From 4b0f53d964cc219c491765bfa9c8635cf6d38863 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Tomasz Janiszewski Date: Thu, 1 Oct 2015 09:56:31 +0200 Subject: Add Polish translations for XML --- pl-pl/xml-pl.html.markdown | 137 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 1 file changed, 137 insertions(+) create mode 100644 pl-pl/xml-pl.html.markdown (limited to 'pl-pl') diff --git a/pl-pl/xml-pl.html.markdown b/pl-pl/xml-pl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..7cce138f --- /dev/null +++ b/pl-pl/xml-pl.html.markdown @@ -0,0 +1,137 @@ +--- +language: xml +filename: learnxml-pl.xml +contributors: + - ["João Farias", "https://github.com/JoaoGFarias"] +translators: + - ["Tomasz Janiszewski", "https://github.com/janisz"] +lang: pl-pl +--- + +XML (_Extensible Markup Language_) to rozszerzalny język znaczników, stworzony +do przechowywania i transportu danych. + +W przeciwieństwie do HTML, XML nie specyfikuje w jaki sposób wyświetlić dane, a +tylko je przechowuje. + +* Składnia XML + +```xml + + + + + + Codzienny Włoski + Giada De Laurentiis + 2005 + 30.00 + + + Harry Potter + J K. Rowling + 2005 + 29.99 + + + Nauka XML + Erik T. Ray + 2003 + 39.95 + + + + + + + + +komputer.gif + + +``` + +* Dobrze sformatowany dokument i walidacja + +Dokument XML jest dobrze sformatowany gdy jest syntaktycznie poprawny. +Jednakże możliwe jest wstrzykiwanie większej liczby ograniczeń w dokumencie, +używając definicji takich jak DTD i XML Schema. + +Dokument XML, który jest zgodny ze swoją definicją jest poprawny. + + +Korzystając z tych narzędzi możesz sprawdzić dane zawarte w dokumencie poza +logiką aplikacji. + +```xml + + + + + + + + + Everyday Italian + 30.00 + + + + + + + + + + +]> + + + + + + + + + + + + + +]> + + + + Everyday Italian + 30.00 + + +``` -- cgit v1.2.3 From ecf5050e07747f4cc33a57ea11513a7ab3f66285 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Chris Warrick Date: Thu, 17 Dec 2015 16:54:53 +0100 Subject: Remove incorrect list indentation in perl-pl --- pl-pl/perl-pl.html.markdown | 8 ++++---- 1 file changed, 4 insertions(+), 4 deletions(-) (limited to 'pl-pl') diff --git a/pl-pl/perl-pl.html.markdown b/pl-pl/perl-pl.html.markdown index 9e8ade5b..029ca006 100644 --- a/pl-pl/perl-pl.html.markdown +++ b/pl-pl/perl-pl.html.markdown @@ -163,7 +163,7 @@ z repozytorium CPAN do zrealizowania konkretnego zadania. #### Do doczytania - - [perl-tutorial](http://perl-tutorial.org/) - - [Naucz się Perla na www.perl.com](http://www.perl.org/learn.html) - - [perldoc](http://perldoc.perl.org/) - - wbudowane w Perla: `perldoc perlintro` \ No newline at end of file + - [perl-tutorial](http://perl-tutorial.org/) + - [Naucz się Perla na www.perl.com](http://www.perl.org/learn.html) + - [perldoc](http://perldoc.perl.org/) + - wbudowane w Perla: `perldoc perlintro` -- cgit v1.2.3 From 5aa692f5f3bbfa7b79224748dcfd8ca5fba7a8bc Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Adam Date: Fri, 12 Feb 2016 11:42:25 -0800 Subject: brainfuck->bf --- pl-pl/bf-pl.html.markdown | 93 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown | 93 ---------------------------------------- 2 files changed, 93 insertions(+), 93 deletions(-) create mode 100644 pl-pl/bf-pl.html.markdown delete mode 100644 pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown (limited to 'pl-pl') diff --git a/pl-pl/bf-pl.html.markdown b/pl-pl/bf-pl.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..801f1a9a --- /dev/null +++ b/pl-pl/bf-pl.html.markdown @@ -0,0 +1,93 @@ +--- +language: bf +contributors: + - ["Prajit Ramachandran", "http://prajitr.github.io/"] + - ["Mathias Bynens", "http://mathiasbynens.be/"] +translators: + - ["Jakub Młokosiewicz", "https://github.com/hckr"] +lang: pl-pl +--- + +Brainfuck (pisane małymi literami, za wyjątkiem początku zdania) jest bardzo +minimalistycznym, kompletnym w sensie Turinga, językiem programowania. +Zawiera zaledwie 8 poleceń. + +Możesz przetesotwać brainfucka w swojej przeglądarce, korzystając z narzędzia +[brainfuck-visualizer](http://fatiherikli.github.io/brainfuck-visualizer/). + +``` +Wszystkie znaki oprócz "><+-.,[]" (wyłączając znaki zapytania) są ignorowane. + +Pamięć w brainfucku jest reprezentowana przez tablicę 30.000 komórek +zainicjalizowanych zerami, ze wskaźnikiem pokazującym na aktualną komórkę. + +Oto osiem poleceń brainfucka: ++ : inkrementuje (zwiększa o jeden) wartość aktualnie wskazywanej komórki +- : dekrementuje (zmniejsza o jeden) wartość aktualnie wskazywanej komórki +> : przesuwa wskaźnik na następną komórkę (w prawo) +< : przesuwa wskaźnik na poprzednią komórkę (w lewo) +. : wyświetla wartość bieżącej komórki (w formie znaku ASCII, np. 65 = 'A') +, : wczytuje (jeden) znak z wejścia do bieżącej komórki + (konkretnie jego numer z tabeli ASCII) +[ : jeśli wartość w bieżącej komórce jest rózna zero, przechodzi do + odpowiadającego ]; w przeciwnym wypdaku przechodzi do następnej instrukcji +] : Jeśli wartość w bieżącej komórce jest rózna od zera, przechodzi do + następnej instrukcji; w przeciwnym wypdaku przechodzi do odpowiadającego [ + +[ i ] oznaczają pętlę while. Oczywiście każda pętla rozpoczęta [ +musi być zakończona ]. + +Zobaczmy kilka prostych programów w brainfucku. + + +++++++ [ > ++++++++++ < - ] > +++++ . + +Ten program wypisuje literę 'A'. Najpierw zwiększa wartość komórki #1 do 6. +Komórka #1 będzie wykorzystana w pętli. Następnie program wchodzi w pętlę ([) +i przechodzi do komórki #2. Pętla wykonuje się sześć razy (komórka #1 jest +dekrementowana sześć razy, nim osiągnie wartość zero, kiedy to program +przechodzi do odpowiadającego ] i wykonuje kolejne instrukcje). + +W tym momencie wskaźnik pokazuje na komórkę #1, mającą wartość 0, podczas gdy +komórka #2 ma wartość 60. Przesuwamy wskaźnik na komórkę #2, inkrementujemy ją +pięć razy, uzyskując wartość 65. Następnie wyświetlamy wartość komórki #2. +65 to 'A' w tabeli ASCII, więc właśnie ten znak jest wypisany na konsolę. + + +, [ > + < - ] > . + +Ten program wczytuje znak z wejścia i umieszcza jego kod ASCII w komórce #1. +Następnie zaczyna się pętla, w której znajdują się następujące instrukcje: +przesunięcie wskaźnika na komórkę #2, inkrementacja wartości komóri #2, +powrót do komórki #1 i dekrementacja wartości komórki #1. Instrukcje pętli +wykonują się aż wartość komórki #1 osiągnie zero, a komórka #2 osiągnie +poprednią wartość komórki #1. Ponieważ na końcu pętli wskaźnik pokazuje na +komórkę #1, po pętli następuje instrukcja przejścia do komórki #2 i wysłanie +jej wartości (w formie znaku ASCII) na wyjście. + +Zauważ, że odstępy służą wyłącznie poprawie czytelności. +Równie dobrze można powyższy program zapisać tak: + +,[>+<-]>. + + +Spróbuj odgadnąć, co robi poniższy program: + +,>,< [ > [ >+ >+ << -] >> [- << + >>] <<< -] >> + +Ten program pobiera z wejścia dwie liczby i je mnoży. + +Po wczytaniu dwóch wejść (do komórek #1 i #2) następuje pętla zewnętrzna, +warunkowana wartością komórki #1. Następnie program przechodzi do komórki #2 +i rozpoczyna pętlę wewnętrzną z warunkiem zakończenia w komórce #2, +inkrementującą komórkę #3. Tu jednak pojawia się problem: w chwili zakończenia +wewnętrznej pętli komórka #2 ma wartość zero. W takim razie wewętrzna pętla +nie wywoła się następny raz. Aby rozwiązać ten problem, inkrementujemy także +wartość komórki #4, a następnie kopiujemy jej wartość do komórki #2. +Ostatecznie wynik działania znajduje się w komórce #3. +``` + +I to właśnie jest brainfuck. Nie taki trudny, co? W ramach rozrywki możesz +napisać własne programy w brainfucku. Możesz też napisać interpreter brainfucka +w innym języku. Implementacja interpretera to dość proste zadanie. Jeśli +jesteś masochistą, spróbuj napisać interpreter brainfucka w... brainfucku. diff --git a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown b/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown deleted file mode 100644 index 69d814c4..00000000 --- a/pl-pl/brainfuck-pl.html.markdown +++ /dev/null @@ -1,93 +0,0 @@ ---- -language: brainfuck -contributors: - - ["Prajit Ramachandran", "http://prajitr.github.io/"] - - ["Mathias Bynens", "http://mathiasbynens.be/"] -translators: - - ["Jakub Młokosiewicz", "https://github.com/hckr"] -lang: pl-pl ---- - -Brainfuck (pisane małymi literami, za wyjątkiem początku zdania) jest bardzo -minimalistycznym, kompletnym w sensie Turinga, językiem programowania. -Zawiera zaledwie 8 poleceń. - -Możesz przetesotwać brainfucka w swojej przeglądarce, korzystając z narzędzia -[brainfuck-visualizer](http://fatiherikli.github.io/brainfuck-visualizer/). - -``` -Wszystkie znaki oprócz "><+-.,[]" (wyłączając znaki zapytania) są ignorowane. - -Pamięć w brainfucku jest reprezentowana przez tablicę 30.000 komórek -zainicjalizowanych zerami, ze wskaźnikiem pokazującym na aktualną komórkę. - -Oto osiem poleceń brainfucka: -+ : inkrementuje (zwiększa o jeden) wartość aktualnie wskazywanej komórki -- : dekrementuje (zmniejsza o jeden) wartość aktualnie wskazywanej komórki -> : przesuwa wskaźnik na następną komórkę (w prawo) -< : przesuwa wskaźnik na poprzednią komórkę (w lewo) -. : wyświetla wartość bieżącej komórki (w formie znaku ASCII, np. 65 = 'A') -, : wczytuje (jeden) znak z wejścia do bieżącej komórki - (konkretnie jego numer z tabeli ASCII) -[ : jeśli wartość w bieżącej komórce jest rózna zero, przechodzi do - odpowiadającego ]; w przeciwnym wypdaku przechodzi do następnej instrukcji -] : Jeśli wartość w bieżącej komórce jest rózna od zera, przechodzi do - następnej instrukcji; w przeciwnym wypdaku przechodzi do odpowiadającego [ - -[ i ] oznaczają pętlę while. Oczywiście każda pętla rozpoczęta [ -musi być zakończona ]. - -Zobaczmy kilka prostych programów w brainfucku. - - -++++++ [ > ++++++++++ < - ] > +++++ . - -Ten program wypisuje literę 'A'. Najpierw zwiększa wartość komórki #1 do 6. -Komórka #1 będzie wykorzystana w pętli. Następnie program wchodzi w pętlę ([) -i przechodzi do komórki #2. Pętla wykonuje się sześć razy (komórka #1 jest -dekrementowana sześć razy, nim osiągnie wartość zero, kiedy to program -przechodzi do odpowiadającego ] i wykonuje kolejne instrukcje). - -W tym momencie wskaźnik pokazuje na komórkę #1, mającą wartość 0, podczas gdy -komórka #2 ma wartość 60. Przesuwamy wskaźnik na komórkę #2, inkrementujemy ją -pięć razy, uzyskując wartość 65. Następnie wyświetlamy wartość komórki #2. -65 to 'A' w tabeli ASCII, więc właśnie ten znak jest wypisany na konsolę. - - -, [ > + < - ] > . - -Ten program wczytuje znak z wejścia i umieszcza jego kod ASCII w komórce #1. -Następnie zaczyna się pętla, w której znajdują się następujące instrukcje: -przesunięcie wskaźnika na komórkę #2, inkrementacja wartości komóri #2, -powrót do komórki #1 i dekrementacja wartości komórki #1. Instrukcje pętli -wykonują się aż wartość komórki #1 osiągnie zero, a komórka #2 osiągnie -poprednią wartość komórki #1. Ponieważ na końcu pętli wskaźnik pokazuje na -komórkę #1, po pętli następuje instrukcja przejścia do komórki #2 i wysłanie -jej wartości (w formie znaku ASCII) na wyjście. - -Zauważ, że odstępy służą wyłącznie poprawie czytelności. -Równie dobrze można powyższy program zapisać tak: - -,[>+<-]>. - - -Spróbuj odgadnąć, co robi poniższy program: - -,>,< [ > [ >+ >+ << -] >> [- << + >>] <<< -] >> - -Ten program pobiera z wejścia dwie liczby i je mnoży. - -Po wczytaniu dwóch wejść (do komórek #1 i #2) następuje pętla zewnętrzna, -warunkowana wartością komórki #1. Następnie program przechodzi do komórki #2 -i rozpoczyna pętlę wewnętrzną z warunkiem zakończenia w komórce #2, -inkrementującą komórkę #3. Tu jednak pojawia się problem: w chwili zakończenia -wewnętrznej pętli komórka #2 ma wartość zero. W takim razie wewętrzna pętla -nie wywoła się następny raz. Aby rozwiązać ten problem, inkrementujemy także -wartość komórki #4, a następnie kopiujemy jej wartość do komórki #2. -Ostatecznie wynik działania znajduje się w komórce #3. -``` - -I to właśnie jest brainfuck. Nie taki trudny, co? W ramach rozrywki możesz -napisać własne programy w brainfucku. Możesz też napisać interpreter brainfucka -w innym języku. Implementacja interpretera to dość proste zadanie. Jeśli -jesteś masochistą, spróbuj napisać interpreter brainfucka w... brainfucku. -- cgit v1.2.3