diff options
Diffstat (limited to 'th-th')
| -rw-r--r-- | th-th/pascal.th.html.markdown | 227 |
1 files changed, 227 insertions, 0 deletions
diff --git a/th-th/pascal.th.html.markdown b/th-th/pascal.th.html.markdown new file mode 100644 index 00000000..4fe0c4ac --- /dev/null +++ b/th-th/pascal.th.html.markdown @@ -0,0 +1,227 @@ +--- +language: Pascal +filename: learnpascal.pas +contributors: + - ["Ganesha Danu", "http://github.com/blinfoldking"] + - ["Keith Miyake", "https://github.com/kaymmm"] + - ["Worajedt Sitthidumrong", "https://bitbucket.org/wrj"] +lang: th-th +--- + +Pascal (ปาสกาล) เป็นภาษาโปรแกรมมิ่งทั้งแบบ imperative และ procedural ที่ออกแบบโดย Niklaus Wirth (นิเคล้า เวิร์ท) เมื่อปี 1968-69 และเผยแพร่ตอน 1970 โดยเน้นให้เป็นภาษาที่เล็ก มีประสิทธิภาพ เพื่อเสริมการเขียนโปรแกรมที่มีแนวปฏิบัติที่ดีด้วยการใช้โครงสร้างของตัวภาษา และโครงสร้างข้อมูลมากำกับ ชื่อของภาษานี้ตั้งเป็นเกียรติให้กับนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส, นักปรัชญา และนักฟิสิกส์ ชื่อ Blaise Pascal (เบลส ปาสกาล) ข้อมูลจาก : [วิกิพีเดีย][1] + +การคอมไพล์และรันโค้ดภาษาปาสกาลนี้ สามารถใช้ปาสกาลคอมไพลเลอร์ฟรีชื่อ Free Pascal ได้ โดย [ดาวน์โหลดที่นี่][2] + +ด้านล่างจะเป็นโครงสร้างภาษาหลัก ๆ ที่ต้องเข้าใจก่อน ปาสกาลจะเป็นภาษาที่เข้มงวดกับโครงสร้างโค้ดมาก + +```pascal +//โปรแกรมปาสกาล +//คอมเม้นต์เขียนแบบนี้ ใช้สแลชสองครั้ง +{ + แต่ถ้าต้องการคอมเม้นหลาย ๆ บรรทัด + ให้ใช้ วงเล็บปีกกา (curly brackets) + เนื้อหาอยู่บรรทัดเดียวกันกับปีกกาได้ +} + +//อย่างแรก ต้องประกาศ ชื่อโปรแกรม +program learn_pascal; //<-- ห้ามลืม semicolon + +const + { + ประกาศค่าคงที่ (constant) ในบล็อคนี้ + } +type + { + ประกาศชนิดข้อมูลของเราเองที่นี่ ไม่ว่าจะเป็น ชนิดข้อมูลทั่วไป + หรือจะเป็นคลาส + } +var + { + ตัวแปร ในภาษาปาสกาล ไม่เหมือนกับภาษาอื่น ๆ เพราะต้องประกาศในบล็อค var ก่อนใช้งานเสมอ + } + +//มาถึงส่วนโปรแกรมหลัก หรือ main fucntion นั่นเอง +begin + { + โค้ดเราทำงานอะไร อย่างไร ก็เริ่มรันจากตรงนี้ + } +end. // จบการทำงานของ _โปรแกรม_ เราจะจบด้วย จุลภาค "." +``` + +โค้ดต่อจากนี้ จะเป็นการอธิบายประกาศตัวแปรของปาสกาล + +```pascal +//การประกาศตัวแปร ทำได้แบบนี้ +//var ชื่อตัวแปร : ชนิด ; +var a:integer; +var b:integer; + +//หรือแบบที่นิยมมากกว่า คือเอามาเก็บในบล็อค var ทั้งหมด +var + a : integer; + b : integer; + +//ถ้าจะเอาแบบสั้น ๆ บรรทัดเดียว ก็ทำได้ ทำได้พร้อมกันหลาย ๆ ตัวแปรด้วย +var a,b : integer; +``` + +โค้ดตัวอย่างนี้เป็นโปรแกรม Learn_More ที่เป็นโครงสร้างโปรแกรมง่าย ๆ ที่จบสมบูรณ์หนึ่งโปรแกรม มีบล็อค program, const, type, main (Begin..End.) + +```pascal +program Learn_More; +// มาต่อเรื่อง ชนิดของข้อมูล (data types) และ ตัวดำเนินการ (operators) + +const + PI = 3.141592654; + GNU = 'GNU''s Not Unix'; + // ค่าคงที่ ให้ตั้งชื่อเป็น ตัวพิมพ์ใหญ่ ทั้งหมด ใช้กับชนิดข้อมูลใดๆ ก็ได้ + // ค่าคงที่ ก็ตามชื่อเลย กำหนดค่าแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ขณะรัน + +// การประกาศชนิดข้อมูลของเราเอง : ชนิดของตัวแปรสองแบบนี้ จะนำไปใช้ด้านล่าง +type + ch_array : array [0..255] of char; + // อะเรย์ เป็นชนิดข้อมูลอีกแบบ ที่มี ความยาว/ช่องเก็บข้อมูล และ ชนิดข้อมูล + // โค้ดด้านบน เป็นการประกาศอะเรย์ของตัวอักษา 255 ตัวอักษา + // ซึ่งได้ ความยาว/ช่องเก็บข้อมูลในตัวแปรตัวนี้ 256 ช่องที่เป็นข้อความ + md_array : array of array of integer; + // ด้านบนนี้ เป็นตัวอย่าง อะเรย์สองมิติของเลขจำนวนเต็ม + // อะเรย์ ยังซ้อนกับอะเรย์ได้อีกด้วย ทำให้สร้าง อะเรย์หลายมิติได้ + // เรายังสามารถสร้าง อะเรย์ที่มีความยาวช่องเท่ากับศูนย์ (0) ได้อีกด้วย + // ซึ่งทำให้เกิด อะเรย์ที่จำนวนช่องยืดหยุ่นได้ (dymaically sized array) + +// การประกาศตัวแปร : ชื่อตัวแปรเหล่านี้จะนำไปใช้ด้านล่างต่อไป +var + int, c, d : integer; + // ประกาศในบล็อค var มีตัวแปรสามตัวเป็นอินทีเจอร์ + // ชนิดจำนวนเต็ม แบบ 16 bit มีช่วงข้อมูล [-32,768.. 32,767] + // »int« ในที่นี้เป็น "ชื่อตัวแปร" ที่ต้นฉบับตั้งให้สอดคล้องกับชนิดข้อมูล + // อย่าสับสนกับบางภาษาที่มีชนิด int ประกาศหน้าชื่อตัวแปร + r : real; + // ตัวแปร r เป็นชนิดเรียล (real) หรือเลขทศนิยม + // real มีช่วงข้อมูล [3.4E-38..3.4E38] + bool : boolean; + // ข้อมูลชนิดบูเลียน (boolean) มีค่าได้สองแบบ คือ True/False + ch : char; + // ตัวแปร ch เป็นชนิดตัวอักษร (ชาร์? คาร์?) หรือคาแรกเตอร์ + // ตัวอักษรเป็นแบบ ASCII 8 bit ดังนั้นจะไม่ใช่ UTF, Unicode + str : string; + // ตัวแปรสตริงจะเก็บข้อความ หรือ char หลาย ๆ ตัว + // ชนิดข้อมูลนี้ไม่เป็นมาตรฐานภาษาแต่แทบทุกคอมไพเลอร์ปาสกาลก็จะมีให้ + // ทั่ว ๆ ไปแล้ว จะเป็นอะเรย์ของ char ความยาวตั้งต้น 255 + s : string[50]; + // แบบนี้คือ กำหนดความยาว string เอง ให้เก็บ char 50 ตัว + // แบบนี้ก็ทำให้ประหยัดหน่วยความจำมากขึ้นนั่นเอง + my_str: ch_array; + // ชนิดตัวแปร ใช้เป็นชนิดที่เรากำหนดเองก็ได้ อย่างตอนนี้ + // ch_array เป็น "ชนิดข้อมูล" ที่เราสร้างขึ้นมาเอง ด้านบนที่บล็อค type + my_2d : md_array; + // ตัวแปรแบบอะเรย์ที่ไม่ประกาศขนาด (dynamically sized array) + // ก่อนเอาไปใช้จริงต้องระบุขนาดก่อนใช้เสมอ + + // ชนิดข้อมูลแบบ integer เพิ่มเติม + b : byte; // มีช่วงข้อมูล [0..255] + shi : shortint; // มีช่วงข้อมูล [-128..127] + smi : smallint; // มีช่วงข้อมูล [-32,768..32,767] (standard Integer) + w : word; // มีช่วงข้อมูล [0..65,535] + li : longint; // มีช่วงข้อมูล [-2,147,483,648..2,147,483,647] + lw : longword; // มีช่วงข้อมูล [0..4,294,967,295] + c : cardinal; // ก็คือ longword + i64 : int64; // มีช่วงข้อมูล [-9223372036854775808..9223372036854775807] + qw : qword; // มีช่วงข้อมูล [0..18,446,744,073,709,551,615] + + // ชนิดข้อมูลแบบ real เพิ่มเติม + rr : real; // มีช่วงข้อมูลที่ขึ้นกับระบบปฏิบัติการ (เช่นเป็นแบบ 8-bit, 16-bit, ฯลฯ) + rs : single; // มีช่วงข้อมูล [1.5E-45..3.4E38] + rd : double; // มีช่วงข้อมูล [5.0E-324 .. 1.7E308] + re : extended; // มีช่วงข้อมูล [1.9E-4932..1.1E4932] + rc : comp; // มีช่วงข้อมูล [-2E64+1 .. 2E63-1] + +Begin + // การกำหนดค่าตัวแปรให้ขณะประกาศ + int := 1; + r := 3.14; + ch := 'a'; // ใช้ single quote เหมือนกันทั้ง char และ string + str := 'apple'; + bool := true; + // ภาษาปาสกาล มอง "ชื่อเฉพาะ" แบบไม่สนพิมพ์ใหญ่พิมพ์เล็ก + // (case-insensitive language) + // ตัวดำเนินการแบบคณิตศาสตร์ (arithmethic operation) + int := 1 + 1; // int = 2 ซึ่งจะกำหนดทับค่าเดิมด้านบนที่เคยประกาศ + int := int + 1; // int = 2 + 1 = 3 นำค่าตอนนี้ (2) มา +1 ได้ 3 + int := 4 div 2; // int = 2 หารด้วย div จะได้ผลเป็น integer เสมอ + int := 3 div 2; // int = 1 + int := 1 div 2; // int = 0 + + bool := true or false; // bool = true + bool := false and true; // bool = false + bool := true xor true; // bool = false + + r := 3 / 2; // หารด้วย / จะได้ผลเป็น real เสมอ + r := int; // เรากำหนดค่า integer ให้ตัวแปร real ได้ แต่ทำกลับกันไม่ได้ + + c := str[1]; // กำหนดค่าแรกใน array str ให้ตัวแปร c ที่เป็น char + str := 'hello' + 'world'; // เรารวม string เข้าด้วยกันด้วย + + + my_str[0] := 'a'; // กำหนดค่าให้ string เฉพาะตำแหน่งได้แบบตัวแปรอะเรย์ทั่วไป + + setlength(my_2d,10,10); // ปรับขนาดอะเรย์ 2 มิติให้เป็นขนาด 10x10 + // โดยตัวแปร my_2d นี้สร้างแล้วด้านบน + for c := 0 to 9 do // อะเรย์เริ่มจาก 0 และจบที่ ความยาว-1 + for d := 0 to 9 do // ตัวนับ (counter) จำเป็นต้องประกาศมาก่อนนำมาใช้ตรงนี้ + my_2d[c,d] := c * d; + // เรากำหนดอะเรย์หลายมิติได้ด้วยการใช้วงเล็บก้ามปู (square brackets) ชุดเดียว + +End. +// จบโปรแกรมบริบูรณ์ ด้วย "." +``` + +ด้านล่าง เป็นตัวอย่างการเขียนโปรแกรมปาสกาลชื่อ Functional_Programming + +```pascal +program Functional_Programming; + +Var + i, dummy : integer; + +function factorial_recursion(const a: integer) : integer; +{ ทำการคำนวณแฟคทอเรียลซ้ำ ๆ ของเลขจำนวนเต็ม โดยผ่านพารามิเตอร์ a + ถ้าจะประกาศตัวแปรโลคอลในฟังก์ชั่น ก็ทำได้ โดยการใช้บล็อค var ภายในฟังก์ชั่น + เช่น : + var + local_a : integer; +} +Begin + If a >= 1 Then + { ฟังก์ชั่นนี้คืนค่ากลับ โดยการกำหนดค่าที่ผ่านทางพารามิเตอร์ a + นำมาคูณกับฟังก์ชั่นที่ผ่าน a-1 สุดท้ายก็กำหนดค่าลงไปให้กับฟังก์ชั่นตรงๆ } + factorial_recursion := a * factorial_recursion(a-1) + Else + factorial_recursion := 1; +End; // จบ ฟังก์ชั่น ด้วย ";" หลัง End ไม่เหมือนกับจบ โปรแกรม ที่จะใช้ "." + +procedure get_integer(var i : integer; dummy : integer); +{ เรารับ input จากผู้ใช้มาเก็บใน parameter i ที่เป็น integer ที่ตั้งขึ้นในพารามิเตอร์ + โดยใช้ var ประกาศ ทำให้ค่าที่รับเข้ามาจะเปลี่ยนปรับได้จากภายนอกการประกาศพารามิเตอร์นี้ + ส่วน dummy เป็นตัวแปรที่ปรับเปลี่ยนได้ "เฉพาะจากภายในฟังก์ชั่น,โพรซีเยอร์นั้น ๆ } +Begin + write('Enter an integer: '); + readln(i); + dummy := 4; // dummy จะไม่ทำให้ค่าที่ได้รับมาครั้งแรกใน main block เปลี่ยน +End; + +//--------------------// +// main program block +//--------------------// +Begin + dummy := 3; + get_integer(i, dummy); + writeln(i, '! = ', factorial_recursion(i)); + // พิมพ์ค่า i! + writeln('dummy = ', dummy); // จะให้ค่าเป็น '3' เสมอ เพราะจะไม่เปลี่ยนเนื่องด้วย + // การประกาศพารามิเตอร์ในโพรซีเยอร์ get_integer ด้านบน +End. + +``` + +[1]: https://en.wikipedia.org/wiki/Pascal_(programming_language) +[2]: https://www.freepascal.org/
\ No newline at end of file |