diff options
author | Remigiusz Suwalski <remigiusz-suwalski@users.noreply.github.com> | 2017-01-13 10:10:10 +0100 |
---|---|---|
committer | Remigiusz Suwalski <remigiusz-suwalski@users.noreply.github.com> | 2017-01-13 10:10:10 +0100 |
commit | ac680b6a7fe84e55c5ee5ae77034150603f4a028 (patch) | |
tree | b3287fcf478929d5ef8b81aa50484e6f71e5b801 /pl-pl | |
parent | b80c70b4a3e4646c15f21f1c86fed9242ddbd793 (diff) |
Translate Haskell IO
Diffstat (limited to 'pl-pl')
-rw-r--r-- | pl-pl/haskell-pl.html.markdown | 62 |
1 files changed, 28 insertions, 34 deletions
diff --git a/pl-pl/haskell-pl.html.markdown b/pl-pl/haskell-pl.html.markdown index f2c31bb4..23de1949 100644 --- a/pl-pl/haskell-pl.html.markdown +++ b/pl-pl/haskell-pl.html.markdown @@ -317,31 +317,29 @@ Nothing -- typu `Maybe a` for any `a` -- 8. Haskell IO ---------------------------------------------------- --- While IO can't be explained fully without explaining monads, --- it is not hard to explain enough to get going. +-- Chociaż obsługa wejścia i wyjścia nie może zostać wyjaśniona przez poznaniem +-- monad, spróbujemy zrobić to częściowo --- When a Haskell program is executed, `main` is --- called. It must return a value of type `IO a` for some type `a`. For example: +-- Wykonanie programu napisanego w Haskellu wywołuje funkcję `main` +-- Musi zwrócić wartość typu `IO a` dla pewnego `a`. Przykład: main :: IO () main = putStrLn $ "Hello, sky! " ++ (say Blue) -- putStrLn has type String -> IO () --- It is easiest to do IO if you can implement your program as --- a function from String to String. The function +-- Najłatwiej obsłużyć wejście i wyjście, kiedy program zostanie +-- zaimplementowany jako funkcja String -> String. Funkcja -- interact :: (String -> String) -> IO () --- inputs some text, runs a function on it, and prints out the --- output. +-- pobiera pewien tekst, wykonuje na nim operacje, po czym wypisuje wynik. countLines :: String -> String countLines = show . length . lines main' = interact countLines --- You can think of a value of type `IO ()` as representing a --- sequence of actions for the computer to do, much like a --- computer program written in an imperative language. We can use --- the `do` notation to chain actions together. For example: +-- Możesz myśleć o wartości typu `IO ()` jako reprezentującej ciąg czynności, +-- które komputer ma wykonać, zupełnie niczym program komputerowy w imperatywnym +-- języku programowania. Akcje można łączyć przy użyciu notacji `do`: sayHello :: IO () sayHello = do @@ -349,23 +347,20 @@ sayHello = do name <- getLine -- this gets a line and gives it the name "name" putStrLn $ "Hello, " ++ name --- Exercise: write your own version of `interact` that only reads --- one line of input. +-- Ćwiczenie: napisz własną wersję `interact`, +-- która czyta tylko jedną linię wejścia. --- The code in `sayHello` will never be executed, however. The only --- action that ever gets executed is the value of `main`. --- To run `sayHello` comment out the above definition of `main` --- and replace it with: +-- Kod w `sayHello` nigdy się nie wykona. Jedyną akcją, która zostanie +-- uruchomiona, jest wartość `main`. +-- Aby uruchomić `sayHello`, należy zastąpić poprzednią definicję `main` przez -- main = sayHello --- Let's understand better how the function `getLine` we just --- used works. Its type is: +-- Spróbujmy lepiej zrozumieć, jak działa funkcja `getLine`, której właśnie +-- użyliśmy. Jej typem jest -- getLine :: IO String --- You can think of a value of type `IO a` as representing a --- computer program that will generate a value of type `a` --- when executed (in addition to anything else it does). We can --- name and reuse this value using `<-`. We can also --- make our own action of type `IO String`: +-- Możesz myśleć o wartości typu `IO a` jako reprezentującej program, który +-- wygeneruje wartość typu `a`, poza wszystkim innym, co jeszcze zrobi. +-- Możemy także tworzyć własne akcje typu `IO String`: action :: IO String action = do @@ -376,7 +371,7 @@ action = do -- `return` is not a keyword, but merely a function return (input1 ++ "\n" ++ input2) -- return :: String -> IO String --- We can use this just like we used `getLine`: +-- Możemy użyć tego tak jak używaliśmy `getLine`: main'' = do putStrLn "I will echo two lines!" @@ -384,15 +379,14 @@ main'' = do putStrLn result putStrLn "This was all, folks!" --- The type `IO` is an example of a "monad". The way Haskell uses a monad to --- do IO allows it to be a purely functional language. Any function that --- interacts with the outside world (i.e. does IO) gets marked as `IO` in its --- type signature. This lets us reason about what functions are "pure" (don't --- interact with the outside world or modify state) and what functions aren't. - --- This is a powerful feature, because it's easy to run pure functions --- concurrently; so, concurrency in Haskell is very easy. +-- Typ `IO` jest przykładem monady. Sposób w jakim Haskell używa monad do +-- obsługi wejścia i wyjścia pozwala mu być czysto funkcyjnym językiem. +-- Każda funkcja, która wchodzi w interakcje ze światem zewnętrznym, oznaczana +-- jest jako `IO` w jej sygnaturze typu, co umożliwia odróżnianie funkcji +-- czystych od zależnych od świata lub modyfikujących stan. +-- To naprawdę użyteczna własność, dzięki której jesteśmy w stanie uruchamiać +-- czyste funkcje jednocześnie. ---------------------------------------------------- -- 9. Interaktywne środowisko programowania |