και την έξοδο λάθους (stderr) +# προς το αρχείο eksodos-kai-lathos.log + +python hello.py > /dev/null 2>&1 +# Ανακατευθύνουμε όλες τις εξόδους προς τη «μαύρη τρύπα» που λέγεται /dev/null, +# δηλαδή τίποτα δεν θα τυπωθεί στον τερματικό + +# Αν θέλετε να προσθέσετε την έξοδο σε κάποιο αρχείο αντί να διαγράψετε τα +# περιεχόμενά του με τη νέα έξοδο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον τελεστή +# `>>` αντί στη θέση του `>`: +python hello.py >> "eksodos.out" 2>> "lathos.err" + +# Αντικατάσταση του αρχείου eksodos.out, προσθήκη στο αρχείο lathos.err, και +# καταμέτρηση των γραμμών τους: +info bash 'Basic Shell Features' 'Redirections' > eksodos.out 2>> lathos.err +wc -l eksodos.out lathos.err + +# Μπορούμε να εκτελέσουμε μια εντολή και να τυπώσουμε τον file descriptor της +# (https://en.wikipedia.org/wiki/File_descriptor) +# Για παράδειγμα: /dev/fd/123 +# Δείτε επίσης: man fd +echo <(echo "#καλημέρακόσμε") + +# Αντικατάσταση του περιεχομένου του αρχείου eksodos.out με το αλφαριθμητικό +# «#καλημέρακόσμε»: +cat > eksodos.out <(echo "#καλημέρακόσμε") +echo "#καλημέρακόσμε" > eksodos.out +echo "#καλημέρακόσμε" | cat > eksodos.out +echo "#καλημέρακόσμε" | tee eksodos.out >/dev/null + +# Εκκαθάριση προσωρινών αρχείων με την επιλογή `-v` (verbose) (προσθέστε την +# επιλογή `-i` για περισσότερη διάδραση) +# ΠΡΟΣΟΧΗ: τα αποτελέσματα της εντολής `rm` είναι μόνιμα. +rm -v eksodos.out lathos.err eksodos-kai-lathos.log +rm -r tempDir/ # Αναδρομική διαγραφή + +# Οι εντολές μπορούν να αντικατασταθούν μέσα σε άλλες εντολές χρησιμοποιώντας +# το μοτίβο $( ). +# Το παράδειγμα που ακολουθεί τυπώνει τον αριθμό των αρχείων και των καταλόγων +# στον τρέχων κατάλογο. +echo "Υπάρχουν $(ls | wc -l) αντικείμενα εδώ." + +# Μπορούμε να επιτύχουμε το ίδιο αποτέλεσμα με τους χαρακτήρες ``, αλλά δεν +# μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε αναδρομικά (δηλαδή `` μέσα σε ``). +# Ο προτεινόμενος τρόπος από την Bash είναι το μοτίβο $( ). +echo "Υπάρχουν `ls | wc -l` αντικείμενα εδώ." + +# Η Bash έχει επίσης τη δομή `case` που δουλεύει παρόμοια με τη δομή switch +# όπως στην Java ή την C++ για παράδειγμα: +case "$Metavliti" in + # Λίστα μοτίβων για τις συνθήκες που θέλετε να ορίσετε: + 0) echo "Η μεταβλητή έχει ένα μηδενικό.";; + 1) echo "Η μεταβλητή έχει έναν άσσο.";; + *) echo "Η μεταβλητή δεν είναι αόριστη (null).";; +esac + +# Οι βρόγχοι `for` εκτελούνται τόσες φορές όσο είναι το πλήθος των παραμέτρων +# που τους δίνονται: +# Το περιεχόμενο της μεταβλητής $Metavliti τυπώνεται τρεις φορές. +for Metavliti in {1..3} +do + echo "$Metavliti" +done +# => 1 +# => 2 +# => 3 + +# Μπορούμε επίσης να το γράψουμε πιο «παραδοσιακά»: +for ((a=1; a <= 3; a++)) +do + echo $a +done +# => 1 +# => 2 +# => 3 + +# Μπορούμε επίσης να περάσουμε αρχεία ως παραμέτρους. +# Το παράδειγμα που ακολουθεί θα τρέξει την εντολή `cat` με τα αρχεία file1 +# και file2: +for Metavliti in file1 file2 +do + cat "$Metavliti" +done + +# Μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε την έξοδο μας εντολής. +# Το παράδειγμα που ακολουθεί θα τρέξει την εντολή `cat` με την έξοδο της +# εντολής `ls`. +for Output in $(ls) +do + cat "$Output" +done + +# Ο βρόγχος `while` έχει ως εξής: +while [ true ] +do + echo "το «σώμα» του βρόγχου μπαίνει εδώ..." + break +done +# => το «σώμα» του βρόγχου μπαίνει εδώ... + +# Μπορούμε επίσης να ορίσουμε συναρτήσεις, ως εξής: +function synartisi () +{ + echo "Οι παράμετροι συναρτήσεων δουλεύουν όπως αυτές των προγραμμάτων: $@" + echo "Και: $1 $2..." + echo "Αυτή είναι μια συνάρτηση" + return 0 +} +# Ας καλέσουμε την συνάρτηση `synartisi` με δύο παραμέτρους, param1 και param2 +synartisi param1 param2 +# => Οι παράμετροι συναρτήσεων δουλεύουν όπως αυτές των προγραμμάτων: param1 param2 +# => Και: param1 param2... +# => Αυτή είναι μια συνάρτηση + +# Ή επίσης: +synartisi2 () +{ + echo "Ένας άλλος τρόπος να ορίσουμε συναρτήσεις!" + return 0 +} +# Ας καλέσουμε την συνάρτηση `synartisi2` χωρίς παραμέτρους: +synartisi2 # => Ένας άλλος τρόπος να ορίσουμε συναρτήσεις! + +# Ας καλέσουμε την πρώτη συνάρτηση: +synartisi "Το όνομά μου είναι" $Onoma + +# Υπάρχουν πολλές χρήσιμες εντολές που μπορείτε να μάθετε. +# Για παράδειγμα, αυτή που ακολουθεί τυπώνει τις 10 τελευταίες γραμμές του +# αρχείου file.txt: +tail -n 10 file.txt + +# Ενώ αυτή τυπώνει τις 10 πρώτες: +head -n 10 file.txt + +# Αυτή ταξινομεί τις γραμμές: +sort file.txt + +# Αυτή αναφέρει ή παραλείπει τις γραμμές που επαναλαμβάνονται (η επιλογή +# -d τις αναφέρει): +uniq -d file.txt + +# Αυτή τυπώνει μόνο ό,τι βρίσκεται πριν τον πρώτο χαρακτήρα «,» σε κάθε γραμμή: +cut -d ',' -f 1 file.txt + +# Αυτή αντικαθιστά κάθε εμφάνιση της λέξης «οκ» με τη λέξη «τέλεια» στο αρχείο +# file.txt (δέχεται επίσης μοτίβα regex): +sed -i 's/οκ/τέλεια/g' file.txt + +# Αυτή τυπώνει στο stdout όλες τις γραμμές που είναι συμβατές με κάποιο +# συγκεκριμένο μοτίβο regex. +# Για παράδειγμα, όλες τις γραμμές που ξεκινούν με «καλημέρα» και τελειώνουν με +# «καληνύχτα»: +grep "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt + +# Η επιλογή `-c` θα τυπώσει τον αριθμό των γραμμών που περιέχουν το μοτίβο: +grep -c "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt + +# Άλλες χρήσιμες επιλογές: +grep -r "^καλημέρα.*καληνύχτα$" someDir/ # Αναδρομική εκτέλεση μέσα σε κάποιο κατάλογο +grep -n "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt # Τυπώνει επίσης τον αριθμό των γραμμών +grep -rI "^καλημέρα.*καληνύχτα$" someDir/ # Αναδρομική εκτέλεση αγνοώντας τα αρχεία binary + +# Η ίδια εντολή, αλλά τώρα αγνοώντας τις γραμμές που περιέχουν «αντίο» +grep "^καλημέρα.*καληνύχτα$" file.txt | grep -v "αντίο" + +# Αν θέλετε να ψάξετε κυριολεκτικά για ένα αλφαριθμητικό, και όχι για κάποιο +# μοτίβο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή `fgrep` (ή `grep -F`): +fgrep "καλημέρα" file.txt + +# Η εντολή `trap` επιτρέπει την εκτέλεση μιας εντολής μόλις το πρόγραμμά μας +# λάβει κάποιο σήμα. Στο παράδειγμα που ακολουθεί, η εντολή `trap` θα +# εκτελέσει την εντολή `rm` αν λάβει κάποιο από τα τρία σήματα που ακολουθούν +# (SIGHUP, SIGINT, SIGTERM): +trap "rm $TEMP_FILE; exit" SIGHUP SIGINT SIGTERM + +# Η εντολή `sudo` (SuperUser Do) χρησιμοποιείται για να εκτελέσουμε εντολές +# με προνόμια υπερχρήστη (superuser): +ONOMA1=$(whoami) +ONOMA2=$(sudo whoami) +echo "Ήμουν ο $ONOMA1, και έπειτα έγινα ο πιο ισχυρός $ONOMA2" + +# Διαβάστε την ενσωματωμένη documentation της Bash χρησιμοποιώντας την εντολή +# `help`: +help +help help +help for +help return +help source +help . + +# Διαβάστε τα manpages με την εντολή `man`: +apropos bash +man 1 bash +man bash + +# Διαβάστε επίσης την info documentation με την εντολή `info`: +apropos info | grep '^info.*(' +man info +info info +info 5 info +info bash +info bash 'Bash Features' +info bash 6 +info --apropos bash +``` -- cgit v1.2.3 From b2bb224decb6ccecb514e5347b365e3fea781fcd Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Dimitris Kokkonis Date: Wed, 14 Oct 2020 10:29:08 +0200 Subject: Add Greek translation of Rust article --- el-gr/rust-gr.html.markdown | 339 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 1 file changed, 339 insertions(+) create mode 100644 el-gr/rust-gr.html.markdown (limited to 'el-gr') diff --git a/el-gr/rust-gr.html.markdown b/el-gr/rust-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..79f210ac --- /dev/null +++ b/el-gr/rust-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,339 @@ +--- +language: Rust +contributors: + - ["P1start", "http://p1start.github.io/"] + - ["Dimitri Kokkonis", "https://github.com/kokkonisd"] +filename: learnrust-gr.rs +lang: el-gr +--- + +_[ΣτΜ.: οι όροι "χαμηλό/υψηλό επίπεδο" αναφέρονται στην εγγύτητα μιας γλώσσας προγραμματισμού ή γενικότερα ενός +στοιχείου στην "μηχανή", ή το υλικό του υπολογιστή. Για παράδειγμα, η φράση "η C είναι μια γλώσσα χαμηλού επιπέδου" +αναφέρεται στο γεγονός ότι η C επιτρέπει άμεση και λεπτομερή διαχείρηση μνήμης, και πιο άμεσο έλεγχο του επεξεργαστή· +σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η C έχει λιγότερες δυνατότητες, και γενικότερα δεν φέρει αρνητική σημασία.]_ + +Η Rust είναι μια γλώσσα προγραμματισμού ανεπτυγμένη από την Mozilla Research. +Συνδυάζει τον έλεγχο της απόδοσης χαμηλού επιπέδου με διευκολύνσεις και ασφάλεια υψηλού επιπέδου. + +Πετυχαίνει αυτούς τους στόχους χωρίς να χρειάζεται garbage collector ή runtime, το οποίο καθιστά δυνατή τη χρήση +βιβλιοθηκών της Rust ως αντικατάσταση της C. + +Η έκδοση 0.1 (η πρώτη της Rust) δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2012, και για τα επόμενα 3 χρόνια η ανάπτυξή της +εξελίχθηκε τόσο γρήγορα που, μέχρι πρότινος, προτείνονταν η χρήση μη-σταθερών εκδόσεων (nightly builds) αντί σταθερών +εκδόσεων. + +Τις 15 Μαΐου 2015 δημοσιεύτηκε η εκδοχή 1.0 της Rust, με πλήρη εγγύηση συμβατότητας με προηγούμενες εκδοχές. Οι +μη-σταθερές εκδόσεις συνήθως περιλαμβάνουν γρηγορότερους χρόνους μεταγλώττισης και γενικότερες βελτιώσεις όσον αφορά +τον μεταγλωττιστή. Η μέθοδος [train release](https://www.plutora.com/blog/agile-release-train) χρησιμοποιείται, με +συστηματικές εκδόσεις να δημοσιεύονται κάθε έξι εβδομάδες. Η beta έκδοση της Rust 1.1 δημοσιεύθηκε ταυτοχρόνως με την +σταθερή έκδοση 1.0. + +Αν και η Rust είναι μια γλώσσα σχετικά χαμηλού επιπέδου, ο σχεδιασμός της περιλαμβάνει κάποιες έννοιες που συναντώνται +συνχότερα σε γλώσσες υψηλού επιπέδου. Αυτό καθιστά την Rust γρήγορη και αποδοτική αλλά επίσης εύκολη και προσβάσιμη. + + +```rust +// Αυτό είναι ένα σχόλιο. Τα σχόλια μίας γραμμής γράφονται έτσι... +// Και επεκτείνονται σε περισσότερες από μία γραμμές έτσι. + +/// Τα σχόλια documentation γράφονται έτσι, και υποστηρίζουν markdown. +/// # Παράδειγμα +/// +/// ``` +/// let five = 5 +/// ``` + +////////////////////// +// 1. Βασικές αρχές // +////////////////////// + +#[allow(dead_code)] +// Συναρτήσεις +// `i32` είναι ο τύπος που αντιστοιχεί στους 32-bit signed ακέραιους +fn add2(x: i32, y: i32) -> i32 { + // Έμεσα εννοούμενη επιστροφή του αποτελέσματος, χωρίς semicolon (;) + x + y +} + +#[allow(unused_variables)] +#[allow(unused_assignments)] +#[allow(dead_code)] +// Συνάρτηση main +fn main() { + // Αριθμοί // + + // Αμετάβλητη σύνδεση + let x: i32 = 1; + + // Καταλήξεις integer/float + let y: i32 = 13i32; + let f: f64 = 1.3f64; + + // Εξακρίβωση τύπου (type inference) + // Τις περισσότερες φορες ο μεταγλωττιστής της Rust μπορεί να εξακριβώσει τον τύπο μιας μεταβλητής, επομένως δεν + // χρειάζεται ο προγραμματιστής να τον δηλώνει ρητά. + // Σε αυτό το tutorial, οι τύποι δηλώνονται ρητά σε διάφορα σημεία, αλλά μόνο προκειμένου να είναι πιο ευανάγνωστος + // ο κώδικας. Ο μεταγλωττιστής μπορεί να το διαχειριστεί αυτόματα στις περισσότερες περιπτώσεις. + let implicit_x = 1; + let implicit_f = 1.3; + + // Πράξεις + let sum = x + y + 13; + + // Μη-αμετάβλητη αξία (με την έννοια ότι μπορεί να αλλάξει) + let mut mutable = 1; + mutable = 4; + mutable += 2; + + // Αλφαριθμητικά // + + // Σταθερά αλφαριθμητικά + let x: &str = "καλημέρα κόσμε!"; + + // Εκτύπωση αλφαριθμητικών + println!("{} {}", f, x); // 1.3 καλημέρα κόσμε! + + // A `String` – a heap-allocated string + let s: String = "καλημέρα κόσμε".to_string(); + + // Ένα κομμάτι αλφαριθμητικού (string slice) – μια μη-μεταβλητή οπτική γωνία προς ένα άλλο αλφαριθμητικό + // Το αλφαριθμητικό μπορεί να είναι στατικό όπως τα σταθερά αλφαριθμητικά, ή να περιλαμβάνεται σε ένα άλλο, + // δυναμικό αντικείμενο (σε αυτή την περίπτωση τη μεταβλητή `s`) + let s_slice: &str = &s; + + println!("{} {}", s, s_slice); // καλημέρα κόσμε καλημέρα κόσμε + + // Διανύσματα/πίνακες // + + // Πίνακας σταθερού μεγέθους + let four_ints: [i32; 4] = [1, 2, 3, 4]; + + // Δυναμικός πίνακας (διάνυσμα) + let mut vector: Vec = vec![1, 2, 3, 4]; + vector.push(5); + + // Ένα κομμάτι – μια μη-μεταβλητή οπτική γωνία προς ένα διάνυσμα ή πίνακα + // Είναι παρόμοιο με το κομμάτι αλφαριθμητικού που είδαμε προηγουμένως + let slice: &[i32] = &vector; + + // Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το `{:?}` για να εκτυπώσουμε κάτι σε στυλ debug + println!("{:?} {:?}", vector, slice); // [1, 2, 3, 4, 5] [1, 2, 3, 4, 5] + + // Tuples (πλειάδες) // + + // Ένα tuple είναι μια σταθερού μεγέθους σειρά από αξίες (πιθανά διαφορετικού τύπου) + let x: (i32, &str, f64) = (1, "καλημέρα", 3.4); + + // Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το `let` και ένα tuple για να δώσουμε πολλές αξίες σε πολλές μεταβλητές ταυτόχρονα + // (destructuring `let`) + let (a, b, c) = x; + println!("{} {} {}", a, b, c); // 1 καλημέρα 3.4 + + // Μπορούμε επίσης να επιλέξουμε ένα συγκεκριμένο στοιχείο από ένα tuple + println!("{}", x.1); // καλημέρα + + ////////////// + // 2. Τύποι // + ////////////// + + // Δομή + struct Point { + x: i32, + y: i32, + } + + let origin: Point = Point { x: 0, y: 0 }; + + // Μια δομή με ανώνυμα πεδία, ή αλλιώς μια `δομή tuple` (`tuple struct`) + struct Point2(i32, i32); + + let origin2 = Point2(0, 0); + + // Enum, όπως στην C + enum Direction { + Left, + Right, + Up, + Down, + } + + let up = Direction::Up; + + // Enum με πεδία + enum OptionalI32 { + AnI32(i32), + Nothing, + } + + let two: OptionalI32 = OptionalI32::AnI32(2); + let nothing = OptionalI32::Nothing; + + // Γενικότητα (genericity) // + + struct Foo { bar: T } + + // Αυτό ορίζεται στην standard library ως `Option` + enum Optional { + SomeVal(T), + NoVal, + } + + // Μέθοδοι // + + impl Foo { + // Οι μέθοδοι παίρνουν πάντα μια ρητή παράμετρο `self` + fn bar(&self) -> &T { // Δανειζόμαστε το self + &self.bar + } + fn bar_mut(&mut self) -> &mut T { // Δανειζόμαστε το self ως μη-αμετάβλητη αξία + &mut self.bar + } + fn into_bar(self) -> T { // Εδώ το self καταναλώνεται + self.bar + } + } + + let a_foo = Foo { bar: 1 }; + println!("{}", a_foo.bar()); // 1 + + // Χαρακτηρηστικά (traits) (γνωστά ως interfaces ή typeclasses σε άλλες γλώσσες) // + + trait Frobnicate { + fn frobnicate(self) -> Option; + } + + impl Frobnicate for Foo { + fn frobnicate(self) -> Option { + Some(self.bar) + } + } + + let another_foo = Foo { bar: 1 }; + println!("{:?}", another_foo.frobnicate()); // Some(1) + + ////////////////////////////////////////////////// + // 3. Αντιστοιχίσεις Μοτίβων (Pattern Matching) // + ////////////////////////////////////////////////// + + let foo = OptionalI32::AnI32(1); + match foo { + OptionalI32::AnI32(n) => println!("Είναι ένα i32: {}", n), + OptionalI32::Nothing => println!("Δεν είναι τίποτα!"), + } + + // Προχωρημένο pattern matching + struct FooBar { x: i32, y: OptionalI32 } + let bar = FooBar { x: 15, y: OptionalI32::AnI32(32) }; + + match bar { + FooBar { x: 0, y: OptionalI32::AnI32(0) } => + println!("Οι αριθμοί είναι μηδέν!"), + FooBar { x: n, y: OptionalI32::AnI32(m) } if n == m => + println!("Οι αριθμοί είναι οι ίδιοι"), + FooBar { x: n, y: OptionalI32::AnI32(m) } => + println!("Διαφορετικοί αριθμοί: {} {}", n, m), + FooBar { x: _, y: OptionalI32::Nothing } => + println!("Ο δεύτερος αριθμός δεν είναι τίποτα!"), + } + + ///////////////////// + // 4. Έλεγχος ροής // + ///////////////////// + + // Βρόγχοι `for` + let array = [1, 2, 3]; + for i in array.iter() { + println!("{}", i); + } + + // Διαστήματα + for i in 0u32..10 { + print!("{} ", i); + } + println!(""); + // Τυπώνει `0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ` + + // Βρόγχοι `if` + if 1 == 1 { + println!("Τα μαθηματικά δουλεύουν!"); + } else { + println!("Ωχ όχι..."); + } + + // `if` ως έκφραση + let value = if true { + "καλό" + } else { + "κακό" + }; + + // Βρόγχοι `while` + while 1 == 1 { + println!("Το σύμπαν λειτουργεί κανονικά."); + // Μπορούμε να βγούμε από το βρόγχο με το `break` + break + } + + // Ατέρμονος βρόχγος + loop { + println!("Καλημέρα!"); + // Μπορούμε να βγούμε από το βρόγχο με το `break` + break + } + + ////////////////////////////////// + // 5. Ασφάλεια μνήμης & δείκτες // + ////////////////////////////////// + + // Δείκτης με ιδιοκτήτη – μόνο ένα αντικείμενο μπορεί να είναι ο "ιδιοκτήτης" αυτού του δείκτη ανά πάσα στιγμή + // Αυτό σημαίνει ότι μόλις το `Box` βγει εκτός πλαισίου (out of scope), ο δείκτης μπορεί να ελευθερωθεί με ασφάλεια + let mut mine: Box = Box::new(3); + *mine = 5; // Dereference του δείκτη + // Εδώ, το `now_its_mine` γίνεται ιδιοκτήτης του `mine`. Δηλαδή, το `mine` μετακινείται. + let mut now_its_mine = mine; + *now_its_mine += 2; + + println!("{}", now_its_mine); // 7 + // println!("{}", mine); // Αυτό παράγει λάθος κατά τη μεταγλώττιση διότι τώρα ο δείκτης ανοίκει στο `now_its_mine` + + // Reference (αναφορά) – ένας αμετάβλητος δείκτης που αναφέρεται σε άλλα δεδομένα + // Όταν μια αναφορά δίνεται σε μια αξία, λέμε πως η αξία έχει "δανειστεί". + // Όταν μια αξία δανείζεται αμετάβλητα, δεν μπορεί να είναι mutated (να μεταβληθεί) ή να μετακινηθεί. + // Ένας "δανεισμός" παραμένει ενεργός μέχρι την τελευταία χρήση της μεταβλητής που δανείζεται. + let mut var = 4; + var = 3; + let ref_var: &i32 = &var; + + println!("{}", var); // Αντίθετα με το `mine` προηγουμένως, η μεταβλητή `var` μπορεί ακόμα να χρησιμοποιηθεί + println!("{}", *ref_var); + // var = 5; // Αυτό παράγει λάθος κατά τη μεταγλώττιση γιατί η μεταβλητή `var` είναι δανεισμένη + // *ref_var = 6; // Το ίδιο εδώ, γιατί η `ref_var` αποτελεί αμετάβλητη αναφορά + ref_var; // Εντολή no-op (τίποτα δεν εκτελείται από τον επεξεργαστή), η οποία όμως μετράει ως χρήση και κρατά τον + // "δανεισμό" ενεργό + var = 2; // Η `ref_var` δεν χρησιμοποιείται από εδώ και στο εξής, άρα ο "δανεισμός" τελειώνει + + // Μεταβλητή αναφορά + // Όσο μια αξία είναι μεταβλητά δανεισμένη, παραμένει τελείως απροσβάσιμη. + let mut var2 = 4; + let ref_var2: &mut i32 = &mut var2; + *ref_var2 += 2; // Ο αστερίσκος (*) χρησιμοποιείται ως δείκτης προς την μεταβλητά δανεισμένη `var2` + + println!("{}", *ref_var2); // 6 , // Αν είχαμε `var2` εδώ θα προκαλούνταν λάθος μεταγλώττισης. + // O τύπος της `ref_var2` είναι &mut i32, άρα αποθηκεύει μια αναφορά προς μια αξία i32, όχι την αξία την ίδια. + // var2 = 2; // Λάθος μεταγλώττισης, γιατί η `var2` είναι δανεισμένη. + ref_var2; // Εντολή no-op (τίποτα δεν εκτελείται από τον επεξεργαστή), η οποία όμως μετράει ως χρήση και κρατά τον + // "δανεισμό" ενεργό +} +``` + +## Μάθετε περισσότερα + +Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα να μάθει κανείς· αυτά είναι μόνο τα βασικά της Rust, που επιτρέπουν να καταλάβουμε το +βασικό τρόπο λειτουργίας της. Για να μάθετε περισσότερα για τη Rust, διαβάστε το [The Rust Programming +Language](http://doc.rust-lang.org/book/index.html) και επισκεφθείτε το subreddit [/r/rust](http://reddit.com/r/rust). +Οι άνθρωποι πίσω από το κανάλι #rust στο irc.mozilla.org είναι επίσης πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν τους αρχάριους. + +Μπορείτε επίσης να παίξετε με τη Rust χρησιμοποιώντας τους εξής online μεταγλωττιστές: + +- [Rust playpen](http://play.rust-lang.org) +- [Rust website](http://rust-lang.org) -- cgit v1.2.3