diff options
Diffstat (limited to 'el-gr/racket-gr.html.markdown')
| -rw-r--r-- | el-gr/racket-gr.html.markdown | 743 |
1 files changed, 743 insertions, 0 deletions
diff --git a/el-gr/racket-gr.html.markdown b/el-gr/racket-gr.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..d7c144aa --- /dev/null +++ b/el-gr/racket-gr.html.markdown @@ -0,0 +1,743 @@ +--- +language: racket +filename: learnracket.rkt +contributors: + - ["th3rac25", "https://github.com/voila"] + - ["Eli Barzilay", "https://github.com/elibarzilay"] + - ["Gustavo Schmidt", "https://github.com/gustavoschmidt"] + - ["Duong H. Nguyen", "https://github.com/cmpitg"] + - ["Keyan Zhang", "https://github.com/keyanzhang"] +translators: + - ["Vasilis Panagiotopoulos" , "https://github.com/billpcs/"] +--- + +H Racket είναι μια γενικού σκοπού, πολυ-υποδειγματική γλώσσα προγραμματισμού που ανήκει +στην οικογένεια της Lisp/Scheme + +```racket +#lang racket ; ορίζει την γλώσσα που χρησιμοποιόυμε + +;;; Σχόλια + +;; Τα σχόλια μιας γραμμής ξεκινούν με ερωτηματικό + +#| Τα σχόλια ολόκληρου μπλόκ + μπορούν να εκτείνονται σε πολλές γραμμές και... + #| + μπορούν να είναι εμφωλευμένα! + |# +|# + +;; Τα σχόλια S-expression (εκφράσεις S) comments απορρίπτουν την +;; έκφραση που ακολουθεί, δυνατότητα που είναι χρήσιμη για να +;; κάνουμε σχόλια κάποιες εκφράσεις κατα τη διάρκεια του debugging + +#; (αυτή η έκφραση δεν θα εκτελεστεί) + +;; (Αν δεν καταλαβαίνεται τι είναι οι εκφράσεις , περιμένετε... Θα το μάθουμε +;; πολύ συντομα!) + + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 1. Πρωτογενείς τύποι μεταβλητών και τελεστές +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;;; Αριθμοί +9999999999999999999999 ; ακέραιοι +#b111 ; δυαδικοί => 7 +#o111 ; οκταδικοί => 73 +#x111 ; δεκαεξαδικοί => 273 +3.14 ; πραγματικοί +6.02e+23 +1/2 ; ρητοί +1+2i ; μιγαδικοί + +;; Οι μορφή των συναρτήσεων είναι (f x y z) +;; όπου το f είναι η συνάρτηση και τα x y z +;; είναι οι όροι που η συνάρτηση δέχεται +;; ως ορίσματα. Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε +;; μια λίστα στην κυριολεξία απο δίαφορα δεδομένα, +;; χρησιμοποιούμε το ' για να το εμποδίσουμε απο το να +;; αξιολογηθεί σαν έκφραση. Για παράδειγμα: +'(+ 1 2) ; => Παραμένει (+ 1 2) και δεν γίνεται η πράξη +;; Τώρα , ας κάνουμε μερικές πράξεις +(+ 1 1) ; => 2 +(- 8 1) ; => 7 +(* 10 2) ; => 20 +(expt 2 3) ; => 8 +(quotient 5 2) ; => 2 +(remainder 5 2) ; => 1 +(/ 35 5) ; => 7 +(/ 1 3) ; => 1/3 +(exact->inexact 1/3) ; => 0.3333333333333333 +(+ 1+2i 2-3i) ; => 3-1i + +;;; Λογικές μεταβλητές +#t ; για το true +#f ; για το false +(not #t) ; => #f +(and 0 #f (error "doesn't get here")) ; => #f +(or #f 0 (error "doesn't get here")) ; => 0 + +;;; Χαρακτήρες +#\A ; => #\A +#\λ ; => #\λ +#\u03BB ; => #\λ + +;;; Τα αλφαριθμητικά είναι πίνακες χαρακτήρων συγκεκριμένου μήκους +"Hello, world!" +"Benjamin \"Bugsy\" Siegel" ; Το backslash είναι χαρακτήρας διαφυγής +"Foo\tbar\41\x21\u0021\a\r\n" ; συμπεριλαμβάνονται οι χαρακτήες διαφυγής της C, + ; σε Unicode +"λx:(μα.α→α).xx" ; μπορούν να υπάρχουν και Unicode χαρακτήρες + +;; Μπορούμε να εννώσουμε αλφαριθμητικά! +(string-append "Hello " "world!") ; => "Hello world!" + +;; Ένα αλφαριθμητικό μπορούμε να το χρησιμοπιησουμε +;; όπως και μια λίστα απο χαρακτήρες +(string-ref "Apple" 0) ; => #\A ;; Παίρνουμε το πρώτο στοιχείο + +;; Η συνάρτηση format μπορεί να χρησιμοποιηθεί για +;; να μορφοποιήσουμε αλφαριθμητικά +(format "~a can be ~a" "strings" "formatted") ;; => "strings can be formatted" + +;; Η εκτύπωση είναι εύκολη. +(printf "I'm Racket. Nice to meet you!\n") + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 2. Μεταβλητές +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; You can create a variable using define +;; a variable name can use any character except: ()[]{}",'`;#|\ +(define some-var 5) +some-var ; => 5 + +;; You can also use unicode characters +(define ⊆ subset?) ;; Εδώ ουστιαστικά δίνουμε στη ήδη ύπαρχουσα συνάρτηση subset? + ;; ένα νέο όνομα ⊆ , και παρακάτω την καλούμε με το νέο της όνομα. +(⊆ (set 3 2) (set 1 2 3)) ; => #t + +;; Αν ζητήσουμε μια μεταβλητή που δεν έχει οριστεί πρίν π.χ +(printf name) +;; θα πάρουμε το παρακάτω μήνυμα +;name: undefined; +; cannot reference undefined identifier +; context...: + +;; Η τοπική δέσμευση : `me' δευσμεύεται με το "Bob" μόνο μέσα στο (let ...) +(let ([me "Bob"]) + "Alice" + me) ; => "Bob" + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 3. Δομές και συλλογές +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Δομές +(struct dog (name breed age)) +(define my-pet + (dog "lassie" "collie" 5)) +my-pet ; => #<dog> +(dog? my-pet) ; => #t +(dog-name my-pet) ; => "lassie" + +;;; Ζεύγη (αμετάβλητα) +;; Η δεσμευμένη λέξη `cons' δημιουργεί ζεύγη, +;; και το `car' και το `cdr' εξάγουν το πρώτο και +;; το δεύτερο στοιχείο αντίστοιχα. +(cons 1 2) ; => '(1 . 2) +(car (cons 1 2)) ; => 1 +(cdr (cons 1 2)) ; => 2 + +;;; Λίστες + +;; Οι λίστες είναι linked-list δομές δεδομένων, +;; που έχουν δημιουργηθεί απο ζευγάρια 'cons' +;; και τελειώνουν με 'null' (ή αλλιώς '()) για να +;; δηλώσουν ότι αυτό είναι το τέλος της λίστας +(cons 1 (cons 2 (cons 3 null))) ; => '(1 2 3) +;; Η δεσμευμένη λέξη 'list' είναι ένας εναλλακτικός +;; (και σαφώς πιο βολικός) τρόπος για να δημιουργούμε +;; λίστες +(list 1 2 3) ; => '(1 2 3) +;; αλλά και χρησιμοποιώντας ένα μονό εισαγωγικό το +;; το αποτέλεσμα είναι και πάλι το ίδιο +'(1 2 3) ; => '(1 2 3) + +;; Μπορούμε και πάλι όμως να χρησιμοποιούμε το 'cons' για να +;; προσθέσουμε ένα στοιχείο στην αρχή της λίστας +(cons 4 '(1 2 3)) ; => '(4 1 2 3) + +;; Μπορούμε να χρησιμοποιούμε το 'append' για να προσθέτουμε +;; στοιχεία στο τέλος μιας λίστας. Το στοιχείο αυτό μπορεί +;; και να είναι ολόκληρη λίστα! +(append '(1 2) '(3 4)) ; => '(1 2 3 4) + +;; Οι λίστες στην Racket είναι πολύ βασικές , οπότε υπάρχουν πολλές +;; δυνατές λειτουργίες για αυτές. Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα: +(map add1 '(1 2 3)) ; => '(2 3 4) +(map + '(1 2 3) '(10 20 30)) ; => '(11 22 33) +(filter even? '(1 2 3 4)) ; => '(2 4) +(count even? '(1 2 3 4)) ; => 2 +(take '(1 2 3 4) 2) ; => '(1 2) +(drop '(1 2 3 4) 2) ; => '(3 4) + +;;; Διανύσματα + +;; Τα διανύσματα είναι πίνακες σταθερού μήκους +#(1 2 3) ; => '#(1 2 3) + +;; Χρησιμοποιύμε το `vector-append' για να προσθέσουμε διανύσματα +(vector-append #(1 2 3) #(4 5 6)) ; => #(1 2 3 4 5 6) + +;;; Σύνολα + +;; Δημιουργούμε ένα σύνολο απο μία λίστα +(list->set '(1 2 3 1 2 3 3 2 1 3 2 1)) ; => (set 1 2 3) + +;; Προσθέτουμε έναν αριθμό στο σύνολο χρησιμοποιώντας το `set-add' +(set-add (set 1 2 3) 4) ; => (set 1 2 3 4) + +;; Αφαιρούμε με το `set-remove' +(set-remove (set 1 2 3) 1) ; => (set 2 3) + +;; Βλέπουμε αν υπάρχει ένας αριθμός στο σύνολο με το `set-member?' +(set-member? (set 1 2 3) 1) ; => #t +(set-member? (set 1 2 3) 4) ; => #f + +;;; Πίνακες κατακερματισμού (Hashes) + +;; Δημιουργήστε ένα αμετάβλητο πίνακα κατακερματισμού +(define m (hash 'a 1 'b 2 'c 3)) + +;; Παίρνουμε μια τιμή απο τον πίνακα +(hash-ref m 'a) ; => 1 + +;; Άν ζητήσουμε μια τιμή που δέν υπάρχει παίρνουμε μία εξαίρεση +; (hash-ref m 'd) => no value found for key + +;; Μπορούμε να δώσουμε μια default τιμή για τα κλειδιά που λείπουν +(hash-ref m 'd 0) ; => 0 + + +;; Χρησιμοποιούμε το 'hash-set' για να επεκτείνουμε +;; ένα πίνακα κατακερματισμού +(define m2 (hash-set m 'd 4)) +m2 ; => '#hash((b . 2) (a . 1) (d . 4) (c . 3)) + +;; Θυμηθείτε ! Αυτοί οι πίνακες κατακερματισμού +;; είναι αμετάβλητοι! +m ; => '#hash((b . 2) (a . 1) (c . 3)) <-- δεν υπάρχει `d' + +;; Χρησιμοποιούμε το `hash-remove' για να αφαιρέσουμε +;; κλειδία +(hash-remove m 'a) ; => '#hash((b . 2) (c . 3)) + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 3. Συναρτήσεις +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Χρησιμοποιούμε το `lambda' για να δημιουργήσουμε συναρτήσεις. +;; Μια συνάρτηση πάντα επιστρέφει την τιμή της τελευταίας της έκφρασης +(lambda () "Hello World") ; => #<procedure> +;; Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το `λ' +(λ () "Hello World") ; => Ίδια συνάρτηση + +;; Χρησιμοποιύμε τις παρενθέσεις για να καλέσουμε όλες τις συναρτήσεις +;; συμπεριλαμβανομένων και των εκφράσεων 'λάμδα' +((lambda () "Hello World")) ; => "Hello World" +((λ () "Hello World")) ; => "Hello World" + +;; Εκχωρούμε σε μια μετάβλητη την συνάρτηση +(define hello-world (lambda () "Hello World")) +(hello-world) ; => "Hello World" + +;; Μπορούμε αυτό να το κάνουμε συντομότερο χρησιμοποιώντας +;; το λεγόμενο syntactic sugar : +(define (hello-world2) "Hello World") + +;; Το () στο παραπάνω είναι η λίστα από τα ορίσματα για την συνάρτηση + +(define hello + (lambda (name) + (string-append "Hello " name))) +(hello "Steve") ; => "Hello Steve" +;; ... ή ισοδύναμα, χρησιμοποιώντας sugared ορισμό: +(define (hello2 name) + (string-append "Hello " name)) + +;; Μπορούμε να έχουμε συναρτήσεις με πολλές μεταβλητές χρησιμοποιώντας +;; το `case-lambda' +(define hello3 + (case-lambda + [() "Hello World"] + [(name) (string-append "Hello " name)])) +(hello3 "Jake") ; => "Hello Jake" +(hello3) ; => "Hello World" +;; ... ή να ορίσουμε προαιρετικά ορίσματα με μια έκφραση προκαθορισμένης τιμής +(define (hello4 [name "World"]) + (string-append "Hello " name)) + +;; Οι συναρτήσεις μπορούν να πακετάρουν επιπλέον +;; ορίσματα μέσα σε μια λίστα +(define (count-args . args) + (format "You passed ~a args: ~a" (length args) args)) +(count-args 1 2 3) ; => "You passed 3 args: (1 2 3)" +;; ... ή με unsugared μορφή `lambda': +(define count-args2 + (lambda args + (format "You passed ~a args: ~a" (length args) args))) + +;; Μπορούμε να εμπλέξουμε κανονικά και πακεταρισμένα ορίσματα +(define (hello-count name . args) + (format "Hello ~a, you passed ~a extra args" name (length args))) +(hello-count "Finn" 1 2 3) +; => "Hello Finn, you passed 3 extra args" +;; ... και unsugared: +(define hello-count2 + (lambda (name . args) + (format "Hello ~a, you passed ~a extra args" name (length args)))) + +;; Και με λέξεις κλειδία +(define (hello-k #:name [name "World"] #:greeting [g "Hello"] . args) + (format "~a ~a, ~a extra args" g name (length args))) +(hello-k) ; => "Hello World, 0 extra args" +(hello-k 1 2 3) ; => "Hello World, 3 extra args" +(hello-k #:greeting "Hi") ; => "Hi World, 0 extra args" +(hello-k #:name "Finn" #:greeting "Hey") ; => "Hey Finn, 0 extra args" +(hello-k 1 2 3 #:greeting "Hi" #:name "Finn" 4 5 6) + ; => "Hi Finn, 6 extra args" + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 4. Ισότητα +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; για αριθμούς χρησιμοποιούμε το `=' +(= 3 3.0) ; => #t +(= 2 1) ; => #f + +;; Το `eq?' επιστρέφει #t αν δύο 2 ορίσματα αναφέρονται στο +;; ίδιο αντικείμενο (στη μνήμη),αλλιώς επιστρέφει #f. +;; Με άλλα λόγια, είναι απλή σύγκριση δεικτών. +(eq? '() '()) ; => #t, αφού υπάρχει μόνο μια άδεια λίστα στη μνήμη +(let ([x '()] [y '()]) + (eq? x y)) ; => #t, το ίδιο με πάνω + +(eq? (list 3) (list 3)) ; => #f +(let ([x (list 3)] [y (list 3)]) + (eq? x y)) ; => #f — δεν είναι η ίδια λίστα στην μνήμη! + +(let* ([x (list 3)] [y x]) + (eq? x y)) ; => #t, Αφού το x και το y τώρα δείχνουν στην ίδια θέση + +(eq? 'yes 'yes) ; => #t +(eq? 'yes 'no) ; => #f + +(eq? 3 3) ; => #t — να είστε προσεκτικοί εδώ + ; Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε `=' για την + ; σύγκριση αριθμών. +(eq? 3 3.0) ; => #f + +(eq? (expt 2 100) (expt 2 100)) ; => #f +(eq? (integer->char 955) (integer->char 955)) ; => #f + +(eq? (string-append "foo" "bar") (string-append "foo" "bar")) ; => #f + +;; Το `eqv?' υποστηρίζει την σύκριση αριθμών αλλα και χαρακτήρων +;; Για άλλα ήδη μεταβλητών το `eqv?' και το `eq?' επιστρέφουν το ίδιο. +(eqv? 3 3.0) ; => #f +(eqv? (expt 2 100) (expt 2 100)) ; => #t +(eqv? (integer->char 955) (integer->char 955)) ; => #t + +(eqv? (string-append "foo" "bar") (string-append "foo" "bar")) ; => #f + +;; Το `equal?' υποστηρίζει την σύγκριση των παρακάτω τύπων μεταβλητών: +;; αλφαριθμητικά, αλφαριθμητικά από bytes, μεταβλητά ζεύγη , διανύσματα, +;; πίνακες κατακερματισμού και δομές. +;; Για άλλα ήδη τύπων μεταβλητών το `equal?' και το `eqv?' επιστρέφουν το +;; ίδιο αποτέλεσμα. +(equal? 3 3.0) ; => #f +(equal? (string-append "foo" "bar") (string-append "foo" "bar")) ; => #t +(equal? (list 3) (list 3)) ; => #t + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 5. Έλεχγος Ροής +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;;; Συνθήκες (conditionals) + +(if #t ; έκφραση ελέχγου + "this is true" ; έκφραση then + "this is false") ; έκφραση else +; => "this is true" + + +;; Στα conditionals, όλες οι μη #f τιμές θεωρούνται ως #t +(member 'Groucho '(Harpo Groucho Zeppo)) ; => '(Groucho Zeppo) +(if (member 'Groucho '(Harpo Groucho Zeppo)) + 'yep + 'nope) +; => 'yep + +;; Οι αλυσίδες `cond' είναι σειρές από ελέγχους για να +;; επιλεγεί ένα αποτέλεσμα +(cond [(> 2 2) (error "wrong!")] + [(< 2 2) (error "wrong again!")] + [else 'ok]) ; => 'ok + +;;; Αντιστοίχιση μοτίβων + +(define (fizzbuzz? n) + (match (list (remainder n 3) (remainder n 5)) + [(list 0 0) 'fizzbuzz] + [(list 0 _) 'fizz] + [(list _ 0) 'buzz] + [_ #f])) + +(fizzbuzz? 15) ; => 'fizzbuzz +(fizzbuzz? 37) ; => #f + +;;; Βρόχοι + +;; Οι επαναλήψεις μπορούν να γίνουν μέσω αναδρομής +(define (loop i) + (when (< i 10) + (printf "i=~a\n" i) + (loop (add1 i)))) +(loop 5) ; => i=5, i=6, ... + +;; Παρομοίως με τη χρήση 'let' +(let loop ((i 0)) + (when (< i 10) + (printf "i=~a\n" i) + (loop (add1 i)))) ; => i=0, i=1, ... + + +;; Θα δείτε παρακάτω πως να προσθέσουμε μια νέα μορφή επανάληψης +;; αλλά η Racket έχει ήδη πολύ ευέλικτη μορφή για τους βρόχους +(for ([i 10]) + (printf "i=~a\n" i)) ; => i=0, i=1, ... +(for ([i (in-range 5 10)]) + (printf "i=~a\n" i)) ; => i=5, i=6, ... + +;;; +;;; Επανάληψη μέσα σε ακολουθίες: +;; Το `for' επιτρέπει την επανάληψη μέσα σε πολλά +;; άλλα ήδη από ακολουθίες: Λίστες, διανύσματα, +;; αλφαριθμητικά, σύνολα κτλ.. + +(for ([i (in-list '(l i s t))]) + (displayln i)) + +(for ([i (in-vector #(v e c t o r))]) + (displayln i)) + +(for ([i (in-string "string")]) + (displayln i)) + +(for ([i (in-set (set 'x 'y 'z))]) + (displayln i)) + +(for ([(k v) (in-hash (hash 'a 1 'b 2 'c 3 ))]) + (printf "key:~a value:~a\n" k v)) + +;;; Πιο περίπλοκες επαναλήψεις + +;; Παράλληλη σάρωση σε πολλαπλές ακολουθίες +;; (σταματά στην πιο σύντομη) +(for ([i 10] [j '(x y z)]) (printf "~a:~a\n" i j)) +; => 0:x 1:y 2:z + +;; Εμφολευμένοι βρόχοι +(for* ([i 2] [j '(x y z)]) (printf "~a:~a\n" i j)) +; => 0:x, 0:y, 0:z, 1:x, 1:y, 1:z + +;; Συνθήκες +(for ([i 1000] + #:when (> i 5) + #:unless (odd? i) + #:break (> i 10)) + (printf "i=~a\n" i)) +; => i=6, i=8, i=10 + +;;; Σάρωση σε λίστες +;; Παρόμοιο με τους βρόχους 'for', απλά συλλέγουμε τα αποτελέσματα + +(for/list ([i '(1 2 3)]) + (add1 i)) ; => '(2 3 4) + +(for/list ([i '(1 2 3)] #:when (even? i)) + i) ; => '(2) + +(for/list ([i 10] [j '(x y z)]) + (list i j)) ; => '((0 x) (1 y) (2 z)) + +(for/list ([i 1000] #:when (> i 5) #:unless (odd? i) #:break (> i 10)) + i) ; => '(6 8 10) + +(for/hash ([i '(1 2 3)]) + (values i (number->string i))) +; => '#hash((1 . "1") (2 . "2") (3 . "3")) + +;; Υπάρχουν πολλά είδη απο προϋπάρχοντες τρόπους για να συλλέγουμε +;; τιμές από τους βρόχους + +(for/sum ([i 10]) (* i i)) ; => 285 +(for/product ([i (in-range 1 11)]) (* i i)) ; => 13168189440000 +(for/and ([i 10] [j (in-range 10 20)]) (< i j)) ; => #t +(for/or ([i 10] [j (in-range 0 20 2)]) (= i j)) ; => #t + +;; Και για να χρησιμοποιήσουμε ένα αφθαίρετο συνδιασμό χρησιμοποιούμε +;; το 'for/fold' +(for/fold ([sum 0]) ([i '(1 2 3 4)]) (+ sum i)) ; => 10 + +;; Αυτό συχνά μπορεί να αντικαταστήσει τους κοινούς +;; προστακτικούς βρόχους (imperative loops) + +;;; Εξαιρέσεις + +;; Για να πιάσουμε τις εξαιρέσεις χρησιμοποιούμε το +;; `with-handlers' +(with-handlers ([exn:fail? (lambda (exn) 999)]) + (+ 1 "2")) ; => 999 +(with-handlers ([exn:break? (lambda (exn) "no time")]) + (sleep 3) + "phew") ; => "phew", αλλά αν γίνει το break => "no time" + +;; Χρησιμοποιούμε το 'raise' για να άρουμε μια εξαίρεση +;; ή οποιαδήποτε άλλη τιμή +(with-handlers ([number? ; πιάνουμε αριθμητικές τιμές + identity]) ; και τις επιστρέφουμε σαν απλές τιμές + (+ 1 (raise 2))) ; => 2 + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 6. Αλλαγή τιμών +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Χρησιμοποιούμε το 'set!' για να θέσουμε μια νέα τιμή +;; σε μια ήδη υπάρχουσα μεταβλητή +(define n 5) +(set! n (add1 n)) +n ; => 6 + +;; Χρησιμοποιούμε τα boxes για να δηλώσουμε ρητά ότι μια μεταβητή +;; θα είναι mutable (θα μπορεί να αλλάξη η τιμή της) +;; Αυτό είναι παρόμοιο με τους pointers σε άλλες γλώσσες +(define n* (box 5)) +(set-box! n* (add1 (unbox n*))) +(unbox n*) ; => 6 + + +;; Πολλοί τύποι μεταβλητών στη Racket είναι αμετάβλητοι πχ τα ζεύγη, οι +;; λίστες κτλ. Άλλοι υπάρχουν και σε μεταβλητή και σε αμετάβλητη μορφή +;; πχ αλφαριθμητικά, διανύσματα κτλ +(define vec (vector 2 2 3 4)) +(define wall (make-vector 100 'bottle-of-beer)) +;; Χρησιμοποιούμε το 'vector-set!' για να ανεώσουμε κάποια +;; συγκεκριμένη θέση +(vector-set! vec 0 1) +(vector-set! wall 99 'down) +vec ; => #(1 2 3 4) + + +;; Έτσι δημιουργούμε ένα άδειο μεταβλητό πίνακα κατακερματισμού +;; και τον χειριζόμαστε κατάλληλα +(define m3 (make-hash)) +(hash-set! m3 'a 1) +(hash-set! m3 'b 2) +(hash-set! m3 'c 3) +(hash-ref m3 'a) ; => 1 +(hash-ref m3 'd 0) ; => 0 +(hash-remove! m3 'a) + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 7. Ενότητες (modules) +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + + +;; Οι ενότητες μας επιτρέπουν να οργανώνουμε τον κώδικα σε πολλαπλά +;; αρχεία και επαναχρησιμοποιούμενες βιβλιοθήκες +;; Εδώ χρησιμοποιούμε υπο-ενότητες, εμφωλευμένες μέσα σε μια +;; άλλη ενότητα που δημιουργεί αυτό το κείμενο(ξεκινώντας από +;; την γραμμή '#lang' ) +(module cake racket/base ; ορίζουμε μια ενότητα 'cake' βασισμένο στο + ; racket/base + + (provide print-cake) ; συνάρτηση που εξάγεται από την ενότητα + + (define (print-cake n) + (show " ~a " n #\.) + (show " .-~a-. " n #\|) + (show " | ~a | " n #\space) + (show "---~a---" n #\-)) + + (define (show fmt n ch) ; εσωτερική συνάρτηση + (printf fmt (make-string n ch)) + (newline))) + +;; Χρησιμοποιομε το 'require' για να πάρουμε όλα τα +;; παρεχόμενα ονόματα από μία ενότητα +(require 'cake) ; το ' είναι για τοπική υποενότητα +(print-cake 3) +; (show "~a" 1 #\A) ; => error, το `show' δεν έχει εξαχθεί + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 8. Κλάσεις και αντικείμενα +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Δημιουργούμε μια κλάση fish% (- συνήθως χρησιμοποιούμε +;; το % στο όνομα μιας κλάσης ) +(define fish% + (class object% + (init size) ; initialization argument + (super-new) ; superclass initialization + ;; Field + (define current-size size) + ;; Public methods + (define/public (get-size) + current-size) + (define/public (grow amt) + (set! current-size (+ amt current-size))) + (define/public (eat other-fish) + (grow (send other-fish get-size))))) + +;; Δημιουργούμε ένα instance του fish% +(define charlie + (new fish% [size 10])) + +;; Χρησιμοποιούμε το 'send' για να καλέσουμε +;; τις μεθόδους ενός αντικειμένου +(send charlie get-size) ; => 10 +(send charlie grow 6) +(send charlie get-size) ; => 16 + +;; Το `fish%' είναι μία τιμή "πρώτης κλάσης" +;; `fish%' is a plain "first class" value, με το οποίο μπορούμε να +;; κάνουμε προσμείξεις +(define (add-color c%) + (class c% + (init color) + (super-new) + (define my-color color) + (define/public (get-color) my-color))) +(define colored-fish% (add-color fish%)) +(define charlie2 (new colored-fish% [size 10] [color 'red])) +(send charlie2 get-color) +;; ή χωρίς καθόλου ονόματα : +(send (new (add-color fish%) [size 10] [color 'red]) get-color) + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 9. Μακροεντολές +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Οι μακροεντολές μας επιτρέπουν να επεκτείνουμε +;; το συντακτικό μιάς γλώσσας. + +;; Ας προσθέσουμε έναν βρόχο while +(define-syntax-rule (while condition body ...) + (let loop () + (when condition + body ... + (loop)))) + +(let ([i 0]) + (while (< i 10) + (displayln i) + (set! i (add1 i)))) + +;; Macros are hygienic, you cannot clobber existing variables! +(define-syntax-rule (swap! x y) ; -! is idiomatic for mutation + (let ([tmp x]) + (set! x y) + (set! y tmp))) + +(define tmp 2) +(define other 3) +(swap! tmp other) +(printf "tmp = ~a; other = ~a\n" tmp other) +;; Η μεταβλητή 'tmp' μετονομάζεται σε 'tmp_1' +;; για να αποφευχθεί η σύγκρουση με τα ονόματα +;; (let ([tmp_1 tmp]) +;; (set! tmp other) +;; (set! other tmp_1)) + +;; But they are still code transformations, for example: +(define-syntax-rule (bad-while condition body ...) + (when condition + body ... + (bad-while condition body ...))) +;; αυτή η μακροεντολή είναι χαλασένη: δημιουγεί ατέρμονα βρόχο +;; και αν προσπαθήσουμε να το χρησιμοποιήσουμε, ο μεταγλωττιστης +;; θα μπεί στον ατέρμονα βρόχο. + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 10. Συμβόλαια +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Τα συμβόλαια βάζουν περιορισμόυς σε τιμές που προέρχονται +;; από ενότητες (modules) +(module bank-account racket + (provide (contract-out + [deposit (-> positive? any)] ; οι ποσότητες είναι πάντα θετικές + [balance (-> positive?)])) + + (define amount 0) + (define (deposit a) (set! amount (+ amount a))) + (define (balance) amount) + ) + +(require 'bank-account) +(deposit 5) + +(balance) ; => 5 + +;; Πελάτες που προσπαθούν να καταθέσουν ένα μη θετικό ποσό παίρνουν +;; το μήνυμα (deposit -5) ; => deposit: contract violation +;; expected: positive? +;; given: -5 +;; more details.... + +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; +;; 11. Είσοδος και έξοδος +;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; + +;; Η Racket έχει την έννοια του "port", που είναι παρόμοιο με τα +;; file descriptors σε άλλες γλώσσες. + +;; Ανοίγουμε το "/tmp/tmp.txt" και γράφουμε μέσα "Hello World" +;; Αυτό θα προκαλούσε σφάλμα αν το αρχείο υπήρχε ήδη +(define out-port (open-output-file "/tmp/tmp.txt")) +(displayln "Hello World" out-port) +(close-output-port out-port) + +;; Προσθέτουμε στο τέλος του "/tmp/tmp.txt" +(define out-port (open-output-file "/tmp/tmp.txt" + #:exists 'append)) +(displayln "Hola mundo" out-port) +(close-output-port out-port) + +;; Διαβάζουμε απο αρχείο ξανά +(define in-port (open-input-file "/tmp/tmp.txt")) +(displayln (read-line in-port)) +; => "Hello World" +(displayln (read-line in-port)) +; => "Hola mundo" +(close-input-port in-port) + +;; Εναλλακτικά, με το call-with-output-file δεν χρειάζεται να κλείσουμε +;; ρητά το αρχείο +(call-with-output-file "/tmp/tmp.txt" + #:exists 'update ; Rewrite the content + (λ (out-port) + (displayln "World Hello!" out-port))) + +;; Και το call-with-input-file κάνει το ίδιο πράγμα για την είσοδο +(call-with-input-file "/tmp/tmp.txt" + (λ (in-port) + (displayln (read-line in-port)))) +``` + +## Επιπλέον πηγές + +Ψάχνεις για περισσότερα ; [Getting Started with Racket](http://docs.racket-lang.org/getting-started/) |