From 3fa7a3f7d31e929445e134f256e5d535e020d154 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Jakub Mlokosiewicz Date: Wed, 2 Sep 2015 14:33:01 +0200 Subject: [brainfuck/pl] translated from en --- pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown | 93 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 1 file changed, 93 insertions(+) create mode 100644 pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown (limited to 'pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown') diff --git a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown b/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..69d814c4 --- /dev/null +++ b/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown @@ -0,0 +1,93 @@ +--- +language: brainfuck +contributors: + - ["Prajit Ramachandran", "http://prajitr.github.io/"] + - ["Mathias Bynens", "http://mathiasbynens.be/"] +translators: + - ["Jakub Młokosiewicz", "https://github.com/hckr"] +lang: pl-pl +--- + +Brainfuck (pisane małymi literami, za wyjątkiem początku zdania) jest bardzo +minimalistycznym, kompletnym w sensie Turinga, językiem programowania. +Zawiera zaledwie 8 poleceń. + +Możesz przetesotwać brainfucka w swojej przeglądarce, korzystając z narzędzia +[brainfuck-visualizer](http://fatiherikli.github.io/brainfuck-visualizer/). + +``` +Wszystkie znaki oprócz "><+-.,[]" (wyłączając znaki zapytania) są ignorowane. + +Pamięć w brainfucku jest reprezentowana przez tablicę 30.000 komórek +zainicjalizowanych zerami, ze wskaźnikiem pokazującym na aktualną komórkę. + +Oto osiem poleceń brainfucka: ++ : inkrementuje (zwiększa o jeden) wartość aktualnie wskazywanej komórki +- : dekrementuje (zmniejsza o jeden) wartość aktualnie wskazywanej komórki +> : przesuwa wskaźnik na następną komórkę (w prawo) +< : przesuwa wskaźnik na poprzednią komórkę (w lewo) +. : wyświetla wartość bieżącej komórki (w formie znaku ASCII, np. 65 = 'A') +, : wczytuje (jeden) znak z wejścia do bieżącej komórki + (konkretnie jego numer z tabeli ASCII) +[ : jeśli wartość w bieżącej komórce jest rózna zero, przechodzi do + odpowiadającego ]; w przeciwnym wypdaku przechodzi do następnej instrukcji +] : Jeśli wartość w bieżącej komórce jest rózna od zera, przechodzi do + następnej instrukcji; w przeciwnym wypdaku przechodzi do odpowiadającego [ + +[ i ] oznaczają pętlę while. Oczywiście każda pętla rozpoczęta [ +musi być zakończona ]. + +Zobaczmy kilka prostych programów w brainfucku. + + +++++++ [ > ++++++++++ < - ] > +++++ . + +Ten program wypisuje literę 'A'. Najpierw zwiększa wartość komórki #1 do 6. +Komórka #1 będzie wykorzystana w pętli. Następnie program wchodzi w pętlę ([) +i przechodzi do komórki #2. Pętla wykonuje się sześć razy (komórka #1 jest +dekrementowana sześć razy, nim osiągnie wartość zero, kiedy to program +przechodzi do odpowiadającego ] i wykonuje kolejne instrukcje). + +W tym momencie wskaźnik pokazuje na komórkę #1, mającą wartość 0, podczas gdy +komórka #2 ma wartość 60. Przesuwamy wskaźnik na komórkę #2, inkrementujemy ją +pięć razy, uzyskując wartość 65. Następnie wyświetlamy wartość komórki #2. +65 to 'A' w tabeli ASCII, więc właśnie ten znak jest wypisany na konsolę. + + +, [ > + < - ] > . + +Ten program wczytuje znak z wejścia i umieszcza jego kod ASCII w komórce #1. +Następnie zaczyna się pętla, w której znajdują się następujące instrukcje: +przesunięcie wskaźnika na komórkę #2, inkrementacja wartości komóri #2, +powrót do komórki #1 i dekrementacja wartości komórki #1. Instrukcje pętli +wykonują się aż wartość komórki #1 osiągnie zero, a komórka #2 osiągnie +poprednią wartość komórki #1. Ponieważ na końcu pętli wskaźnik pokazuje na +komórkę #1, po pętli następuje instrukcja przejścia do komórki #2 i wysłanie +jej wartości (w formie znaku ASCII) na wyjście. + +Zauważ, że odstępy służą wyłącznie poprawie czytelności. +Równie dobrze można powyższy program zapisać tak: + +,[>+<-]>. + + +Spróbuj odgadnąć, co robi poniższy program: + +,>,< [ > [ >+ >+ << -] >> [- << + >>] <<< -] >> + +Ten program pobiera z wejścia dwie liczby i je mnoży. + +Po wczytaniu dwóch wejść (do komórek #1 i #2) następuje pętla zewnętrzna, +warunkowana wartością komórki #1. Następnie program przechodzi do komórki #2 +i rozpoczyna pętlę wewnętrzną z warunkiem zakończenia w komórce #2, +inkrementującą komórkę #3. Tu jednak pojawia się problem: w chwili zakończenia +wewnętrznej pętli komórka #2 ma wartość zero. W takim razie wewętrzna pętla +nie wywoła się następny raz. Aby rozwiązać ten problem, inkrementujemy także +wartość komórki #4, a następnie kopiujemy jej wartość do komórki #2. +Ostatecznie wynik działania znajduje się w komórce #3. +``` + +I to właśnie jest brainfuck. Nie taki trudny, co? W ramach rozrywki możesz +napisać własne programy w brainfucku. Możesz też napisać interpreter brainfucka +w innym języku. Implementacja interpretera to dość proste zadanie. Jeśli +jesteś masochistą, spróbuj napisać interpreter brainfucka w... brainfucku. -- cgit v1.2.3