From 3996c22a891bb49018e2d80fa7b75fbd6e67e223 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Chariton Charitonidis Date: Sat, 19 Oct 2019 16:01:29 +0300 Subject: add greek translation for python3 --- el-gr/python3-gr.html.markdown | 1030 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 1 file changed, 1030 insertions(+) create mode 100644 el-gr/python3-gr.html.markdown (limited to 'el-gr') diff --git a/el-gr/python3-gr.html.markdown b/el-gr/python3-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..08c3d4aa --- /dev/null +++ b/el-gr/python3-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,1030 @@ +--- +language: python3 +contributors: + - ["Louie Dinh", "http://pythonpracticeprojects.com"] + - ["Steven Basart", "http://github.com/xksteven"] + - ["Andre Polykanine", "https://github.com/Oire"] + - ["Zachary Ferguson", "http://github.com/zfergus2"] + - ["evuez", "http://github.com/evuez"] + - ["Rommel Martinez", "https://ebzzry.io"] + - ["Roberto Fernandez Diaz", "https://github.com/robertofd1995"] +filename: learnpython3.py +--- + +Η Python δημιουργήθηκε από τον Guido van Rossum στις αρχές των 90s. Πλέον είναι μία από τις πιο +δημοφιλείς γλώσσες. Ερωτευεται κανείς την python για τη συντακτική της απλότητα. +Βασικά είναι εκτελέσιμος ψευδοκώδικας. + +Το Feedback είναι πάντα δεκτό! Μπορείτε να με βρείτε στο [@haritonaras](http://twitter.com/haritonaras) +ή τον αρχικό συγγραφέα στο [@louiedinh](http://twitter.com/louiedinh) ή στο +louiedinh [at] [google's email service] + +Σημείωση: Το παρόν άρθρο ασχολείται μόνο με την Python 3. Δείτε [εδώ](http://learnxinyminutes.com/docs/python/) αν θέλετε να μάθετε την παλιά Python 2.7 + +```python + +# Τα σχόλια μίας γραμμής ξεκινούν με # + +""" Τα σχόλια πολλαπλών γραμμών μπορούν + να γραφούν με τρία ", και συχνά χρησιμοποιούνται + ως documentation. +""" + +#################################################### +## 1. Primitive (πρωταρχικοί) Τύποι Δεδομένων και Τελεστές +#################################################### + +# Αφού έχει αριθμούς +3 # => 3 + +# Λογικά θα έχει και Μαθηματικά... +1 + 1 # => 2 +8 - 1 # => 7 +10 * 2 # => 20 +35 / 5 # => 7.0 + +# Η διαίρεση ακεραίων κάνει στρογγυλοποίηση προς τα κάτω για θετικούς και αρνητικούς αριθμούς +5 // 3 # => 1 +-5 // 3 # => -2 +5.0 // 3.0 # => 1.0 # works on floats too +-5.0 // 3.0 # => -2.0 + +# Το αποτέλεσμα της διαίρεσης είναι πάντα float +10.0 / 3 # => 3.3333333333333335 + +# Modulo τελεστής +7 % 3 # => 1 + +# Ύψωση σε δύναμη (x**y, x στην y-οστή δύναμη) +2**3 # => 8 + +# Ελέγχουμε την προτεραιότητα πράξεων με παρενθέσεις +(1 + 3) * 2 # => 8 + +# Οι Boolean τιμές είναι primitives (Σημ.: τα κεφαλαία) +True +False + +# άρνηση με το not +not True # => False +not False # => True + +# Boolean τελεστές +# Σημ. ότι τα "and" και "or" είναι case-sensitive +True and False # => False +False or True # => True + +# Τα True και False είναι 1 και 0 αλλά με διαφορετικά keywords +True + True # => 2 +True * 8 # => 8 +False - 5 # => -5 + +# Μπορούμε να δούμε τις αριθμητικές τιμές των True και False μέσω των τελεστών σύγκρισης +0 == False # => True +1 == True # => True +2 == True # => False +-5 != False # => True + +# Χρησιμοποιώντας τελεστές boolean σε ακεραίους, οι ακέραιοι γίνονται cast σε +# boolean ώστε να γίνει η αποτίμηση της έκφρασης. +# Το αποτέλεσμα όμως είναι non-cast, δηλαδή ίδιου τύπου με τα αρχικά ορίσματα +# Μην μπερδεύετε τις bool(ints) και bitwise and/or (&,|) +bool(0) # => False +bool(4) # => True +bool(-6) # => True +0 and 2 # => 0 +-5 or 0 # => -5 + +# Ισότητα == +1 == 1 # => True +2 == 1 # => False + +# Διάφορο != +1 != 1 # => False +2 != 1 # => True + +# Περισσότερες συγκρίσεις +1 < 10 # => True +1 > 10 # => False +2 <= 2 # => True +2 >= 2 # => True + +# Κοιτάζουμε αν μία τιμή ανήκει σε ένα εύρος +1 < 2 and 2 < 3 # => True +2 < 3 and 3 < 2 # => False +# Το Chaining (αλυσίδωση? :P) κάνει το παραπάνω πιο όμορφα +1 < 2 < 3 # => True +2 < 3 < 2 # => False + +# (is vs. ==) το is ελέγχει αν δύο μεταβλητές αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο, +# αλλά το == ελέγχει αν τα αντικείμενα στα οποία αναφέρονται οι μεταβλητές έχουν τις ίδιες τιμές +a = [1, 2, 3, 4] # το a δείχνει σε μία νέα λίστα, [1,2,3,4] +b = a # το b δείχνει στο αντικείμενο που δείχνει το a +b is a # => True, a και b αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο +b == a # => True, τα αντικείμενα των a κι b είναι ίσα +b = [1, 2, 3, 4] # Το b δείχνει σε μία νέα λίστα, [1, 2, 3, 4] +b is a # => False, a και b δεν αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο +b == a # => True, τα αντικείμενα των a και b είναι ίσα + +# Τα Strings (συμβολοσειρές) δημιουργούνται με " ή ' +"This is a string." +'This is also a string.' + +# Μπορούμε και να προσθέτουμε Strings, αλλά προσπαθήστε να μην το κάνετε +"Hello " + "world!" # => "Hello world!" +# Τα String literals (αλλά όχι οι μεταβλητές) μπορούν να συντμιθούν και χωρίς το '+' +"Hello " "world!" # => "Hello world!" + +# Μπορούμε να φερθούμε σε string σαν να είναι λίστα από χαρακτήρες +"This is a string"[0] # => 'T' + +# Μπορούμε να βρούμε το μήκος ενός string +len("This is a string") # => 16 + +# Το .format μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μορφοποιήσουμε strings, όπως εδώ: +"{} can be {}".format("Strings", "interpolated") # => "Strings can be interpolated" + +# Μπορείς να επαναλάβεις τα ορίσματα του formatting για να γλιτώσεις λίγο χρονο +"{0} be nimble, {0} be quick, {0} jump over the {1}".format("Jack", "candle stick") +# => "Jack be nimble, Jack be quick, Jack jump over the candle stick" + +# Μπορείς να χρησιμοποιήσεις keywords αν βαριέσαι το μέτρημα. +"{name} wants to eat {food}".format(name="Bob", food="lasagna") # => "Bob wants to eat lasagna" + +# Αν ο κώδικας Python 3 που γράφεις πρόκειται να τρέξει και με python 2.5 ή παλιότερη +# μπορείς επίσης να χρησιμοποιήσεις το παλιό τρόπο για formatting: +"%s can be %s the %s way" % ("Strings", "interpolated", "old") # => "Strings can be interpolated the old way" + +# Μπορείς επίσης να μορφοποιήσεις χρησιμοποιώντας τα f-strings / formatted string literals (σε Python 3.6+) +name = "Reiko" +f"She said her name is {name}." # => "She said her name is Reiko" +# Μπορείς βασικά να βάλεις οποιαδήποτε έκφραση Python στα άγκιστρα και θα εμφανιστεί στο string. +f"{name} is {len(name)} characters long." + + +# το None είναι ένα αντικείμενο (object) +None # => None + +# Μη χρησιμοποιείτε το σύμβολο ισότητας "==" για να συγκρίνετε αντικείμενα με το None +# Χρησιμοποιείτε το "is". Αυτό ελέγχει για ισότητα της ταυτότητας του αντικειμένου. +"etc" is None # => False +None is None # => True + +# Τα None, 0, και τα κενά strings/lists/dicts/tuples αποτιμούνται στην τιμή False +# All other values are True +bool(0) # => False +bool("") # => False +bool([]) # => False +bool({}) # => False +bool(()) # => False + +#################################################### +## 2. Μεταβλητές (variables) και Συλλογές (collections) +#################################################### + +# Η Python έχει μία συνάρτηση print() +print("I'm Python. Nice to meet you!") # => I'm Python. Nice to meet you! + +# By default, η συνάρτηση print() τυπώνει και ένα χαρακτήρα αλλαγής γραμμμής στο τέλος +# Χρησιμοποιείτε το προαιρετικό όρισμο end για να τυπώνει οτιδήποτε άλλο +print("Hello, World", end="!") # => Hello, World! + +# Απλός τρόπος για να πάρουμε δεδομένα εισόδου από το console +input_string_var = input("Enter some data: ") # επιστρέφει τα δεδομένα ως string +# Σημ.: Στις προηγούμενες εκδόσεις της Python, η μέθοδος input() ονομαζόταν raw_input() + +# Δεν υπάρχουν δηλώσεις, μόνο αναθέσεις τιμών. +# Η σύμβαση είναι να χρησιμοποιούμε μικρά γράμματα με κάτω παύλες +some_var = 5 +some_var # => 5 + +# Η πρόσβαση σε μεταβλητή που δεν έχει λάβει τιμή είναι εξαίρεση +# Δες τον Έλεγχο Ροής για να μάθεις περισσότερα για το χειρισμό εξαιρέσεων +some_unknown_var # Προκαλέι ένα NameError + +# Η παρακάτω έκφραση μπορεί να χρησιμποιηθεί ισοδύναμα με τον τελεστή '?' της C +"yahoo!" if 3 > 2 else 2 # => "yahoo!" + +# Οι λίστες κρατούν ακολουθίς +li = [] +# Μπορείς να αρχίσεις με μία προ-γεμισμένη λίστα +other_li = [4, 5, 6] + +# Και να βάλεις πράγματα στο τέλος με την μέθοδο append +li.append(1) # η li τώρα είναι [1] +li.append(2) # η li τώρα είναι [1, 2] +li.append(4) # η li τώρα είναι [1, 2, 4] +li.append(3) # η li τώρα είναι [1, 2, 4, 3] +# Αφαιρούμε από το τέλος με την μέθοδο pop +li.pop() # => 3 και η li γίνεται [1, 2, 4] +# Ας βάλουμε το 3 πίσω στη θέση του +li.append(3) # η li γίνεται πάλι [1, 2, 4, 3]. + +# Προσπελαύνουμε τις λίστες όπως τους πίνακες σε άλλες γλώσσες +li[0] # => 1 +# Το τελευταίο στοιχείο... +li[-1] # => 3 + +# Όταν βγαίνουμε εκτός ορίων της λίστας προκαλείται IndexError +li[4] # προκαλεί IndexError + +# Μπορείς να δεις ranges μιας λίστας με το slice syntax ':' +# Ο δείκτης εκίνησης περιλαμβάνεται στο διάστημα, ο δείκτης τερματισμού όχι +# (είναι ανοικτό/κλειστό διάστημα για τους φίλους των μαθηματικών) +li[1:3] # => [2, 4] +# Αγνόησε την αρχή και επίστρεψε τη λίστα +li[2:] # => [4, 3] +# Αγνόησε το τέλος και επίστρεψε τη λίστα +li[:3] # => [1, 2, 4] +# Διάλεξε κάθε δεύτερο στοιχείο +li[::2] # =>[1, 4] +# Επίστρεψε ένα reversed αντίγραφο της λίστας +li[::-1] # => [3, 4, 2, 1] +# Χρησιμοποιείστε οποιαδήποτε συνδυασμό αυτών για να φτιάξετε πιο προχωρημένα slices +# li[start:end:step] + +# Φτιάξε ένα αντίγραφο της λίστας χρησιμοποιώντας slices +li2 = li[:] # => li2 = [1, 2, 4, 3] αλλά το (li2 is li) επιστρέφει False + +# Αφαίρεσε οποιοδήποτε στοιχείο από λίστα με την εντολή "del" +del li[2] # η li γίνεται [1, 2, 3] + +# Αφαιρούμε το πρώτο στιγμυότυπο μιας τιμής +li.remove(2) # η li γίνεται [1, 3] +li.remove(2) # Προκαλεί ένα ValueError καθώς το 2 δεν βρίσκεται στη λίστα. + +# Εισαγωγή ενός στοιχείου σε συγκεκριμένη θέση +li.insert(1, 2) # η li γίνεται πάλι [1, 2, 3] + +# Βρες το index (δείκτη) του πρώτου στοιχείου με τιμή ίση με το όρισμα +li.index(2) # => 1 +li.index(4) # Προκαλεί ValueError καθώς το 4 δεν βρίσκεται στη λίστα + +# Μπορείς να προσθέτεις λίστες +# Σημ.: οι τιμές των li, other_li δεν αλλάζουν. +li + other_li # => [1, 2, 3, 4, 5, 6] + +# Σύντμιση λιστών με τη μέθοδο "extend()" +li.extend(other_li) # Τώρα η li είναι [1, 2, 3, 4, 5, 6] + +# Ελεγχος της ύπαρξης στοιχείου σε λίστα με το "in" +1 in li # => True + +# Εξατάζουμε το μήκος με "len()" +len(li) # => 6 + + +# Τα Tuples είναι σαν τις λίστες αλλά είναι αμετάβλητα (immutable). +tup = (1, 2, 3) +tup[0] # => 1 +tup[0] = 3 # Προκαλεί TypeError + +# Σημειώστε ότι ένα tuple μήκους 1 πρέπει να έχει ένα κόμμα μετά το τελευταίο στοιχείο +# αλλά τα tuples άλλων μηκών, ακόμα και μηδενικού μήκους, δεν χρειάζονται κόμμα. +type((1)) # => +type((1,)) # => +type(()) # => + +# Μπορείς να εφαρμόσεις τις περισσότερες μεθόδους των λιστών και στα tuples +len(tup) # => 3 +tup + (4, 5, 6) # => (1, 2, 3, 4, 5, 6) +tup[:2] # => (1, 2) +2 in tup # => True + +# Μπορείς να κάνεις unpack/"ξεπακετάρεις" tuples σε μεταβλητές +a, b, c = (1, 2, 3) # a == 1, b == 2 και c == 3 +# Μπορείς επίσης να επεκτείνεις το unpacking +a, *b, c = (1, 2, 3, 4) # a == 1, b == [2, 3] και c == 4 +# Τα Tuples δημιουργούνται by deafult αν δεν βάλεις παρενθέσεις +d, e, f = 4, 5, 6 # το tuple 4, 5, 6 "ξεπακετάρεται" στις μεταβλητές d, e και f +# αντίστοιχα έτσι ώστε να γίνεται d = 4, e = 5 and f = 6 +# Δείτε πόσο εύκολα μπορούμε να εναλλάσουμε δύο τιμές +e, d = d, e # το d παίρνει την τιμή 5 και το e παίρνει την τιμή 4 + + +# Τα λεξικά (Dictionaries) αποθηκεύουν απεικονίσεις από κλειδιά σε τιμές +empty_dict = {} +# Εδώ έχουμε ένα προ-γεμισμένο dictionary +filled_dict = {"one": 1, "two": 2, "three": 3} + +# Σημ. ότι τα κλειδιά για τα dictionaries πρέπει να είναι αμετάβλητοι τύποι +# (immutable) αυτό γίνετια για να διασφαλίσουμε ότι τα κλειδιά μπορούν να +# μετατρέπονται σε σταθερές τιμές κατακερματισμού (hash values) για γρήγορη εύρεση. +# Μερικοί αμετάβλητοι τύποι είναι τα ints, floats, strings, tuples. +invalid_dict = {[1,2,3]: "123"} # => Προκαλεί TypeError: unhashable type: 'list' +valid_dict = {(1,2,3):[1,2,3]} # Οι τιμές όμως μπορούν να έχουν οποιοδήποτε τύπο. + +# Βρίσκουμε τιμές με [] +filled_dict["one"] # => 1 + +# Μπορείς να πάρεις όλα τα κλειδιά με τη μέθοδο "keys()". +# Πρέπει να "τυλίξουμε" την κλήση με list() για να το μετατρέψουμε σε λίστα +# Θα μιλήσουμε για αυτά αργότερα. Σημ. - σε εκδόσεις Python < 3.7, η σειρά που +# εμφανίζονται τα κλειδιά δεν είναι εγγυημένη. Τα αποτελέσματά σας ίσως να μην +# είναι ακριβώς ίδια με τα παρακάτω. Στην έκδοση 3.7 πάντως, τα αντικείμενα του +# λεξικού διατηρούν τη σειρά με την οποία εισήχθησαν στο dictionary +list(filled_dict.keys()) # => ["three", "two", "one"] σε Python <3.7 +list(filled_dict.keys()) # => ["one", "two", "three"] σε Python 3.7+ + +# Παίρνουμε όλες τις τιμές ενός iterable με τη μέθοδο "values()". Και πάλι +# χρειάζεται να το περιτυλίξουμε σε list() +# Σημ. - όπως παραπάνω σχετικά με τη σειρά των keys +list(filled_dict.values()) # => [3, 2, 1] in Python <3.7 +list(filled_dict.values()) # => [1, 2, 3] in Python 3.7+ + +# Έλεγχος της ύπαρξης κλειδιών σε ένα dictionary με το "in" +"one" in filled_dict # => True +1 in filled_dict # => False + +# Αν ψάξεις την τιμή ανύπαρκτου κλειδιού προκαλείται KeyError +filled_dict["four"] # KeyError + +# Χρησιμοποιούμε τη μέθοδο "get()" για να αποφύγουμε το KeyError +filled_dict.get("one") # => 1 +filled_dict.get("four") # => None +# στο δεύτερο argument της get() μπορούμε να βάλουμε μία τιμή που πρέπει να +# επιστρέψει αν δεν υπάρχει το key που ψάχνουμε +filled_dict.get("one", 4) # => 1 +filled_dict.get("four", 4) # => 4 + +# το "setdefault()" εισάγει στο dictionary μόνο αν δεν υπάρχει το κλειδί +filled_dict.setdefault("five", 5) # filled_dict["five"] γίνεται 5 +filled_dict.setdefault("five", 6) # filled_dict["five"] μένει 5 (υπαρκτό κλειδί) + +# Προσθήκη σε dictionary +filled_dict.update({"four":4}) # => {"one": 1, "two": 2, "three": 3, "four": 4} +filled_dict["four"] = 4 # β' τρόπος + +# Αφαίρεση κλειδιών από dictionary με del +del filled_dict["one"] # Αφαιρεί το κλειδί "one" από το filled_dict + +# Από την Python 3.5 μπορείς να χρησιμοποιήσεις και πρόσθετες επιλογές για unpacking +{'a': 1, **{'b': 2}} # => {'a': 1, 'b': 2} +{'a': 1, **{'a': 2}} # => {'a': 2} + + + +# τα Sets -όπως όλοι περιμένουμε- αποθηκεύουν σύνολα +empty_set = set() +# Αρχικοποιούμε ένα set με μερικές τιμές. Ναι, μοιάζει λίγο με dictionary, Sorry. +some_set = {1, 1, 2, 2, 3, 4} # some_set is now {1, 2, 3, 4} + +# Παρομοίως με τα κλειδιά του dictionary, τα στοιχεία ενός συνόλου πρέπει να είναι +# αμετάβλητα (immutable) +invalid_set = {[1], 1} # => Προκαλεί TypeError: unhashable type: 'list' +valid_set = {(1,), 1} + +# Προσθέτουμε άλλο ένα στοιχείο στο σύνολο +filled_set = some_set +filled_set.add(5) # το filled_set είναι τώρα {1, 2, 3, 4, 5} +# Τα σύνολα δεν έχουν διπλοτυπα αντικείμενα +filled_set.add(5) # το σύνολο παραμένει ίδιο {1, 2, 3, 4, 5} + +# το & κάνει την τομή δύο συνόλων. +other_set = {3, 4, 5, 6} +filled_set & other_set # => {3, 4, 5} + +# και το | την ένωση +filled_set | other_set # => {1, 2, 3, 4, 5, 6} + +# Η διαφορά συνόλων με το - +{1, 2, 3, 4} - {2, 3, 5} # => {1, 4} + +# Το ^ επιστρέφει τη συμμετρική διαφορά +{1, 2, 3, 4} ^ {2, 3, 5} # => {1, 4, 5} + +# Ελεγχος για το αν το δεξιά σύνολο είναι υπερσύνολο του δεξιού +{1, 2} >= {1, 2, 3} # => False + +# Ελεγχος για το αν το δεξιά σύνολο είναι υποσύνολο του δεξιού +{1, 2} <= {1, 2, 3} # => True + +# με το in κάνουμε έλεγχο ύπαρξης στοιχείο σε σετ +2 in filled_set # => True +10 in filled_set # => False + + + +#################################################### +## 3. Έλεγχος Ροής και Iterables +#################################################### + +# Φτιάχνουμε μία μεταβλητή +some_var = 5 + +# Εδώ έχουμε ένα if statement. Η στοίχιση είναι σημαντική στην Python! +# Η σύμβαση είναι να χρησιμοποιούμε 4 κενά, όχι tabs. +# Το παρακάτω τυπώνει "some_var is smaller than 10" +if some_var > 10: + print("some_var is totally bigger than 10.") +elif some_var < 10: # το (else if) -> elif μέρος είναι προαιρετικό. + print("some_var is smaller than 10.") +else: # και το else είναι προαιρετικό. + print("some_var is indeed 10.") + + +""" +τα for loops τρέχουν πάνω σε lists +το παρακάτω τυπώνει: + dog is a mammal + cat is a mammal + mouse is a mammal +""" +for animal in ["dog", "cat", "mouse"]: + # You can use format() to interpolate formatted strings + print("{} is a mammal".format(animal)) + +""" +το "range(number)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς +από το μηδέν μέχρι τον δωσμένο αριθμό number (κλειστό/ανοικτό διάστημα) +Το παρακάτω τυπώνει: + 0 + 1 + 2 + 3 +""" +for i in range(4): + print(i) + +""" +το "range(lower, upper)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς +από το lower εώς το upper (κλειστό/ανοικτό διάστημα) +το παρακάτω τυπώνει: + 4 + 5 + 6 + 7 +""" +for i in range(4, 8): + print(i) + +""" +το "range(lower, upper, step)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς +από το lower μέχρι το upper, με βήμα step +αν δεν δώσουμε τιμή βήματος, το default βήμα είναι 1. +το παρακάτω τυπώνει: + 4 + 6 +""" +for i in range(4, 8, 2): + print(i) +""" + +τα While loops τρέχουν μέχρι μία συνθήκη να γίνει ψευδής. +το παρακάτω τυπώνει: + 0 + 1 + 2 + 3 +""" +x = 0 +while x < 4: + print(x) + x += 1 # Shorthand for x = x + 1 + +# Χειριζόμαστε εξαιρέσεις με ένα try/except block +try: + # Χρησιμοποιούμε το "raise" για να πετάξουμε ένα error + raise IndexError("This is an index error") +except IndexError as e: + pass # το Pass δεν κάνει τίποτα. Συνήθως κάνουμε ανάκτηση. +except (TypeError, NameError): + pass # Μπορούμε να χειριζόμαστε πολλές εξαιρέσεις μαζί, αν χρειαστεί +else: # Προαιρετικό στο try/except block. Πρέπει να ακολουθεί όλα τα except blocks + print("All good!") # τρέχει μόνο αν ο κώδικας στο try δεν προκαλεί εξαιρέσεις +finally: # Εκτελείται ό,τι και να γίνει + print("We can clean up resources here") + +# Αντί για try/finally για να καθαρίσουμε τους πόρους, μπορούμε να χρησιμοποιούμε το +# with expression as target: + pass to cleanup resources you can use a with statement +with open("myfile.txt") as f: + for line in f: + print(line) + +# Η Python προσφέρει μία θεμελιώδη αφαίρεση (abstraction) που λέγεται Iterable. +# iterable είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ακολουθία. +# Το αντικείμενο που επιστρέφει η συνάρτηση range, είναι ένα iterable. + +filled_dict = {"one": 1, "two": 2, "three": 3} +our_iterable = filled_dict.keys() +print(our_iterable) # => dict_keys(['one', 'two', 'three']). +# Αυτό είναι ένα αντικείμενο που υλοποιεί την iterable διεπαφή μας. + +# μπορούμε να τρέχουμε loops πάνω του. +for i in our_iterable: + print(i) # Prints one, two, three + +# Ωστόσο δεν μπορούμε να προσπελάσουμε τα στοιχεία του με index. +our_iterable[1] # προκαλεί a TypeError + +# Ένα iterable είναι ένα αντικείμενο που ξέρει πώς να δημιουργήσει έναν iterator. +our_iterator = iter(our_iterable) + +# Ο iterator μας είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να θυμάται την κατάσταση όπως το διατρέχουμε. +# Παίρνουμε το επόμενο αντικείμενο με το "next()" +next(our_iterator) # => "one" + +# Διατηρεί την κατάσταση καθώς επαναλαμβάνουμε. +next(our_iterator) # => "two" +next(our_iterator) # => "three" + +# Όταν ο iterator έχει επιστρέψει όλα τα δεδομένα του, προκαλεί ένα μια εξαίρεση StopIteration. +next(our_iterator) # προκαλεί StopIteration + +# Μπορείς να πάρεις όλα τα αντικείμενα ενός iteratior καλώντας list() πάνω του. +list(filled_dict.keys()) # => Επιστρέφει ["one", "two", "three"] + + +#################################################### +## 4. Συναρτήσεις +#################################################### + +# Χρησιμποιούμε το "def" για να ορίσουμε νέες συναρτήσεις +def add(x, y): + print("x is {} and y is {}".format(x, y)) + return x + y # επιστρέφει τιμές με την εντολή return + +# Καλούμε συναρτήσεις με παραμέτρους +add(5, 6) # => τυπώνει "x is 5 and y is 6" και επιστρέφει 11 + +# Ένας άλλος τρόπος να καλέσεις συνάρτησει είναι με keyword arguments (ορίσματα λέξεις-κλειδιά) +add(y=6, x=5) # τα Keyword arguments μπορούν να δωθούν με οποιαδήποτε σειρά. + +# Μπορείς να ορίσεις συναρτήσεις που δέχονται μεταβλητό πλήθος ορισμάτων +def varargs(*args): + return args + +varargs(1, 2, 3) # => (1, 2, 3) + +# Μπορούμε να ορίσουμε και συναρτήσεις που δέχονται μεταβλητό πλήθος keyword arguments +def keyword_args(**kwargs): + return kwargs + +# Για να δούμε τι γίνεται αν την καλέσουμε +keyword_args(big="foot", loch="ness") # => {"big": "foot", "loch": "ness"} + + +# Μπορείς να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα αν θες +def all_the_args(*args, **kwargs): + print(args) + print(kwargs) +""" +all_the_args(1, 2, a=3, b=4) τυπώνει: + (1, 2) + {"a": 3, "b": 4} +""" + +# Όταν καλείς συναρτήσεις μπορείς να κάνεις και το αντίστροφο από args/kwargs! +# Χρησιμοποίησε το * για να επεκτείνεις tuples και χρησιμοποίησε το ** για να επεκτείλεις kwargs +args = (1, 2, 3, 4) +kwargs = {"a": 3, "b": 4} +all_the_args(*args) # ισοδύναμο με all_the_args(1, 2, 3, 4) +all_the_args(**kwargs) # ισοδύναμο με all_the_args(a=3, b=4) +all_the_args(*args, **kwargs) # ισοδύναμο με all_the_args(1, 2, 3, 4, a=3, b=4) + +# Επιστρέφουμε πλειάδα τιμών (με tuple assignments) +def swap(x, y): + return y, x # Επιστρέφει πολλές τιμές ως tuple χωρίς την παρένθεση + # (Σημ.: οι παρενθέσεις έχουν παραλειφθεί αλλά μπορούν να γραφούν) + +x = 1 +y = 2 +x, y = swap(x, y) # => x = 2, y = 1 +# (x, y) = swap(x,y) # Ξανά, οι παρενθέσεις έχουν παραληφθεί αλλά μπορούν να γραφούν + +# Εμβέλεια συναρτήσεων +x = 5 + +def set_x(num): + # Η τοπική μεταβλητή x δεν είναι η ίδια με την global μεταβλητή x + x = num # => 43 + print(x) # => 43 + +def set_global_x(num): + global x + print(x) # => 5 + x = num # η global μεταβλητή x τώρα είναι 6 + print(x) # => 6 + +set_x(43) +set_global_x(6) + + +# Η Python έχει πρώτης τάξης συναρτήσεις +def create_adder(x): + def adder(y): + return x + y + return adder + +add_10 = create_adder(10) +add_10(3) # => 13 + +# Αλλά έχει και anonymous συναρτήσεις. +(lambda x: x > 2)(3) # => True +(lambda x, y: x ** 2 + y ** 2)(2, 1) # => 5 + +# Υπάρχουν ενσωματωμένες συναρτήσεις μεγαλύτερης τάξης +list(map(add_10, [1, 2, 3])) # => [11, 12, 13] +list(map(max, [1, 2, 3], [4, 2, 1])) # => [4, 2, 3] + +list(filter(lambda x: x > 5, [3, 4, 5, 6, 7])) # => [6, 7] + +# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε list comprehensions για ωραία maps και filters +# το List comprehension αποθηκεύει την έξοδο ως μία λίστα που μπορεί και η ίδια +# να είναι μια εμφωλευμένη λίστα +[add_10(i) for i in [1, 2, 3]] # => [11, 12, 13] +[x for x in [3, 4, 5, 6, 7] if x > 5] # => [6, 7] + +# Μπορείς επίσης να κατασκευάσεις set και dict comprehensions. +{x for x in 'abcddeef' if x not in 'abc'} # => {'d', 'e', 'f'} +{x: x**2 for x in range(5)} # => {0: 0, 1: 1, 2: 4, 3: 9, 4: 16} + + +#################################################### +## 5. Modules +#################################################### + +# Μπορείς να κάνεις import modules +import math +print(math.sqrt(16)) # => 4.0 + +# Μπορείς να πάρεις συγκεκριμένες συναρτήσεις από ένα module +from math import ceil, floor +print(ceil(3.7)) # => 4.0 +print(floor(3.7)) # => 3.0 + +# Μπορείς να κάνεις import όλες τις συναρτήσεις από ένα module. +# Προσοχή: δεν προτείνεται +from math import * + +# Μπορείς να δημιουργείς συντομογραφίες για τα ονόματα των modules +import math as m +math.sqrt(16) == m.sqrt(16) # => True + +# Τα Python modules είναι απλά αρχεία Python. Μπορείς να δημιουργήσεις τα δικά σου +# και να τα κάνεις import το όνομα του module είναι ίδιο με το όνομα του αρχείου + +# μπορείς να βρεις ποιες συναρτήσεις και γνωρίσματα ορίζονται στο module +import math +dir(math) + +# Αν έχεις ένα Python script με όνομα math.py στον ίδιο φάκελο με το τρέχον script +# το αρχείο math.py θα φορτωθεί και όχι το built-in Python module +# Αυτό συμβαίνει επειδή τα τοπικά αρχεία έχουν προτεραιότητα έναντι των built-in +# βιβλιοθηκών της Python + + +#################################################### +## 6. Κλάσεις - Classes +#################################################### + +# χρησιμοποιούμε το "class" statement για να δημιουργήσουμε μια κλάση +class Human: + + # Ένα γνώρισμα της κλάσης. Είναι κοινό για όλα τα στιγμιότυπα αυτής. + species = "H. sapiens" + + # Βασικός initializer, καλείται όταν δημιουργείται στιγμιότυπο της κλάσης. + # Σημ. οι διπλές κάτω παύλες πριν και μετά υποδηλώνουν αντικείμενα + # ή γνωρίσματα που χρησιμοποιούνται από την Python αλλά ζουν σε ελεγχόμενα από + # το χρήση namespaces. + # Μέθοδοι (ή αντικείμενα ή γνωρίσματα) σαν τα __init__, __str__, __repr__ κλπ + # είναι ειδικές μέθοδοι (λέγονται και dunder (double underscore) μέθοδοι) + # Δεν πρέπει να δηλώνεις δικές σου τέτοιες συναρτήσεις + def __init__(self, name): + # Εκχώρησε στο attribute name του object το όρισμα + self.name = name + + # Αρχικοποίησε την ιδιότητα + self._age = 0 + + # Μία μέθοδος στιγμιότυπου (instance method). Όλες οι μέθοδοι παίρνουν το + # "self" ως πρώτο όρισμα + def say(self, msg): + print("{name}: {message}".format(name=self.name, message=msg)) + + # Ακόμα μία instance method + def sing(self): + return 'yo... yo... microphone check... one two... one two...' + + # Μία μέθοδος κλάσεις είναι κοινή ανάμεσα σε όλα τα instances. + # Καλούνται με calling class ώς πρώτο όρισμα + @classmethod + def get_species(cls): + return cls.species + + # Μία στατική μέθοδος καλείται χωρίς αναφορά σε κλάση ή στιγμιότυπο + @staticmethod + def grunt(): + return "*grunt*" + + # Ένα property είναι ακριβώς σαν ένα getter. + # Μετατρέπει τη μέθοδο age σε ένα γνώρισμα (attribute) μόνο-για-ανάγνωση + # με το ίδιο όνομα. + # Δεν χρειάζεται να γράφουμε τετριμένους getters και setters στην Python όμως. + @property + def age(self): + return self._age + + # Αυτό επιτρέπει στο property να γίνει set + @age.setter + def age(self, age): + self._age = age + + # Αυτό επιτρέπει σε ένα property να διαγραφεί + @age.deleter + def age(self): + del self._age + + +# Όταν ο διερμηνέας της Python διαβάζει αρχείο πηγαίου κώδικα τον εκτελεί όλο. +# Αυτός ο έλεγχος του __name__ σιγουρεύει ότι αυτό το block κώδικα τρέχει μόνο +# αυτό το module είναι το κύριο πρόγραμμα (και όχι imported) +if __name__ == '__main__': + # Δημιουργούμε στιγμιότυπο κλάσης + i = Human(name="Ian") + i.say("hi") # "Ian: hi" + j = Human("Joel") + j.say("hello") # "Joel: hello" + # τα i και j είναι στιγμιότυπα του τύπου Human + + # Καλούμε τη μέθοδο της κλάσης + i.say(i.get_species()) # "Ian: H. sapiens" + # Αλλάζουμε το κοινό attribute των αντικειμένων της κλάσης + Human.species = "H. neanderthalensis" + i.say(i.get_species()) # => "Ian: H. neanderthalensis" + j.say(j.get_species()) # => "Joel: H. neanderthalensis" + + # Καλούμε τη static μέθοδο + print(Human.grunt()) # => "*grunt*" + + # Δεν μπορούμε να καλέσουμε τη στατική μέθοδο με ένα στιγμιότυπο + # επειδή το i.grunt() θα βάλει αυτόματα το self (δηλαδή το αντικείμενο i) ως όρισμα + print(i.grunt()) # => TypeError: grunt() takes 0 positional arguments but 1 was given + + # Ενημερώνουμε το property για αυτό το στγμιότυπο + i.age = 42 + # Παίρνουμε το property + i.say(i.age) # => "Ian: 42" + j.say(j.age) # => "Joel: 0" + # Διαγράφουμε το property + del i.age + # i.age # => αυτό θα προκαλούσε AttributeError + + +#################################################### +## 6.1 Κληρονομικότητα - Inheritance +#################################################### + +# Η κληρονομικότητα επιτρέπει σε νέες κλάσεις-παιδιά να οριστούν και να υιοθετήσουν +# μεθόδους και μεταβλητές από την κλάση-γονέα. + +# Χρησιμοποιώντας την κλάση Human που ορίστηκε πριν ως τη βασική κλάση (ή κλάση-γονέα) +# μπορούμε να ορίσουμε τις κλάσεις-παιδιά Superhero, που κληρονομεί μεταβλητές όπως +# "species", "name", και "age", καθώς και μεθόδους όπως "sing" και "grunt" +# από την κλάση Human, αλλά επίσης έχει τις δικές του ξεχωριστές ιδιότητες + +# Για να εκμεταλλευτείς το modularization κατά αρχείο, μπορείς να βάλεις την παραπάνω κλάση +# σε δικό της αρχείο, ας πούμε human.py + +# Για να κάνουμε import συναρτήσεις από άλλα αρχεία χρησιμοποιούμε το παρακάτω format +# from "filename-without-extension" import "function-or-class" + +from human import Human + + +# Προσδιόρισε την/τις parent class(es) ως παραμέτρους της κλάσης που ορίζεται +class Superhero(Human): + + # Αν η κλάση-παιδί πρέπει να κληρονομήσει όλους τους οεισμούς της κλάσης-γονέα + # χωρίς καμία αλλαγή, μπορείς απλά να γράψεις pass (και τίποτα άλλο) + # αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι σχολιασμένο για να επιτρέψει τη δημιουργία + # ξεχωριστής κλάσης-παιδιού: + # pass + + # Η κλάση παιδί μπορεί να υπερφορτώσει (override) τα attributes της κλάσης από την οποία κληρονομεί + species = 'Superhuman' + + # Τα παιδιά αυτόματα, κληρονομούν τον constructo της κλάσης-γονέα + # συμπεριλαμβανομένων των ορισμάτων, αλλά μπορείς και να ορίσεις πρόσθετα ορίσματα + # ή ορισμούς και να κάνεις override τις μεθόδους, όπως τον constructor. + # Αυτός ο constructor κληρονομεί το όρισμα "name" από την κλάση Human και + # προσθέτει τα ορίσματα "superpower" και "movie": + def __init__(self, name, movie=False, + superpowers=["super strength", "bulletproofing"]): + + # πρόσθήκη επιπλέον attributes της κλάσης: + self.fictional = True + self.movie = movie + # έχετε το νου σας τις μεταβλητές (mutable) default τιμές, καθώς είναι κοινές + self.superpowers = superpowers + + # Η συνάρτηση "super" επιτρέπει την πρόσβαση στις μεθόδους της κλάσης-γονέα + # που είναι υπερφορτωμένες από το παιδί. Σε αυτή την περίπτωση τη μέθοδο __init__ + # Το παρακάτω καλεί τον constructor της κλάσης-γονέα: + super().__init__(name) + + # υπερφόρτωση της μεθόδου sing + def sing(self): + return 'Dun, dun, DUN!' + + # προσθήκη νέας μεθόδου που εφαρμόζεται σε στιγμιότυπα + def boast(self): + for power in self.superpowers: + print("I wield the power of {pow}!".format(pow=power)) + + +if __name__ == '__main__': + sup = Superhero(name="Tick") + + # Έλεγχος για το αν το στιγμιότυπο sup ανήκει στην κλάση Human + if isinstance(sup, Human): + print('I am human') + if type(sup) is Superhero: + print('I am a superhero') +# TODO: + # Παίρνουμε το Method Resolution search Order που χρησιμοποιούν οι getattr() και super() + # Αυτό το attribute είναι δυναμικό και μπορεί να ανανεωθεί + print(Superhero.__mro__) # => (, + # => , ) + + # Καλούμε μέθοδο της κλάσης-γονέα, αλλά χρησιμοποιεί το δικό της attribute + print(sup.get_species()) # => Superhuman + + # Καλεί την υπερφορτωμένη μέθοδο + print(sup.sing()) # => Dun, dun, DUN! + + # Καλεί μέθοδο από την κλάση Human + sup.say('Spoon') # => Tick: Spoon + + # Καλεί μέθοδο που υπάρχει μόνο στην κλάση Superhero + sup.boast() # => I wield the power of super strength! + # => I wield the power of bulletproofing! + + # Κληρονομημένο class attribute + sup.age = 31 + print(sup.age) # => 31 + + # Attribute που υπάρχει μόνο στην μέσα στην κλάση Superhero + print('Am I Oscar eligible? ' + str(sup.movie)) + +#################################################### +## 6.2 Πολλαπλή Κληρονομικότητα - Multiple Inheritance +#################################################### + +# Ένας ακόμη ορισμός κλάσης +# bat.py +class Bat: + + species = 'Baty' + + def __init__(self, can_fly=True): + self.fly = can_fly + + # Αυτή η κλάση έχει επίσης μία μέθοδο say + def say(self, msg): + msg = '... ... ...' + return msg + + # Και τη δική της μέθοδο sonar + def sonar(self): + return '))) ... (((' + +if __name__ == '__main__': + b = Bat() + print(b.say('hello')) + print(b.fly) + + +# Και ορίζουμε μία ακόμα κλάση που κληρονομεί από τις κλάσεις Superhero και Bat +# superhero.py +from superhero import Superhero +from bat import Bat + +# Ας πούμε αυτή την κλάση Batman +class Batman(Superhero, Bat): + + def __init__(self, *args, **kwargs): + # Τυπικά γα να κληρονομήουμε attributes πρέπει να καλέσουμε τη super: + # super(Batman, self).__init__(*args, **kwargs) + # Ωστόσο έχουμε να κάνουμε με πολλαπλή κληρονομικότητα εδώ, και το super() + # δουλεύει μόνο με την αμέσως ανώτερη κλάση στην ιεραρχία. + # Οπότε, καλούμε ρητά την __init__ για όλους τους πρόγονους + # Η χρήση των *args και **kwargs επιτρέπει έναν καθαρό τρόπο για να περνάμε ορίσματα + # με κάθε κλάση-γονέα να "βγάζει μία φλούδα από το κρεμμύδι". + Superhero.__init__(self, 'anonymous', movie=True, + superpowers=['Wealthy'], *args, **kwargs) + Bat.__init__(self, *args, can_fly=False, **kwargs) + # υπερφορτώνουμε την τιμή του γνωρίσματος name + self.name = 'Sad Affleck' + + def sing(self): + return 'nan nan nan nan nan batman!' + + +if __name__ == '__main__': + sup = Batman() + + # + # Λάβε το Method Resolution search Order που χρησιμοποιείται από το getattr() και το super(). + # Αυτό το attribute είναι δυναμικό και μπορεί να ενημερωθεί + print(Batman.__mro__) # => (, + # => , + # => , + # => , ) + + # Καλεί την μέθοδο της κλάσης-πατέρα αλλά χρησιμοποιεί το attribute της δικής του κλάσης + print(sup.get_species()) # => Superhuman + + # Καλεί την υπερφορτωμένη μέθοδο + print(sup.sing()) # => nan nan nan nan nan batman! + + # Καλεί μέθοδο από την κλάση Human, επειδή μετράει η σειρά της κληρονομιάς + sup.say('I agree') # => Sad Affleck: I agree + + # Καλεί μέθοδο που ανήκει μόνο στον δεύτερο πρόγονο + print(sup.sonar()) # => ))) ... ((( + + # Attribute της κληρονομημένης κλάσης + sup.age = 100 + print(sup.age) # => 100 + + # Κληρονομούμενο attribute από τον δεύτερο πρόγονο του οποίου η default τιμή + # έχει υπερφορτωθεί. + print('Can I fly? ' + str(sup.fly)) # => Can I fly? False + + + +#################################################### +## 7. Προχωρημένα +#################################################### + +# Με τους Generators μπορείς να γράψεις τεμπέλικο κώδικα. +def double_numbers(iterable): + for i in iterable: + yield i + i +# Οι Generators είναι αποδοτικοί από άποψη μνήμης επειδή φορτώνουν μόνο τα δεδομένα +# που είναι αναγκαία για να επεξεργαστούμε την επόμενη τιμή του iterable. +# Αυτό μας επιτρέπει να κάνουμε πράξεις σε τιμές που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν +# απαγορευτικά μεγάλες. +for i in double_numbers(range(1, 900000000)): # το `range` είναι ένας generator. + print(i) + if i >= 30: + break + +# Όπως μπορείς να δημιουργήσεις list comprehension, έτσι μπορείς να δημιουργήσεις και +# generator comprehensions +values = (-x for x in [1,2,3,4,5]) +for x in values: + print(x) # τυπώνει -1 -2 -3 -4 -5 στο console/terminal + +# Μπορείς επίσης να μετατρέψεις ένα generator comprehension απευθείας σε λίστα. +values = (-x for x in [1,2,3,4,5]) +gen_to_list = list(values) +print(gen_to_list) # => [-1, -2, -3, -4, -5] + + +# Decorators +# σε αυτό το παράδειγμα το `beg` τυλίγει το `say`. Αν το say_please είναι True τότε +# θα αλλάξει το μήνυμα που επιστρέφεται. +from functools import wraps + + +def beg(target_function): + @wraps(target_function) + def wrapper(*args, **kwargs): + msg, say_please = target_function(*args, **kwargs) + if say_please: + return "{} {}".format(msg, "Please! I am poor :(") + return msg + + return wrapper + + +@beg +def say(say_please=False): + msg = "Can you buy me a beer?" + return msg, say_please + + +print(say()) # Can you buy me a beer? +print(say(say_please=True)) # Can you buy me a beer? Please! I am poor :( +``` + +## Έτοιμοι για περισσότερα? + +### Δωρεάν Online + +* [Automate the Boring Stuff with Python](https://automatetheboringstuff.com) +* [Ideas for Python Projects](http://pythonpracticeprojects.com) +* [The Official Docs](http://docs.python.org/3/) +* [Hitchhiker's Guide to Python](http://docs.python-guide.org/en/latest/) +* [Python Course](http://www.python-course.eu/index.php) +* [First Steps With Python](https://realpython.com/learn/python-first-steps/) +* [A curated list of awesome Python frameworks, libraries and software](https://github.com/vinta/awesome-python) +* [30 Python Language Features and Tricks You May Not Know About](http://sahandsaba.com/thirty-python-language-features-and-tricks-you-may-not-know.html) +* [Official Style Guide for Python](https://www.python.org/dev/peps/pep-0008/) +* [Python 3 Computer Science Circles](http://cscircles.cemc.uwaterloo.ca/) +* [Dive Into Python 3](http://www.diveintopython3.net/index.html) +* [A Crash Course in Python for Scientists](http://nbviewer.jupyter.org/gist/anonymous/5924718) -- cgit v1.2.3