Rename Python 3 markdown files into 'python'

```
for f in $(find . -iname "*python3*" | grep -vE 'git'); do
  fnew=$(echo "$f" | sed 's/python3/python/')
  git mv "$f" "$fnew"
done

1 files changed, 0 insertions, 1031 deletions

diff --git a/el-gr/python3-gr.html.markdown b/el-gr/python3-gr.html.markdown
deleted file mode 100644
index 445b85ba..00000000
--- a/el-gr/python3-gr.html.markdown
+++ /dev/null
@@ -1,1031 +0,0 @@
----
-language: python3
-contributors:
-    - ["Louie Dinh", "http://pythonpracticeprojects.com"]
-    - ["Steven Basart", "http://github.com/xksteven"]
-    - ["Andre Polykanine", "https://github.com/Oire"]
-    - ["Zachary Ferguson", "http://github.com/zfergus2"]
-    - ["evuez", "http://github.com/evuez"]
-    - ["Rommel Martinez", "https://ebzzry.io"]
-    - ["Roberto Fernandez Diaz", "https://github.com/robertofd1995"]
-filename: learnpython3-gr.py
-lang: el-gr
----
-
-Η Python δημιουργήθηκε από τον Guido van Rossum στις αρχές των 90s. Πλέον είναι μία από τις πιο
-δημοφιλείς γλώσσες. Ερωτευεται κανείς την python για τη συντακτική της απλότητα.
-Βασικά είναι εκτελέσιμος ψευδοκώδικας.
-
-Το Feedback είναι πάντα δεκτό! Μπορείτε να με βρείτε στο [@haritonaras](http://twitter.com/haritonaras)
-ή τον αρχικό συγγραφέα στο [@louiedinh](http://twitter.com/louiedinh) ή στο
-louiedinh [at] [google's email service]
-
-Σημείωση: Το παρόν άρθρο ασχολείται μόνο με την Python 3. Δείτε [εδώ](http://learnxinyminutes.com/docs/python/) αν θέλετε να μάθετε την παλιά Python 2.7
-
-```python
-
-# Τα σχόλια μίας γραμμής ξεκινούν με #
-
-""" Τα σχόλια πολλαπλών γραμμών μπορούν
-    να γραφούν με τρία ", και συχνά χρησιμοποιούνται
-    ως documentation.
-"""
-
-####################################################
-## 1. Primitive (πρωταρχικοί) Τύποι Δεδομένων και Τελεστές
-####################################################
-
-# Αφού έχει αριθμούς
-3  # => 3
-
-# Λογικά θα έχει και Μαθηματικά...
-1 + 1   # => 2
-8 - 1   # => 7
-10 * 2  # => 20
-35 / 5  # => 7.0
-
-# Η διαίρεση ακεραίων κάνει στρογγυλοποίηση προς τα κάτω για θετικούς και αρνητικούς αριθμούς
-5 // 3       # => 1
--5 // 3      # => -2
-5.0 // 3.0   # => 1.0 # works on floats too
--5.0 // 3.0  # => -2.0
-
-# Το αποτέλεσμα της διαίρεσης είναι πάντα float
-10.0 / 3  # => 3.3333333333333335
-
-# Modulo τελεστής
-7 % 3  # => 1
-
-# Ύψωση σε δύναμη (x**y, x στην y-οστή δύναμη)
-2**3  # => 8
-
-# Ελέγχουμε την προτεραιότητα πράξεων με παρενθέσεις
-(1 + 3) * 2  # => 8
-
-# Οι Boolean τιμές είναι primitives (Σημ.: τα κεφαλαία)
-True
-False
-
-# άρνηση με το not
-not True   # => False
-not False  # => True
-
-# Boolean τελεστές
-# Σημ. ότι τα "and" και "or" είναι case-sensitive
-True and False  # => False
-False or True   # => True
-
-# Τα True και False είναι 1 και 0 αλλά με διαφορετικά keywords
-True + True # => 2
-True * 8    # => 8
-False - 5   # => -5
-
-# Μπορούμε να δούμε τις αριθμητικές τιμές των True και False μέσω των τελεστών σύγκρισης
-0 == False  # => True
-1 == True   # => True
-2 == True   # => False
--5 != False # => True
-
-# Χρησιμοποιώντας τελεστές boolean σε ακεραίους, οι ακέραιοι γίνονται cast σε
-# boolean ώστε να γίνει η αποτίμηση της έκφρασης.
-# Το αποτέλεσμα όμως είναι non-cast, δηλαδή ίδιου τύπου με τα αρχικά ορίσματα
-# Μην μπερδεύετε τις bool(ints) και bitwise and/or (&,|)
-bool(0)     # => False
-bool(4)     # => True
-bool(-6)    # => True
-0 and 2     # => 0
--5 or 0     # => -5
-
-# Ισότητα ==
-1 == 1  # => True
-2 == 1  # => False
-
-# Διάφορο !=
-1 != 1  # => False
-2 != 1  # => True
-
-# Περισσότερες συγκρίσεις
-1 < 10  # => True
-1 > 10  # => False
-2 <= 2  # => True
-2 >= 2  # => True
-
-# Κοιτάζουμε αν μία τιμή ανήκει σε ένα εύρος
-1 < 2 and 2 < 3  # => True
-2 < 3 and 3 < 2  # => False
-# Το Chaining (αλυσίδωση? :P) κάνει το παραπάνω πιο όμορφα
-1 < 2 < 3  # => True
-2 < 3 < 2  # => False
-
-# (is vs. ==) το is ελέγχει αν δύο μεταβλητές αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο,
-# αλλά το == ελέγχει αν τα αντικείμενα στα οποία αναφέρονται οι μεταβλητές έχουν τις ίδιες τιμές
-a = [1, 2, 3, 4]  # το a δείχνει σε μία νέα λίστα, [1,2,3,4]
-b = a             # το b δείχνει στο αντικείμενο που δείχνει το a
-b is a            # => True, a και b αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο
-b == a            # => True, τα αντικείμενα των a κι b είναι ίσα
-b = [1, 2, 3, 4]  # Το b δείχνει σε μία νέα λίστα, [1, 2, 3, 4]
-b is a            # => False, a και b δεν αναφέρονται στο ίδιο αντικείμενο
-b == a            # => True, τα αντικείμενα των a και b είναι ίσα
-
-# Τα Strings (συμβολοσειρές) δημιουργούνται με " ή '
-"This is a string."
-'This is also a string.'
-
-# Μπορούμε και να προσθέτουμε Strings, αλλά προσπαθήστε να μην το κάνετε
-"Hello " + "world!"  # => "Hello world!"
-# Τα String literals (αλλά όχι οι μεταβλητές) μπορούν να συντμιθούν και χωρίς το '+'
-"Hello " "world!"    # => "Hello world!"
-
-# Μπορούμε να φερθούμε σε string σαν να είναι λίστα από χαρακτήρες
-"This is a string"[0]  # => 'T'
-
-# Μπορούμε να βρούμε το μήκος ενός string
-len("This is a string")  # => 16
-
-# Το .format μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μορφοποιήσουμε strings, όπως εδώ:
-"{} can be {}".format("Strings", "interpolated")  # => "Strings can be interpolated"
-
-# Μπορείς να επαναλάβεις τα ορίσματα του formatting για να γλιτώσεις λίγο χρονο
-"{0} be nimble, {0} be quick, {0} jump over the {1}".format("Jack", "candle stick")
-# => "Jack be nimble, Jack be quick, Jack jump over the candle stick"
-
-# Μπορείς να χρησιμοποιήσεις keywords αν βαριέσαι το μέτρημα.
-"{name} wants to eat {food}".format(name="Bob", food="lasagna")  # => "Bob wants to eat lasagna"
-
-# Αν ο κώδικας Python 3 που γράφεις πρόκειται να τρέξει και με python 2.5 ή παλιότερη
-# μπορείς επίσης να χρησιμοποιήσεις το παλιό τρόπο για formatting:
-"%s can be %s the %s way" % ("Strings", "interpolated", "old")  # => "Strings can be interpolated the old way"
-
-# Μπορείς επίσης να μορφοποιήσεις χρησιμοποιώντας τα f-strings / formatted string literals (σε Python 3.6+)
-name = "Reiko"
-f"She said her name is {name}." # => "She said her name is Reiko"
-# Μπορείς βασικά να βάλεις οποιαδήποτε έκφραση Python στα άγκιστρα και θα εμφανιστεί στο string.
-f"{name} is {len(name)} characters long."
-
-
-# το None είναι ένα αντικείμενο (object)
-None  # => None
-
-# Μη χρησιμοποιείτε το σύμβολο ισότητας "==" για να συγκρίνετε αντικείμενα με το None
-# Χρησιμοποιείτε το "is". Αυτό ελέγχει για ισότητα της ταυτότητας του αντικειμένου.
-"etc" is None  # => False
-None is None   # => True
-
-# Τα None, 0, και τα κενά strings/lists/dicts/tuples αποτιμούνται στην τιμή False
-# All other values are True
-bool(0)   # => False
-bool("")  # => False
-bool([])  # => False
-bool({})  # => False
-bool(())  # => False
-
-####################################################
-## 2. Μεταβλητές (variables) και Συλλογές (collections)
-####################################################
-
-# Η Python έχει μία συνάρτηση print()
-print("I'm Python. Nice to meet you!")  # => I'm Python. Nice to meet you!
-
-# By default, η συνάρτηση print() τυπώνει και ένα χαρακτήρα αλλαγής γραμμμής στο τέλος
-# Χρησιμοποιείτε το προαιρετικό όρισμο end για να τυπώνει οτιδήποτε άλλο
-print("Hello, World", end="!")  # => Hello, World!
-
-# Απλός τρόπος για να πάρουμε δεδομένα εισόδου από το console
-input_string_var = input("Enter some data: ") # επιστρέφει τα δεδομένα ως string
-# Σημ.: Στις προηγούμενες εκδόσεις της Python, η μέθοδος input() ονομαζόταν raw_input()
-
-# Δεν υπάρχουν δηλώσεις, μόνο αναθέσεις τιμών.
-# Η σύμβαση είναι να χρησιμοποιούμε μικρά γράμματα με κάτω παύλες
-some_var = 5
-some_var  # => 5
-
-# Η πρόσβαση σε μεταβλητή που δεν έχει λάβει τιμή είναι εξαίρεση
-# Δες τον Έλεγχο Ροής για να μάθεις περισσότερα για το χειρισμό εξαιρέσεων
-some_unknown_var  # Προκαλέι ένα NameError
-
-# Η παρακάτω έκφραση μπορεί να χρησιμποιηθεί ισοδύναμα με τον τελεστή '?' της C
-"yahoo!" if 3 > 2 else 2  # => "yahoo!"
-
-# Οι λίστες κρατούν ακολουθίς
-li = []
-# Μπορείς να αρχίσεις με μία προ-γεμισμένη λίστα
-other_li = [4, 5, 6]
-
-# Και να βάλεις πράγματα στο τέλος με την μέθοδο append
-li.append(1)    # η li τώρα είναι [1]
-li.append(2)    # η li τώρα είναι [1, 2]
-li.append(4)    # η li τώρα είναι [1, 2, 4]
-li.append(3)    # η li τώρα είναι [1, 2, 4, 3]
-# Αφαιρούμε από το τέλος με την μέθοδο pop
-li.pop()        # => 3 και η li γίνεται [1, 2, 4]
-# Ας βάλουμε το 3 πίσω στη θέση του
-li.append(3)    # η li γίνεται πάλι [1, 2, 4, 3].
-
-# Προσπελαύνουμε τις λίστες όπως τους πίνακες σε άλλες γλώσσες
-li[0]   # => 1
-# Το τελευταίο στοιχείο...
-li[-1]  # => 3
-
-# Όταν βγαίνουμε εκτός ορίων της λίστας προκαλείται IndexError
-li[4]  # προκαλεί IndexError
-
-# Μπορείς να δεις ranges μιας λίστας με το slice syntax ':'
-# Ο δείκτης εκίνησης περιλαμβάνεται στο διάστημα, ο δείκτης τερματισμού όχι
-# (είναι ανοικτό/κλειστό διάστημα για τους φίλους των μαθηματικών)
-li[1:3]   # => [2, 4]
-# Αγνόησε την αρχή και επίστρεψε τη λίστα
-li[2:]    # => [4, 3]
-# Αγνόησε το τέλος και επίστρεψε τη λίστα
-li[:3]    # => [1, 2, 4]
-# Διάλεξε κάθε δεύτερο στοιχείο
-li[::2]   # =>[1, 4]
-# Επίστρεψε ένα reversed αντίγραφο της λίστας
-li[::-1]  # => [3, 4, 2, 1]
-# Χρησιμοποιείστε οποιαδήποτε συνδυασμό αυτών για να φτιάξετε πιο προχωρημένα slices
-# li[start:end:step]
-
-# Φτιάξε ένα αντίγραφο της λίστας χρησιμοποιώντας slices
-li2 = li[:]  # => li2 = [1, 2, 4, 3] αλλά το (li2 is li) επιστρέφει False
-
-# Αφαίρεσε οποιοδήποτε στοιχείο από λίστα με την εντολή "del"
-del li[2]  # η li γίνεται [1, 2, 3]
-
-#  Αφαιρούμε το πρώτο στιγμυότυπο μιας τιμής
-li.remove(2)  # η li γίνεται [1, 3]
-li.remove(2)  # Προκαλεί ένα ValueError καθώς το 2 δεν βρίσκεται στη λίστα.
-
-# Εισαγωγή ενός στοιχείου σε συγκεκριμένη θέση
-li.insert(1, 2)  # η li γίνεται πάλι [1, 2, 3]
-
-# Βρες το index (δείκτη) του πρώτου στοιχείου με τιμή ίση με το όρισμα
-li.index(2)  # => 1
-li.index(4)  # Προκαλεί ValueError καθώς το 4 δεν βρίσκεται στη λίστα
-
-# Μπορείς να προσθέτεις λίστες
-# Σημ.: οι τιμές των li, other_li δεν αλλάζουν.
-li + other_li  # => [1, 2, 3, 4, 5, 6]
-
-# Σύντμιση λιστών με τη μέθοδο "extend()"
-li.extend(other_li)  # Τώρα η  li είναι [1, 2, 3, 4, 5, 6]
-
-# Ελεγχος της ύπαρξης στοιχείου σε λίστα με το "in"
-1 in li  # => True
-
-# Εξατάζουμε το μήκος με "len()"
-len(li)  # => 6
-
-
-# Τα Tuples είναι σαν τις λίστες αλλά είναι αμετάβλητα (immutable).
-tup = (1, 2, 3)
-tup[0]      # => 1
-tup[0] = 3  # Προκαλεί TypeError
-
-# Σημειώστε ότι ένα tuple μήκους 1 πρέπει να έχει ένα κόμμα μετά το τελευταίο στοιχείο
-# αλλά τα tuples άλλων μηκών, ακόμα και μηδενικού μήκους, δεν χρειάζονται κόμμα.
-type((1))   # => <class 'int'>
-type((1,))  # => <class 'tuple'>
-type(())    # => <class 'tuple'>
-
-# Μπορείς να εφαρμόσεις τις περισσότερες μεθόδους των λιστών και στα tuples
-len(tup)         # => 3
-tup + (4, 5, 6)  # => (1, 2, 3, 4, 5, 6)
-tup[:2]          # => (1, 2)
-2 in tup         # => True
-
-# Μπορείς να κάνεις unpack/"ξεπακετάρεις" tuples σε μεταβλητές
-a, b, c = (1, 2, 3)  # a == 1, b == 2 και c == 3
-#  Μπορείς επίσης να επεκτείνεις το unpacking
-a, *b, c = (1, 2, 3, 4)  # a == 1, b == [2, 3] και c == 4
-# Τα Tuples δημιουργούνται by deafult αν δεν βάλεις παρενθέσεις
-d, e, f = 4, 5, 6  # το tuple 4, 5, 6 "ξεπακετάρεται" στις μεταβλητές d, e και f
-# αντίστοιχα έτσι ώστε να γίνεται d = 4, e = 5 and f = 6
-# Δείτε πόσο εύκολα μπορούμε να εναλλάσουμε δύο τιμές
-e, d = d, e  # το d παίρνει την τιμή 5 και το e παίρνει την τιμή 4
-
-
-# Τα λεξικά (Dictionaries) αποθηκεύουν απεικονίσεις από κλειδιά σε τιμές
-empty_dict = {}
-# Εδώ έχουμε ένα προ-γεμισμένο dictionary
-filled_dict = {"one": 1, "two": 2, "three": 3}
-
-# Σημ. ότι τα κλειδιά για τα dictionaries πρέπει να είναι αμετάβλητοι τύποι
-# (immutable) αυτό γίνετια για να διασφαλίσουμε ότι τα κλειδιά μπορούν να
-# μετατρέπονται σε σταθερές τιμές κατακερματισμού (hash values) για γρήγορη εύρεση.
-# Μερικοί αμετάβλητοι τύποι είναι τα ints, floats, strings, tuples.
-invalid_dict = {[1,2,3]: "123"}  # => Προκαλεί TypeError: unhashable type: 'list'
-valid_dict = {(1,2,3):[1,2,3]}   # Οι τιμές όμως μπορούν να έχουν οποιοδήποτε τύπο.
-
-# Βρίσκουμε τιμές με []
-filled_dict["one"]  # => 1
-
-# Μπορείς να πάρεις όλα τα κλειδιά με τη μέθοδο "keys()".
-# Πρέπει να "τυλίξουμε" την κλήση με list() για να το μετατρέψουμε σε λίστα
-# Θα μιλήσουμε για αυτά αργότερα. Σημ. - σε εκδόσεις Python < 3.7, η σειρά που
-# εμφανίζονται τα κλειδιά δεν είναι εγγυημένη. Τα αποτελέσματά σας ίσως να μην
-# είναι ακριβώς ίδια με τα παρακάτω. Στην έκδοση 3.7 πάντως, τα αντικείμενα του
-# λεξικού διατηρούν τη σειρά με την οποία εισήχθησαν στο dictionary
-list(filled_dict.keys())  # => ["three", "two", "one"] σε Python <3.7
-list(filled_dict.keys())  # => ["one", "two", "three"] σε Python 3.7+
-
-# Παίρνουμε όλες τις τιμές ενός iterable με τη μέθοδο "values()". Και πάλι
-# χρειάζεται να το περιτυλίξουμε σε list()
-# Σημ. -  όπως παραπάνω σχετικά με τη σειρά των keys
-list(filled_dict.values())  # => [3, 2, 1]  in Python <3.7
-list(filled_dict.values())  # => [1, 2, 3] in Python 3.7+
-
-# Έλεγχος της ύπαρξης κλειδιών σε ένα dictionary με το "in"
-"one" in filled_dict  # => True
-1 in filled_dict      # => False
-
-# Αν ψάξεις την τιμή ανύπαρκτου κλειδιού προκαλείται KeyError
-filled_dict["four"]  # KeyError
-
-# Χρησιμοποιούμε τη μέθοδο "get()" για να αποφύγουμε το KeyError
-filled_dict.get("one")      # => 1
-filled_dict.get("four")     # => None
-# στο δεύτερο argument της get() μπορούμε να βάλουμε μία τιμή που πρέπει να
-# επιστρέψει αν δεν υπάρχει το key που ψάχνουμε
-filled_dict.get("one", 4)   # => 1
-filled_dict.get("four", 4)  # => 4
-
-# το "setdefault()" εισάγει στο dictionary μόνο αν δεν υπάρχει το κλειδί
-filled_dict.setdefault("five", 5)  # filled_dict["five"] γίνεται 5
-filled_dict.setdefault("five", 6)  # filled_dict["five"] μένει 5 (υπαρκτό κλειδί)
-
-# Προσθήκη σε dictionary
-filled_dict.update({"four":4})  # => {"one": 1, "two": 2, "three": 3, "four": 4}
-filled_dict["four"] = 4         # β' τρόπος
-
-# Αφαίρεση κλειδιών από dictionary με del
-del filled_dict["one"]  # Αφαιρεί το κλειδί "one" από το filled_dict
-
-# Από την Python 3.5 μπορείς να χρησιμοποιήσεις και πρόσθετες επιλογές για unpacking
-{'a': 1, **{'b': 2}}  # => {'a': 1, 'b': 2}
-{'a': 1, **{'a': 2}}  # => {'a': 2}
-
-
-
-# τα Sets -όπως όλοι περιμένουμε- αποθηκεύουν σύνολα
-empty_set = set()
-# Αρχικοποιούμε ένα set με μερικές τιμές. Ναι, μοιάζει λίγο με dictionary, Sorry.
-some_set = {1, 1, 2, 2, 3, 4}  # some_set is now {1, 2, 3, 4}
-
-# Παρομοίως με τα κλειδιά του dictionary, τα στοιχεία ενός συνόλου πρέπει να είναι
-# αμετάβλητα (immutable)
-invalid_set = {[1], 1}  # => Προκαλεί TypeError: unhashable type: 'list'
-valid_set = {(1,), 1}
-
-# Προσθέτουμε άλλο ένα στοιχείο στο σύνολο
-filled_set = some_set
-filled_set.add(5)  # το filled_set είναι τώρα {1, 2, 3, 4, 5}
-# Τα σύνολα δεν έχουν διπλοτυπα αντικείμενα
-filled_set.add(5)  # το σύνολο παραμένει ίδιο {1, 2, 3, 4, 5}
-
-# το & κάνει την τομή δύο συνόλων.
-other_set = {3, 4, 5, 6}
-filled_set & other_set  # => {3, 4, 5}
-
-# και το | την ένωση
-filled_set | other_set  # => {1, 2, 3, 4, 5, 6}
-
-# Η διαφορά συνόλων με το -
-{1, 2, 3, 4} - {2, 3, 5}  # => {1, 4}
-
-# Το ^ επιστρέφει τη συμμετρική διαφορά
-{1, 2, 3, 4} ^ {2, 3, 5}  # => {1, 4, 5}
-
-# Ελεγχος για το αν το δεξιά σύνολο είναι υπερσύνολο του δεξιού
-{1, 2} >= {1, 2, 3} # => False
-
-# Ελεγχος για το αν το δεξιά σύνολο είναι υποσύνολο του δεξιού
-{1, 2} <= {1, 2, 3} # => True
-
-# με το in κάνουμε έλεγχο ύπαρξης στοιχείο σε σετ
-2 in filled_set   # => True
-10 in filled_set  # => False
-
-
-
-####################################################
-## 3. Έλεγχος Ροής και Iterables
-####################################################
-
-# Φτιάχνουμε μία μεταβλητή
-some_var = 5
-
-# Εδώ έχουμε ένα if statement. Η στοίχιση είναι σημαντική στην Python!
-# Η σύμβαση είναι να χρησιμοποιούμε 4 κενά, όχι tabs.
-# Το παρακάτω τυπώνει "some_var is smaller than 10"
-if some_var > 10:
-    print("some_var is totally bigger than 10.")
-elif some_var < 10:    # το (else if) -> elif μέρος είναι προαιρετικό.
-    print("some_var is smaller than 10.")
-else:                  # και το else είναι προαιρετικό.
-    print("some_var is indeed 10.")
-
-
-"""
-τα for loops τρέχουν πάνω σε lists
-το παρακάτω τυπώνει:
-    dog is a mammal
-    cat is a mammal
-    mouse is a mammal
-"""
-for animal in ["dog", "cat", "mouse"]:
-    # You can use format() to interpolate formatted strings
-    print("{} is a mammal".format(animal))
-
-"""
-το "range(number)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς
-από το μηδέν μέχρι τον δωσμένο αριθμό number (κλειστό/ανοικτό διάστημα)
-Το παρακάτω τυπώνει:
-    0
-    1
-    2
-    3
-"""
-for i in range(4):
-    print(i)
-
-"""
-το "range(lower, upper)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς
-από το lower εώς το upper (κλειστό/ανοικτό διάστημα)
-το παρακάτω τυπώνει:
-    4
-    5
-    6
-    7
-"""
-for i in range(4, 8):
-    print(i)
-
-"""
-το "range(lower, upper, step)" επιστρέφει ένα iterable με αριθμούς
-από το lower μέχρι το upper, με βήμα step
-αν δεν δώσουμε τιμή βήματος, το default βήμα είναι 1.
-το παρακάτω τυπώνει:
-    4
-    6
-"""
-for i in range(4, 8, 2):
-    print(i)
-"""
-
-τα While loops τρέχουν μέχρι μία συνθήκη να γίνει ψευδής.
-το παρακάτω τυπώνει:
-    0
-    1
-    2
-    3
-"""
-x = 0
-while x < 4:
-    print(x)
-    x += 1  # Shorthand for x = x + 1
-
-# Χειριζόμαστε εξαιρέσεις με ένα try/except block
-try:
-    # Χρησιμοποιούμε το "raise" για να πετάξουμε ένα error
-    raise IndexError("This is an index error")
-except IndexError as e:
-    pass                 # το Pass δεν κάνει τίποτα. Συνήθως κάνουμε ανάκτηση.
-except (TypeError, NameError):
-    pass                 # Μπορούμε να χειριζόμαστε πολλές εξαιρέσεις μαζί, αν χρειαστεί
-else:                    # Προαιρετικό στο try/except block. Πρέπει να ακολουθεί όλα τα except blocks
-    print("All good!")   # τρέχει μόνο αν ο κώδικας στο try δεν προκαλεί εξαιρέσεις
-finally:                 #  Εκτελείται ό,τι και να γίνει
-    print("We can clean up resources here")
-
-# Αντί για try/finally για να καθαρίσουμε τους πόρους, μπορούμε να χρησιμοποιούμε το
-# with expression as target:
-    pass to cleanup resources you can use a with statement
-with open("myfile.txt") as f:
-    for line in f:
-        print(line)
-
-# Η Python προσφέρει μία θεμελιώδη αφαίρεση (abstraction) που λέγεται Iterable.
-# iterable είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ακολουθία.
-# Το αντικείμενο που επιστρέφει η συνάρτηση range, είναι ένα iterable.
-
-filled_dict = {"one": 1, "two": 2, "three": 3}
-our_iterable = filled_dict.keys()
-print(our_iterable)  # => dict_keys(['one', 'two', 'three']).
-# Αυτό είναι ένα αντικείμενο που υλοποιεί την iterable διεπαφή μας.
-
-# μπορούμε να τρέχουμε loops πάνω του.
-for i in our_iterable:
-    print(i)  # Prints one, two, three
-
-# Ωστόσο δεν μπορούμε να προσπελάσουμε τα στοιχεία του με index.
-our_iterable[1]  # προκαλεί a TypeError
-
-# Ένα iterable είναι ένα αντικείμενο που ξέρει πώς να δημιουργήσει έναν iterator.
-our_iterator = iter(our_iterable)
-
-# Ο iterator μας είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να θυμάται την κατάσταση όπως το διατρέχουμε.
-# Παίρνουμε το επόμενο αντικείμενο με το "next()"
-next(our_iterator)  # => "one"
-
-# Διατηρεί την κατάσταση καθώς επαναλαμβάνουμε.
-next(our_iterator)  # => "two"
-next(our_iterator)  # => "three"
-
-# Όταν ο iterator έχει επιστρέψει όλα τα δεδομένα του, προκαλεί ένα μια εξαίρεση StopIteration.
-next(our_iterator)  # προκαλεί StopIteration
-
-# Μπορείς να πάρεις όλα τα αντικείμενα ενός iteratior καλώντας list() πάνω του.
-list(filled_dict.keys())  # => Επιστρέφει ["one", "two", "three"]
-
-
-####################################################
-## 4. Συναρτήσεις
-####################################################
-
-# Χρησιμποιούμε το "def" για να ορίσουμε νέες συναρτήσεις
-def add(x, y):
-    print("x is {} and y is {}".format(x, y))
-    return x + y  # επιστρέφει τιμές με την εντολή return
-
-# Καλούμε συναρτήσεις με παραμέτρους
-add(5, 6)  # => τυπώνει "x is 5 and y is 6" και επιστρέφει 11
-
-# Ένας άλλος τρόπος να καλέσεις συνάρτησει είναι με keyword arguments (ορίσματα λέξεις-κλειδιά)
-add(y=6, x=5)  # τα Keyword arguments μπορούν να δωθούν με οποιαδήποτε σειρά.
-
-# Μπορείς να ορίσεις συναρτήσεις που δέχονται μεταβλητό πλήθος ορισμάτων
-def varargs(*args):
-    return args
-
-varargs(1, 2, 3)  # => (1, 2, 3)
-
-# Μπορούμε να ορίσουμε και συναρτήσεις που δέχονται μεταβλητό πλήθος keyword arguments
-def keyword_args(**kwargs):
-    return kwargs
-
-# Για να δούμε τι γίνεται αν την καλέσουμε
-keyword_args(big="foot", loch="ness")  # => {"big": "foot", "loch": "ness"}
-
-
-# Μπορείς να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα αν θες
-def all_the_args(*args, **kwargs):
-    print(args)
-    print(kwargs)
-"""
-all_the_args(1, 2, a=3, b=4) τυπώνει:
-    (1, 2)
-    {"a": 3, "b": 4}
-"""
-
-# Όταν καλείς συναρτήσεις μπορείς να κάνεις και το αντίστροφο από args/kwargs!
-# Χρησιμοποίησε το * για να επεκτείνεις tuples και χρησιμοποίησε το ** για να επεκτείλεις kwargs
-args = (1, 2, 3, 4)
-kwargs = {"a": 3, "b": 4}
-all_the_args(*args)            # ισοδύναμο με all_the_args(1, 2, 3, 4)
-all_the_args(**kwargs)         # ισοδύναμο με all_the_args(a=3, b=4)
-all_the_args(*args, **kwargs)  # ισοδύναμο με all_the_args(1, 2, 3, 4, a=3, b=4)
-
-# Επιστρέφουμε πλειάδα τιμών (με tuple assignments)
-def swap(x, y):
-    return y, x  # Επιστρέφει πολλές τιμές ως tuple χωρίς την παρένθεση
-                 # (Σημ.: οι παρενθέσεις έχουν παραλειφθεί αλλά μπορούν να γραφούν)
-
-x = 1
-y = 2
-x, y = swap(x, y)     # => x = 2, y = 1
-# (x, y) = swap(x,y)  # Ξανά, οι παρενθέσεις έχουν παραληφθεί αλλά μπορούν να γραφούν
-
-# Εμβέλεια συναρτήσεων
-x = 5
-
-def set_x(num):
-    # Η τοπική μεταβλητή x δεν είναι η ίδια με την global μεταβλητή x
-    x = num    # => 43
-    print(x)   # => 43
-
-def set_global_x(num):
-    global x
-    print(x)   # => 5
-    x = num    # η global μεταβλητή x τώρα είναι 6
-    print(x)   # => 6
-
-set_x(43)
-set_global_x(6)
-
-
-# Η Python έχει πρώτης τάξης συναρτήσεις
-def create_adder(x):
-    def adder(y):
-        return x + y
-    return adder
-
-add_10 = create_adder(10)
-add_10(3)   # => 13
-
-# Αλλά έχει και anonymous συναρτήσεις.
-(lambda x: x > 2)(3)                  # => True
-(lambda x, y: x ** 2 + y ** 2)(2, 1)  # => 5
-
-# Υπάρχουν ενσωματωμένες συναρτήσεις μεγαλύτερης τάξης
-list(map(add_10, [1, 2, 3]))          # => [11, 12, 13]
-list(map(max, [1, 2, 3], [4, 2, 1]))  # => [4, 2, 3]
-
-list(filter(lambda x: x > 5, [3, 4, 5, 6, 7]))  # => [6, 7]
-
-# Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε list comprehensions για ωραία maps και filters
-# το List comprehension αποθηκεύει την έξοδο ως μία λίστα που μπορεί και η ίδια
-# να είναι μια εμφωλευμένη λίστα
-[add_10(i) for i in [1, 2, 3]]         # => [11, 12, 13]
-[x for x in [3, 4, 5, 6, 7] if x > 5]  # => [6, 7]
-
-# Μπορείς επίσης να κατασκευάσεις set και dict comprehensions.
-{x for x in 'abcddeef' if x not in 'abc'}  # => {'d', 'e', 'f'}
-{x: x**2 for x in range(5)}  # => {0: 0, 1: 1, 2: 4, 3: 9, 4: 16}
-
-
-####################################################
-## 5. Modules
-####################################################
-
-# Μπορείς να κάνεις import modules
-import math
-print(math.sqrt(16))  # => 4.0
-
-# Μπορείς να πάρεις συγκεκριμένες συναρτήσεις από ένα module
-from math import ceil, floor
-print(ceil(3.7))   # => 4.0
-print(floor(3.7))  # => 3.0
-
-# Μπορείς να κάνεις import όλες τις συναρτήσεις από ένα module.
-# Προσοχή:  δεν προτείνεται
-from math import *
-
-# Μπορείς να δημιουργείς συντομογραφίες για τα ονόματα των modules
-import math as m
-math.sqrt(16) == m.sqrt(16)  # => True
-
-# Τα Python modules είναι απλά αρχεία Python. Μπορείς να δημιουργήσεις τα δικά σου
-# και να τα κάνεις import το όνομα του module είναι ίδιο με το όνομα του αρχείου
-
-# μπορείς να βρεις ποιες συναρτήσεις και γνωρίσματα ορίζονται στο module
-import math
-dir(math)
-
-# Αν έχεις ένα Python script με όνομα math.py στον ίδιο φάκελο με το τρέχον script
-# το αρχείο math.py θα φορτωθεί και όχι το built-in Python module
-# Αυτό συμβαίνει επειδή τα τοπικά αρχεία έχουν προτεραιότητα έναντι των built-in
-# βιβλιοθηκών της Python
-
-
-####################################################
-## 6. Κλάσεις - Classes
-####################################################
-
-# χρησιμοποιούμε το "class" statement για να δημιουργήσουμε μια κλάση
-class Human:
-
-    # Ένα γνώρισμα της κλάσης. Είναι κοινό για όλα τα στιγμιότυπα αυτής.
-    species = "H. sapiens"
-
-    # Βασικός initializer, καλείται όταν δημιουργείται στιγμιότυπο της κλάσης.
-    # Σημ. οι διπλές κάτω παύλες πριν και μετά υποδηλώνουν αντικείμενα
-    # ή γνωρίσματα που χρησιμοποιούνται από την Python αλλά ζουν σε ελεγχόμενα από
-    # το χρήση namespaces.
-    # Μέθοδοι (ή αντικείμενα ή γνωρίσματα) σαν τα __init__, __str__, __repr__ κλπ
-    # είναι ειδικές μέθοδοι (λέγονται και dunder (double underscore) μέθοδοι)
-    # Δεν πρέπει να δηλώνεις δικές σου τέτοιες συναρτήσεις
-    def __init__(self, name):
-        # Εκχώρησε στο attribute name του object το όρισμα
-        self.name = name
-
-        # Αρχικοποίησε την ιδιότητα
-        self._age = 0
-
-    # Μία μέθοδος στιγμιότυπου (instance method). Όλες οι μέθοδοι παίρνουν το
-    # "self" ως πρώτο όρισμα
-    def say(self, msg):
-        print("{name}: {message}".format(name=self.name, message=msg))
-
-    # Ακόμα μία instance method
-    def sing(self):
-        return 'yo... yo... microphone check... one two... one two...'
-
-    # Μία μέθοδος κλάσεις είναι κοινή ανάμεσα σε όλα τα instances.
-    # Καλούνται με  calling class ώς πρώτο όρισμα
-    @classmethod
-    def get_species(cls):
-        return cls.species
-
-    # Μία στατική μέθοδος καλείται χωρίς αναφορά σε κλάση ή στιγμιότυπο
-    @staticmethod
-    def grunt():
-        return "*grunt*"
-
-    # Ένα property είναι ακριβώς σαν ένα getter.
-    # Μετατρέπει τη μέθοδο age σε ένα γνώρισμα (attribute) μόνο-για-ανάγνωση
-    # με το ίδιο όνομα.
-    # Δεν χρειάζεται να γράφουμε τετριμένους getters και setters στην Python όμως.
-    @property
-    def age(self):
-        return self._age
-
-    # Αυτό επιτρέπει στο property να γίνει set
-    @age.setter
-    def age(self, age):
-        self._age = age
-
-    # Αυτό επιτρέπει σε ένα property να διαγραφεί
-    @age.deleter
-    def age(self):
-        del self._age
-
-
-# Όταν ο διερμηνέας της Python διαβάζει αρχείο πηγαίου κώδικα τον εκτελεί όλο.
-# Αυτός ο έλεγχος του __name__ σιγουρεύει ότι αυτό το block κώδικα τρέχει μόνο
-# αυτό το module είναι το κύριο πρόγραμμα (και όχι imported)
-if __name__ == '__main__':
-    # Δημιουργούμε στιγμιότυπο κλάσης
-    i = Human(name="Ian")
-    i.say("hi")                     # "Ian: hi"
-    j = Human("Joel")
-    j.say("hello")                  # "Joel: hello"
-    # τα i και j είναι στιγμιότυπα του τύπου Human
-
-    # Καλούμε τη μέθοδο της κλάσης
-    i.say(i.get_species())          # "Ian: H. sapiens"
-    # Αλλάζουμε το κοινό attribute των αντικειμένων της κλάσης
-    Human.species = "H. neanderthalensis"
-    i.say(i.get_species())          # => "Ian: H. neanderthalensis"
-    j.say(j.get_species())          # => "Joel: H. neanderthalensis"
-
-    # Καλούμε τη static μέθοδο
-    print(Human.grunt())            # => "*grunt*"
-
-    # Δεν μπορούμε να καλέσουμε τη στατική μέθοδο με ένα στιγμιότυπο
-    # επειδή το i.grunt() θα βάλει αυτόματα το self (δηλαδή το αντικείμενο i) ως όρισμα
-    print(i.grunt())                # => TypeError: grunt() takes 0 positional arguments but 1 was given
-
-    # Ενημερώνουμε το property για αυτό το στγμιότυπο
-    i.age = 42
-    # Παίρνουμε το property
-    i.say(i.age)                    # => "Ian: 42"
-    j.say(j.age)                    # => "Joel: 0"
-    # Διαγράφουμε το property
-    del i.age
-    # i.age                         # => αυτό θα προκαλούσε AttributeError
-
-
-####################################################
-## 6.1 Κληρονομικότητα - Inheritance
-####################################################
-
-# Η κληρονομικότητα επιτρέπει σε νέες κλάσεις-παιδιά να οριστούν και να υιοθετήσουν
-# μεθόδους και μεταβλητές από την κλάση-γονέα.
-
-# Χρησιμοποιώντας την κλάση Human που ορίστηκε πριν ως τη βασική κλάση (ή κλάση-γονέα)
-# μπορούμε να ορίσουμε τις κλάσεις-παιδιά Superhero, που κληρονομεί μεταβλητές όπως
-# "species", "name", και "age", καθώς και μεθόδους όπως "sing" και "grunt"
-# από την κλάση Human, αλλά επίσης έχει τις δικές του ξεχωριστές ιδιότητες
-
-# Για να εκμεταλλευτείς το modularization κατά αρχείο, μπορείς να βάλεις την παραπάνω κλάση
-# σε δικό της αρχείο, ας πούμε human.py
-
-# Για να κάνουμε import συναρτήσεις από άλλα αρχεία χρησιμοποιούμε το παρακάτω format
-# from "filename-without-extension" import "function-or-class"
-
-from human import Human
-
-
-# Προσδιόρισε την/τις parent class(es) ως παραμέτρους της κλάσης που ορίζεται
-class Superhero(Human):
-
-    # Αν η κλάση-παιδί πρέπει να κληρονομήσει όλους τους οεισμούς της κλάσης-γονέα
-    # χωρίς καμία αλλαγή, μπορείς απλά να γράψεις pass (και τίποτα άλλο)
-    # αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι σχολιασμένο για να επιτρέψει τη δημιουργία
-    # ξεχωριστής κλάσης-παιδιού:
-    # pass
-
-    # Η κλάση παιδί μπορεί να υπερφορτώσει (override) τα attributes της κλάσης από την οποία κληρονομεί
-    species = 'Superhuman'
-
-    # Τα παιδιά αυτόματα, κληρονομούν τον constructo της κλάσης-γονέα
-    # συμπεριλαμβανομένων των ορισμάτων, αλλά μπορείς και να ορίσεις πρόσθετα ορίσματα
-    # ή ορισμούς και να κάνεις override τις μεθόδους, όπως τον constructor.
-    # Αυτός ο constructor κληρονομεί το όρισμα "name" από την κλάση Human και
-    # προσθέτει τα ορίσματα "superpower" και "movie":
-    def __init__(self, name, movie=False,
-                 superpowers=["super strength", "bulletproofing"]):
-
-        # πρόσθήκη επιπλέον attributes της κλάσης:
-        self.fictional = True
-        self.movie = movie
-        # έχετε το νου σας τις μεταβλητές (mutable)  default τιμές, καθώς είναι κοινές
-        self.superpowers = superpowers
-
-        # Η συνάρτηση "super" επιτρέπει την πρόσβαση στις μεθόδους της κλάσης-γονέα
-        # που είναι υπερφορτωμένες από το παιδί. Σε αυτή την περίπτωση τη μέθοδο __init__
-        # Το παρακάτω καλεί τον constructor της κλάσης-γονέα:
-        super().__init__(name)
-
-    # υπερφόρτωση της μεθόδου sing
-    def sing(self):
-        return 'Dun, dun, DUN!'
-
-    # προσθήκη νέας μεθόδου που εφαρμόζεται σε στιγμιότυπα
-    def boast(self):
-        for power in self.superpowers:
-            print("I wield the power of {pow}!".format(pow=power))
-
-
-if __name__ == '__main__':
-    sup = Superhero(name="Tick")
-
-    # Έλεγχος για το αν το στιγμιότυπο sup ανήκει στην κλάση Human
-    if isinstance(sup, Human):
-        print('I am human')
-    if type(sup) is Superhero:
-        print('I am a superhero')
-# TODO:
-    # Παίρνουμε το  Method Resolution search Order που χρησιμοποιούν οι getattr() και super()
-    # Αυτό το attribute είναι δυναμικό και μπορεί να ανανεωθεί
-    print(Superhero.__mro__)    # => (<class '__main__.Superhero'>,
-                                # => <class 'human.Human'>, <class 'object'>)
-
-    # Καλούμε μέθοδο της κλάσης-γονέα, αλλά χρησιμοποιεί το δικό της attribute
-    print(sup.get_species())    # => Superhuman
-
-    # Καλεί την υπερφορτωμένη μέθοδο
-    print(sup.sing())           # => Dun, dun, DUN!
-
-    # Καλεί μέθοδο από την κλάση Human
-    sup.say('Spoon')            # => Tick: Spoon
-
-    # Καλεί μέθοδο που υπάρχει μόνο στην κλάση Superhero
-    sup.boast()                 # => I wield the power of super strength!
-                                # => I wield the power of bulletproofing!
-
-    # Κληρονομημένο class attribute
-    sup.age = 31
-    print(sup.age)              # => 31
-
-    # Attribute που υπάρχει μόνο στην μέσα στην κλάση Superhero
-    print('Am I Oscar eligible? ' + str(sup.movie))
-
-####################################################
-## 6.2 Πολλαπλή Κληρονομικότητα - Multiple Inheritance
-####################################################
-
-# Ένας ακόμη ορισμός κλάσης
-# bat.py
-class Bat:
-
-    species = 'Baty'
-
-    def __init__(self, can_fly=True):
-        self.fly = can_fly
-
-    # Αυτή η κλάση έχει επίσης μία μέθοδο say
-    def say(self, msg):
-        msg = '... ... ...'
-        return msg
-
-    # Και τη δική της μέθοδο sonar
-    def sonar(self):
-        return '))) ... ((('
-
-if __name__ == '__main__':
-    b = Bat()
-    print(b.say('hello'))
-    print(b.fly)
-
-
-# Και ορίζουμε μία ακόμα κλάση που κληρονομεί από τις κλάσεις Superhero και Bat
-# superhero.py
-from superhero import Superhero
-from bat import Bat
-
-# Ας πούμε αυτή την κλάση Batman
-class Batman(Superhero, Bat):
-
-    def __init__(self, *args, **kwargs):
-        # Τυπικά γα να κληρονομήουμε attributes πρέπει να καλέσουμε τη super:
-        # super(Batman, self).__init__(*args, **kwargs)      
-        # Ωστόσο έχουμε να κάνουμε με πολλαπλή κληρονομικότητα εδώ, και το super()
-        # δουλεύει μόνο με την αμέσως ανώτερη κλάση στην ιεραρχία.
-        # Οπότε, καλούμε ρητά την __init__ για όλους τους πρόγονους
-        # Η χρήση των *args και **kwargs επιτρέπει έναν καθαρό τρόπο για να περνάμε ορίσματα
-        # με κάθε κλάση-γονέα να "βγάζει μία φλούδα από το κρεμμύδι".
-        Superhero.__init__(self, 'anonymous', movie=True,
-                           superpowers=['Wealthy'], *args, **kwargs)
-        Bat.__init__(self, *args, can_fly=False, **kwargs)
-        # υπερφορτώνουμε την τιμή του γνωρίσματος name
-        self.name = 'Sad Affleck'
-
-    def sing(self):
-        return 'nan nan nan nan nan batman!'
-
-
-if __name__ == '__main__':
-    sup = Batman()
-
-    #
-    # Λάβε το Method Resolution search Order που χρησιμοποιείται από το getattr() και το super().
-    # Αυτό το attribute είναι δυναμικό και μπορεί να ενημερωθεί
-    print(Batman.__mro__)       # => (<class '__main__.Batman'>,
-                                # => <class 'superhero.Superhero'>,
-                                # => <class 'human.Human'>,
-                                # => <class 'bat.Bat'>, <class 'object'>)
-
-    # Καλεί την μέθοδο της κλάσης-πατέρα αλλά χρησιμοποιεί το attribute της δικής του κλάσης
-    print(sup.get_species())    # => Superhuman
-
-    # Καλεί την υπερφορτωμένη μέθοδο
-    print(sup.sing())           # => nan nan nan nan nan batman!
-
-    # Καλεί μέθοδο από την κλάση Human, επειδή μετράει η σειρά της κληρονομιάς
-    sup.say('I agree')          # => Sad Affleck: I agree
-
-    # Καλεί μέθοδο που ανήκει μόνο στον δεύτερο πρόγονο
-    print(sup.sonar())          # => ))) ... (((
-
-    # Attribute της κληρονομημένης κλάσης
-    sup.age = 100
-    print(sup.age)              # => 100
-
-    # Κληρονομούμενο attribute από τον δεύτερο πρόγονο του οποίου η default τιμή
-    # έχει υπερφορτωθεί.
-    print('Can I fly? ' + str(sup.fly)) # => Can I fly? False
-
-
-
-####################################################
-## 7. Προχωρημένα
-####################################################
-
-# Με τους Generators μπορείς να γράψεις τεμπέλικο κώδικα.
-def double_numbers(iterable):
-    for i in iterable:
-        yield i + i
-# Οι Generators είναι αποδοτικοί από άποψη μνήμης επειδή φορτώνουν μόνο τα δεδομένα
-# που είναι αναγκαία για να επεξεργαστούμε την επόμενη τιμή του iterable.
-# Αυτό μας επιτρέπει να κάνουμε πράξεις σε τιμές που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν
-# απαγορευτικά μεγάλες.
-for i in double_numbers(range(1, 900000000)):  # το `range` είναι ένας generator.
-    print(i)
-    if i >= 30:
-        break
-
-# Όπως μπορείς να δημιουργήσεις list comprehension, έτσι μπορείς να δημιουργήσεις και
-# generator comprehensions
-values = (-x for x in [1,2,3,4,5])
-for x in values:
-    print(x)  # τυπώνει -1 -2 -3 -4 -5 στο console/terminal
-
-# Μπορείς επίσης να μετατρέψεις ένα generator comprehension απευθείας σε λίστα.
-values = (-x for x in [1,2,3,4,5])
-gen_to_list = list(values)
-print(gen_to_list)  # => [-1, -2, -3, -4, -5]
-
-
-# Decorators
-# σε αυτό το παράδειγμα το `beg` τυλίγει το `say`. Αν το say_please είναι True τότε
-# θα αλλάξει το μήνυμα που επιστρέφεται.
-from functools import wraps
-
-
-def beg(target_function):
-    @wraps(target_function)
-    def wrapper(*args, **kwargs):
-        msg, say_please = target_function(*args, **kwargs)
-        if say_please:
-            return "{} {}".format(msg, "Please! I am poor :(")
-        return msg
-
-    return wrapper
-
-
-@beg
-def say(say_please=False):
-    msg = "Can you buy me a beer?"
-    return msg, say_please
-
-
-print(say())                 # Can you buy me a beer?
-print(say(say_please=True))  # Can you buy me a beer? Please! I am poor :(
-```
-
-## Έτοιμοι για περισσότερα?
-
-### Δωρεάν Online
-
-* [Automate the Boring Stuff with Python](https://automatetheboringstuff.com)
-* [Ideas for Python Projects](http://pythonpracticeprojects.com)
-* [The Official Docs](http://docs.python.org/3/)
-* [Hitchhiker's Guide to Python](http://docs.python-guide.org/en/latest/)
-* [Python Course](http://www.python-course.eu/index.php)
-* [First Steps With Python](https://realpython.com/learn/python-first-steps/)
-* [A curated list of awesome Python frameworks, libraries and software](https://github.com/vinta/awesome-python)
-* [30 Python Language Features and Tricks You May Not Know About](http://sahandsaba.com/thirty-python-language-features-and-tricks-you-may-not-know.html)
-* [Official Style Guide for Python](https://www.python.org/dev/peps/pep-0008/)
-* [Python 3 Computer Science Circles](http://cscircles.cemc.uwaterloo.ca/)
-* [Dive Into Python 3](http://www.diveintopython3.net/index.html)
-* [A Crash Course in Python for Scientists](http://nbviewer.jupyter.org/gist/anonymous/5924718)